Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 30 oktober 2017

heerlijk rustig weekend en de kletspot

Heel soms heb je het, zo'n zalig weekend waarin je niks hoeft.
Wat rommelen, wat lezen ( lekker warm onder het leeslampje hè Karel), met alvast een paar afleveringen van Kerst met Linus.
Wat vroeg?
Voor Linus is het nooit te vroeg.
Wat een heerlijke serie!
Die huizen, die truien, maar ook... wat een prachtige kindertijd, en er zitten zomaar hele levenslessen in.
Zou verplichte kost moeten zijn op alle scholen.
Ik word er in ieder geval heel gelukkig van!

Ik was dus vorige week op die poppenhuis-beurs, en jongens wat was er veel te koop.
Je zou er hebberig van worden.
Wat ik het leukste vond: koopjes jagen!
Ook in de poppenhuis-wereld kan dat, er stond op veel kramen een klein mandje ( of meerdere), waarin afgeprijsde spulletjes lagen.
Prima voor mij,als beginneling, ik kan nog van alles gebruiken.
Zoals deze vijf dingen voor 1 euro ( en nog een euro voor het stepje), op een kraampje van Engelse mensen ( zou het de moeite wel waard zijn om helemaal vanuit Engeland te komen, voor deze bedragen).
 Hoewel er de prachtigste serviesjes te koop waren, ben ik al helemaal blij met deze halve serviesjes uit een mandje ( 2 euro in totaal).
Later komt er vast nog wel een keer een heel serviesje, voor nu is dit prima.
Een soort grabbelton..
Per bakje 2,50, twee voor 4 euro.
En dan blijkt thuisgekomen dat er van alles in zit, wat een heerlijke verrassing!
 Dit kon ik natuurlijk niet laten liggen!
Dankzij vriendin ( die vond mini Karel), een telefoontje en een mini Karel voor 3 euro samen.
Dat was vorige week.
Nu verder met klussen.
Helaas...net te weinig tegeltjes.
De meubeltjes die al bij het poppenhuis zaten ( door de eerste eigenaresse netjes in elkaar gezet en geverfd).
Er zijn kleine rechthoekjes zichtbaar ( omdat het bouwpakketjes waren), die gaan we even vullen , en dan verven.
Kleur gekozen vrij naar de kleur in de keuken van Nanny Mac.Phee 2.
En die tegeltjes...ik had nog een emmertje staan, misschien zeker zo leuk voor de keuken!
Dan gebruik ik later die andere voor de badkamer ( krijg je zowat dezelfde kleuren als in ons echte huis, waaruit blijkt dat ik die keuzes nog steeds heel mooi vind).
Manlief en ik samen aan het tegelen.
Ik de "lijm" er op , hij legt de tegeltjes.
Er kwam ook nog een behangetje , en een geschilderde wand.
En toen.....
Kijk toch eens!

Heb ik toch zomaar een kamer klaar in het poppenhuis!
Ik ben er zo blij mee!
Er hangt nog niks aan de muur, en de emmer met zeem en spons (beide laatste zelf geknutseld) staat er ook nog niet bij.
Hier en daar mag de groene verf ( in in het echt veel mooier is dan op de foto, wegens "in de avond met flits gemaakt) nog wat bijgewerkt worden, maar ik vind het zo al heel mooi.
Met de "oude"meubeltjes, in de kleuren van Nanny Mac.Phee 2.
Weten jullie nog dat ik twijfelde of ik de echte keuken van ons groen zou durven schilderen?
Dat durfde ik dus niet, maar hier mag alles!
Heb ik lekker toch nog de groene keuken.
 Tot slot de Kletspot.
Van een lieve vriendin gekregen voor mijn verjaardag.
Zij kocht die bij het fantastische winkeltje: De madammekus In Udenhout.
https://www.madammekus.nl/onze-madammekus
Een dame die heel veel dames de kans geeft hun ( vaak eigengemaakte maar ook gewoon ingekochte) spulletjes op één adres te verkopen.
De winkel waar ik ook het garen vond om schuursponsjes te haken.
Waar ik een keer de eigenaresse op een vroege dinsdagochtend trof, die helemaal in de wolken was over het bezoekje met haar kinderen aan de Efteling.
Ik denk nog steeds met zoveel plezier terug aan dat gesprekje!
Je ziet het niet meer zo vaak, iemand die zo blij en dankbaar kan zijn, heerlijk!
Een winkeltje waar je altijd wel iets leuks vind als je een cadeautje zoekt.
En nee, niet gesponsord ( daar doe ik niet aan), gewoon enthousiasme.  
En die Kletspot?
Geweldig om soms het gesprek even "om" te krijgen.
Zoals bij Opa, hoe lief ook , soms horen we dezelfde verhalen wel heel erg vaak!
En luistert iedereen natuurlijk beleefd, even een rondje met de Kletspot is dan zo fijn.
Andere onderwerpen, onverwachte uitspraken, mooie verhalen.
Geweldig cadeau!

