van een poes, een aap, koekjes en wat vlaggetjes ( o ja, en nog wat deuren).

Er was een "derde kerstdag" lunch.
Alles net iets simpeler, maar er was genoeg en het was lekker.

Poespoes denkt er het hare van.

Die dag knutselde we niet zoveel ,maar het kwam later goed. Zo knutselde we vlaggetjes en kaarten ( en vlaggetjes in kaarten en op kaarten).

We luisterde naar een mooi verhaal.

Maakte een mini-slingertje.

 En ik begon ( op een nog erg vroeg tijdstip) om een oude droom waar te maken.

Mag ik U voorstellen: Mijnheer Aap. Al heel erg lang op mijn verlanglijstje. Nog nooit gemaakt wegens : het lijkt me zo moeilijk. Gewoon begonnen. En zoals zo vaak blijkt: het is leuk! Makkelijk, en een erg gezellig werkje. Ik ben bang dat er nog meer Apen gaan komen!

Toen dochterlief kennis gemaakt had met Mijnheer Aap , nam ze rap een besluit....

En zo kreeg Mijnheer Aap een broek. Een broek met een gaatje en daar stak hij...........( naar een bekend oud kinderliedje).

Intussen werkte ik ook aan het allerlaatste stukje van de omslagdoek.

Neemt Poespoes er haar gemakje van.

Nog niet afgewerkt, maar al van de breinaald af. Bijna klaar. Wat een enorme lap he?

Koekjes. Nog een oude droom. Zelf gember-koek-mannetjes maken.
Soms moet je jezelf maar eens bij de lurven pakken en aan de slag gaan.

Iets wat manlief al heel lang weet.
Nadat hij eerst de deuren maakte, besloot hij ook maar even om er ( net als in de oude raampjes) glas en lood in te maken.

In een deur zitten de glaasjes al ( 60 stuks, een voor een gesneden), in de andere moeten ze nog komen.
In totaal  ( alleen al voor de deuren) 120 ruitjes. Om nog maar niet te spreken van de ruitjes die vervangen moeten worden in de ramen.

De kleurtjes bij elkaar.
Wie heeft een goede tip , om de voorste kleur wat dichter bij de achterste te krijgen?

Dat was het dan.
Het einde van een lange post.
En het einde van het jaar.
Morgen nog een dag. Jazeker , maar dan moet ik werken.

Vandaar dat ik nu alvast ( mede namens Poespoes) jullie allemaal een heel fijn, mooi, liefst heel gezond en creatief, jaar toe wil gaan wensen.
Dat iedereen heel voorzichtig zal zijn met vuurwerk ( wat zal ik blij zijn als die jaarwisseling weer veilig voorbij is).

En vooral dat we samen weer een mooi jaar tegemoet gaan, waarin we elkaar mogen inspireren , aanmoedigen, en het beste in elkaar naar boven halen.

Voor het nieuwe jaar: Vrede en alle goeds! Heel veel geluk en gezondheid!

     groetjes, Franca.

Kerst zonder stress

Er was eens een kerst-ontbijt, wat besloot een kerst-lunch te worden ( wegens kerkgangers en uitslapers).

Zodat de kerst-cake-tulband pas na een lange wandeling aan bod kwam.

En de stoofpot voor "het diner" een gouden greep bleek te zijn.

Eerste Kerstdag was heerlijk.
Heel relaxt en simpel.
De tweede Kerstdag begon wat minder, met een eenzaam klinkend mailtje van familie. Ik overlegde met de rest van het gezin, en deed een zielig aanbod ( kom als je zin hebt, we zitten in de veranda).
Ze kwamen niet, en we dachten dat ze iets anders deden.
 

Intussen versierde dochterlief ons "buitenhuis".

De tafel...

en natuurlijk onze tak! Terwijl oudste voor het vuurtje zorgde.

Welkom in ons buitenhuisje!

Met "eggnog" voor de open haard.

De restjes van de stoofpot ( en op de achtergrond de stoofpeertjes, zonder is het volgens dochterlief echt geen Kerst).
En mag ik er nog bij zeggen dat jongste met alles meedeed, terwijl hij niet zo van de feestdagen is (meer van het vuurwerk ).
Hoe rijk je je voelen kunt.

Tot slot een lekker dutje bij de haard.

