Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 30 oktober 2013

hoe je zeveren kunt over helemaal niks

Het is niet het mooiste plaatje. Maar als je nog genoeg van de schotel van gisteren over hebt, en jongste zo dol is op gehaktflapjes, en jij zo'n zin in spruitjes hebt, dan kan dit zomaar je maaltijd worden ( voor mij was het flapje gevuld met tofoe).
Als oudste ( voor een later op zijn verjaardag langskomende vriend ) appelflappen maakt, met net iets te veel vulling, dan kun je de volgende dag, als toetje appelkruimeltaart verwachten.
Restverwerking die de jongens wel aan staat!
 Als je een foto wil maken van de opkomende zon....
Blijkt je raam wel heel erg vuil!

Toch wil ik jullie de foto van de koe in gestrekte draf niet zomaar onthouden.
Acht uur 's ochtends was het toen.
Inmiddels is het tien uur. Zijn alle ramen rondom schoon.
Ik heb even zitten tellen:
10 ramen met in totaal 49 ruitjes!
Twee deuren, 1 met 6 ruitjes en een bovenlicht met 2 ruitjes ( tellen jullie nog mee).
Als ik nu een schoon raam laat zien, is dat met gepast trots ( verder zal ik jullie niet meer vervelen).
Hoewel...ik was nog niet klaar!
Daarna vond ik het mooi genoeg ( het echte zemen) en pakte ik emmer en ragebol. Zo deed ik nog de overige 6 kleine raampjes van het achterhuis en de garage ( nu ga ik even geen ruitjes meer tellen, deze hoef ik tenminste niet na te zemen), de achterdeur en de grote garagedeuren.
En toen...
Zag ik de ramen van de veranda..
Nou vooruit dan maar.
Had deze sprinkhaan geluk dat hij aan de binnenkant zat ( niet expres maar ik had 'm niet gezien, ook niet als hij buiten gezeten had).
Nu kan ik weer naar buiten kijken.
Welverdiende koffie, al zeg ik het zelf!
En dan zodirect...lekker op de fiets, een boekje afgeven, bladerdeeg halen ( er staat hartige taart op het menu, maar oudste maakte appelflappen, zoals je weet),en heerlijk genieten van mijn laatste vrije dag, en het fantastische weer. Ik kreeg drie dagen extra, omdat er ineens helemaal niks te doen is.


Volgens mij wordt het tijd dat ik weer aan het werk ga, anders gaan jullie alleen nog maar op huishoudelijke berichtjes getrakteerd worden!

O. en voor ik het vergeet!
Ik klaag niet hoor!
Het was zalig om buiten in het zonnetje te werken, en ik bof dat ik zo wonen mag, dat besef ik best!
Geniet van de stilte na de storm, en het lekker najaarszonnetje!

     groetjes, Franca.

dinsdag 29 oktober 2013

opruimen 2

Ken je die scene uit deze ( hele leuke) kinderfilm, waar Mike thuiskomt in een puinhoop huis en met een muziekje aan,de zaak in no time aan kant heeft?

Zo werkt het voor mij als ik in een gezin ga werken. Niet dat het dan altijd een enorme bende is, maar toch is het vaak erg rommelig. Geen probleem, ik pak het fluitend aan. Alles aan kant, toilet en badkamer schoonmaken , de keuken netjes en gauw een doek en de stofzuiger door het hele huis. Klaar!

Thuis heb ik soms de neiging hetzelfde te werken. Zeker als ( zoals de laatste tijd) ik maar een paar dagen vrij ben tussen twee gezinnen. Dingen zoals kasten, die komen minder ( zeg maar nauwelijks) aan bod. Vroeger kwam mijn moeder regelmatig langs, en dan pakte we samen wel wat kasten aan. Langzamerhand zal ik het toch echt zelf moeten gaan doen.

