
In de bonen,zo zou je het kunnen noemen. Zelfs al is het met vlees erbij, ik heb de bonen herontdekt. Door de recepten op
www.thesimpledollar.com/ kreeg ik enorm zin in bonen. Sindsdien eten we ze regelmatig. Met of zonder vlees erbij , en ik vind het heerlijk. Hier het restje van een flinke pan chilli con carne van gisteren.

Ik heb mezelf verwend met zijn boek : the simple dollar. Mooi boek, al moet ik eerlijk zeggen dat zijn site zo uitgebreid is, dat daar alles al een keer aan bod gekomen is. Eenvoudig leven maakt gelukkig, dat is ongeveer de strekking. En laat ik het daar nou helemaal mee eens zijn!
Avelien Jansen en Toor de Haas probeerde me daar al eerder van te overtuigen. Destijds wilde ik nog zoveel, zoveel zien, lezen ,horen, meedoen. Ik leer het steeds beter: rustig, eenvoudig genieten.

Als je in de eigen kookboeken gaat snuffelen, blijken er ook heel wat lekkere recepten met bonen in te staan.

Deze liggen alvast klaar. Niet voor vandaag hoor. Vannacht wacht. En ik zou niet graag winderig aan een pastusbed staan! Heel benieuwd wat er gaat komen vannacht. De laatste wachten gaven steeds twee bevallingen per nacht!
Het viel het kraamcentum ook op. Veel kraamverzorgsters krijgen amper bevallingen, bij mijn diensten staan ze op een rijtje te wachten lijkt het wel.

Hoe country is dit? Ik zag mezelf zo, en besloot een foto te maken. Niet bedoelt maar het kan zo in het tijdschrift landleven. De laarzen ( die ik laatst met zoveel korting kocht) bevallen zo goed! Ze hebben al heel wat zand, modder en nat blad te verduren gehad, en houden zich prima. Het vest is mijn nieuwe wat ik kocht toen ik met dochterlief in Amsterdam was. Heerlijk, al is het nog warm genoeg tijdens het wandelen. Helemaal goed voor een strenge winter dus. De jas is al zeker tien jaar oud. Maar nog heerlijk voor wandelingen in weer en wind.

Soms kom je terug op een beslissing. De schalen zie ik al heel lang staan in mijn favoriete kringloopwinkel. Maar besloot steeds dat ik ze toch niet nodig had. Deze week moest de kraam-spullen in mijn werk-tas aanvullen ( handschoenen, schorten, lijsten e.d.), en besloot om dat ook maar langs de kringloopwinkel te gaan om de schalen op te halen. Ik gebruik ze hier in huis voor van alles. Als fruitschaal, schaal voor een flinke salade , als afvalbak voor groenteafval en ga zo maar door. Hoe blij kan een mens zijn met een setje oude schalen ? Nou zielsgelukkig!

Gelukkig. Ik ben het vaak. Een mens van hoge pieken, diepe dalen. Ik zal het altijd wel blijven. Al kan ik er steeds beter mee omgaan. Deze week was er het verwarrende verhaal van mijn schoonouders die ( heel plotseling) naar een aanleunwoning wilde. En eerlijk, ik kon er niet goed mee omgaan. Gelukkig heb je dan vriendinnen. Er was die goede vriendin die mijn hele verhaal over de mail aanhoorde, en met de allerbeste raad kwam; praat met je man, leg uit hoe moeilijk je het vind, hou je niet groot maar vertel wat je gevoelens zijn, blijf in contact. De beste raad die maar mogelijk was! Het gesprek is geweest, gisteren tijdens koffie drinken en wandelen. Het was moeilijk maar verhelderend.We hebben het weer samen op een rijtje.
Er was die andere vriendin. Die luisterde en luisterde. We wandelde in het mooie Oisterwijk. Dronken daarna koffie bij een heerlijk vuur in de dorpsherberg. En genoten van de mooiste boekenwinkel die er is ( je zou er in willen wonen) .
Neusde in het prachtige boek: "het muizenhuis" van Karina Schaapman. Wiens verhaal me zo intrigeert . Ik begon weer te breien om eruit te komen, zij bouwde een muizenhuis. Het interview op BNR. radio was indrukwekkend. Zonde dat we niet naar de bieb zijn gegaan toen we toch in Amsterdam waren, maar ooit wil ik het zo graag zien!
En mijn vriendin en ik? Na die prachtige boekhandel bezochten we nog een tuincentrum in het nabijgelegen Heukelom . Zo mooi! De dag werd afgesloten met gewoon een pot thee thuis, het schemerde al en de kaarsjes gingen aan. Goud zijn ze waard! Echte vriendinnen!
Maar ook de mensen die me one-line zo vaak een hart onder de riem steken. Toen het allemaal niet zo goed met me ging, mailde ik een paar keer met Toor de Haas. Ook al zo'n gouden mens. Spontaan reageerde ze op mijn mailtje en we schreven een paar keer heen en weer. Ik ben ermee gestopt, omdat ik het bezwaarlijk vond dat ze er niks voor vroeg ( terwijl dat toch haar werk is).
Een dezer dagen kan ze een pakketje verwachten. Eindelijk, maar zeer gegund.
En jullie niet te vergeten!
Voorlopig regelmatig een give-away.
Omdat ik zo blij met jullie ben.
Te beginnen met: 29 gifts. Engelstalig maar mooi.
Wie wil ( en wie heeft zich nog door deze hele letterbrei geworsteld, die verdiend zowiezo al een beloning).
Ik ga spulletjes klaarzetten, maar daarover later meer.
groetjes, Franca.
ps.: Toor heeft ook een website : http://www.eenvoudiggelukkig.nl/home/
En van Avelien kun je hier lezen: http://www.delevensgenieter.nl/INSPIRERENDETEKSTEN.HTM