Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 26 augustus 2021

het kan verkeren...


 Inmiddels helemaal op, hier nog net een klein stukje van de pistache cake die manlief bakte.

Jammer vond hij, dat die niet net zo groen was als op het plaatje.

Hij doet dus nog een nieuwe poging en daar heeft niemand iets op tegen...


 Oké , ik had het kunnen ( en moeten) weten .

Een wit laken uitwassen en daarna buiten ophangen terwijl er koeien in de wei lopen.

Dat is vragen om moeilijkheden.

Vliegenpoep om mijn schone laken...

Tja, opnieuw in de wasmachine?

Ik besloot het plekje even stevig aan te pakken met wat water en zeep, uit te spoelen en opnieuw even in de zon te hangen.

Dat was gewaagd ( er waren tenslotte meer vliegen), maar het lukte!

Het plekje was weg, het laken weer ( net aan ) droog, precies goed om te strijken.

Pfff, gered.

Rijkdom!

Een grote schaal vol fruit.

Ooit had ik toch...echt ik kon het recept nergens terug vinden.

Op het blog vond ik wel in welk kookboek het stond, maar al bladerend kwam ik het recept nog niet tegen....en ook geen foto.

totdat...ik op een hoekje het bladzijdenummer vond ( op het oude blogje) van 10 februari 2012.

 

En dus...maakte ik het recept opnieuw.


 Om me te verbazen dat je in zo'n korte tijd zoiets lekkers op tafel kunt zetten.

Waar we allemaal onze vingers bijna bij opaten.

Dus nu met de bladzijde erbij, zodat jullie het ook kunnen proberen, en ik weet waar ik het recept vind.

Vrij, heel veel bezoekjes op het program, natuurlijk moet er ook gepoetst worden, en gekookt, en gewassen en gestreken ( en wat een bof met het weer, de was kon lekker naar buiten),en dan mag ik van mijzelf...naar de kringloopwinkel.

Want als ik iets leuk vind om te doen als ik vrij ben is het kringloop winkelen.

Oké, die leuke brocante fair dit weekend zou ook geweldig zijn, maar dan ben ik alweer aan het werk.

Dus heb ik mijn weekend doordeweeks.

En vond ik dit bord, het prijsje staat er nog op ( 1, 75).

Iets lichter misschien als de rest, maar hartstikke leuk voor de verzameling.

Deze daar heb ik echt wel even over getwijfeld, want eigenlijk natuurlijk hartstikke fout!

En toch...past het ook wel, zie ik er wel borrelhapjes op liggen of een schaal vol muffins.

En och, voor dit prijsje ( 3 euro) mag het best vond ik.

Met nog steeds de twee kopjes die dochterlief al eerder vond en het ( ook iets fout van kleur) nieuwe schaaltje, is het weer een leuk stapeltje.
 


Dit slaat nergens op.

Ik heb het echt niet nodig.

Ik vind het alleen zo lief!

 

Zelf was ik minder lief deze week, nou ja, eerlijk gezegd was ik woedend.

Ik ben weleens geïrriteerd, maar woedend zelden of nooit.

Ik sprak het niet eens uit tegen degene waar ik kwaad op was, alleen tegen manlief ( op de vroege ochtend voor hij naar zijn werk ging, de arme man).  

Ik kan niet eens precies vertellen waar het over ging, terwijl het een privé ding is geen werk hoor.

Maar het gaat over tevreden zijn, tegenover ( in mijn ogen ) belachelijk hoge eisen stellen aan wonen.

Maar ook over voor mij een stukje heimwee naar het oude, naar terugdenken aan wat er ooit was tegenover perfectionisme in wonen en ontevredenheid.

Inmiddels heb ik het ( dezelfde dag nog hoor) losgelaten.

Kan ik inzien waarom het mij trof, en daar was ( eerlijk is eerlijk) ook een stukje ontevredenheid bij.

Over dingen die hier blijven hangen en nodig moeten gebeuren, maar waar manlief echt geen tijd voor heeft.

 

Misschien moet ik net als mijn dochter niet eens wachten .

