Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 27 november 2011

Tak

Het boeket was op. In de tuin vond ik nog een lief bloempje. Een vaasje voor bij Maria.
En nog net wat voor op de kleine tafel. En toen.....
Besloot ik eindelijk te doen wat ik al zo lang graag wilde.
Maar niet deed omdat ik bang was dat "men" het stom zou vinden.Tadaaa... Een tak in huis halen!
Voorlopig versieren voor Sinterklaas. Straks voor Kerst.
Vandaag komt er veel visite, eens kijken wat de reacties zullen zijn.
Ik ben in ieder geval blij met mijn tak.

groetjes, Franca.

genoeglijke avonden

Als: je voor je werk gaat wijken ( meerdere gezinnen op een dag, die per gezin drie uur zorg krijgen).
Als: je in het ene gezin zo graag flink schoongemaakt en opgeruimd zou hebben, en in het andere je niet goed verstaanbaar kunt maken zonder tolkend kind.
Als: je het zo graag allemaal wel goed achter wilt laten , en het bergen energie kost om het voor elkaar te krijgen.
Als: het je van frustratie en slechte werkhoogtes en niet aanwezige materialen ( badje op kindertafeltje en box i.p.v. bed en commode) verschrikkelijk in je rug schiet.
Als: je dan zo dom bent om op je vrije middag met manlief de stad in te gaan ( man wat een drukte) i.p.v. een lekkere wandeling te maken.
Als: je dan ook nog veel te veel gepland hebt op je eerste vrije dag ......
Dan krijg je zomaar een oude bekende op bezoek (migraine) en al roep ik altijd dat iedereen hier welkom is..deze bezoeker mag snel vertrekken!
Dan wordt het tijd voor Rust! Voor een heerlijke genoeglijke avond. Met een kaarsje, breiwerk, de kachel aan en op de achtergrond klompen die op lieve kindjes wachten.
Als eten gewoon een flinke pan soep.
Nog zo'n bakblik vol lekkers ( de eerste bleef op de tafel staan, en was bij thuiskomst leeg). Met als extra een kleintje voor opa en oma.

Een tafel vol recepten ( waarom moet dat dan weer allemaal tegelijk).
Klein genot.
En een stiekem pleziertje ( ja ik weet dat ik het rustig zou houden in huis, maar menig kerstboomhangertje is duurder, en het vosje is zo lief). Ik moet maar even wegblijven uit kringloopwinkels.
Kreeg ik dit prachtige boek en bijpassend tijdschrift te leen. Honderd ideeën voor toekomstige zomerverblijven ( spreek maar gelijk in meervoud) en een fijne kerst. Wat een genot!
Schiet zo'n makkelijke sjaal lekker op.
En is het zondagse toetje al uitgezocht.


Vandaag blijf ik thuis!
Rommel wat rond, bak wat lekkers, wandel misschien een stukje.
Vandaag geniet ik. Van huis, kinderen en manlief thuis.

Wens jullie allemaal een heerlijke genoeglijke Zondag!

groetjes, Franca.

maandag 21 november 2011

zomaar,van alles, niks bijzonders en toch...wat een geluk

Kleine jongetjes die kwamen kijken wat de Sint in hun klomp gedaan had.
Spelende kindjes. En een collega van manlief die graag het buizensysteem wilde zien ( hij is een nieuw huis aan het bouwen). Wat een leuke mensen, zomaar onverwacht op je pad.
Een uitprobeersel van manlief: pudding met sinaasappelsaus. Lekker!
Een zoon die zijn vriendinnetje officieel voor kwam stellen. Een maaltijd met veel, die zo gezellig was. De kinderen die met vrienden om een vuurtje zaten, en marshmallows roosterden. Die met zo weinig een heerlijke avond hadden.
Een dochter die bij me zat ( weer een wacht) en op haar gemakje borduurde. Wachten waar je niet opgeroepen word ( ik en mijn grote mond) kunnen erg lang duren.
Als je dan onverwacht een dagje vrij krijgt. En je je gesmeerde brood niet echt bijzonder vind. Maar het ook niet weg wilt gooien ( aan de kippen geven).
Dan doe je er wat zoet-zure paprika's op.
Bakt ze in het tosti-ijzer,en strooit er nog wat bieslook over.
Met groene thee en Poespoes op de achtergrond. Een fijne lunch.
Om vervolgens nog en stukje te breien aan de nieuwe sjaal ( vandaag de andere aan Oma gegeven).
Goede ideeën opdoen ( toch nog eens zo'n zuurdesem mengel proberen).
Stiekem een stukje luisteren van het luisterboek wat ik kocht voor Opa en Oma ( voor Sinterklaas). En het nu ook aan beste vriendin en oudere tante willen geven. Zo mooi! Zo sfeervol.
Het eindelijk aandurven dat recept te bakken ( om te ontdekken dat het heel eenvoudig is).
Nog even rijzen op de verwarming ( staat niet zo hoog hoor).
Genieten van een cappuccino en ontbijtkoek met roomboter , hoe goed kun je het hebben?

