Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 30 december 2017

er past veel in een week

Hier zit ik te schrijven.
Niet aan mijn bureautje ( wat ik van mijn ouders kreeg toen ik geslaagd was voor de middelbare school), maar lekker in de huiskamer bij de kerstboom.
Nog even van die gezelligheid genieten, morgen gaat de boom weer in de doos.
Ik was een paar dagen langer vrij ( zijn eindelijk die dagen op die ik nog tegoed had) , en ik nam wat tijd om te denken.
 Ik las een boek ( nou ja dat probeerde ik).
En zag een voor mij enorm inspirerend filmpje:

https://binnenstebuiten.kro-ncrv.nl/fragmenten/een-oude-stal-in-kerstsferen

Wat een mensen, wat een ondernemingszin, en wat een doorzettingsvermogen.
Eerst sparen en dan weer wat verbouwen, zo deden wij het ook.
Het spreekt me enorm aan.
Ook hier is weer een verbouwing gaande, en zal het huis weer een stukje mooier worden.
Nu nog proberen dat schitterende sfeertje te vangen , van niet te veel spullen en toch gezellig.

Nog steeds ruim ik op, maar zo rustig als daar is het nog lang niet.
Wie weet lukt het ooit.
Ze waren overigens al eerder in binnenstebuiten, toen met hun tuin:
https://binnenstebuiten.kro-ncrv.nl/fragmenten/mesenhof-bergeijk
Kijken jongens, want het is prachtig!

Deze filmpjes inspireren me enorm!
Ik ga in het voorjaar zeker een kijkje in hun tuin nemen, en zal het huis filmpje nog een paar keer bekijken om ideeën op te doen!
Verder ging ik de keuken in.
Maakte ik een super simpele, maar heerlijke granola.
Lekker bij mijn kwark met fruit ontbijtje ( die twee dingen op de voorgrond zijn gewoon lepels, ik moest zelf ook even kijken).
Haalde ik wat wortels uit de tuin, en maakte een tomatensoepje( dat klinkt raar).
De dag erna ging ik voor de prei ( ook uit de moestuin) en maakte een lekker groene preisoep.
Beide voor de lunch.
Harde werkers in de kou ( in de verbouwingsruimte is nu natuurlijk geen verwarming) kunnen wel wat warms gebruiken.
Maakte dit recept uit het boek ( keer twee).
Wat er zo uit kwam te zien ( ik gebruikte meteen de hele zak spinazie).
Overigens maakte ik ook : gewokte kipreepjes met woksaus, (omdat ik eigenlijk de enige ben in huis die geen vlees eet) ,en dat werd ook op prijs gesteld !
Intoetsen bij Google en je krijgt Sonja's recept vanzelf.

Werd Kareltje ( hier als een hondje op de drempel van de keuken , wegens: verboden toegang dan voor katten tijdens het koken), een je weet wel kater.....
Doorstond hij dat met klasse ( kerngezond en sterk, gewicht precies in de prik en geen ongedierte of ander gedoe), en was meteen na de ingreep , weer gewoon fit en actief.
Het viel niet mee om hem een week in huis te houden!
Hier het boek waar ik uit kookte, en daarna nog veel meer van hun site.
Je zou toch 5 minuten recepten vinden die nog lekker zijn ook.

Zoals de granola.
https://thehappypear.ie/recipe/grain-free-granola/

Of het tomatensoepje wat zo klaar was:
 https://thehappypear.ie/recipe/how-to-make-tomato-soup/

En de ( hele groene, maar lekkere) preisoep:
https://thehappypear.ie/recipe/potato-leek-soup/
 Is het fantastisch dat er een samenwerking ontstond tussen de dames uit het bejaardenhuis die graag handwerken en de plaatselijke kringloopwinkel, maar mogen hun prijzen wel wat hoger komen te liggen.
Ik kocht alleen deze pannenlappen, maar er liggen nog stapels!
Wat ik ook kocht ( voor het eerst in een lange tijd, want ik had toch nog genoeg), is kleding.
Als je weg doet wat je niet meer draagt, kom je ook dingen tegen die je mist.
Dus ...weinig, maar mooi.
Ik vind dat ik geslaagd ben!

En nu...
Ten eerste bedankt voor alle lieve kerstwensen!
We hadden een heerlijke rustige fijne kerst.
Geen drukte , geen verplichtingen voor de kinderen alleen een gezamenlijke maaltijd.

