Daar gaan we lieve mensen.
Op weg naar een heel lang blogje, met allerlei tussenstops.
Dus je bent gewaarschuwd!
Of je legt het bijltje er meteen bij neer , of je zet een kopje thee of koffie en duikt er samen met mij in.
Blij, gewoon hartstikke blij.
Omdat ik de laatste dag naar het gezinnetje zou gaan en daarna een vrij weekend heb.
Maar ook omdat ik dat gezinnetje met een helemaal gerust hart en met plezier af ging sluiten.
Wat een leuk en lief gezin!
Niet alles was vanzelf gegaan, maar de inzet, de liefde en het geduld, en de heerlijk manier van opvoeden in dit gezin , maakte dat ik met zoveel plezier daar werkte.
Als je dan ook nog mag afsluiten met een baby die met borstvoeding boven geboortegewicht zit, en mensen die zo genieten, dit zou je iedereen toe wensen!
Bloemetje van het gezin.
Ik durf het bijna niet meer te laten zien, omdat ik er eerder commentaar op kreeg.
Ik krijg echt niet in elk gezin bloemen, of bonbons ( of de bekende merci), maar soms wel, met liefde gegeven en dat hoeft echt geen enorme bos te zijn ( liever niet), maar de mensen willen graag laten zien hoe blij ze met je waren, en dat neem ik met liefde en plezier aan.
Waarna ik nog een week de bloemen aan kijk en aan het gezinnetje denk.
Vreemd is dat werk van mij.
Met soms een gezin , waar ik zelfs problemen met de verloskundige moet overleggen en kijken of we stappen moesten nemen, nu neem ik afscheid van een gezin wat heerlijk loopt.
En elk gezin opnieuw zet ik me de volle honderd procent in , om een fijne week te geven aan de mensen , met het liefst een start waar ze mee verder kunnen.
Maar de uitkomsten zijn niet alleen aan mij, maar hier was die uitkomst geweldig!
Met als gevolg dat ik ontspannen mijn vrije dagen in ging, en eerlijk gezegd is dat wel eens anders, tob ik nog wel eens of ze het wel aan kunnen of maak met zorgen over de opvoeding van de oudste kindjes, maar hier niet, hier werd ik alleen maar blij van.
Ik ben altijd heel vroeg wakker, en lees dan een stukje of kijk een paar filmpjes op YouTube.
Ik zag Little House On The Mountain
Met dit filmpje:
https://www.youtube.com/watch?v=OCPJ5kSfj4g
Kijk het eens bij 7.12 minuten ( tot 7.45 minuten), en laat haar zo mooi zeggen waar ik al zo lang mee worstel!
Dat mijn beste vriendin laatst op de koffie kwam, ( en ik zelfs het hele huis netjes extra netjes gemaakt had en de huiskamer opnieuw gestoft en gestofzuigd, ondanks dat ik dat minder dan een week geleden al gedaan had) en ze als eerst zei: wat heb je het toch weer vol staan.
Over het tafeltje met het minikastje met de muisjes er op.
Als ik dan hoor wat de dame van Litte House on the Mountain zegt, troost me dat enorm.
Die laatste werkdag kwam ik uit bij Darling Desi.
Misschien omdat ik ook graag bij de cottage fairy kijk ( net een post over haar nieuwe huisje):
my new life in the countryside- making a house a home.
Heerlijk rustgevend om naar te kijken, en wat een fijne sfeer in deze boze tijd.
Google geeft je dan vaak filmpjes ( voorstellen) in dezelfde sfeer en zo kwam ik bij Darling Desi uit.
Ze heeft een filmpje wat heet:
How to Romanticize your life// being the main character of you life.
Vanaf 10.11 verteld ze over je leven romantiseren.
En hoewel ze soms wat overdreven over komt ( kijk er lekker doorheen), heeft ze hier dus weer een enorm punt!
Ja de wereld staat op zijn kop, en we weten nog helemaal niet hoe het verder zal gaan.
Om niet helemaal ten onder te gaan aan deze berichten is het zo goed om te denken zoals zij doet.
Om je leven thuis een stukje mooier te maken, je huis in te richten zoals jij dat fijn vind ( ongeacht alle opmerkingen die je dan kunt krijgen).
Om te genieten van kleine dingen, zoals gisteren de dochter die opbelt: bent je thuis, komt het uit als ik nu langs kom.
Natuurlijk, altijd!
En dus liggen de boeken voor mijn nichtje nog op een stapel op de eetkamertafel, ligt er een tas met Engelse tijdschriften ( en de gebreide doekjes voor haar moeder), klaar voor beste vriendin , ook in de huiskamer, en heb ik nog helemaal niks aan de huishouding gedaan op deze eerste vrije dag, maar wat is ze welkom!
En dus werden de tuinstoelen snel afgewassen ( opnieuw, leuk zoveel vogels in de tuin, maar ze laten ook heel wat achter) , haal ik een kleed uit de linnenkast boven en haal op zolder ook de echt grote tuinkussens op.