Wat wil een mens meer met de Kerstdagen?
Het was knus, er kwam een vriend mee-eten bij de lunch, en Opa en Oma schoven ook nog aan.
We keken Kerstfilms, maakte wandelingen, en aten lekker maar heel simpel.
Geen Kerststress, lekker rustig, manlief moest tenslotte de dag er op weer aan de slag. Hij wilde het graag zo rustig mogelijk, zonder gedoe en zonder stress. En toch bleef er iets knagen...

Manlief is inmiddels al vertrokken ( 6 uur 's ochtends) met een grote bus.
Voor een dag, of zelfs drie dagen, het ligt er aan hoe vlot het gaat. Net over de grens (is toch buitenland).
Direct na zijn vertrek zette ik de computer aan.
En daar was nog een mailtje, dat ze ons zo gemist hadden.
Dus vandaag...
Gaan we een derde Kerstdag maken!

Na dit berichtje ( wat ik tenslotte beloofd had, over hoe ons kerstverhaal zou gaan), gaat de computer uit.

Ik ren snel even poetsend door het huis ( de wc, de keuken aan kant, de strijk gauw even op onze kamer).
Dan leggen we de Gruffalo en Mees Kees klaar.
We bakken snel een nieuwe cake ( de andere is al op) en er is nog een pak Kerstkransjes.
Over het eten denk ik intussen wel na, er zit vast nog wat in de vriezer.

En we hebben nog die leuke vormpjes, om Kerstkoekjes te bakken en een letter-stempels en en en...
Ik ga snel aan de slag, jullie horen nog wel hoe het is gelopen!
 voor jullie ook een fijne dag!
       groetjes, Franca.
 

zalig kerstfeest

Voor iedereen die hier wel eens komt lezen:

Een zalig Kerstfeest!

     groetjes, Franca.

omdat ik het heb beloofd

Omdat het er morgen echt niet meer van komt.

De boom en stal.
Het voelt zo heerlijk knus.

Mag ik jullie samen met jullie geliefde, gezinnen ,alle andere familieleden, lieve vrienden en aardige bekenden, alle goeds toewensen.
Fijne dagen om samen naar het Kerstfeest toe te leven.
Vakantie om samen met de kinderen te genieten.
En vooral alle rust en ontspanning, en mooie momenten samen.

 groetjes, Franca.

een heel klein tipje van de sluier ( wat nog een lang verhaal is geworden)

Een bakje met drie hyacintenbolletjes, in een oud glazen bakje gezet. Erbij wat Kerstversieringen van vorig jaar. Klaar.
Op een (foei) kunststof bord van jaren oud ( normaal word die elk jaar voor een etagère gebruikt ) samen op een retro-Kerstkleedje.

Waarvan je hier iets meer kunt zien.

Dat ding met kroontje op een metalen standaard.
Staat normaal op het groene boekenkastje.
Wegens alle kerstboeken moest het even aan de kant.
Met wat besjes en groen uit de tuin.
Is het nu een extra Kerst stuk.

Niet zo netjes is de stapel met kerst en winterverhalen.
Elke dag pak ik een boekje , wat ik even door neus en er een verhaal uit zoek. Om dan lekker bij de koffie , zo'n super-sentimenteel verhaal te lezen ( en stiekem af en toe een traantje weg te pinken).

Dit is de aller-aller foutste plek.
Met alleen maar dingen, die eigenlijk echt niet kunnen.
Door de sentimele waarde maken ze me toch blij.

Morgen nog het echte Kerst plaatje: van de stal en van de boom.

Af en toe wat gezond tegenwicht.
Speltbrood met avocado.

 Als je zo gezellig met koffie op de bank een boekje leest,is het veel te verleidelijk om nog een keer uit de doosje met chocolaatjes te snoepen ( die opa en oma aan jongste mee gaven, in het mom van dat is niet goed voor ons). Voor mij is het inmiddels ook wat minder. Zolang vrij en extra snoepen , doen geen goed aan mijn figuur.

Even uit proberen.
Steekt dat wit niet heel erg af?
Wat zou de norm nu wezen, waarom kom ik nooit in een kledingzaak?
De haren zijn geverfd hier . Met dank aan jongste die net binnen kwam en mij zag tobben, handschoenen aan deed en me spontaan ging helpen. Ontroering van mijn kant natuurlijk. Die flinke stoere vent, die zo maar zoiets ( in zijn ogen) vrouwelijks wil doen.
Dan kan de kleding me al minder boeien.