Het menu:
Pompoensoep

runderlappen van Annie ( degene die het recept gaf).
Bloemkool spruitjes curry( recept uit plantaardige kerst).
witlofsalade.
waldorfsalade ( met selderij uit de tuin natuurlijk)
stoofpeertjes
gebakken krielaardappeltjes

door oudste ( fantastisch lekkere) gemaakte tiramisu
en natuurlijk ( vaste prik met kerst) ijstaart. 

Volgens opa was het :
Vreemd spul allemaal, maar het smaakte goed!
Neem daarbij de gezelligheid en hulp van de kinderen en dat we weer een jaar hebben gehad dat opa er nog bij mocht zijn, wat wil een mens nog meer?

En verder:
Moet ik me nu gaan klaarmaken om te starten in een gezinnetje.
En krijg ik tegelijkertijd wacht vandaag.
We zullen het zien.
Ik vind het gewoon spannend om weer te starten.
Ik ga mijn best doen!
En er voor de gezinnetjes ( en mijzelf) een fijne week van maken!

Voor jullie allemaal:
Een goed en veilig uiteinde ( doe alsjeblief voorzichtig met vuurwerk), en een goed begin van 2018, dat we er samen maar een fijn jaar van mogen maken!

groetjes, Franca.








zondag 24 december 2017

zalig kerstfeest

Een wat gekke foto voor deze dag.
Zo kun je zomaar leren, laptop aan en luisteren naar wijze levenslessen.
 Soms leer je ook heel anders.
De foto maakte ik om te laten zien dat ik het fijn vind om 's ochtends een kaarsje aan te doen in deze donkere tijd, liefst een met een fijn geurtje.
Het kaarsje staat bij mijn werkspulletjes, waarvan ik weet dat ik die echt niet vergeet, zodat ik het kaarsje niet vergeet uit te maken.

Maar dit was weer een les:
In huis bij zowel het gezinnetje wat helemaal niks had ( en toch van alles kon genieten), combineerde met een gezinnetje wat alles had ( en heel veel kritiek op iedereen).
Het viel niet mee om hier te werken.
Moeder en kind maakte het uitstekend gelukkig, maar de houding naar mij toe was, op zijn zachts gezegd niet leuk.

Dat trok ik me aan en ik probeerde heel erg om dingen uit te leggen, en goed te krijgen.
Er ging ook een mailtje naar een leidinggevende om te vragen of de website van het kraamcentum aangepast kan worden.
Dat gaat gebeuren, en de leidinggevende had echt een luisterend oor.

Ik leerde een grote les:
Soms zijn mensen zoals ze zijn.
Als ik me inzet, en mijn werk goed doe, is het goed.
Ik hoef niet te proberen om de mensen te veranderen.

Deze week las ik een boek: Mindful gelukkig van David Dewulf.

Deze tekst komt daar uit:

Vooropgestelde ideeën LOSLATEN
   brengt ons in een zachte,
 accepterende ruimte van wat is.
Dit is een geschenk voor jezelf
en voor de mensen om je heen.

Je kijkt niet naar het leven
door de bril van verwachtingen.
Je kijkt naar het leven zoals het is.

Je reageert niet op de frustratie
van het niet-ingevuld zijn
van jou fixatie
op je VOOROPGESTELDE IDEEËN,
maar je antwoord
op het geheel van het leven.

Je ontspant met hoe de dingen zijn.
Je cultiveert respect voor alles en iedereen,
inclusief voor hoe jij nu bent,
zonder façade of oordeel. 

Ik ben daar nog ver vandaan.
En toch....eigenlijk wilde ik gisteren nog zoveel doen.
Eten koken, voor 1e kerstdag, opruimen ( ben nog steeds in de opruim modus), het huis aan kant hebben voor kerstmis.
Maar opa voelde zich wat alleen ( zoals zoveel mensen in deze dagen), en de kinderen kwamen om aan de verbouwing te gaan werken, en oudste had de keuken nodig om het nagerecht te maken....
En dus zie je ons op de foto rustig breien, koffie drinkend en taart ( peren speculaastaart, direct uit de oven, helemaal vergeten om er abrikozenjam op te doen) etend genieten.
Gingen manlief en ik daarna nog een flinke wandeling maken naar het water hier in de buurt, om langs het strand terug te dokkelen ( het strand was net gefreesd).
Uitgewaaid en fris kwamen we terug.

Vandaag is het kerstmis.
Het huis is niet perfect aan kant.
Het eten is goed , maar niet perfect.
We gaan samen met opa en de kinderen van een fijne maaltijd genieten.