Haar man is niet zo van verven, latexen, of dingen ophangen.

Dochterlief wacht niet, die kan perfect alles zelf, en pakt ook alles aan.

Van verven, tot latexen, tot meubeltjes opknappen en zelfs een mooie stoel opnieuw bekleden.

Handige tante die dochter van ons!

Bij haar heb ik ook mee geholpen toen ze net hun huisje hadden, en het werd echt mooi.

Helaas heb ik niet altijd het zelfvertrouwen om dat thuis te doen, omdat manlief zo veel zo goed kan....

Het bleek dus een lesje zelfkennis die kwaadheid....

 

En nu?

Nu moet ik eens goed gaan overdenken wat ik zelf nou precies belangrijk vind.

Wat er toch echt eens gedaan moet worden in huis en wat ik daar zelf in kan doen.

En zo werd mijn woede een goede les...het kan verkeren.

 

En degene waar ik zo boos op was...ze zullen het nooit weten. 

Misschien zijn ze gewoon gelukkig met alles nieuw, strak, geen ( echt) groen meer in de tuin, maar tegels en steentjes en nepgras.

Nep over de mooie ( in mijn ogen) natuurstenen vloer binnen, een glazen deur naar de hal , omdat dat nu zo in is ( ik zie het terug in gezinnetjes waar ik werk en ik vind die vaak slordige kapstok nou niet echt geweldig om steeds tegen aan te kijken),alles strak, leeg en kaal.

Prima!

Laat mij maar lekker rommelen, met kastjes, kleine deco dingetjes uit de kringloop en stapels kookboeken ( die goed gebruikt worden), en het sparen van oud serviesgoed.

Ik zo gelukkig ,zij op hun manier.

Wel na gaan denken over zelf aan het klussen gaan, zodat niet alles op manlief aan komt.

Omdat ik het best kan, maar niet altijd aan durf te pakken,

We gaan het zien.

Voor nu: Ieder zijn smaak,ieder zijn eigen ding.

Als je er maar gelukkig mee bent!

Gelukkig en tevreden, dat ben ik, en dan bof je ook al is je huis niet perfect en zijn er nog genoeg dromen...

groetjes, Franca.

 

 

 


 



 







woensdag 25 augustus 2021

zomaar even een berichtje van simpele dingen


 Een paar bloemetjes uit het boeket vond ik nog zonde om weg te doen.

Met wat aanvulling uit de tuin is het best gezellig.

Op de grote tafel een nieuw boeketje van een gezin, die de jonge vader bijna niet durfde te geven ( na het commentaar dat zijn vrouw erop had , in de vorm van goedkoop, suf en stomme bloemen), ik ben er gewoon blij mee!

Geen hele bijzondere kookkunsten deze week.

Maar deze vegan curry ( uit easy vegan van living the green life), was wel heel lekker!

Zeker als je die een dag later nog een keer als lunch lekker buiten in het zonnetje kunt eten.


 Heeft een kleed ( wat ik ooit voor 5 euro in de kringloop vond) een plekje gevonden onder de nieuwe tafel.

Dat licht het toch wat op.

Staan er kopjes klaar omdat dochterlief op de koffie kwam  ( met bonbonnetjes die ik weer in een ander gezin gekregen had), en bordjes erbij omdat manlief een pistache cake had gebakken.

Die trouwens heerlijk was.

Dochter deed samen met haar man een weekje Frankrijk deze vakantie.

Hoe leuk om even verhalen te horen ( en stiekem te willen dat je ook brokantemarktjes had bezocht).

Maar hier even een minimum aan vrije dagen.

En als je vrij bent kan er zomaar een s.o.s. komen, omdat ze echt niemand meer hebben en de gezinnen al minimale ( 3 of 4 uur) zorg krijgen.

Het is druk.

En dat is nog voorzichtig gesteld.

Zelfs de dames die de hielprik en gehoortest komen doen, hebben zoveel werk dat ze ( wat normaal nooit gebeurd) dit keer op zondag kwamen werken.