Nou zag ik bij een van de medeblogsters iets staan over 'd uitdaging. Een soort project van een maand waar je dagelijks iets aan pakt. Ik schreef me in maar daar bleef het bij.
Tot ik de slaapkamer van Valhalla zag!
Kijk ,zo leeg gaat mijn slaapkamer niet worden, en dat hoeft ook niet, maar wat heb ik veel overbodigs in huis!
En dan wil ik ooit graag samen met manlief in een klein ,simpel, heel eenvoudig ingericht huisje wonen.
Echt minimalistich gaat het niet worden, dan had ik dit kastje weggelaten en stond het niet meteen weer zo vol! Maar er waren ook boeken die ik echt niet meer ging lezen, en natuurlijk kan ik er sowieso wel wat missen.
 Ik "deed" de on-line cursus en stak wat op.
Leende ( en scande in ) een boekje over opruimen, en hing die op de keukendeur. Ik deed het precies volgens het boekje: drie manden, en een vuilniszak, de stofzuiger en een emmer sop.
En zie: langzamerhand komt het goed.
Nu op speciaal verzoek van Marion ( van Anderson Cottage), wat foto's van het resultaat:

Zo zie je hier dat manlief nog de Vrijdagavond-boodschappen doet, maar niet meer op Vrijdagmiddag vrij is ( dan kookte hij namelijk en elke week was daar rijstepap bij).
En ook dat er voorlopig weinig boodschappen gedaan hoeven worden.
Volop pasta, granen en bonen in huis. Alleen wat verse groente en voor de mannen vlees.
 Af en toe maak ik de deur even open, om mijn eigen winkeltje te bekijken.
Waar je een mens al blij mee kunt maken! In mijn geval met een opgeruimde voorraadkast!
En een opgeruimde boekenkast.

Al kan ik het natuurlijk niet laten, om er toch vanalles bij te zetten( nou ja te laten staan).
 Minimalistisch? Nee, dat gaat het echt nooit worden. Toch is er inmiddels heel wat weg, gek genoeg gaat opruimen en weggooien alleen maar makkelijker als je even bezig bent.
 Volgens het lijstje is nou mijn nachtkastje aan de beurt.
Maar net zoals ik ook al de boekenkast aanpakte ( die nog lang niet aan de beurt was) ga ik nu heel eigenwijs aan de kast op de overloop beginnen, gewoonweg omdat dat de grootste puinhoop in huis is.
Verder gaat het leven gewoon door. Zo moet er ook gegeten worden. Deed ik maar liefst drie bezoekjes op een dag, zodat ik de andere dagen door kon ruimen ( wat is dat een aanslag, twee barsten in tranen uit, en ik maar luisteren). Gaat de was gewoon door, brachten we een bezoekje ( en haar oude fiets) bij dochterlief . Waar ik meteen een superlief compliment over haar mocht ontvangen. Wat kan een mens toch trots zijn!
Vierde oudste ( in de veranda) een hele fijne verjaardag.

Heb ik de cursus voor mijn werk bijna klaar.
Dan valt er echt een pak van mijn hart!

Vond ik ( een tijdje geleden) een zelfgebreid lap in de kringloopwinkel voor 0, 25 cent. Waar ik met een afstekend garen, zo'n soortgelijke col als ik voor mezelf maakte, voor dochterlief van ga maken.

Verder heb ik helemaal geen winkel of zelfs kringloopwinkel bezocht!
Als je zo aan het opruimen bent kom je nog vanalles tegen waar je gewoon niet meer aan dacht.

-Meer als genoeg voorraad ( zie foto's).
-Nog meer dan genoeg garen en handwerkspullen.
-Boeken die je nog niet gelezen hebt of boeken die je graag nog eens wilt lezen.
-Zoveel kookboeken dat ik ze nooit allemaal kan gebruiken ( inmiddels zijn er al flink wat ingepakt om hier en daar cadeau te doen).

Zo zie je maar dat je veel rijker bent dan je zelf denkt!
Voorlopig geen winkel, (kook) of ander boek voor mij, ik ga lekker opruimen!
Helaas ben ik niet zo goed in verkopen, wat zou het mooi zijn als manlief en ik van de opbrengst  samen een weekendje  weg kunnen gaan. Nou ja, nu maak ik er ook mensen blij mee. In ieder geval ben ik heel blij met mijn ( al gedeeltelijk) opgeruimde huis!

   groetjes, Franca.















woensdag 23 oktober 2013

opruimen

Even geen berichtjes.
Ik ben aan het opruimen.


http://thuisacademie.ntr.nl/cursussen/cursuspagina/10-stappencursus-opruimen/stap/1.html


groetjes, Franca.