Halverwege het opsteken van de haren ( afgekeken op you.tube).
Makkelijk even een foto, zo zie ik ook de achterkant.

Uiteindelijk koos ik ( gewaagd) voor een roze ( toch wat kleurige) blouse . En een blauwe sjaal, als tegenwicht voor al dat zwart.
Om op het feest te ontdekken dat er bijna niemand iets kleurigs aan had.
Kerst kleding blijkt ( dit jaar) aan en paar eisen te moeten voldoen: Zwart en een tikje grijs dat zijn de kleuren. Met ietsje glitter ( of iets meer).
Als er dan zo'n drie tot vierhonderd kraamverzorgsters rondlopen ( een kippenhok,leek het wel wat kunnen wij samen toch enorm kakelen), is het geheel bijna een zwarte massa.

De sjaal moet eigenlijk over een schouder. Die bleef daar het eerste uur, om vervolgens rond mijn tas geknoopt te worden. Wat een hitte geven zoveel mensen! En het feest?
Heel veel leuke mensen, maar het gekakel en de muziek zorgde samen voor een enorme herrie, zodat je nauwelijks praten kon.
Schreeuwen moest je doen, om je verstaanbaar te maken, ook aan iemand die direct naast je stond.Pijnlijke keel was het gevolg. Er was drank, er waren hapjes, een kipsate , friet en een ijsje voor ieder.
Nodeloos te zeggen dat ik daar niet zo weg van was, maar het ijsje was echt lekker! Al was ik eerlijk gezegd, heel blij toen we naar huis gingen. Voor feestvarken ben ik niet in de wieg gelegd!

Gelukkig heb ik wel meteen wat afspraken gemaakt.
En zo kon ik gisteravond  gezellig naar een collega.
Zag haar gezellige Kerst huisje en had een fijn gesprek. Ook over mode en onzekerheden.
Over normen en waarden en hoe mensen omgaan met geld ( zowel met heel veel, als met heel weinig).
Een super avond hadden we.
Dat zijn nou voor mij, de krenten uit de pap!

Tijd hebben ( of even nemen) om elkaar eens op te zoeken, om een goed gesprek aan te gaan.
Ik zat al even na het eten ( ze verwachte me om een uur of acht) en moest echt mezelf de bank uit schoppen, maar thuisgekomen had ik juist heel veel extra energie.
Kijk dat doen nou goede gesprekken!

Ik wens jullie veel succes met kleding keuzes ,veel plezier op Kerst-bijeenkomsten, maar vooral fijne gesprekken met mensen waar je energie van krijgt!

groetjes, Franca.

p,s, kijken jullie ook nog even hier:
http://jutters.blogspot.nl/

Daar staat een filmpje ( zelf ben ik niet zo handig ,om dat te kunnen plaatsen) van Annemiek en het consuminderhuis.
Wat is die Annemiek toch een gouden mens.
En ( te lezen in haar dagelijkse mijmeringen) ze kan met Kerst best een extraatje gebruiken voor haar mensen!

echt even doen!
Lieve groetjes, Franca.

Waarbij ik maar zo vrij ben om het rekeningnummer te noemen:
Ibannl14 RABO 0173658903
t.n.v. st. Consuminderstad Parkstad.
Onder vermelding van : kerstactie.

Een Kerstverhaal

Geen idee van wie deze tekening orgineel is.
Ik knipte die uit een Margriet of Libelle rond het jaar dat wij gingen trouwen ( 1989). Het hoorde bij het verhaal wat Toon Kortooms schreef over zijn eigen dochter Ingrid.
Het verhaal ( en het mooie plaatje) sprak me zo aan, dat ik het uitknipte ( ik geef toe, niet al te recht) en in een wissellijstje hing. Het kreeg een bescheiden plaatsje in de gang, direct bij de voordeur.
En daar hangt het nu ( bijna 25 jaar later) nog steeds.

Af en toe komt ik het ( in diverse uitvoeringen, wat betreft de moeders naam) nog tegen. En dan vooral in Kerstboeken ( alweer een kleine stiekeme afwijking van mij). Hier in het rechter ( opengeslagen) boek.
Elke keer als ik het lees krijg ik weer kippenvel. En besef ik ook heel degelijk, hoezeer ik bof.
Drie prachtige kinderen mochten we krijgen.
Mijn man had ( en heeft) alle tijd voor onze kinderen en mij.

