Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 31 maart 2011

taart van oma Duck

Het is regenachtig vandaag, nat en ongezellig.
De keuken is warm en knus. Zelf de kastjes onderin de grote kast zijn opgeruimd. Een nieuwe fijne plek voor mijn oude pyrexschaaltjes.
Boven ruikt het lekker naar zachte zeep. Onze slaapkamer en de badkamer glimmen je tegemoet. En zelfs de kamer van jongste lijkt enigszins herkenbaar onder de troep uit te komen.
De kans om iets leuks te doen: de appeltaart bakken die in het Hollandkookboek staat. Het zou dus een echt Hollands recept moeten zijn. Laat ik het nou net een taart van oma Duck vinden. Ken je die, ze staan vaak af te koelen voor het keukenraam, en worden dan meestal gegapt door Donald of Kwik, Kwek en Kwak.
Het recept vraagt om kant en klaar kruimeldeeg, ja zeg, dat is geen bakken!
Gelukkig is daar het altijd heerlijke recept voor kruimeldeeg van Marit P.
Ooit stond het in een genoeg, nu gelukkig makkelijk terug te vinden in: Genoeg uitgegeven! Als toevoeging: een eitje, omdat het deeg hier niet als kruimeldeeg gebruikt wordt, maar uitgerold. Wel keer anderhalf, we willen wel ruim deeg over zo'n berg appels.
Klaar voor de oven.
Niet perfect maar eerlijk zelfgemaakt, dat mag je best zien.
Tijd voor een kopje koffie tussendoor. En het stukje deeg wat er over was, zijn snel wat heerlijke zandkoekjes geworden! Kan ik direct al wat proeven.
Ziet er goed uit toch? Lekker als toetje vanavond.
Ik kon het niet laten.
Ik moest de taart even af laten koelen voor het open raam. Maar wel een heel klein stukje open. Stel je voor dat...Donald langs zou komen.
En zo eten wij vanavond als toetje: taart van oma Duck!
groetjes, Franca.

woensdag 30 maart 2011

bloemig

Een bloemig blogje vandaag. Met een foto van de lunch buiten (gisteren, hoewel het nu ook eindelijk zonnig begint te worden).
Het bloemetje wat ik wegens het feestje in huis had gehaald ( geen feest zonder bloemen toch).
En de bolletjes die zo leuk uitkomen in de witte pot. Zo simpel en zo leuk.
Vandaag de andere kant van het keukenraam. Waar langzaam weer wat kleur gaat komen. Er staan nog wat potten te wachten, dat komt wel goed in de zomer.
De blauw/roze vensterbank van de hal greeg een bijpassend plantje ( en jullie de weerspiegeling van de witte potten buiten).
De plank met kippendienblad en bekers ( ooit van de ouders van mijn beste vriendin gekregen), kreeg een bijpassend linnen zakje met een kipje erop.
Wat lastig te zien door de zon.
Lief ,en lekker ruikend boeketje van het laatste gezin.
Het boek wat ik nu lees : Hotel mama.
Mooi op tijd nu onze kinderen wat groter gaan worden.

Sinds ik dit boek lees, geef ik duidelijker aan wat ik van ze verlang. En dat helpt beter dan mopperen achteraf!
Oudste vroeg hoe ik in gezinnen aangeef wat mijn werk is en wat ze van me kunnen verwachten.
Ik vertelde dat ik de eerste dag vertel wat mijn taak is, wat ik dagelijks aan het huishouden moet doen, en wat ik zo mogelijk extra doe, dan heb je geen misverstanden.
Daarbij vraag ik elke dag voor ik naar huis ga of er vragen zijn, dingen die ze liever anders hadden gezien, eventuele irritaties,en wat ze morgen graag willen doen of willen wat ik doe.