Oudste ziet me bezig en komt er even bij zitten, vertellend over het uitje wat hij zo gaan hebben met zijn vriendin , en meteen een banaan schoepend ,( vast een Brabants woord) , van de fruitschaal.
Heerlijk!
Dochter schuift aan ( met een minipannetje, met zelfgebakken koek er in), daarna manlief en uiteindelijk ook jongste.
Wat kan het mij dan schelen dat het huis nog niet schoongemaakt is, dat er nog een volle mand met uniformen en vesten was staat, en dat ik nog geen idee heb wat we vanavond eten.
Dit is nu en hier geniet ik van.
Er zijn trouwens wel foto's gemaakt ( weer zo'n ding van mij, daar geniet ik ook van, foto's maken van mijn gezinnetje), maar die zijn dus niet voor hier.
Om te laten zien dat ik mijn huis heel anders inricht als gebruikelijk, vandaag een paar foto's van de voorkamer ( die letterlijk voor de huiskamer ligt, met glazen tussendeuren).
Op deze oude kapstok:
Het kookboek van mijn moeder, het naaikistje wat mijn opa voor zijn vrouw maakte in diensttijd ( die heel lang was, omdat je destijds diensttijd af kon kopen door een andere jonge man te sturen, en daar mijn opa arm was, heeft hij meerdere diensten gedaan).
Het paas kipje wat ik vorig jaar van een lieve vriendin kreeg, gewoon een leuk borduurwerkje van een meisje met een waslijn buiten, een oud sigaretten doosje ( wat vroeger bij ons thuis stond), en een roomstelletje wat voor mij altijd een welkom gevoel overbrengt.
Aan de kapstok: een lief kraagje op een gebreid hangertje, een minischortje met kleurtjes er in, wat de kinderen van mijn moeder kregen, een muisje in slaapzakje wat mijn beste vriendin voor mij maakte, en helemaal rechts een geborduurde broodzak met kipjes,( die je net niet ziet), wel zie je nog eens tukje geel dak, dat is een houten boerderij die ik in 1987 maakte als surprise voor mijn moeder ( met wat hulp van mijn lieve neef die helaas inmiddels ook al overleden is), met zoveel plezier gemaakt, een heerlijke sinterklaasavond gehad en nog dagelijks in gebruik!
De plank aan de andere kant van de dubbele deuren.
De plank zelf is door manlief gemaakt voor de babykamer van dochterlief ( Vera muis thema).
Toen ze zich er te groot voor voelde wilde ik die niet weg doen.
Het aankleed popje kreeg ik jaren geleden voor mijn verjaardag, maar zit nog ingepakt, zo mooi.
De foto's zijn van tante ( de oude tante van mijn schoonvader die 30 jaar bij mijn schoonouders in huis woonde , en die verlamd was door polio, mijn lieve schoonmoeder heeft altijd voor haar gezorgd, daar zou je toch een lintje voor moeten krijgen).
Op haar schoot onze oudste , een week oud, ze hebben elkaar net gepasseerd, vijf weken later stierf de oude tante.
En de foto van mijn dochter in mijn oude kinderwagen, met mijn vader er bij.
Stralend van geluk.
Wat kon die man van zijn kleinkinderen genieten!
De oude wagen knapte mijn moeder zelf op, en bleef bij hen ( en die mocht gewoon in de huiskamer blijven staan, ik heb het niet van vreemde , die typische inrichting), en elke keer als we naar mijn ouders gingen, kon dochterlief uit de maxi cosy, zo de kinderwagen in, klaar voor een ( door mijn moeder zeer geliefde) wandeling.
Er staan ook ( op elkaar) twee kastjes met miniservies, inclusief mijn eigen theeserviesje uit mijn kindertijd.
Hier staat ook mijn "nieuwe" Maria.
Ik durfde haar niet op de schouw te laten staan, omdat de popjes van was zijn, en ik bang ben dat ze niet in de zon kunnen staan.
Weer iemand van jullie daar meer over?
Gewoon mijn huis.
Druk, vol, vol met fijne herinneringen.
Waar ik van geniet.
Het maakt niet zo snel schoon als ik in de gezinnen kan doen, dus ik werk vaak ook anders.
Niet snel even stoffen en stofzuigen, maar rommelen, dingen vastpakken, afstoffen, soms een ander plekje geven, ( weer) een fotolijstje erbij zetten omdat die foto zo fijn een sfeertje weergeeft waar ik graag aan terug denk.
Of de foto op het kastje van het koffiezetapparaat, wat juist ( hopelijk) de toekomst weergeeft, waarin we weer een keer maar Engeland hopen te gaan.
Waar ik geniet.
Van nu ( zoals met de kinderen in de tuin), van vroeger, ( met die twee foto's op het plankje), of van je al verheugen op de toekomst ( zoals met de foto op het kastje).
Dit is mijn ( ons ) huis, en daar mogen wij leven zoals wij dat fijn vinden, ongeacht wat woonprogramma's, vriendinnen en iedereen die vind dat ze commentaar mogen leveren ook vinden!
Oké, even een résumée.