De eerste dagen proberen we alle gezinnen lange dagen te geven, zodat de basis goed is, en daarna is het afwachten wat er kan.

Als je gewoon in de gezinnetje mag blijven is dat natuurlijk het fijnst, al is een of twee extra opstarten  ( 2 of 3 uur werken als ze uit het ziekenhuis thuis komen) de laatste paar werkdagen inmiddels al gewoon.

Ik kan niet wachten tot de vakantiedrukte voorbij is en het weer wat normaler word, hoewel dat vorig jaar al t/m oktober is, en dat zal dit jaar nog erger zijn.

 

Maar ....ik heb alleen maar superleuke gezinnetjes gehad!

Met lieve meehelpende vaders ( voor de moeder dan hè), met betrokken ouders die groentetuintjes voor hun kinderen hadden , met lieve grootouders die ( toen vader ziek naast zijn vrouw kwam te liggen) meteen insprongen en het avondeten kwamen maken , en de hele avond bleven helpen.

Met super moeders , zoals de moeder die een week een katheter had, en na de tegenval verwerkt te hebben er een fijne week van maakte ( met een goed groeiend kindje op borstvoeding).

En een moeder die in het ziekenhuis haar tepels zo stuk had dat ik ervan schrok.

Nog nooit zo erg gezien.

Geen verwijt , maar de verpleging had het echt te druk om mee te kijken en de jonge moeder dacht , dat pijn normaal was....

Na vijf volle dagen alleen kolven en fingerfeeding , waren eindelijk de tepels  genezen en ging ( tot onze grote vreugde) de baby terug aan de borst.

Nu wel goed aanleggen en ze deed het prima.

Hulde aan de enorm doorzettende moeder!

Of de moeder die een 2e keizersnede kreeg en vol verbazing was over wat een kraamverzorgster allemaal doet.

Haar eerste was veel te vroeg geboren en dus hadden ze toen geen kraamzorg gehad.

Hoe fijn om deze dame lekker ontspannen in bed te zien liggen met haar beide kindjes tegen zich aan, knuffelend en genietend ( en natuurlijk vroeg ik even haar telefoon en maakte hele mooie foto's ).

Met lieve oudste kindjes  ( jongetje van 2 die zei dat hij honger had en me mee de tuin in trok...bleek hij precies te weten waar de framboosjes hingen) , kindjes die spelen, kleuren en vooral...heel weinig tv keken.

Dus druk?

Ja, maar ook genieten!


 Kocht manlief voor mij een droogmolen op marktplaats.

En kreeg hij er de extra draad gratis bij.

Ik vind mijn drooglijnen prima hoor, maar de heg word zo breed en hoog dat ik alleen één lijn nog voor grote was kan gebruiken.

Dus nu toch maar een droogmolen erbij, want buiten de was drogen als het enigszins kan vind ik zo fijn.


Gaat een vriendin nu griezelen, maar heb ik ook nog een paar Karel foto's.

Goed dat er verschillende mensen zijn.

Ik geniet van dit beestje.

Die zo gezellig om je heen kan drentelen als je buiten bezig bent en evengoed uren kan slapen op het plaid in de bank ( en nu weet ik dat ze opnieuw zit te griezelen, en waarschijnlijk niet eens meer op onze bank durft te zitten).

Vrije dagen.

Eerst naar mijn beste vriendin wiens schoonmoeder overleden is, heel rustig met een ziekbed waar ze wel erg vermagerde maar gelukkig niet al te veel pijn had. Het is goed zo, is dat een begrijpelijke uitspraak, maar het blijft toch ( haar mans) een moeder, en die wil je eigenlijk nooit kwijt.

Gisteren had ik ( de eerste sinds corona) een verjaardag.

Buiten, op redelijke afstand.

En ik heb er enorm van genoten!

Leuke mensen, veel positiviteit.

Geweldig!

Wat minder is het dat mijn rug niet zo goed wil.

Wat warmte, bewegen, oefeningen en tijdelijk pijnstillers en dan hoop ik dat straks het werken weer lukt.

