Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 19 september 2018

ik zou...en heel veel muizen...

Tja ik zou...
De keukentafel bij het ontbijt, ziet er ongeveer uit als de binnenkant van mijn hoofd.
Vol!
Druk!
Met duizend ideeën ,plannen en overdenkingen.
Dit is aan een kant heerlijk, maar aan de andere kant meteen mijn grote struikelpunt.

Laten we een rijtje maken..
-achteraan op tafel, ligt een boek over handgebaren bij baby,s ( van de boekenmarkt waar ik afgelopen zaterdag als vrijwilliger werkte, meegebracht voor beste vriendin die een kleinkind heeft met het  Dravetsyndroom, die nu ondersteuning nodig heeft met gebaren).
De boekenmarkt bracht een mooie som geld op, zodat we de voedselbank en de verbouwing van onze kerk, beide een mooi bedrag kunnen geven.

-daaronder een heel oud boek met foto,s van oude poppenhuizen ( ook van de boekenmarkt).
-en daarop een dvd met oefeningen ( wat afwisseling is fijn).

-twee boekjes ( waarvan een met cd) over mindfullness, gekregen van een vriendin ( hier ben jij toch mee bezig, ik kwam ze tegen).
-een prachtig kookboek over vegetarisch eten: groenten van Roos ( tweedehands gevonden, terwijl het nog erg nieuw is, voor een super klein bedrag),gevonden in Amsterdam.
-boek:  logica van geluk ( voor 1 euro gevonden bij de kringloopwinkel , zag het later nog voor 20 euro in de boekwinkel staan).

-groot kijk en zoekboek van het muizenhuis ( volle prijs voor betaald en gekocht van de maakster zelf).

- knijpers, laten liggen door manlief, die zijn werkkleding van de buitenwaslijn haalde om in de auto te leggen ( waar hij dan dagelijks een nieuw shirt pakt om in te gaan werken).
-leeg koffie pak ( om de spaarpunt uit te knippen).
-breiwerk, opgezet voor dochterlief die fijn breiwerk gaat leren te herstellen, en het breien eerst weer even in het groot wilde oefenen.

En dan heb ik het niet eens over alle andere dingen die door mijn hoofd gaan..
Dat ik nodig moet gaan poetsen, dat er zoveel verjaardagen op komst zijn, dat de hele familie op het ogenblik thuis eet en ik toch ook vleesgerecht moet maken en hoe combineer ik dat zonder gillend gek te worden, dat ik nodig naar de tandarts moet ( wegens uitgevallen vulling) en ik kreeg ook al een brief dat ik nog niet aan het bevolkingsonderzoek heb meegedaan...
Zucht.


Maar...ik nam eindelijk de tijd om een keertje samen met mijn beste vriendin te gaan knutselen, en maakte dit schatje.
Heb dit boek van het muizenhuis ( wat ik al heel lang heb), open neergezet ter inspiratie, en vond een zak vol poppenhuismeubeltjes van 6,00 euro in de kringloopwinkel, waaronder dit prachtige bad.
Julia en het andere muisje had ik al ( dat andere muisje kreeg ik met sint van mijn vriendin), het eigengemaakte muisje staat er nu ook bij ( al had die hier nog geen snorharen en neusje, wegens geen goede kleur borduurgaren in huis, gelukkig had dochterlief die later wel).
De foto van Kareltje er bij maakt het geheel af!

Inmiddels was ik zo in de ban van muizen en het muizenhuis, dat het er nu toch echt eens van zou komen: een bezoek aan het echte muizenhuis!
Dus gingen manlief en ik ( wegens 29 jaar getrouwd) zondag op pad.
Treinde naar de hoofdstad, en voelde ons echte provinciaaltjes.
Bezochten het ( echt waar prachtige) muizenhuis in de bieb daar en wandelde daarna door naar de winkel.
Waar we het geluk hadden om de oorspronkelijke maakster aan te treffen.
Niet dat ik haar echt gesproken heb
( al heb ik natuurlijk wel mijn bewondering geuit), maar het was wel leuk haar te zien.
Ik vertelde mijn poppenhuis dromen aan dochterlief maandag.
Haar uitspraak: je moet gewoon aan de gang gaan, leidde tot dit leuke atelier.
Niet perfect, niet af, maar leuk!





En een middagje samen met dochterlief aan de knutsel.
Uit het hoofd en aan de slag.
Wat doet een mens dat goed!
Als je dan ( geloof het of niet maar het is echt waar), dinsdag naar de bieb fietst en eerst even bij de afgeschreven boeken neust, dit boek vind...dan geloof je het zelf haast niet.
Het is stuk, stukgelezen, de midden pagina die uitgeklapt kan worden ligt los en nog een pagina, maar ik kan wel heel mooi de keuken en huiskamer die Karina van haar eigen jeugd namaakte zien.
Het dichtgetimmerde raam ( omdat kinderen er een sneeuwbal door gooide, Karina weet nog hoe bedreigend dat was, racisme  was er toen helaas ook al).
Ik herkende het gewoon van haar boek: zonder moeder ( een prachtboek, maar weet waar je aan begint, het is zo droevig en ook pittig, wat een leven), wat ik overigens op het eind niet meer aan kon. Ik doe het zelden, maar dit boek heb ik weggelegd.
Karina had geen keus, die leefde dit leven echt.

Ik kan er niet over uit dat een dame die zoveel meegemaakt heeft, nu ( nog wel samen met haar man en kinderen) een zo mooie wereld kan scheppen.
Van armoe, eenzaamheid en prostitutie, naar deze bijna droomwereld.
Petje af, lieve Karina!
 Om over te gaan op iets heel erg geks.
Ik vond snoep in een wctje ( hoe verzinnen ze het).
Maar bedacht dat het leeg , hartstikke leuk was voor het poppenhuis.
Wie het op gaat snoepen?
Ik zeker niet!
Overigens vond ik ook nog boeken om te lenen in de bieb.
Deze is leuk.
Dit recept maakte ik gisteren meteen, en was erg lekker.

 En dit boek.
Waaruit ik zeker dit recept nog een keer wil maken.
Het jackfruit vond ik vorige keer ook heerlijk , maar weet je nog dat ik me schuldig voelde naar de buurvrouw, toen ik met kant en klaar sausen bij de kassa stond, dit keer heb ik nog zelfgemaakte bbq saus over van gisteren en maak ik het dus makkelijk echt zelf.

Nou jongens, dat was het kijkje in mijn ( nu iets minder) overvolle hoofd.
Noem ik daar: werken ( laatst bij ouders van een overleden kindje), verbouwen ( we hebben nog steeds geen wc beneden omdat die nu bij het andere stuk hoort, waar een van onze kinderen nu woont), oefeningen doen, omdat yoga helpt het hoofd leeg te maken, maar dan moet je dat wel geregeld doen, vrienden en vooral de jarige bezoeken, ladingen was en (verschrikkelijk) ook strijk, ramen waar je bijna niet meer door kunt kijken en vanavond een teambijeenkomst, waar ik nu direct iets voor uit moet gaan zoeken...nog niet eens bij.

Dus het boek:  logica van geluk, bespreek ik later wel als ik het uit heb.
Voor nu: aan de slag!
Te beginnen met de yoga, want gillend gek worden daar heeft niemand iets aan!

Fijne zonnige dag,

 groetjes,

 Franca.