In het linker boek een Kerstverhaal van Maria Oomkens , een favoriete schrijster van mij ( en van Geertrude), omdat ze zulke prachtige sfeerbeelden kan weer geven. Wat heerlijk die Kerstverhalen.
Weet je wat ik nou het liefste zou doen: gewoon hier in dit veilige knusse huis bivakkeren, tot het dan weer lente word. Wat koken, bakken ,poetsen, wat breien en en wat oude Kerstverhalen lezen. Maar ja, zo werkt dat niet. 

 Wat ik nou wil zeggen over Kerstverhalen?
Nou wij maken natuurlijk elk jaar ons eigen Kerstverhaal.

Hier staat het er nu zo voor:
Mijn man is weer naar zijn werk ( ik mis hem heel erg na zo'n fijne vrije week samen). Hij trakteerde zelfgebakken cake ( hij is een super cake bakker) en we kregen lekker wat er over was. Zie foto.
Dochterlief is op haar kamer ( in het verre , verre Amsterdam ( en wat kun je z'on super lieve dame toch  missen).
Oudste heeft heel binnenkort een heel belangrijk examen ( en we lopen op onze tenen om hem heen).
Jongste ligt sinds gisteren ziek in bed ( vast gewoon een griepje, moeder maak je niet zo druk).

En ik?
Ik heb vanavond een Kerstviering.
Gewoon met collega's van mijn werk.
Drie dames komen me ophalen ( ze zijn allemaal heel aardig, dat had ik nog niet verteld).
Maar ze zijn ook allemaal heel netjes!
Haren , van net naar de kapper geweest.
Een nieuw pakje voor de Kerst.
Netjes in make-up en keurige schoenen, naar de nieuwste schoenenmode.

Tja, ik ben al een jaar niet naar de kapper geweest ( geen tijd, geen zin, en kost zo veel en nog wat extra smoesjes).
Het laatste wat ik nieuw heb gekocht was voor het feest van opa en oma ( anderhalf jaar geleden in het voorjaar).
De laatste keer dat ik nieuwe schoenen kocht kan ik me niet eens herinneren. Dat is geen probleem in het dagelijkse leven.
En nou?

Moet ik nu per direct naar de kapper?
Knippen verven, en een kapitaal uitgeven, en daarna naar de kledingwinkel en een paar schoenen er nog bij.
Daar heb ik nou echt helemaal geen zin in.
Dus ga ik nu in het badkamerkastje even zoeken, of daar nog wat haarverf ligt, knip ik even langs mijn pony en steek mijn haren flink omhoog.
Dan zoek ik door mijn vintage kleding, om te zien wat me nog past.

Of dat een beetje eng is?
Ja zeker is het eng.
Maar het is wel wat ik wil zeggen.
Doe allemaal even normaal.
Ga naar de kapper als je dat leuk vind, koop iets nieuws als je daar blij van word. Kook iets extra lekkers als iedereen daar van geniet.
Ga naar de kerk als dat je ding is, als je daar troost en kracht mag vinden.

Maar vooral : laat je niet gek maken door de commercie.
Doe lekker je eigen ding.
Geniet van je gezin en de mensen om je heen, en laat de mensen lekker  kletsen.

Vandaag de Kerstviering en dan weer aan het werk.
Het werk waar ik ook zo van geniet.
Om mensen in de eerste heel speciale week met hun kindje, een stukje op weg te helpen. Thuis zal alles zijn weg ook vinden, mijn man en ik hopen onze kinderen een stukje de goede kant op te kunnen sturen.

En mijn Kerstverhaal?
Ik zal jullie nog wel laten horen, hoe het uiteindelijk is gegaan.
Gaan jullie zelf dan ook vertellen, van je eigen echte Kerstverhaal?


groetjes, en geniet van deze mooie tijd!

                        Franca.
 

van supersnel brood, een vergeten recept en een retro Kerst

Het begon met het bananen-brood, daardoor kreeg ik zin om brood te bakken.