Ik ga nog even naar mijn poppenhuiskeukentje kijken.
Hoe vaak je dat kunt doen op een dag?
Heel vaak!

groetjes, Franca.


donderdag 26 oktober 2017

kopjes en zo

Ik had beloofd iets van het poppenhuis te vertellen en te laten zien, en toch doe ik dat nu nog niet.
Al ben ik afgelopen weekend wel naar de poppen en beren beurs in de Brabanthallen ( den Bosch )geweest.
Wat een bijzondere ervaring!
Hoewel vriendin en ik al tijd tekort kwamen in de eerste hal ( met poppenhuisspulletjes), neusde we toch ook even in de andere hal ( met poppen en beren).
Me verwonderend over de vele mensen met een kleintje op de arm ( of in een prachtige kinderwagen), zag ik na nog eens goed kijken dat het levensechte babypoppen waren!
Het voelde toch een beetje ongemakkelijk, al gun ik ieder natuurlijk zijn ding , en liepen wij ons niet te vergapen aan de prachtigste poppenhuizen, en met ons vele volwassen dames?

Maar voor nu: koffie met tijdschriften , een mooi boek en een onderzetter , allemaal gekocht bij mijn laatste kringloopbezoekje.
Net als deze ( handgemaakte) kandelaar.
Wat een bof!
Al bladerend kwam ik deze bladzijde tegen.
De kopjes van Andrea.
Al vaker gezien en bewonderd.
Wat een mooie composities maakt deze dame met kopjes, om er vervolgens de prachtigste schilderijen van te maken.
Nou heb ik nog een voorbeeld wat er gebeurt als ik dat probeer , 25 jaar geleden voor mijn moeder gemaakt met haar favoriete servies en haar koektrommel als voorbeeld, als bedankje voor alle "bakskes koffie" die ik bij haar dronk, ( en dat is wat ik nog het meeste aan haar mis....).
Maar daar hadden we het nu niet over.
Kijk ik had al een paar kopjes op de tafel staan ( uit de bak vol die mijn nichtje laatste af kwam geven).
Waarna ik besloot dat ik lang genoeg tegen de haantjes aangekeken had...
En hulp van Kareltje kreeg.
Kopjes afgewassen en een oud kleedje op het hout.
De kopjes uitgezocht die iets groens hebben.
Kijk!

En ( misschien wel een beetje erg fout) met lichtjes.
Ach, een mens kan maar blij worden toch?
Met een stapeltje oude kopjes in een glazen stolp.
En vooruit dan, toch een poppenhuis voorproefje ( opnieuw met hulp van Karel).
 Tortillataart.
Dochter en schoonzoon aten mee .
Op de verjaardag van oudste .
Puur geluk!

Iedereen thuis, opa met: "en toen was ik bij ome Jos en toen belde ons moeder: de kleine is er!
En direct daarna: "dat ik dit nog mee mag maken".
Dochter en ik hadden het er tijdens het eten al over, straks zegt opa... en elkaar dan even aankijken als opa begint te vertellen.
Het hoort bij oudste zijn verjaardag en we beseffen ons steeds meer dat we boffen dat opa het nog vertellen kan.