Het ogenblik waar ik het huis verliet voor mijn laatste werkdag in het gezin en me zo blij voelde, het feit dat mijn huis zo anders is ingericht dan gemiddelde Nederlandse huizen, de eerste vrije dag waarop we met de kinderen buiten koffie dronken.
Gaan we verder of is het zo wel even mooi geweest?
We gaan verder ( en jullie mogen natuurlijk afhaken en/of later bij lezen).
Vijf kop en schoteltjes op de keukentafel, pas afgewassen na het avondeten, omdat ik rond half vijf thuis kwam met dochterlief van het kringlopen.
Daarna eerst koken, eten en de vaat ( grotendeels) in de vaatwasser, er blijft altijd wat over wat met de hand afgewassen word, waaronder deze keer die vijf kopjes.
Linksboven nog een kopje en een melkkannetje wat ook bijna een kopje lijkt, samen gevonden in de kringloopwinkel ( voor 2,50).
Dochterlief en ik hebben samen in drie kringloopwinkels gewinkeld, en enorm genoten.
Dochter vond hele mooie kleding voor haar man, en een paar prachtige tafelkleden. ik vond o.a. dit:
Heel oud schoonmaak materiaal en tuingereedschap.
Voor degene die jonger dan 60 zijn: dit is een zwabber.
De voorloper van de swiffer, zonder wegwerpdoekjes.
Mijn moeder deed er vroeger vaak het zeil boven op de slaapkamer mee ( om dan vervolgens de zwabber uit te kloppen uit het raam...).
Ik ga deze voorzichtig met wat wasmiddel uitwassen, en daarna gewoon gebruiken ( op mijn eigen inmiddels 33 jaar oude zeil op onze slaapkamer), inclusief heerlijk jeugdsentiment.
Grappig, alle oude ( Hema) prijsjes staan er nog op, zelfs op de steel (4,50), ik kocht ze allemaal voor 1 euro, of 1,50.
Ik maakte aan het eind van de dag de foto van de schoonmaakspullen buiten, en besloot meteen wat bloemen foto's te maken.
Van de prachtig bloeiende magnolia.
Waar oudste zelfs een magnolia gelei van maakte.
Ik zal hem vragen of ik wat mag proeven, ik heb het namelijk nog nooit gemaakt,had er zelfs niet van gehoord.
Vond ik narcissen die besloten hadden om in de wei te gaan groeien....geen idee hoe ze daar gekomen zijn, maar die worden dus voor de vaas, samen met wat blauwe druifjes die verderop ook in de wei staan.
Op tafel ( met het "nieuwe"melkkannetje).
Hier wat duidelijker op de foto ( voor de afwas).
Nog meer schoonmaakspul: een house keeping box, wat dan toch weer leuker klinkt als de vertaling: huishouddoos.
Nu nog vol met andere spulletjes.
Namelijk twee pannenlappen setjes ,( gehaakte) en super lief mini ( poppen) servies.
De box daar dacht ik even over na ( 5,00),en besloot het toch te doen. Prachtig straks in de verbouwde bijkeuken!
Ik zag de serviesjes en daar was ik meteen weg van, leuk prijsje ook ( 25 cent voor de kop en schoteltjes en voor het melkkannetje met minischoteltje, en 50 cent voor het koffiekannetje, komt op 2,75 als ik goed tel. Vandaag ga ik dus weer rommelen.
Mijn ( mini) serviesje afwassen, en een plaatsje zoeken in het kastje in de voorkamer , al mag het eerst nog even op de tafel blijven staan, zodat ik het steeds kan zien.
De schoonmaakspullen , voorzichtig wassen, zodat ze fris zijn en klaar voor gebruik.
En de House keeping box, natuurlijk ook afwassen en die vul ik dan met mijn eigen gebreide vaatdoekjes, stukjes schoonmaak en afwas zeep en andere natuurlijk materialen, nog even kijken of er iets leuks is op de etsy pagina van vriendin van oudste, door haar ga ik nog kritischer kijken , en dat is alleen maar goed!
Tot slot nog een mooie theebeker ( nog compleet met cadeaudoosje).
Waarvan ik nog niet weet of ik die weg ga geven of zelf ga houden.
In ieder geval......hadden we een heerlijk dag , mijn dochter en ik.
Geniet ik nu na van het gezinnetje en deze dag.
Ga ik vandaag weer aan de slag om mijn huis gezellig en schoon te maken.
En raad ik jullie aan om wat Darling Desi filmpjes te kijken op YouTube.
Bijvoorbeeld:
Extreme bedroom makeover
of
a big cosy book haul
Desi heeft me trouwens heel nieuwsgierig gemaakt naar het boek : het kamermeisje ( zij had het natuurlijk over the maid, maar kijk zelf maar over welke prachtige boeken ze allemaal praat en laat zien.
Maar vooral maakt ze me blij met haar levensvisie: maak de wereld ( en je huis) een stukje mooier, op je eigen manier en geniet van kleine dingen!
Mooier kan ik het niet mee geven!
Knap als je het helemaal tot hier gered hebt!
Fijne ( heerlijk zonnige) zondag!
groetjes, Franca.