En verder: ging ik bij een oude tante langs. Gaf haar een lekker warm vest, maar maakte haar blijer met het bezoekje op zich.
Gaf een lekker warme sjaal aan Oma, die regelmatig een rondje loopt en wel wat warms kan gebruiken met dit weer.

Kreeg ik een telefoontje van het kraamcentrum, zodat ik nu weet dat ik morgen 15 hoog in de stad werk, heel wat anders dan hier in het buitengebied ( waar ik overigens geen hand voor ogen zie vandaag). En dat ik wachtdienst heb op oudjaar. Ach ja iemand moet het doen, we zullen zien of er zich een humpie meld.

Want alles bij elkaar: ben ik een heel gelukkig mens!

groetjes, Franca.

vrijdag 18 november 2011

boeken en bonen

In de bonen,zo zou je het kunnen noemen. Zelfs al is het met vlees erbij, ik heb de bonen herontdekt. Door de recepten op www.thesimpledollar.com/ kreeg ik enorm zin in bonen. Sindsdien eten we ze regelmatig. Met of zonder vlees erbij , en ik vind het heerlijk. Hier het restje van een flinke pan chilli con carne van gisteren.
Ik heb mezelf verwend met zijn boek : the simple dollar. Mooi boek, al moet ik eerlijk zeggen dat zijn site zo uitgebreid is, dat daar alles al een keer aan bod gekomen is. Eenvoudig leven maakt gelukkig, dat is ongeveer de strekking. En laat ik het daar nou helemaal mee eens zijn!
Avelien Jansen en Toor de Haas probeerde me daar al eerder van te overtuigen. Destijds wilde ik nog zoveel, zoveel zien, lezen ,horen, meedoen. Ik leer het steeds beter: rustig, eenvoudig genieten.
Als je in de eigen kookboeken gaat snuffelen, blijken er ook heel wat lekkere recepten met bonen in te staan.
Deze liggen alvast klaar. Niet voor vandaag hoor. Vannacht wacht. En ik zou niet graag winderig aan een pastusbed staan! Heel benieuwd wat er gaat komen vannacht. De laatste wachten gaven steeds twee bevallingen per nacht!
Het viel het kraamcentum ook op. Veel kraamverzorgsters krijgen amper bevallingen, bij mijn diensten staan ze op een rijtje te wachten lijkt het wel.
Hoe country is dit? Ik zag mezelf zo, en besloot een foto te maken. Niet bedoelt maar het kan zo in het tijdschrift landleven. De laarzen ( die ik laatst met zoveel korting kocht) bevallen zo goed! Ze hebben al heel wat zand, modder en nat blad te verduren gehad, en houden zich prima. Het vest is mijn nieuwe wat ik kocht toen ik met dochterlief in Amsterdam was. Heerlijk, al is het nog warm genoeg tijdens het wandelen. Helemaal goed voor een strenge winter dus. De jas is al zeker tien jaar oud. Maar nog heerlijk voor wandelingen in weer en wind.
Soms kom je terug op een beslissing. De schalen zie ik al heel lang staan in mijn favoriete kringloopwinkel. Maar besloot steeds dat ik ze toch niet nodig had. Deze week moest de kraam-spullen in mijn werk-tas aanvullen ( handschoenen, schorten, lijsten e.d.), en besloot om dat ook maar langs de kringloopwinkel te gaan om de schalen op te halen. Ik gebruik ze hier in huis voor van alles. Als fruitschaal, schaal voor een flinke salade , als afvalbak voor groenteafval en ga zo maar door. Hoe blij kan een mens zijn met een setje oude schalen ? Nou zielsgelukkig!


Gelukkig. Ik ben het vaak. Een mens van hoge pieken, diepe dalen. Ik zal het altijd wel blijven. Al kan ik er steeds beter mee omgaan. Deze week was er het verwarrende verhaal van mijn schoonouders die ( heel plotseling) naar een aanleunwoning wilde. En eerlijk, ik kon er niet goed mee omgaan. Gelukkig heb je dan vriendinnen. Er was die goede vriendin die mijn hele verhaal over de mail aanhoorde, en met de allerbeste raad kwam; praat met je man, leg uit hoe moeilijk je het vind, hou je niet groot maar vertel wat je gevoelens zijn, blijf in contact. De beste raad die maar mogelijk was! Het gesprek is geweest, gisteren tijdens koffie drinken en wandelen. Het was moeilijk maar verhelderend.We hebben het weer samen op een rijtje.