Gezellig avond, waar we ook nog ieder een briefje uit de "kletspot"haalde en er vele oude verhalen boven kwamen.
Ik geniet hoor, van mijn werk, mijn hobby's en dit blog, maar mijn gezinnetje zal altijd het fijnste zijn wat ik mag en mocht meemaken!
Sommige dagen besef je extra dat je boft!

groetjes, Franca.







vrijdag 13 oktober 2017

ik vind het geweldig, ik woon/kook hier en ik ben er blij mee....

Mailtje van beste vriendin...of ik de uitzending van Binnenstebuiten van 11 oktober had gezien?
Met name de inrichting van dat nieuwbouwhuis.
Ik ging gelijk kijken, want mijn vriendin die interesse heeft in de inrichting van een nieuwbouwhuis, dat is vreemd.
https://binnenstebuiten.kro-ncrv.nl/fragmenten/verbouwd-nieuwbouwhuis

Ik heb het filmpje inmiddels gezien en snap het nu helemaal!
En vooral èèn ding vind ik prachtig, en zeer leerzaam voor mij:
 Carla's uitspraak op 4.03 min: wat moet je nou met zo'n mosterdkleur ( over de keuken): "Ik vind het helemaal geweldig, ik woon hier, ik ben er blij mee!"
Kijk Carla, zo is het!
Dat moet ik gaan leren, niet iedereen proberen te pleasen maar ( zo mogelijk) het doen zoals ik het mooi/goed/fijn vind!

  Stilstaand beeld van Verbouwd nieuwbouwhuis
Foto van de site van binnenstebuiten.
Zo vol hoeft mijn huis niet, maar ik heb echt genoten van het filmpje en de liefde die deze mensen voor hun huis hebben.

Verder moet ik nog een foutje opbiechten:
Ik schreef Indisch gekruid i.p.v. Indiaas gekruid.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/1568/indische_indiase_keuken/
 Wat dit is?
Bij de pompoenburger in het restaurant in Leuven (Loving Hut Veganerie), lag iets op het bord wat wel erg op vlees leek...in een vega restaurant, dat wilde ik uitpuzzelen.
Internet gaf antwoord: het is jackfruit.
 http://www.aziatische-ingredienten.nl/nangka-jackfruit/
En de toko 6 km verder op had het in huis.
Tja, en dan sta je in de keuken en denkt nog eens na.
Het is wel een hoop werk, en lust jongste ( die mee zou eten) het wel?
En valt het straks niet verschrikkelijk tegen, ik krijg het nooit zoals in het restaurant.
En die vloeibare rook die in het recept staat, kan het ook zonder, of moet ik die gaan zoeken?

Stop Franca!
Je hebt het spul in huis, ga aan de gang en kijk maar wat het word.
Ik besloot de vloeibare rook even te laten zitten ( wil het nog wel graag een keer proberen, maar nu geen zin om op zoek te gaan), en ging aan de slag met deze site:
https://itdoesnttastelikechicken.com/6-ingredient-pulled-jackfruit/
Daar stond zeer uitgebreid hoe je het moest verwerken.