Kijk zo zei hij: als je zo te werk gaat bij ons is het ook voor ons helemaal duidelijk. En weet ... hij heeft helemaal gelijk!
Als ik duidelijk zeg wat ik wil,vind en doe, is het voor hen ook makkelijker.
Iets om eens goed over na te denken!
Dat ga ik dan nu met een lekkere boterham in het zonnetje eens doen.
groetjes, Franca.

maandag 28 maart 2011

genieten

Als een poes in de zon, zo kan ik genieten de laatste tijd.
Het was een gekkenhuis: de huiskamer op zijn kop, de tuin een winter/voorjaarsbeurt in een,drie feesten en gewoon werken. En ik? Ik genoot tot in de puntjes van mijn tenen!
Kijk die fijne huiskamer eens, zo lekker in het zonnetje. Ik krijg steeds als ik binnenloop weer het gevoel van toen we pas getrouwd waren. Alles schoon, fris en nieuw. En dat terwijl we alleen een nieuwe bank hebben en de zaak flink opgefrist.
Dat frisse, en die lichte kleuren, die doen het 'm (denk ik).
En dingen zoals dit: een klein gevonden kiekje, waarop mijn ouders staan met mij, een babietje van twee weken oud. Buiten omdat het fototoestel geen flits had. Een fototoestel wat een kennis van mijn ouders meebracht op kraamvisite. Waardoor ik een foto heb van mijn ouders met mij als prille baby ,geweldig toch. Die maakt me elke keer als mijn oog erop valt weer blij!
De ochtend na een feestje, nog even een rondje door het huis voor ik ga werken. En denken aan die leuke avond.
Appeltaart hadden we. Uit mijn allereerste kookboekje ( een bijlage uit een Margriet, in mijn kindertijd). De andere taarten waren koelkasttaarten, omdat ik gewoon 8 uur aan het werk was. Helaas vergeten foto's te maken. Maar ze zagen er heerlijk uit en smaakte niet minder. 114 taaten zonder oven,was de kop. Wij hielden het bij 5! Waaronder natuurlijk de beroemde bokkenpootjes/advocaat taart en een chocolademousetaart. Met koffie,thee en drankjes en de overheerlijke hapjes van dochterlief ( wraps met zalm en kruidenkaas en wraps met gegrilde paprika en kipfilet) wat kaas en worst-blokjes, was het simpel maar prima voor elkaar. Een leuke avond ( al vond mijn man het wel een kippenhok, met het gekakel van zoveel kraamverzorgsters bij elkaar).
Verder besteedde ik flink wat tijd in de tuin. Vroeg zelfs hulp voor drie uurtjes ( waarin de man enorme hoeveelheden hout weg snoeide) en maakte het mezelf makkelijk met deze bolletjes. Prachtig in simpele ( door mezelf ) witgeschilderde potten.
Door het goede snoeiwerk kun je ook weer bij de voordeur komen. Met een paar manden met viooltjes als welkom. Al kwamen de collega's (op verzoek) gewoon achterom door de bijkeuken. Stukken makkelijker als je toch achterom de auto hebt staan.
Poespoes denkt er het hare van: al die drukte!
Nieuw uitzicht vanuit het keukenraam. Mijn nieuwe stoel ( het cadeau van mijn baas) staat in het zicht, zodat ik er dagelijk van kan genieten.
Dochterlief pakt cadeautjes uit in het zonnetje. Een zonnige verjaardag voor een zonnig kind. Kan het mooier?
Cadeautjes die klaar liggen in het zonnetje. Het weer helpt me ook echt mee, om me zo fijn te voelen. Ik denk dat ik er weer ben, een beetje ouder een stukje wijzer, en me enorm beseffend dat ik geluk heb gehad, om er zo voorspoedig en eigenlijk ook vlot ( maand of acht) doorheen te komen.
Daar zit hij: mijn rots in de branding! Mijn man, die dwars door alle moeilijke tijden heen overeind bleef. De rust zelf, die ondertussen gewoon doorging met verbouwen, met goede ideeen kwam, om dingen net iets anders aan te pakken. Die laatst "gewoon" vrije dagen opnam, omdat ik moest werken en er hier een flinke groep collega's mijn jubileum kwamen vieren. Die eigenhandig ( in een week of twee) de hele huiskamer witte en verfde ( terwijl hij net de kamer van dochterlief aangepakt had). Die nog net zo lief ( en verliefd) is als ruim 21 jaar geleden. Die ik ook nog steeds verschrikkelijk knap en lief vind. Waar ik voor het eerst in heel veel jaren weer samen mee op vakantie mag ( zonder de kinderen). Met zo'n man moet alles toch weer goed komen? En ja ik besef het ten volle: ik ben een enorme bofferd!
groetjes, Franca.

dinsdag 15 maart 2011

3x

Maar liefst drie feestjes bedoel ik. Drie feestjes in een week.
Het feestje ter ere van mijn schoonmoeders 81ste verjaardag.
Het feestje ter ere van mijn dochters 18de verjaardag.
En een feestje voor mijn collega's van mijn "oude" team ( er worden per 1 april nieuwe teams gevormd) ter ere van mijn jubileum.