Ik wens jullie  allemaal een fijn en ontspannen kerstfeest!
En een goed 2018!

groetjes, Franca.

maandag 18 december 2017

wachten, rommelen en een lesje nederigheid

Ontbijt.
Met oude tijdschriften in kerstsfeer.
Lampionnetjes in verschillende fases en een mini potje met bloemenzaad.
Samen met een oud vaasje ( nog van mijn moeder).
Zo simpel, zo fijn om naar te kijken.
Twee oude bloempotten van mijn moeder.
Die vind ik zo niet zo mooi.
Binnenkort een foto van hoe ze geworden zijn...
 Nog meer oude ( kerst) tijdschriften en een paar bijpassende biebboeken.
Je moet wat, al wachtend.
Terwijl buiten de laatste sneeuw nog ligt.
Wacht, maar liefst twee dagen voor er een oproep kwam.
En die kwam een half uur voor de wacht zou stoppen.
Een collega moest eigenlijk eerst maar....... haar kapster zou komen....nooit geweten dat je dan niet naar je werk hoeft te gaan.
Geen probleem voor mij hoor, nu was ik tenminste aan de gang.
 Tot die tijd rommelde ik wat aan in huis.
Dit was een kerstbal ( gekocht voor 50 cent in de kringloopwinkel).
Wat een kunstwerkje zat er om heen!
De witte ( plastic) bal kan gewoon de boom in.
Het kleedje kan op een grote....
of kleine tafel.
Daar had ik ze voor gekocht.
Nog een rommeltje, nog even geen tijd om aan het poppenhuis te werken, maar dat komt nog wel.
En hier ...is een kerstboom dus eigenlijk niet voor...

Foto gemaakt door manlief.
Ik was inmiddels aan het werk.
In twee gezinnetjes ( beide drie uur per dag).
Start in een gezinnetje, paar uurtjes werken, dan naar het andere, drie uurtjes en nog voor een uurtje terug naar het eerste gezin.
Bijzondere gezinnetjes, waar ik veel van leer.
Zoals de vriendelijkheid van het gezinnetje, wat werkelijk helemaal niks heeft.
Ben ik aan het piepen over opruimen en versimpelen.
Ik heb nog veel te leren!

Ik zou zo veel voor ze willen doen, maar willen ze dat dan wel?
En wat kan ik doen, dingen geven?
Ik ben bang dat ze daar niet zo op zitten te wachten.

En dan lees ik van Laura.
Wiens man zeven jaar geleden heel plotseling stierf.
Kleine rekensom , laat zien dat de jongste toen 5 was.
De middelste 12, en de oudste 14.
En dan schrijft ze toch, dat het gelukkig goed met ze gaat.
Diepe buiging!

Voor Laura en haar gezin, voor het gezinnetje waar ik in huis ben, en voor de dame waar ik contact mee heb, die het ( om het zacht uit te drukken) erg moeilijk heeft.

Voor Annemiek haar actie kan ik geld over schrijven , dat is makkelijk.
 http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/

En Annemiek weet precies hoe ze zoiets aan moet pakken.


Bij anderen ligt het een stuk moeilijker.
Soms kun je niet eens iets doen, alleen hun verhaal aan horen.
En met veel respect aan ze denken, een kaarsje aan steken, en gewoon je best doen.
Dat ga ik voor dt gezinnetje nog een dag doen.
En dan los laten.

Ik zei het al, ik moet nog veel leren!

groetjes, Franca.
 














dinsdag 12 december 2017

wit gedoe

Het had al een beetje gesneeuwd, toen ik mijn neperdenepkrans buiten hing...
Een dag later zag hij er ineens een stuk natuurlijker uit....
Beetje vreemd zo tussen allerlei kerst dingen, maar gisteren hadden we ( eindelijk) onze sinterklaasavond. Al besloot Kareltje wat vroeger te beginnen met uitpakken.
Taco's ( met gehakt en vegetarisch) en ijs met chocoladesaus.
En voor ieder één pakje ( of een paar hele kleine pakjes).
Simpel, en gezellig!
Dat witte gedoe buiten is maar wat spannend.
Jullie zijn misschien al doodziek van alle sneeuw foto's,  maar ja hoe vaak komt het hier voor?
Dit is een kijkje vanuit het keukenraam.
Het blijft toch prachtig om te zien?
Ik loop lekker mijn rondje, met knisperende sneeuw onder mijn voeten.
Maar morgen moet ik starten...dan is het vast een stuk minder leuk.