 De geraspte pompoen.
Vorige keer dat manlief pompoensoep maakte , hadden we veel te veel pompoen ( hele grote uit de tuin), manlief was zo slim om de rest in te vriezen, dus heb ik nu panklare blokjes in de vriezer ( die gingen bevroren en wel in de keukenmachine om te raspen en zie hier het resultaat.
Het pompoenburger-mensel kan even de koelkast in.
Ik gebruikte trouwens dit recept:
https://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R406160/pittige-halloweenburgers
Omdat dat het pittige karakter had wat ik zocht.
 Jongste kwam iets eerder thuis dan manlief, en werd meteen aan het werk gezet.
Want als je denkt makkelijk te koken als je deze hamburgers maakt dan heb je het mis.
Tenminste...het is niet moeilijk , maar gewoon veel werk.
Ik had ook ( opruiming bij lidl) halloumi kaas  kaas met chili.
Die moest nog even in de grillpan, en de ( Italiaanse,dat zat het dichts bij de bedoelde broodjes) broodjes moesten ook nog even in de oven.
Wat rauwkost gesneden, het jackfruit afwerken en nog een keer de oven in....
Zoonlief hielp, en zei: Maak jij nou altijd zo'n feest van het eten?
 Nou...niet altijd, maar als ik toch vrij ben, dan vind ik het nou eenmaal super om de keuken in te duiken ( maar dat bedacht ik later, toen stond ik gewoon even met mijn mond vol tanden).
Kijk, het zijn zeker niet de prachtige plaatjes zoals in het restaurant ( misschien waren ze iets mooier geworden als ik ze zelf had gemaakt, maar zoonlief vind het altijd zo leuk als hij zelf kan rommelen aan tafel), maar lekker waren ze wel!
En het jackfruit?
Dit was wat er over was ( van èèn blik) ik ga het zeker nog een keertje maken.
Volgende keer maak ik de verschillende dingen wel vooraf, zodat ik alleen hoef op te warmen en de verse groenten te snijden.
Dat is vast een stuk rustiger.

Overigens had ik besloten om het mezelf niet al te moeilijk te maken en kant en klaar sausjes te gebruiken.
Sta ik aan de kassa bij de plaatselijke supermarkt met Italiaanse bollen, kant en klare  BBQ saus ( nodig voor jackfruit recept) en kant en klare kerrie saus ( Yldriz Indiaas) omdat ik dacht dat die wel goed er bij zou passen, staat mijn buurvrouw ineens achter me.
Ik voelde me meteen slecht, zou ze denken dat ik altijd zoveel sausjes eet?
En kant en klaar eten?
Ik zal maar aan Carla denken: ik maak dit vandaag en ik ben er blij mee!
En ik niet alleen, we hebben echt gesmuld!
Zelf jongste ( onze meest overtuigde vlees eter) miste het vlees niet en vond het heerlijk.
En ook heel fijn...vandaag eten we maar met z'n tweeën hebben we genoeg voor nog een maaltijd ( alleen even op de fiets om een paar broodjes op te halen).
 Boek voor minder dan 2 euro bij het Kruidvat .
Over eten ( en nog veel meer), ook daar heb ik van genoten!
Zeker van het stukje familiediner ( extra stukje achter in het boek, waarin de schrijfster een speciaal diner met haar gezin/familie omschrijft).
Dat is precies wat ik zo leuk vind aan samen eten!

Op het gevaar af, dat jullie geen eten meer kunnen zien, toch nog even de appelkwarktaart. Uit het boodschappenblad.
Geen geschaafde amandelen in huis, maar gehakte amandelen is ook lekker op appeltaart!
De oven in.
Het toetjes na de pompoenburger.
Misschien heeft jongste wel een beetje gelijk:
Het leek wel een feestje die maaltijd!
Volgende keer de andere taart, nog iets lekkers wat ik maakte ( en iets wat manlief maakte), en hoe het staat met het poppenhuis...


Fijn ( zonnig) weekend!

groetjes, Franca.









woensdag 11 oktober 2017

pompoenburgen en zo

Dit had ik me voorgenomen om te doen in mijn vakantie!
Maar dan doe je heel veel inspiratie op.
Dat krijg je ervan als je naar een kringloopwinkel en een tuincentrum gaat, de dag erna naar de woonbeurs, om vervolgens een dag samen flink het huis te gaan poetsen en de was bij te werken ( je wilt het wel een beetje redelijk houden toch), om vervolgens naar Leuven te vertrekken.
Drie dagen!
Eindeloos wandelen, mooie dingen  zien ( de kruidtuin, het begijnhof en nog veel meer), en heerlijk rondsnuffelen in boekwinkels.
Met op weg naar huis nog een bezoekje aan Scherpenheuvel ( zo veel om dankbaar voor te zijn, daar willen we graag wat kaarsjes voor opsteken).

