zoveel geluk

Nog steeds lekker aan het bijkomen ( wat doet het zeer als je gewrichten gezwollen en pijnlijk zijn), en dan zomaar de nieuwe Genoeg in de bus vinden.
Met je dochter op pad gaan en dit prachtige bakje vinden in de kringloopwinkel ( voor 65 cent). Meteen wat bolletje kopen, en zo alvast een klein beetje voorjaar in huis hebben.

 Het botervlootje met koe ( precies zo'n zelfde had mijn moeder vroeger) kwam uit dezelfde winkel. Jongste ( een knul van 18) kwam binnen en zei dat het naar Engeland rook. Naar Engeland? Oudste had pannenkoeken gebakken bedoelde hij dat ? Het bleek het luchtje van de lelies te zijn. Ooit hadden we een vakantiehuisje in Engeland, waar de eigenaresse als welkom een bos lelies had neergezet. Heerlijk zo'n knul!

Zondag gingen we naar de feel-good market in Eindhoven. Wat een fijn sfeertje! Leuke mensen, leuk bandje, lekker eten, heel veel zelfgemaakte spullen en zelfs een zweefmolen. We kochten knoopjes, en bandjes, maar we hebben vooral heel erg genoten. Een terechte naam. Deze zomer nog eens gaan kijken, bij mooi weer schijnt het buiten te zijn. Wat ons betreft een aanrader.

Het komt goed. Eindelijk had ik kans om een dagje buiten door te brengen.
Wat een heerlijk weer. Ik kocht voor tien euro viooltjes, en kreeg bakken vol omdat ze wat geleden hadden. Geen punt, komt hier in de tuin nog wel goed. Hebben we eindelijk weer wat kleur.

Poespoes genoot mee.

Vierde dochterlief alweer haar 20ste verjaardag.

Geniet ik van het feit dat ik vandaag lekker nergens heen hoef ( omdat het inmiddels weer flink sneeuwt).

Kan een handafwasje zo fijn zijn ( je pijnlijke handen s'ochtends in het warme water) intussen genietend van de viooltjes, en net doen of je de sneeuw niet ziet.

De piano, die ik nog steeds niet bespelen kan ( jongste gelukkig wel) maar ooit ga ik het leren.
Voor nu een mooie plaats om 20 jaar foto's van dochterlief ( wat een sentiment kwam ik tegen op zoek naar de dvd van net na de bevalling) even neer te zetten, een plan te maken met lieve kleurtjes, en een enorme stapel , gezond eten boeken die nog op me wacht.

En nog voor de koffie ( met een stukje chocolade-truffeltaart die dochterlief heeft gemaakt) bericht van manlief. Controle in het ziekenhuis gaf goede berichten. Schildklier werkt weer bijna helemaal normaal en de bloeddruk is ( met behulp van medicijnen) ook weer een stuk beter. Geluk!

En daar zit ik dan, helmaal alleen gelukkig te wezen.

Terwijl ik lees over eenvoudig leven, kleine huizen , handwerken, en niet te veel keuzes hebben, kom ik langzaam tot een belangrijk besef.

Ik kan ervan balen dat de pipowagen dit jaar misschien nog niet gebruikt kan worden ( we hebben nog zoveel andere dingen te doen), of dat er nog zoveel in huis moet gebeuren aan kluswerk, dat het allemaal wat langer duurt omdat manlief zich echt niet goed voelde. Ik kan balen van alweer sneeuw en van de kou die dat geeft in dit huis. Van de veranda die nog steeds niet afgewerkt is.

Of: ik kan alle rompslomp even van me af laten glijden. Aanvaarden dat het is zoals het is.
En genieten! Van manlief waar het zoveel beter mee gaat, van dochterlief die zo van haar verjaardag genoten heeft , en van alle mooie en fijne kanten die dit huis zeker ook heeft. Van het feit dat we allemaal best gezond zijn. Dat we het samen zo goed hebben.
En zo kom ik op punt 3 in het toeleven naar  mijn 50ste verjaardag: aanvaarding.
Aanvaarden wat je niet ( direct) kunt veranderen en genieten van wat er is.
Als dat geen mooie punt is voor een doordeweekse Dindag!

        Mag ik het jullie toewensen?
            Aanvaarden en genieten!

                      lieve groetjes, Franca.

even uitrusten

Tja...

Of het is omdat het om een beer zit.
Dit is het omslagvestje. Of het werkt? Ik heb besloten om het er gewoon bij te geven. Met uitleg uiteraard, of ze het even uit willen proberen.
We horen het wel.

En dus..

Zijn beide pakketjes...

Inmiddels opgestuurd. Nu even afwachten wat ze er van vinden.

Inmiddels...

Werkte ik acht dagen van acht uur in een gezin.

Waar ik vijf dagen kookte, een dag opa en oma frietjes brachten ( zelfgebakken, met alles erop en eraan), een dag het eten klaar zette en de laatste dag vond dat pa het echt even zelf mocht doen ( hij was genoeg verwend met drie spiegeleitjes op bed, dagelijks ontbijt op bed en de lunch zeven dagen boven bij zijn vrouw op bed. Wie was er ook alweer bevallen?

Nu ben ik weer thuis. Probeer mijn knieën wat te laten bijkomen ( ze willen niet meer zo, kraamvrouw bleef zeven dagen boven en een dag turven kwam op toch zeker 30x trap op en af ) . Geniet van de prachtige bos bloemen, deel royaal de heerlijke bonbons die ik kreeg. En geniet weer van mijn eigen heerlijke stekje.