maandag 21 oktober 2013

thuis


Gewoon lekker thuis.
Met mijn breiwerkje (inmiddels een hele lap), een recept wat ik wil gaan maken en een boek van de bieb.
Ik zit en lees en brei.
Luister intussen naar de verhalen van de kinderen: van jongste die een Halloween themadag had in een groot pretpark. Hij heeft genoten ( zijn vriendinnetje daarentegen vond het zo eng dat ze noooit meer gaat), van dochterlief die voor het eerst ziek was terwijl ze op kamer woont ( dit weekend ziekte ze lekker thuis uit), van oudste die dit jaar een heel eigen verjaardagsfeest gaat geven in de veranda ( gelukkig mogen wij ook nog even langs komen).
Af en toe ga ik even kijken bij de vorderingen van manlief aan de pipowagen.
Die met de ( tijdelijke) verlichting, inmiddels ook prima in de avond kan werken.
Hier komt de ( goed geïsoleerde) bedstee.
En de badkamer aan de andere kant.
Het gaat zo mooi worden. Wat is die man een doorzetter!


Over doorzetters gesproken:

Dochterlief zag dit in een tijdschrift, ziek of niet , dit was zo mooi.


  Ze zocht wat lapjes...

en wat kantjes...
en ging aan de slag.
Door-stik-werk.
Het resultaat.
Mag er zijn!






 Ook kreeg dochterlief een ( kringloop) boekje cadeau van mij.
Om direct het lintje met hondje te gebruiken aan haar nieuwe make-up tasje ( rolletje, of hoe zo'n ding ook heet).
Thuis. Niks bijzonders maar fijn!

Ik heb het weekend gebruikt waar het eigenlijk voor is : uitrusten, wat nadenken, beseffen hoe je boft.
Een ( bijna hele) pyjama-dag op Zondag.
Makkelijk eten ( hutspot met worst en spekjes voor de meesten , ik maakte een vega versie van Lisette Kreischer uit wat de pot schaft).
Samen buiten koffie drinken in het najaarszonnetje.

Of ik ook nog wat deed?
Ja ik schrobde de badkamer en het toilet, kookte wat, ruimde wat en ging nog even langs de kringloopwinkel ( is er iets leukers om de zinnen te verzetten), had een kinder-verjaardags-feestje ( hoe heerlijk als de 6-jarige het cadeau van dochterlief ( een scheetzak) als aller-aller-mooiste cadeau mag zien), zongen daar uit volle borst voor zijn verjaardag. Och zo'n heerlijk toetje heeft dat kind.

Kortom: Ja het leven gaat door, ik kan al breiend en van mijn gezin genietend weer ontspannen. Voor hen zal dat nog heel wat langer duren. Gelukkig weet ik dat er een fijne kring van mensen om hen heen staat.
Maar ik wens hen ( en jullie) een thuis waar je ontspanning en rust kunt vinden.

          groetjes, Franca.

donderdag 17 oktober 2013

Vandaag nog even niet

Donderdagmiddag.
Ik zit in de tuin , en probeer me te ontspannen.
Wat kun je je nog meer wensen zo in het zonnetje.
En toch....

Deze week werkte ik bij ouders van een overleden kindje.
Bijna klaar om geboren te worden ging er iets mis.
Niemand weet wat. Maar bij de echo bleef het stil....


Zeven dagen lang was ik hier in huis.
Bij lieve mensen.
Bij een lief broertje.
Bij een stil kindje in de wieg.


Zorgen.
In dit gezin nog meer nodig dan anders.
Luisteren.
Praten.
Koffie voor bezoek.
Zorg voor rust.
Op de achtergrond er zijn.
Huishouden en maaltijden door laten gaan.


's Middags ga je naar huis.
De ouders waren blij met je zorg.
Nu moet je los laten.
En dus zit ik in het zonnetje.
En probeer te ontspannen.


Natuurlijk gaat het leven weer verder.
Morgen moest ik eigenlijk nog een dag werken.
Ik vroeg vrij.
Omdat ik mensen die net een gezond kindje kregen, een vrolijke gezellige kraamverzorgster gun.
Volgende week ben ik dat weer.
Nu even niet.

Morgen.
Morgen ga ik in huis rommelen.
Even naar de bieb.
Morgen laat ik ze los.
Vandaag nog even niet.