Wat ben ik begonnen met mijn lambrisering.
Door die rollende sneeuwbal staat hier het hele huis op zijn kop.
En dan moet je bedenken dat het eerste feestje a.s. vrijdag al is!
Help!
De huiskamer moet klaar zijn voor die dag.
En een dag later wil dochterlief het achterhuis feestklaar hebben.

Dus moet ik starten met een lijstje om niet gillend gek te worden.

1.huiskamer afwerken, inrichten en schoonmaken.
2.achterhuis opruimen en schoonmaken.
3.alle boodschappen in huis halen.
4.taarten bakken.
5.vooral rustig blijven!
6. vooral niet vergeten te genieten van het mooie weer ,hoe prachtig alles word, hoe geweldig het is dat mijn schoonmoeder 81 mag worden, hoe fantastisch het is om een "bijna" 18 jarige dochter te hebben.
7.vooral NU te beginnen!

groetjes, Franca.

En let niet op de tijd die hier staat, het is nu 8.30 uur, de hoogste tijd om flink aan te pakken!

maandag 14 maart 2011

nog wat kaal

Maar het komt wel goed.

een paar foto's van vanalles en nog wat

Nieuwe bank( gevonden bij een faillissement verkoop), nog even wennen maar het komt vast goed!
Snelle maaltijden.
Nog meer boeken uitzoeken.
Een nette kast.
Mijn trots: oude pyrex schaaltjes. En ik gebruik ze allemaal.
Inmiddels zijn de schaaltjes naar de keukenkast verhuisd, en zitten de boeken hierin. Weer een kastje minder. Het gaat nog leeg worden hier!
Nog een foto van de oude huiskamer.
Hiermee begon het. Een tijdelijke oplossing voor het slechte stucwerk , later gaan we wel eens alles opnieuw doen, geen garnol maar alles strak. Voor nu even een noodoplossing: lambrisering.
Maar als je die wit maakt, lijkt de rest van de muur vies . Zo begon het dus. Later foto's hoe het is geworden.

Viooltjes in de bakken.
Hanging basket.
Een ( gewoon staande)mand met viooltjes.
Tot slot: zoek de verschillen! De oude kleur was vanille geel, de nieuwe leliewit.
Volgende keer meer. Nu terug naar de witkwast!

groetjes, Franca.

zondag 13 maart 2011

druk aan het werk

Hoog tijd om even wat van me te laten horen.
Geen foto dit keer, gewoon omdat ik het niet voor elkaar krijg. Bovendien zou er weinig moois te zien zijn. Het is namelijk een puinhoop hier!
En toch...

Is de hal helemaal netjes schoon gemaakt.
Zijn de keukenkastjes schoon ( en bedacht manlief gisteravond dat de keuken ook nog een witkwast zou krijgen)
Ook nog ja! De huiskamer zie je onder je ogen wit worden. En toen de verf hier wel erg gelig bij afstak. besloot manlief dat deze week ook het verfwerk nog gedaan word. Na enig denkwerk bleek dat de laatste keer dat de huiskamer gewit is nog in de vorige eeuw lag ( 1997 om precies te zijn).
En het laatste verse verfje stamt uit 1996, dus een opknapbeurt is niet geheel overbodige luxe.

En ik ben er blij mee!
Wat gaat het er lekker fris en schoon uitzien, daar valt niet tegenop te poetsen.
Dat is dan in huis, maar wat denk je van de tuin? Afgelopen najaar was de puf nog niet erg groot, dus een echte winterbeurt was er niet van gekomen.
Dus zodra het weer het toelaat ben ik steeds een uurtje in de tuin te vinden.
Kruiwagens oud blad, stapels snoeihout en flink schoffelen, schelen al een stuk.
Verder heb ik verschillende manden en bakken gevuld met gele en blauwe viooltjes. Heerlijk die vrolijke kleurtjes.

Kortom: alles gaat prima hier, we zijn gewoon druk aan het werk.
Vanavond vraag ik manlief hoe ik ( nieuw systeem) de foto's kan oploaden . Dan kunnen jullie ook meegenieten!

groetjes, Franca.