Kijk toch hier hoe mooi, het zonnetje net op de eettafel.

Dit mooie pakketje kreeg ik toch weer van mijn beste vriendin.

Zelfs het doosje waar alle pakjes in zaten is mooi.

Het varkentje heeft ze zelf gevilt.

Omdat ik vroeger varkentjes spaarde.

Morgen ga ik bij haar ouders langs , die ik inmiddels 42 jaar ken, waar ik vroeger vaak logeerde en mee mocht eten.

Vandaag zijn ze 60 jaar getrouwd, maar is het waarschijnlijk zo druk dat ik nog even wacht.

60 jaar, wat een prachtige mijlpaal. 

Nu ga ik naar buiten, drink een lekker kopje koffie en ga aan de slag, want je weet deze dagen niet wanneer de telefoontje van het werk weer komt.

Geniet, doe je eigen ding en laat iedereen in zijn waarde.....daarover volgende keer meer.

groetjes, Franca.












woensdag 11 augustus 2021

vakantie, veel nieuwe dingen , Donna en de schoonmaak......


 Daar staat hij dan.

Mijn " nieuwe "eethoek, tegengekomen in de kringloopwinkel in de vakantie, getwijfeld...want wat dan met de andere ?

Kan ik die weg doen?

Het is nog van toen we trouwde...

Wel gekocht en neergezet.

Ziedaar.

Heerlijk aan het rommelen in huis.

Een beetje een Engeland  sfeertje, ik mag dat wel.


 

De tafel is best groot, maar smaller dan de vorige.

Ik moest dus op zoek naar een passend tafelkleed.

Welke kleur?

Jongste vond het witte laken toen we buiten aten leuk.

Daar eens naar kijken.


Intussen vond manlief dit mooie bord.

Zelf was ik de vitrinekast in de kringloopwinkel totaal voorbijgelopen.

Vond dochterlief ( voor 35 cent per stuk) nog een paar kopjes zonder schoteltjes, en had ik nog een uitstapje met een nichtje waar ik een ander soort rood/wit schaaltje vond. De kast komt nog vol. 

Maar eerst mag dit stapeltje nog even pronken op tafel.


 Dit plaatje uit een tijdschrift vond ik wel sfeervol...

De prijsjes zijn voor mij wat minder sfeervol, al vind ik de webshop van het tafellaken en de servetten prachtig!

Wat een bof als je dan dit tafelkleed ( al denk ik dat het meer een laken is) tegenkomt in de kringloopwinkel.

Met een prijsje wat een stuk aangenamer is.

En later deze nog ( voor 2 euro), in een andere kringloopwinkel.

We hebben best wat kringloopwinkels gezien deze vakantie.

Vaak gecombineerd met een wandeling, rondkijken in een leuk stadje, kijken bij het water ( wat stond het hoog) en na een wandeling bij een mooi landgoed vonden we een dame die zelf jam maakte en heel veel stekjes had van vaste tuinplanten en huiskamerplanten.

Wat een leuke dame, hoe fijn om zo iemand tegen te komen en een fijn gesprek te hebben.

We hadden al wandelend ( tussendoor lunch en daarna nog jam en plantjes gekocht) een heerlijk dagje.

Precies toen we weer richting auto liepen begon het zachtjes te regenen ( en de stortregen begon toen we net in de auto zaten).

Gek genoeg hadden we dat vaker deze week: prima weer tijdens de wandeling en in de auto op weg naar huis regen.

Bofte we maar mooi!

Kijk het blauwe ( inmiddels gewassen en gestreken) kleed past mooi bij de "nieuwe"servies.

Kleding in twee verschillende kringloopwinkels gevonden, het lijkt gewoon voor elkaar gemaakt.

De jurk en de blouse beide 5 euro, het vest en de rok beide maar 1 euro.

Die hingen op een rek met kleding die niet meer zo in of mooi was, maar ik vond deze twee er toch nog tussen.

Het water wat hoog stond in de Maas.

"Bakte" ik nog een taart:

Banoffee pie met hazelnootroom.

Uit het kookboekje: Ingeblikt van Lola Milne.