Lieve groetjes,
                                Franca.



donderdag 10 oktober 2013

van gewone dingen

Hoe leuk is dit? Vind ik zomaar een " zilveren" warmhoudgeval voor een buffet , als ik net bezig ben een high tea/ maaltijd voor een groep collega's te organiseren.
Thaise groentecurry met rijst, uit het koffietijd kookboekje. Lekker! Gelukkig genoeg gemaakt, dus zit er nu nog een portie in de diepvries.
Op ziekenbezoek bij een collega die van de trap af viel en haar knie "verprutste". De eerste keer kreeg ze druiven uit eigen tuin, en nu?
Het werd een Nuttela-taartje, bestaande uit slecht 2 ingrediënten : Nutella ( nou ja zoiets) en ei.
Het werd een prima taartje. Ik nam ook nog wat opgeklopte slagroom mee. Wij een stukje, de werkmannen die aan de riolering bezig waren lusten de rest! Zo is zo'n taartje zo op!
De schort waar ik het laatst over had.
Al moet ik hem eigenlijk wat kleiner maken.
Boompje weg, voer voor paddenstoelen. Krijg je zomaar dit in je tuin.
Gekocht voor het leuke plaatje, toch gelezen. wat zou het leven makkelijk zijn als je Opa je een groot huis, een baan voor je man en nog van alles zou schenken. Tja, ik ga morgen maar weer gewoon aan de slag...
Het blijft een leuk plaatje ( en stiekem las het ook wel lekker).

Over lekker gesproken: als je door de gestampte aardappels, crème fraîche, wat geraspte oude kaas en snippers amandel doet, dan moet dat toch wel goed smaken? Een verrassend recept uit een grappig boekje wat zomaar bij de winkel met het matroosje lag. En dat laagje aardappelpuree...dat gaan we zo vaker doen!
  De houten breinaalden waren te zwaar en vooral onhandig lang. Op advies van Geertrude toch maar op rondbreinaalden verder. En die enge tijger op de achtergrond...
Is gewoon een duffe kat. Die best gemeen kan kijken.
Schaam je Poespoes!

Verder maakte ik ( geïnspireerd door de woonbeurs) een zakdoekje voor mijn dochter, waar ik met textielstift het versje op schreef, wat ik ooit zelf maakte om in haar Poesie album te schrijven. Ik heb gehoord dat het inmiddels op haar koelkast hangt, zodat ze het elke dag kan zien! Leuk!

Morgen al weer aan de slag. Eigenlijk belden ze vandaag al of ik vanmiddag al op kon starten, maar dat heb ik toch maar even niet gedaan. Door heel veel bezoekjes, telefoontjes en het geregel voor de high tea, was de week maar kort. Vanmiddag had ik nog even hard nodig om bij te komen.
Een gekke week, die omgevlogen is.

Ik ga eten voor morgen maken, mocht ik tot laat moeten werken, dan kunnen de mannen vooruit.
Voor jullie allemaal alvast een heel fijn weekend, geniet van je vrije tijd en van elkaar!
        groetjes, Franca.

dinsdag 8 oktober 2013

als de zon schijnt/blogje van niks eigenlijk







Lunch in de veranda( met mijn nieuwe boek).
Van de woonbeurs.
Ik droog niet alleen de was buiten, ik vouw en strijk ook nog steeds in de veranda.
Nog heel even, straks is het te koud.

Ik krijg altijd zoveel meer energie als de zon schijnt. Het maakt een dag net even mooier.
 Poespoes heeft er ook geen bezwaar tegen.
En toch was mijn energie 's middags ineens helemaal op.
Ik had visite gehad die ik echt niet naar een positief verhaal kon krijgen. Alleen nare dingen uit het verleden.
Gek dat je daar zo door beïnvloed word. En we hadden nog wel zo lekker in het zonnetje gezeten.
Gelukkig had ik 's avonds een werkoverleg met collega's.
En ga ik nu met een collega een high tea organiseren.
Daar heb ik zin in!
Als je dan bij thuiskomst manlief keihard werkend in de pipowagen aantreft, kan je dag toch niet meer stuk?
Vier banen per avond. Hij rekende al zes avonden voor grond/en lak-verf.
Zal ik ook maar een mutsje en overal aan schieten?
Een kei is die man. of had ik dat al verteld?

Fijne dag!

                groetjes, Franca.