Voor nu:
Het opruimen samen met dochterlief ( zoals Maria deed), loopt nog niet erg.
Dochterlief heeft natuurlijk ook een baan van 40 uur, en een eigen huishoudinkje bij te houden.
En dus ga ik zelf langzaam maar zeker door.

Niet volgens een systeem, gewoon aan het poetsen, iets tegenkomen en dat opruimen , van wat losse spulletjes tot een puinhoop kast.
En omdat ik best even vrij was, ga ik echt verschil zien in huis.

Ik bedacht dat het voor mij zo werkt :
Eerst ben je pas getrouwd, is je huis nog erg leeg en maak je trots als je bent, veel vaker schoon dan nodig is.
Geen haartje ligt er fout.
Dan komen de kinderen ( ik was toen veel thuis), die veel spullen "meebrengen".
Gelukkig had ik tijd genoeg om alles netjes te houden, en ook het regelmatig terugkerende dagje hulp van mijn ouders ( vooral voor kasten, nog altijd mijn zwakke plek), was een heerlijkheid.

Gek genoeg begon het lastig worden van het huishouden voor mij dus veel later.
De kinderen groot, ik weer onder contract ( i.p.v. als oproepkracht) aan het werk, je huis regelmatig ( behoorlijk) in puin aantreffen als je ( moe) thuiskomt.
De burn-out was de druppel, ik kreeg veel zaken niet meer voor elkaar.
Lang dacht ik dat de kinderen meer moesten doen ( en hoe fijn dat ook zou zijn), nu weet ik dat niet helemaal de reden was dat met name de kasten langzaam dicht slipten.
Als ik hier alles netjes ( en een stuk leger) heb, is het huishouden gewoon veel makkelijker .
En is iedereen ook net wat meer bereid om het netjes te houden.
Ik ga nog even aan de slag!

Fijne ( opgeruimde) week!
groetjes, Franca.




zaterdag 9 december 2017

thuis gerommel, en lieve cadeautjes

Verwacht geen spectaculaire zaken vandaag, gewoon een lekkere pan soep ( door de hele familie gegeten nu we hier in het weekend druk aan het verbouwen zijn).
Eindelijk de lampionnetjes binnen gehaald.
Veel later dan ik normaal doe.
Wat mooi om de verschillende stadia te zien.
 Het weekend met de schoonouders van dochterlief was fijn.
De bloemen uit de pipowagen staan nu hier op de piano.
Gaan prachtig open en zijn een mooie herinnering ( ze staan op de piano omdat Kareltje met een vaasje bloemen nog niet te vertrouwen is, zo bleek...)
Sinterklaas met ons gezin moet nog komen , met vriendinnen is het al geweest.
Op sinterklaasdag mochten we met het hele gezin komen eten bij vriendinnetje van jongste.
Wat had haar moeder het super georganiseerd!
Van een vriendin kreeg ik een zelf gehaakt schuursponsje  je gebruikt het wel hoor, schreef ze er bij.
Ze kent me, het is toch haast zonde?
Van de andere kreeg ik een lading spulletjes, waaronder prachtig met zorg gemaakt dingen voor in het poppenhuis ( kijk het tasje , de krans en de mini verpakkingen).
Ik heb het maar op een dienblad gezet om nog even na te genieten.
Ik maakte voor haar ook een paar poppenhuisdingetjes , kussentje met granny's een theedoekensetje en dit geurzakje met echte lavendel er in .
Kan het lekker gaan ruiken in haar poppenhuis. Helaas maakte ik geen foto's van de andere dingen ( krijg je er van als je op het laatste moment nog alles af moet maken).
En kijk nou toch eens...
Nog nooit vertoond.
En dat voor iemand die soms pas de dag voor kerst de boom zette!
Maar ja...Kareltje, die is nog zo jong dat ik een echte boom met allerlei breekbare dingen ( soms nog uit mijn jeugd) niet op durfde te zetten.
Toen ik dan ook een ( hartstikke neppe) kerst boom ( met lichtjes en kunststof ballen) zag staan bij de kringloopwinkel, ging ik denken...
Waardoor manlief even later opnieuw richting kringloop ging en de boom ( voor de prijs van één echte boom) ging halen.
Hij die in de stromende regen in zijn auto propte, waarna het een familie aangelegenheid werd om de lampjes weer uit de knoop te krijgen...
Om te voorkomen dat we nog een keer aan het puzzelen moesten, hebben we de boom direct op gezet.
Nog nooit vertoond in huize.....de boom staat op 8 december.
Hebben we ( samen met het iets aangepaste dienblad) zomaar ineens kerst in huis.
Gisteren gingen dochterlief en ik naar die mooie brocante verkoop in die prachtige boerderij ( vind ik dan), dochterlief was niet onder de indruk, zodat we ( met een lief peper en zout stelletje voor dochterlief,en een paar oude brocante tijdschriften voor mij, dat dan weer wel), maar snel richting kringloopwinkel gingen.
Om daar lieve engeltjes voor 50 cent en een yoghurtemmertje vol houten kersthangertjes voor 3,50 mee te nemen. Zodat onze boom wellenswaar nog wel wit gedecoreerd is ( de gekleurde hangertjes vormen nu een grappig krans voor buiten, maar omdat het nog donker is kan ik die even niet laten zien), maar wel weer gezellig vol.
Kocht ik ook nog een foute kerst cd.
Die ik maar één keer op de familie cd speler afdraaide ( zeg je dan nog wel zo), en nu met oortjes op beluister.
Het is niet de vlotste muziek, maar wel vol heerlijk jeugdsentiment.
Ik ga er de rest van het gezin niet mee lastig vallen, maar vind het stiekem heerlijk om naar te luisteren. Brabantser kan je het bijna niet krijgen.

