Dit is een lang bericht, dus alleen als je veel tijd hebt!
En weer bracht de kringloopwinkel uitkomst. Wat ben ik daar al vaak blij mee geweest. Na de nachthemden en toiletspullen ( die alles bij elkaar heel wat kostte), raakte mijn potje wel erg snel leeg. Maar schoonmoeder moet netjes zijn in het ziekenhuis, en dus ging ik op pad. Een nachthemd heeft ze inmiddels aan ( lekker met lange mouwen) dit is de rest van mijn buit: 2 rokken, 4 broeken, 6 blouses of truitjes, en twee nachthemden. Inmiddels allemaal gewassen en gestreken. Schoonmoeder kan vooruit.
En het is best netjes toch?
Intussen kreeg schoonvader zijn dagelijks bordje eten , startklaar voor de magnetron. Omdat hij s' middags warm wil eten. In het weekend kookte ik twee keer ( toen schoonmoeder thuis was), maar daar ik de eerstvolgende twee weekenden moet werken, moet daar iets op gevonden worden.
Verder kwam er ook: twee nieuwe matrassen, dekbedden en beddengoed. Zorgde manlief voor frisse witte muren ( een stuucte zelfs een muur opnieuw).
Legde hij een nieuw zeil, en hingen we onze oude huiskamergordijnen op. Het seniorenbed hadden we nog op zolder staan ( van mijn ouders), en zo kregen ze een hele nieuwe slaapkamer. En mocht ik van een afstandje horen , hoe blij schoonmoeder hiermee was.
Dit kocht ik voor mezelf. Een zo ongelooflijk lief speeldoosje, met een kaboutertje. Gevonden op dezelfde dag dat ik op pad ging voor schoonmoeders kleding. Ik ben er echt zo blij mee! Gelukkig voor 50 eurocent.
Heel gelukkig werd ik ook van dit cadeau! Nichtje van manlief kwam die gisteren even brengen. Ze hadden zoveel aardbeien van ons gehad dat ze iets wilde doen. En waar ik nog veel blijer van werd was het meeleven, het echt luisteren, zodat ik toch nog even deze week iemand vertellen kon, dat je je vader heel erg kunt missen, ook al was hij oud en dement. Zo lief, de tranen in mijn ogen. Dank je wel lieve A. Ik ben heel blij met jou.
Boodschappen, idioot veel boodschappen haalde ik deze week. Met luxere spullen als ik gewend ben ( opa en oma's eten) heel veel koffie ( voor de visite die dit weekend daar op bezoek kwam).
Ik gaf: de man die met maar een paar spulletjes stond te wachten voorrang. De jonge vent met kinderen ( en een volle tas) moest toch echt even wachten.
Lieve supermarktmijnheer: ik weet dat ik veel boodschappen had, en dat u drie kinderen bij had. Maar weet U wel mijnheer: dat ik een idiote week heb gehad? Direct na ( of eigenlijk al tijdens) het zorgen voor Pa/opa en zijn overlijden, het regelen van uitvaart en alles wat daarbij komt, was schoonmoeder ziek, en werd opgenomen in het ziekenhuis.
We zorgen voor spulletjes en voor bezoekjes. Hun ( niet zo schone) huisje is nu brandschoon, en heeft een goed fris bed op verzorghoogte. Weet U wel mijnheer dat ik deze week een aflosgezin kreeg, waar ik van de conditie van de baby schrok, die dezelfde dag nog in het ziekenhuis belande? Dat ik de dag erna een gezinnetje kreeg en bijna 80 kilometer reed? Terwijl ik dat soms nog steeds wat eng vind? Nee ik heb hem dit niet verteld, maar het maalde in mijn hoofd. Omdat hij tot 5 keer tegen zijn kinderen zei: "die mevrouw heeft wel heel veel boodschappen, nou moeten we wel erg lang wachten". Ja mijnheer, en daarom.
Het tijdschrift wat ik voor 20 cent gauw ook nog even meenam in de kringloopwinkel.
Gaf me een fijne verrassing.
Een interview met Marieke Henselmans. Al zijn er inmiddels wat herhalingen, ik blijf een fan.
Zondagavond kwam dan eindelijk de kans, om weer eens wat te haken. De slinger was in goede aarde gevallen, nou ga ik dit proberen.
Lieve kaartjes en een cadeautje, wat zomaar op een heel bijzonder moment in de bus viel. Dank je wel lieve mensen, dat doet zo'n goed!
Ik weet dat ik nog dagelijks geef. Maar wat op welke dag, kan ik echt niet meer bijhouden. Ik krijg ook heel veel, lieve kaartje, en mooie bos bloemen, de aardbeiencake en een fijn gesprek.
Toch was het gisteren even helemaal genoeg.
Dat schoonvader het allemaal gewoon vind, zijn vrouw geen ruimte geeft om ook maar iets te vertellen. Zelf altijd luxe grote auto's reed, en ons maar sukkels vind met een klein Fordje. Veel gebeurd voor het oog van het kerkvolk, groot en duur ,maar de gewone dingen...En nu is het heel gewoon dat zijn zoon alles doet, en betaald.
We doen het hoor! Voor schoonmoeder, voor mijn lieve man, en ook een beetje voor mezelf, omdat ik me anders zo schaam.
En dus gingen we er even uit. Hadden we eindelijk even tijd voor elkaar. Kans om te praten over Pa/opa. Lopen langs het water, langs het oude haventje, zagen zoveel mooie oude boten, een fijn historisch stadje. Dronken Italiaanse koffie in een voormalige kruidkelder, en aten ( samen een) bakje friet van een prima frietkraampje. Keken we rond in het kleine lieve winkeltje: "Oude liefde". We genoten van de zon en van de rust.
Vandaag kunnen we er dus weer tegen. Ga ik de inmiddels gigantische berg strijk te lijf, en vanmiddag lekker op de koffie. Bij een nichtje, met een ander nichtje. Twee fijne positieve meiden. Het komt wel goed allemaal. Er zijn gelukkig ook hele lieve mensen om ons heen!
groetjes, Franca.
16 Genius Kitchen Mason Jar Organization Hacks
6 uur geleden