Er was die andere vriendin. Die luisterde en luisterde. We wandelde in het mooie Oisterwijk. Dronken daarna koffie bij een heerlijk vuur in de dorpsherberg. En genoten van de mooiste boekenwinkel die er is ( je zou er in willen wonen) .

Neusde in het prachtige boek: "het muizenhuis" van Karina Schaapman. Wiens verhaal me zo intrigeert . Ik begon weer te breien om eruit te komen, zij bouwde een muizenhuis. Het interview op BNR. radio was indrukwekkend. Zonde dat we niet naar de bieb zijn gegaan toen we toch in Amsterdam waren, maar ooit wil ik het zo graag zien!

En mijn vriendin en ik? Na die prachtige boekhandel bezochten we nog een tuincentrum in het nabijgelegen Heukelom . Zo mooi! De dag werd afgesloten met gewoon een pot thee thuis, het schemerde al en de kaarsjes gingen aan. Goud zijn ze waard! Echte vriendinnen!

Maar ook de mensen die me one-line zo vaak een hart onder de riem steken. Toen het allemaal niet zo goed met me ging, mailde ik een paar keer met Toor de Haas. Ook al zo'n gouden mens. Spontaan reageerde ze op mijn mailtje en we schreven een paar keer heen en weer. Ik ben ermee gestopt, omdat ik het bezwaarlijk vond dat ze er niks voor vroeg ( terwijl dat toch haar werk is).
Een dezer dagen kan ze een pakketje verwachten. Eindelijk, maar zeer gegund.

En jullie niet te vergeten!
Voorlopig regelmatig een give-away.
Omdat ik zo blij met jullie ben.
Te beginnen met: 29 gifts. Engelstalig maar mooi.
Wie wil ( en wie heeft zich nog door deze hele letterbrei geworsteld, die verdiend zowiezo al een beloning).
Ik ga spulletjes klaarzetten, maar daarover later meer.

groetjes, Franca.

ps.: Toor heeft ook een website : http://www.eenvoudiggelukkig.nl/home/
En van Avelien kun je hier lezen: http://www.delevensgenieter.nl/INSPIRERENDETEKSTEN.HTM

woensdag 16 november 2011

het simple leven

Goede gewoontes mogen blijven. En dus ook mijn waterfles. Erbij een flesje wat hier niemand meer gebruikt ( je zou toch poeh op je waterfles hebben staan). Ik maak er dankbaar gebruik van en neem lauwe rooibosthee overal mee naartoe. Het koude water is soms wat erg koud in mijn buik met dit weer.
Dat ik beide ( door de haast) vergat toen ik met een collega op pad ging en toen een wegwerpflesje moest kopen, vergeet ik maar even,. Wat voel je je dan stom. Maar ja, een keertje is beter als altijd wegwerp. En al doende leert men.
Een oude gewoonte die nieuw leven ingeblazen is is het vegetarische eten. Door oudste kwam er bijna de klad in ( hij vind zonder vlees echt niks). Inmiddels hebben we een compromie. Een keer zonder vlees voor iedereen, een keer voor hem iets vlezigs erbij.
En omdat hij niet graag aardappels eet, ziet zijn bord er dan zo uit. Niet slecht toch? Ik kwam viavia weer eens bij : the simple dollar uit. De recepten daar zijn ook vegetarisch en zien er erg lekker uit. Het blijkt dat hij veel haalt uit het boek van: Mark Bitterman -how to cook everything vegetarian.
Blijkt de vertaling daarvan gewoon de dikke vegetarier te zijn! Zo leer je nog eens iets.
De dikke vegetarier vond ik ver buiten mijn bereik liggen. Door de flinke prijs en omdat ik al zoveel kookboeken heb. Niet kopen dus!
Maar wel lekker lenen!
Binnenkort op te halen bij de bieb. Leuk!