Doe lekker of ik de sneeuw en de bevroren weilanden niet zie ( misschien is het dadelijk gewoon gesmolten) en geniet van het zonnetje wat naar binnen schijnt.

En verder: Heb ik gisteren pasta-ovenschotel met ricotta gemaakt( van lekkersimpel.com). Omdat ik nieuwe recepten zoek voor mijn kraamkookboek. Er stonden nogal veel "gezonde" recepten in met bijvoorbeeld  pompoen, linzen en zo.
Voor ons heel gewoon, maar voor veel mensen een brug te ver.
Nu probeer ik wat meer pasta gerechten en wat "gewone" dingen.
Prima aanvulling.

Ten slotte wat nieuws op de pennen. De brei pennen wel te verstaan.

Ga ik zo een stukje wandelen in het zonnetje, zijn er nog heel veel mensen die een bezoekje of een kaartje verdienen, probeer ik mijn huis na een hele week werken weer een beetje toonbaar te krijgen.

Maar eerst even uitrusten!

           tot later, geniet van de zon!

                     groetjes, Franca.

in het zonnetje

Ik wacht. Tot mijn onder voorbehoud gezinnetje, naar huis mag.

En intussen: geniet ik voor de allereerste keer dit jaar van een kopje koffie buiten in het zonnetje!

Dit is het!
Hier zat ik met smart op te wachten!

Na een week alleen grauw, bewolkt weer, me niet lekker voelen en tobben.

Ik kom helemaal bij.
Dank aan Jacqueline die me terug op het spoor van Toor de Haas zette.
Ik bekeek haar web-site weer eens en nam haar boek er weer bij.

Simpeler, dat is het toch meestal.
Gewoon wat simpeler eten, meer van het seizoen.
Daar ergens ligt het, we zullen zien.

Verder kijk ik plaatjes in het prachtige ( ook simpele) boek:  Easy Living.
Zoiets, dat moet het worden.

Fijne zonnige dag allemaal!
       groetjes, Franca.

stap 2,of meteen naar 3?

Het begin is er .
Deze week heb ik verschillende dingen gedaan die ik heel lang uitgesteld had, omdat ik het te moeilijk vond.
Het ging goed. Maar wat word ik er moe van.
Zo moe dat ik het eerste verkoudheid/griepje van deze winter op liep.
Kijk en dat was nou niet de bedoeling.

Maar goed, leren gaat met vallen en opstaan.
Er blijven nog een paar dingen die echt aangepakt moeten worden.
Maar na mijn wel erg felle start, komen deze dingen gewoon op zijn tijd.

Verder bracht ik veel tijd door in de keuken.
Normaal mijn meest favoriete terrein.
Nu ik nadenk over eten, vond ik het wat moeilijker.

Ik "bakte" drie taarten ( twee zonder oven).
Een truffel taart, een  cheesecake en een appel-plaat cake.

Ging naar het avondje, kreeg volop complimenten , en at er natuurlijk zelf ook van.
Om me vervolgens weer schuldig te voelen.

De tuinbonenschotel. Zoals belooft, het recept.
Ik heb dit zelf overigens niet gegeten ( of gekookt), omdat ik vroeg onder de wol was gegaan.
Volgens de rest van de familie was het erg lekker.

Appel-plaat-cake ( even een foto, was al ingepakt voor vervoer).

de truffeltaart ( en die smaakt echt veel lekkerder dan deze foto doet denken).

Als tegenwicht voor al dat zoets, maakt ik een pan linzensoep ( en omdat soep zo makkelijk eet met een zere keel) de rest ging de vriezer in.

Kreeg ik een lief cadeautje.

Hoe lief is dat?

Leende ik : fast,fresh ,simple van Donna Hay van de bieb ( en bedacht ik hier nog, dat ik misschien die brownies ook nog kon maken, of het allemaal al niet meer dan genoeg was).
En heb ik nog steeds mijn bedenkingen bij het "hesje".
Maar nu ik zover ben, werk ik het ook af.

Begin van weer een flinke pan soep.
Minestrone dit keer.
De groente alleen maakte mijn eerste pan al vol. Later had ik de groene pan vol soep. Wat een fijn eten als je niet lekker bent. En de rest...De diepvries in!

Nog een cadeautje. genoeg lieve mensen om me heel, daar ligt het niet aan.
Tja, en nu naar stap 2.
Het eten is toch wel het grootste punt.
Ik gebruik geen zakjes of pakjes, maar het kan vast nog veel gezonder allemaal.
Ik ben volop aan het lezen, maar raak daardoor alleen verwarder.
Wie heeft de gouden ,gezonde , tips voor mij?
Een voedingswijze die te doen is, en in ons gezin in te passen.
Ik weet het even niet zo goed meer.

Omdat de voeding nog niet duidelijk is, begin ik alvast aan iets anders: opruimen en mijn huis ( veel ) simpeler maken.
Kijk , daar dan ik nu wat mee.
Deze week al een zak kleding weg gedaan , met korte jurkjes ( uit de tijd dat ik die droeg met een zwarte legging eronder) en andere kleding die ik niet meer draag.
De zak stond koud beneden of dochter had er al iets uit.
Stond haar beter als het mij ooit stond.
Ze kreeg volop complimenten op school ( en dat op een mode opleiding).
Ze moesten eens weten!

Dus de volgende stap is opruimen.
En aan jullie mijn vraag: help me aan een echt gezond voedingspatroon.
En hopen jullie het ook zo: dat we eindelijk weer wat zon krijgen!

          groetjes, Franca.