Dochterlief kocht ( naast het mini peper en zout vaatje) een porseleinen vis die tevens een soort schaaltje is. En een paar witte kerstballen.
's Avonds appte ze een paar foto's, onvoorstelbaar wat een decoratie talent.
Van wat takjes groen, haar "nieuwe" spulletjes en een paar oude bloempotten, maakte ze zomaar een prachtig kersttafereel.
Ze heeft het in de vingers die dame.

Nu is het weer weekend,nog vroeg, maar straks staat de hele ploeg weer hier om verder te gaan met de verbouwing.
Ik denk dat ik maar weer een pan soep ga maken, samen met de boerenkool uit de tuin hebben ze dan weer wat kracht voer.
En die verbouwing?
Daar hebben we het nog wel een keertje over.
Fijn weekend!

groetjes, Franca.



vrijdag 1 december 2017

ergens tussen te veel rommel en minimalisme

Het begon als een heel gewone dag.
Wat opruimen en rommelen, ik verwacht bezoek.
Nog twee leuke zelfgemaakte ( niet door mij) kerstballen.
Gehaakte deze keer.
En een boekje van Judith O'Reilly.
Haar eerste ( Nederlands talige ) boek : de stad uit heb ik zelfs al meerdere keren gelezen.
Leuk, grappig maar met een serieuze ondertoon.

Dit boekje grijpt me nog niet echt, maar ik probeer het nog even.
Zon op de boekenkast.
Mijn eigen gezellige maar wel hele volle boekenkast ( met het breiwerkje hoog op de kast i.v.m. Karel zijn voorliefde voor garen).
Bij Gerlinde las ik weer eens over minimalisme:
 https://inhethogenoorden.wordpress.com/2017/11/21/de-leukste-boeken-over-minimalisme/
En in de krant over een ander boek:
 https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/16/laat-het-niet-aan-de-familie-over-13420248-a1577344

 Döstädning heet dat in het Zweeds.
Opruimen voor je dood gaat, maar je kunt het ook voor anderen doen.
Ik deed het toen mijn ouders naar het bejaardenhuis verhuisde, en nog een keer toen mijn vader ( een jaar nadat mijn moeder overleden was) naar het verpleeghuis ging.
En later ( maar dat was met een neef en een paar nichtjes ) , ruimde we het huis leeg van een vrijgezelle tante die naar het bejaardenhuis ging.

Neem daarbij het gegeven dat er een behoorlijke verbouwing aan zit te komen omdat er een kind ( op zichzelf) ,maar wel in huis komt wonen...
En ik besloot me toch maar eens in het minimalisme te verdiepen.

Boeken ( aangeraden door Gerlinde en wat ik nog meer zag) gehaald in de bieb...
-Francine Jay: Gelukkig met minder.
-Joshua Becker: Meer door minder.
- Els Jacobs: Aan de slag met de huishoudcoach.

