Nog steeds lekker aan het bijkomen ( wat doet het zeer als je gewrichten gezwollen en pijnlijk zijn), en dan zomaar de nieuwe Genoeg in de bus vinden.
Met je dochter op pad gaan en dit prachtige bakje vinden in de kringloopwinkel ( voor 65 cent). Meteen wat bolletje kopen, en zo alvast een klein beetje voorjaar in huis hebben.
Het botervlootje met koe ( precies zo'n zelfde had mijn moeder vroeger) kwam uit dezelfde winkel. Jongste ( een knul van 18) kwam binnen en zei dat het naar Engeland rook. Naar Engeland? Oudste had pannenkoeken gebakken bedoelde hij dat ? Het bleek het luchtje van de lelies te zijn. Ooit hadden we een vakantiehuisje in Engeland, waar de eigenaresse als welkom een bos lelies had neergezet. Heerlijk zo'n knul!
Zondag gingen we naar de feel-good market in Eindhoven. Wat een fijn sfeertje! Leuke mensen, leuk bandje, lekker eten, heel veel zelfgemaakte spullen en zelfs een zweefmolen. We kochten knoopjes, en bandjes, maar we hebben vooral heel erg genoten. Een terechte naam. Deze zomer nog eens gaan kijken, bij mooi weer schijnt het buiten te zijn. Wat ons betreft een aanrader.
Het komt goed. Eindelijk had ik kans om een dagje buiten door te brengen.
Wat een heerlijk weer. Ik kocht voor tien euro viooltjes, en kreeg bakken vol omdat ze wat geleden hadden. Geen punt, komt hier in de tuin nog wel goed. Hebben we eindelijk weer wat kleur.
Poespoes genoot mee.
Vierde dochterlief alweer haar 20ste verjaardag.
Geniet ik van het feit dat ik vandaag lekker nergens heen hoef ( omdat het inmiddels weer flink sneeuwt).
Kan een handafwasje zo fijn zijn ( je pijnlijke handen s'ochtends in het warme water) intussen genietend van de viooltjes, en net doen of je de sneeuw niet ziet.
De piano, die ik nog steeds niet bespelen kan ( jongste gelukkig wel) maar ooit ga ik het leren.
Voor nu een mooie plaats om 20 jaar foto's van dochterlief ( wat een sentiment kwam ik tegen op zoek naar de dvd van net na de bevalling) even neer te zetten, een plan te maken met lieve kleurtjes, en een enorme stapel , gezond eten boeken die nog op me wacht.
En nog voor de koffie ( met een stukje chocolade-truffeltaart die dochterlief heeft gemaakt) bericht van manlief. Controle in het ziekenhuis gaf goede berichten. Schildklier werkt weer bijna helemaal normaal en de bloeddruk is ( met behulp van medicijnen) ook weer een stuk beter. Geluk!
En daar zit ik dan, helmaal alleen gelukkig te wezen.
Terwijl ik lees over eenvoudig leven, kleine huizen , handwerken, en niet te veel keuzes hebben, kom ik langzaam tot een belangrijk besef.
Ik kan ervan balen dat de pipowagen dit jaar misschien nog niet gebruikt kan worden ( we hebben nog zoveel andere dingen te doen), of dat er nog zoveel in huis moet gebeuren aan kluswerk, dat het allemaal wat langer duurt omdat manlief zich echt niet goed voelde. Ik kan balen van alweer sneeuw en van de kou die dat geeft in dit huis. Van de veranda die nog steeds niet afgewerkt is.
Of: ik kan alle rompslomp even van me af laten glijden. Aanvaarden dat het is zoals het is.
En genieten! Van manlief waar het zoveel beter mee gaat, van dochterlief die zo van haar verjaardag genoten heeft , en van alle mooie en fijne kanten die dit huis zeker ook heeft. Van het feit dat we allemaal best gezond zijn. Dat we het samen zo goed hebben.
En zo kom ik op punt 3 in het toeleven naar mijn 50ste verjaardag: aanvaarding.
Aanvaarden wat je niet ( direct) kunt veranderen en genieten van wat er is.
Als dat geen mooie punt is voor een doordeweekse Dindag!
Mag ik het jullie toewensen?
Aanvaarden en genieten!
lieve groetjes, Franca.
Blossoms and Ballet and . . . Vignelli Grids
3 dagen geleden