Waar ik dus een stukje van proefde toen ik overdag alleen thuis was...

Die er later ook best inging bij de mannen, als toetje.

Zie je trouwens het tafelkleed?

Door het blog van G donna, besefte ik dat ik best ook weer gewoon stoffen tafelkleden kon gebruiken.

Iedereen is groot en oud genoeg, er zal best eens geknoeid worden, en dat geeft dus wat meer was, maar hoe gezellig is daarentegen een echt tafelkleed.

Ik leerde trouwens veel meer van deze dame.

 

Zo noemde zij : een kastje van hoop.

Wat een prachtige uitdrukking!

Vroeger spaarde ik voor mijn uitzet ( zoals veel vrouwen van mijn leeftijd of iets ouder destijds deden).

Mijn moeder had in haar linnenkast een aantal stapeltjes waar ik niet aan mocht komen, dat was nieuw spul wat bewaard werd voor als er iemand ziek zou worden ( nieuwe laken sets, nieuw ondergoed, nieuwe pyjama's en nachthemden), of als er logerende gasten kwamen ( nieuwe handdoeken en theedoeken).

Donna maakte nu een kasje van hoop voor als ze ouder waren en zelf niet meer op pad zouden kunnen.

 http://gdonna.com/living-like-the-past/a-different-type-of-savings-account/

Wat een mooi en handig gebruik, ik was het gewoon vergeten.

Dit is geen kastje van hoop, maar het antwoord op een vraag die ik bij het vorige blogje kreeg.

Namelijk waar het "nieuwe" rode servies staat.

Hier dus,

Het blauwe tafelkleed is al uitgewassen, maar de koffiepot nog niet afgewassen.

Dat zal ik straks meteen doen.

En dan meteen de servetten op het kastje, een flinke stapel ( 25 cent per stuk), kunnen die ook in gebruik genomen worden.


Het volgende vaatdoekje, geen ruitjes, maar blokjes, ook mooi.

Ik zal een rijtje maken met dingen die ik van g donna leerde:

1. het kastje van hoop.

2.dingen in kasten op hun plek en de kasten regelmatig opruimen ( en weg doen wat je niet gebruikt).

Dus niet zomaar kasten volstouwen ( hier ben/was ik vaak schuldig aan) maar alleen dingen in huis hebben die je ook gebruikt.

3.De goede dingen van het leven zoals in de jaren 40 ( met het volle beseft dat lang niet alles zo mooi was).

4.niks verspillen.

5.dingen repareren.

6.onnodige dingen weg doen ( oeps dat is wel een lastige voor mij).

7.vaardigheden zoals allerlei handwerktechnieken leren, zoals naaien op de naaimachine ( zodat je ook dingen kunt repareren).

8.niks onder kasten, bedden of de bank zetten/leggen.

Niks onder mijn bed dat heb ik inmiddels al jaren, tenslotte zie ik maar al te vaak hoeveel stof zich daar verzameld doordat ik in zoveel gezinnen onder het bed stofzuig.

Maar in huis ( de huiskamer ) had ik nogal de neiging om even iets ( vaak een boek of tijdschrift) onder de bank te schuiven, of om een stapel boeken in een hoekje op de grond te zetten.

En Donna vind dat de hele vloer vrij moet blijven.

Wat natuurlijk niet alleen schoner en netter is, maar ook een stuk makkelijker werkt.

Daar moet ik dus nog aan werken.

Overigens ruim ik de laatste jaren al veel beter direct alles op.

Er was ( o schande) een tijd dat ik gedragen ( maar nog niet echt vieze ) kleding in het bad gooide.

En ook mijn uniformen ( gedragen) belandde soms daar omdat ik die niet in de wasbox met mannenkleding met olie en zo wilde doen.

Het bad blijft tegenwoordig ( wat kleding betreft haha, we badderen wel hoor) keurig leeg.

En een speciale wasmand voor mijn uniformen bleek ook een goede zet te zijn.

En toch steek ik nog steeds goede dingen over de huishouding op van donna.