Maar dan niet zo'n brood wat je uren later pas kan eten.
Liefst een wat twee uur later ( als we gingen lunchen), al dampend vers op tafel staat. Ik had toch zo'n recept? In het boek van Amy Dacyczyn  : The Complete Tightwad Gazette.
Maar  dat bleek nog niet zo makkelijk op te zoeken in de index.
Gelukkig heb ik ook een blog, en ik had het al eerder gebakken.
De zoekfunctie doet het even niet. Maar het staat bij : van koeien,ijs en brood, op 19 Juli 2009. Fijn , staat het meteen in het Nederlands!
En zo maakte ik voor de koffie snel een deegje, en kon het rijzen op de verwarming, terwijl wij plannen maakte( daarover later meer).

En kon brood het na de koffie de oven in.

Zo konden we 40 minuten later...

Een heerlijk vers broodje aansnijden.
En dat luchtje in huis. Alleen daarom is het al de moeite waard!

Verder had ik ( al op 15 November) iets beloofd, en ben ik het nog steeds niet na gekomen.
Ik zou het recept  pastasaus met power, uit: 25 dingen die kinderen niet lusten ( en hoe je er toch 24 verleidelijk maakt) , voor jullie uittypen.

Bij deze :  Pastasaus met power.
nodig: 2 lepels olijfolie,1 kleine fijngesneden ui,1 teen knoflook ook fijngesneden,1 kleine courgette in kleine blokjes, 1 wortel geraspt,1 rode of oranje paprika in kleine blokjes (ik weet het niet meer zeker,maar volgens mij  gooide ik er een rode en een gele in), 1 blik fijngesneden  tomatenblokjes , 1 eetlepel tomatenpuree, 500 ml. lichte bouillon ( van een half biologisch bouillonblokje),  100 gram rode linzen, 1 flinke eetlepel   basilicumblaadjes, flinke snuf zout en zwarte peper, ( eventueel 1 of 2 theelepels bruine suiker , ik deed dat niet, maar misschien wel lekker voor kinderen). als extra voor er overheen , wat geraspte kaas.

1- olie verhitten en ui bakken op matig vuur.
2- voeg courgette, paprika en wortel toe ( ik deed eerst de wortel en iets later de rest).
3- voeg de tomaten blokjes en de tomatenpuree toe en roer alles goed om, voeg de bouillon en de linzen toe en roer alles nogmaals.
4-breng de saus aan de kook en laat hem onder af en toe doorroeren 10 tot 15 minuten pruttelen of tot de linzen zacht zijn ( bij mij duurde dit wat langer).
5- neem de pan van het vuur ,voeg wat basilicum toe, wat zout en peper en ( eventueel de suiker) en roer alles nogmaals om. Laat de saus een beetje afkoelen.
6- pureer de saus in een keukenmachine of blender ( ik zette gewoon de staafmixer er in) en maak hem af op smaak. Serveer hem bij ( korte) pasta en strooi er geraspte kaas over, plus misschien wat gesnipperde basilicum.

Voor mij is dit een blijver, als vegetarische pastasaus met toch wat pit!
Succes!
De eerste dag at ik de saus overigens zonder die  te pureren.
Zie de linker pan op de foto. Gek genoeg leek de smaak anders ( zelfs beter) nadat ik de saus toch gepureerd had. Maar het zag er de eerste dag wel beter uit!

Moet je nou eens kijken!
Zo maar, zo lang al voor de Kerst. Niet zo netjes misschien, maar  toch.
Het huis ( nou ja alleen de huiskamer) is in totale kerstsfeer gehuld.
Nog nooit zolang we al getrouwd zijn, heeft de kerstboom zo vroeg al gestaan! We waren wat aan het rommelen, en manlief had de boom toch al in huis.
Toen hij zelf de dozen van zolder ging halen en de lampjes voor me uit de knoop wilde halen. Was de rest ook zo gepiept.

Vandaag alleen de krans, dan heb ik later nog wat te laten zien.
Maar ik moet er wel bij zeggen, dat het een beetje retro kerst is geworden.
Geen sjieke kerst stukken of prachtig eenvoudig hout wat nu zo in is.
Gewoon van alles uit de doos op zolder. Omdat veel daarvan van de kringloopwinkel komt ( of nog van vroeger bij ons thuis) krijg je het retro gevoel vanzelf.
Het ( te foute) kerstkleedje wat ik een paar maanden geleden in de kringloopwinkel vond, maakt dat beeld compleet.
Al lekker nieuwsgierig?
Tot later....
         groetjes, Franca.