Heel leuk vind ik mijn nieuwe jas. Samen met de sjaal voor 7 euro. Op stap met die collega , was een dagje rommelmarkt. En niet zomaar een. Een markt waar je de hele dag kon rondlopen en nog maar nauwelijks alles gezien had. Collega doet dit regelmatig. Voor mij blijft het hier voorlopig bij. Want het is me veel!
Er was wel een heel mooi aanbod. Voor ouders met jonge kinderen bijvoorbeeld, die konden hun hart ophalen met prachtige ,als nieuwe kleertjes van een euro en ladingen speelgoed. Heel handig zo net voor Sinterklaas.
De prachtige bloemen komen dit keer niet van een dankbaar gezin ( daarvan kreeg ik maar liefst twee flessen lekkere wijn). Dit boeket kreeg manlief van het bedrijf waar hij een verandering maakte aan een machine. Iedereen kreeg bloemen, omdat ze zoveel dagen zonder ongelukken gewerkt hadden. Raar idee. Mooie bloemen. Ik ben er erg blij mee.
Net als met deze Kefir.Gekregen van: http://zeeuwsemama.blogspot.com/.
Hartstikke bedankt voor de mooie kans om dit uit te proberen. En tevens een stukje jeugdherinnering. Nou eens kijken of ze hier net zo enthousiast zijn.
De andere schatten die ik op de rommelmarkt vond: twee schorten. Een vind ik echt een Saar ( van Swiebertje) schort. En dat samen voor drie euro. Vijftig cent voor het boekje en we hadden een heerlijke dag. Moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat de entree prijs idioot was (8,50 euro).
De schort is iets beter te zien op deze foto. En het boek :Spinnetje. Van een meisje (van 13) die tijdelijk moeders taak overneemt, als die zwanger is en moet rusten. Ga er maar aanstaan als 13 jarige. Zou voor mijn ( 18 jarige) dochter nog heel wat zijn. Dochter droomt van ( tijdelijk) op kamers gaan. Wegens een stage ver weg. Ik droom niet zo hard, ik zal haar missen.

En verder?
Groot nieuws!
Opa en Oma willen naar een aanleunwoning.
Fijn? ehh ja. Maar...Honderd beren zie ik op het pad.
Eerst maar even aan het nieuws wennen ( als ik daar de tijd voor krijg, de verhuizing is misschien al snel), en dan genieten van het een Opa en Oma die naar hun zin wonen en goed verzorgt worden. Niet dat wij dat niet willen doen, maar we mogen het niet altijd.

Dank voor de vriendin die mijn hele litanie aanhoorde ( of liever gezegd las via e-mail). Soms is het fijn om ook je niet zo positieve verhaal even kwijt te kunnen. Dan kun je er weer tegenaan.
Dus op naar gezellige dingen ( morgen een dagje uit met beste vriendin, iemand ideeen?) en nu op de fiets naar mijn nichtje. Dan beweeg ik tenminste ook weer eens wat. Fijne zonnige dagen!

groetjes, Franca.

maandag 7 november 2011

vervolg ( op eenvoud).

Zo hebben we wel een erg open blik vanaf ons terras. De oude schutting is al weg, de nieuwe laat nog even op zich wachten. Geen probleem, terras-tijd is nu echt over.
Opa en Oma hebben zo te zien grootse plannen. Alleen de peren kunnen al een diepvries vullen.
Dochter bakt muffins voor het bezoek( en draagt haar nieuwe vest alweer).
Misschien wat moeilijk te zien door het geknoei, maar ze waren perfect.
Dochters lunchpakket ( waar ze zelf nog boterhammen bij smeert).
Ik vind het gewoon een happy meal!
De boeken die op het ogenblik precies geven wat ik zoek: eenvoudige simpele ( en gezonde) maaltijden, eenvoudige, pure inrichting, en eenvoud in allerlei zaken, wat heerlijk rustig en ook gelukkig maakt. Ik had het al vaker gelezen, en door het mooie stukje van Vanhalla ( 30 oktober),lees ik het nog een keer. En wat is het waar! Zo herkenbaar . Als ik dit boek lees, gooi en geef ik ineens veel makkelijker dingen weg. Denk ik beter na over eten ( en genoeg hebben),en weet ik weer dat ik niet alles bij hoef te houden wat er in de wereld gebeurt. Sterker nog, wat fijn om de tv weer eens een avond uit te laten!
Het dagje uit was naar een kerst-beurs. Heerlijk om rond te neuzen, maar zo veel hoeft hier in huis gelukkig niet.
Toch nog een ding gekocht: een grappig huisje waar een waxinelichtje in kan. Het brand al een paar avonden, en doet me zo denken aan ons huis als ik s'avonds aan kom rijden. Geeft me een fijn en knus gevoel.

Een fijn en knus gevoel, dat krijg ik als ik thuis ben. Het is weleens anders geweest. Ik weet niet eens precies waardoor het zo goed gaat, ik weet wel dat ik er blij mee ben. Dus ga ik zo nog even door: opruimen, vereenvoudigen, genieten. Ondertussen krijg ik zelfs achterstallige zaken geregeld. Gaat er post de deur uit die al heel lang weg had moeten zijn. Spreek ik regelmatig met collega's en vriendinnen af. En neem de tijd voor beweging en rust. Komt het misschien toch allemaal weer goed.

groetjes, Franca.