Kijk deze post maar eens:

http://gdonna.com/living-like-the-past/be-happy-and-be-you/

En vergeet zeker ook niet het "filmpje" ( het zijn eigenlijk gewoon veel foto's achter elkaar) van haar op YouTube te bekijken.

Wat een rust!

Wat een eenvoud!

En toch zo gezellig en knus.

 

 

Voor wie zich afvraagt wat er met de oude eethoek is gebeurt, die staat nu in de voorkamer!

Lekker licht daar ( de huiskamer is veel donkerder), dus een prima plaats om te handwerken.

Oudste zat hier ( toen hij nog thuis woonde) vaak te computeren .

Hij heeft die tafel meegenomen naar zijn appartement.

Dus nu werkt het zo prima!

Dat vind Karel trouwens ook zoals je ziet.




Ik heb dus in de vakantie niet alleen gewandeld en kringloopwinkels bezocht.

Door Donna ben ik ook zo'n beetje aan de grote schoonmaak geweest.

Op één kamer na ( die moet ik nu dus gaan doen), is alles goed aangepakt, zijn er dingen verzet, gepoetst en zelfs weggedaan.

Door Donna's blog ben ik ook op zoek gegaan naar een blok zeep om mee af te wassen.

Ik vond het bij dille en kamille en ook met werfzeep schijnt het te kunnen ( er is speciale schoonmaak zeep bij de werfzeep).

Maar de afwaszeep is 10 euro, en de werfzeep is wel onder de 5 euro, maar ik vind die niet in de buurt, dus dan komt er ook nog verzendkosten bij.

Ik ben nog steeds nieuwsgierig hoe het zal zijn om met een stuk zeep af te wassen, maar ik kijk wel of ik de werfzeep een keer ergens tegen kom.

Tot die tijd is deze :


echt hartstikke fijn.

Maar als het budget dat niet toelaat vind ik het citroen afwasmiddel van de Aldi ook geweldig.

Ik ben trouwens al lang op zoek naar iets om de afwasspulletjes netjes in te zetten op het aanrecht.

Dis is eigenlijk een bakje voor make-up ( van de Wibra), maar het voldoet prima ( voor een leuk prijsje).

Oké nog één ding en dan kunnen jullie uitrusten van het lezen van dit blog.....

Jongste ging met zijn camper uit de jaren 70 op vakantie en vroeg of ik nog wat oude ( er bij horende) dekens had.

Die had ik.

En wat kwam er tot mijn verbazing tussen de dekens uit?


  Een vest,

Niet zomaar een vest!

Het is het vest wat ik voor mijn moeder heb gebreid , ergens in de jaren 80.

Ze hielp me met de stukjes die ik moeilijk vond, maar ik heb het voor haar gebreid.

Al jaren denk ik regelmatig aan dit vest, dat ik het eigenlijk had moeten bewaren....

Ik denk omdat je haar daarin kon uittekenen.

Ze heeft het zo veel gedragen.

 Toen ze overleden was hebben twee dames alle kleding mee uitgezocht, is veel weggedaan of aan andere dames in het bejaardenhuis gegeven, en ik was ervan overtuigd dat dit vest ook weg gedaan was.

Maar kijk, daar hangt het.

En ik kan niet vertellen hoe blij ik er mee ben!

 

En nu?

Even een kopje koffie drinken buiten, want het ziet er prachtig uit.

En dan aan de slag.

Inmiddels heb ik alweer een week gewerkt, vijf dagen in een gezin en nog twee dagen in een ander gezin.

Beide zulke lieve mensen, met echte goede vaders die hun vrouw echt hielpen, lieve ondernemende kinderen, en nauwelijks tv.

Wat een heerlijkheid.

Gisteren (  de eerste vrije dag weer) aten dochterlief en schoonzoon onverwacht mee.

Geen uitgebreide maaltijd dus, maar een gezond hap.

Oosterse wrap met zoete aardappel.

Lekker!

 

Bloemetje van gezin, genieten!

En nu: aan de slag!

Die ene kamer , die moet nog!

Groetjes, Franca.