Breien komt er ook nog van onderweg en thuis.
Het roze garen word gebruikt
Voor een vaatdoekje met een leuke en makkelijke breisteek.
Ik bakte een bananenbrood.
Maakte de laatste druiven ( de blauwe) uit de tuin op voor een lekker ovengerecht, wat ik vaker maakte.
Helaas even vergeten dat deze druiven pitjes hebben...tot groot ongenoegen van zonen.
De goulash van gehakt lukte wel goed.
Kregen we bij elkaar toch een tafel vol lekkers.
Met voor mij een lekkere lekker curry.
Uit een boekje wat ik kocht op de woonbeurs: zo van toepassing op mij!
Ontspanning: een oude bekende opnieuw lezen.

En nu:
Ik heb nog een paar dagen vrij.
Dagen waarin ik zoveel wil doen, dat ik niet weet waar te beginnen.
Ik heb net een foto gemaakt van de huiskamer tafel, maar of ik die ooit on-line durf te zetten...
Mijn hoofd zit zeker zo vol als de tafel vol staat....

De schaal met breiwerk/vaatdoekjes stond jongste in de weg op het kleine tafeltje, die kwam dus op de eetkamertafel.
De laptop staat open en hoewel ik op zoek was naar een lekker saus bij een pompoenburger , raakte ik verdwaald bij mooie en slimme tips om poppenhuizen in te richten ( en stuurde mailtjes daarover naar beste vriendin en manlief).
Die pompoenburger wil ik graag maken omdat ik het lekkerste eten ooit , op heb in restaurantje in Leuven.
En dat wil ik proberen om ( ongeveer) na te maken.
Het was hier:
Loving Hut Veganerie

We aten een Indisch gekruide pompoenburger.
Stom genoeg maakte ik geen foto.
Niet van de burger zelf en niet van de kaart ( daar had ik nog wel wat ingrediënten uit kunnen puzzelen) .
Ik wilde ook nog een vega taartje nemen, maar na die grote hamburger was dat onmogelijk!
Toen we later terug kwamen bleek dat het restaurant tussendoor een paar uur dicht was.
Ik heb nog spijt dat ik ze niet gewoon direct in had laten pakken!
Mocht je ooit in de buurt zijn, ga daar eten!
Je krijgt er geen spijt van!

Dus nu:
-Uitpuzzelen hoe die hamburger te maken.
-aangevraagde boeken ophalen bij de bieb ( goed voor mij, dat is 24 kilometer fietsen op en neer).
Ik had zoveel leuke kookboeken gezien in Leuven, die kan ik echt niet allemaal gaan kopen, gelukkig kon ik er wel twee aanvragen!
-de eetkamertafel fatsoeneren ( dat is een karwei).
-nadenken wat ik als hoofdgerecht ga maken voor de eetclub die binnenkort weer hier komt eten ( zou de pompoenhamburger goed genoeg lukken...dan kan ik...).
-smullen van taart bij de koffie ( ik wil er niet helemaal een eetblog van maken, maar ik maakte een heerlijk niet bakken taart en een kwarkappeltaart uit het boodschappen blaadje van de Em-te ( die overigens deze maand heel veel lekkere recepten heeft).


 - Deze boeken lezen.
Ik kreeg deze boeken als tip van de moeder van mijn schoonzoon ( is daar ook een officiële titel voor).
Beide probeerde ik aan te vragen bij de bieb, maar de linker hadden ze niet...
Toen ik naar de bieb ging, haalde ik eerst de bestelde boeken op en neusde daarna ( ik kan het nooit laten) even bij de afgeschreven boeken...drie keer raden wat daar lag!
Soms is geluk echt met de domme!

Het is lang genoeg mensen, ik moet aan de slag!
Volgende keer over de pompoenburger ( en hoe die gelukt is), over de aangevraagde boeken en over taart en poppenhuizen ( wat kan een mens denken dat ze het druk heeft).

Fijne dag!
 groetjes, Franca.