Tja en dan krijg je een mailtje...
Met een super lief aanbod....
Of ik ( zomaar gratis en voor niks) een echt heel mooi poppenhuis wilde...
Met nog wat spulletjes er zomaar bij, 20 jaar lang, ijverig bewaard, in de hoop het ooit in te gaan richten, maar het was er nooit van gekomen.
En nu op leeftijd en naar een kleiner appartement verhuisd, ging haar dochter opruimen.
En dacht daarbij aan mij...
Ik heb het poppenhuis niet aangenomen...met pijn in het hart, want het is prachtig.
Later kwam er weer een mailtje, of ik dan misschien wel de spulletjes.... en ja toen ging ik toch overstag.
Maar zeg nou zelf:

Hoe leuk is dit?
Een meubelpakketje al in elkaar gezet,
Twee van slaapkamertje die nog in elkaar gezet kunnen worden, stofjes en behangetjes en zelfs prachtige miniatuurtjes.

 Zelfs een mooi boek met heel veel ideeën , hoe je op een simpele manier zelf iets kunt maken voor het poppenhuis.
Ik ben er oprecht heel erg blij mee!
Al ik het mag wil ik de gulle gever graag noemen, maar ik wacht even op een akkoord.
 En intussen staat daar mijn poppenhuis.
Twee kamertjes ( keuken en badkamer) zijn min of meer ingericht.
De vloeren liggen nog los omdat er nog draad voor de lampjes in moet.
Om dezelfde reden hangt er nog niks aan de muur.
Het dak moet nog afgewerkt worden en de muren geschilderd, om over raamkozijnen ( zitten er echt ook bij) nog maar niet te spreken.
Maar ja, na het werk kan ik geen pap meer zeggen.
Als ik vrij ben doe ik ( te veel) andere dingen, en kom ik ook niet altijd er aan toe om aan het poppenhuis te werken.
 Dan komt er een vriendin langs op de koffie met een doosje: misschien heb jij hier iets aan....
Moraal van dit verhaal..
Ik vind het echt een mooie hobby, vind het super lief dat mensen iets aan me willen geven, en eerlijk gezegd zou het zomaar kunnen dat ik ooit ( wie weet als ik niet meer werk) nog een tweede poppenhuis in ga richten.
Ook Roos haar aanbod is super lief, maar ik twijfel of ik het aan zal nemen, snap je dat Roos?

En dat minimalisme, het is voor mij niet weggelegd.
Maar het döstädning ( geen idee hoe je het uitspreekt), dat zie ik wel zitten.
Dan denk ik aan mijn vrijgezelle tante.
Toen we haar huis leeg gingen halen had ze ( ze had echt wel in de gaten dat haar geheugen haar in de steek begon te laten), zelf al heel veel opgeruimd.
Veel weggedaan en veel weggegeven.
Haar persoonlijke dingen als brieven e.d. waren weg, en op zolder stond alleen nog een doos met kerstspullen...
Zo je huis aan de volgende generatie overlaten is fijn.

Opruimen is ook voor mij nodig, liefhebber van de kringloopwinkel als ik ben, zie ik vaak in dingen nog iets moois, maar het moet niet te gek worden.
Wetend hoe slecht ik in opruimen ben, heb ik dochters hulp ingeroepen: ik maak schoon bij jou, jij ruimt bij mij.
En dat blijkt zomaar een prima deal te zijn!

Inmiddels is er een kast leeg!
En zijn we in de hal gestart ( binnenkort gaan we ook daar een kast helemaal leeg maken, omdat we die ruimte nodig hebben).
Dus toen ik deze prachtige stapel tegenkwam bij de kringloopwinkel , kon ik die zomaar mee nemen.
Hoe tegengesteld dat ook klinkt.
Tijdschriften kosten daar 15 eurocent.
!3 keer is ...heel veel leesplezier voor 1,95 euro.
De stapel blijft in de huiskamer tot ik alles gelezen heb, en gaat dan naar dochterlief.
Korte metten!

De kalender kon ik voor dat prijsje ook niet laten liggen ( hij is brand nieuw), en dat kan zomaar een leuk cadeautje worden.
Het blijft schipperen.
Ik had mezelf wat kringlooptijdschriften beloofd ( na een moeilijke bezoekje van familie, dat er iemand misschien al op korte termijn naar een verpleeghuis zou gaan..).
Deze grote stapel lag niet in de planning, maar gaat dit weekend nog weg.
Heb ik toch fijn gelezen...

Nu aan de slag, de pipowagen voor verwarmen, het bed in de bedstee opmaken, koffie en wat lekkere dingen voor het ontbijt klaarzetten in de pipowagen.
Ruimte en tijd voor lieve mensen maken, daar gaat het om!

Lieve groetjes, Franca.