Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 18 januari 2022

Chocoladebol of chocoladebom ......

 Ik zal het proberen, maar ik beloof niks....

Ik zit namelijk niet alleen in de wacht, maar heb over anderhalf uur ook nog een zoom meting.

Teambijeenkomst en tevens voorstellen van onze nieuwe leidinggevende.

Karel wacht met me mee, en denkt er duidelijk het zijne van.

Zaterdag vierde jongste ( wel heel klein) zijn verjaardag.

Uiteindelijk bleek alleen zijn vriendin en onze dochter te kunnen komen, gelukkig was dat een super gezellige combinatie.

Welke taart jongste wilde vroeg ik hem vooraf...

Waarna hij kwam met een verhaal over een chocoladetaart die ik ( met hulp van zijn zus) gebakken had toen hij ongeveer elf was...

Niet voor zijn verjaardag, maar zomaar...

Ja zeg.

 

 

Dochter gevraagd.

Die wist na even denken wat hij bedoelde.

Weet je wel mama, dat we tijdelijk in de bijkeuken leefde toen de keuken verbouwd werd?

En toen hebben we die taart gemaakt.

Twee achter elkaar omdat we in de eerste het zout vergeten hadden.

En daarna vaker omdat de taart zo lekker was...

Ik sta er mee op een foto, ik had toen een lok en ik had een groen vest aan.

 

Gek genoeg wist ik na een tijdje welke foto ze bedoelde, heb ik gezocht maar de betreffende foto niet gevonden.

Wel bedacht welke taart het nou was, maar ik had dat recept niet direct bij de hand.

Dit recept:

.https://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R689092/chocoladetaart

Leek er het meeste op.

Ik las het recept, keek het filmpje ( ja zeg, je gaat toch niet een goed stuk taart afsnijden om de bovenkant vlak te maken, en bovendien herinnerde onze kinderen zich juist het bolle van de taart...), en schreef de ingrediënten op. 

Manlief bracht ze mee met de wekelijkse boodschappen .

Op zaterdagochtend hebben wij ( dit keer manlief en ik) de taart gebakken.

Misschien waren we iets te snel met het schenken van de bovenlaag ( kijk maar wat er naast terecht kwam), maar verder:

Zeer machtig, heel lekker!



Zie je de overgebleven rand?

Die hebben we later alsnog verorbert , te lekker om weg te wassen.

Dat laagje lijkt trouwens sprekend op het laagje over een chocoladebol!

Wat zal ik zeggen...ik at er te veel ( vaak ) van.

Hoe rijk kan een taart zijn?

De mooie bos bloemen die ik kreeg van de vrouw van mijn ( helaas overleden) neef.

We hadden elkaar al zo lang niet gezien.

Hopelijk komend jaar beter.


En de bloemen van de vriendin van jongste ( en ik was niet eens jarig).

Vooruit als afsluiting nog één keer: de chocoladetaart.


Ik laat het hier even bij.

Ik wacht of ik een telefoontje en dus een gezinnetje ga krijgen, of dat het toch de meeting word....we zullen zien.

Groetjes, Franca.






donderdag 13 januari 2022

niet voor mensen die niet van koken of bakken houden....of van lange uitleg er erover......


 Het ziet er wat raar uit....maar dit is ook een raar deegje.

Het is een recept van YouTube van Qiong Cooking.

I never waste ripe bananas...https://www.youtube.com/watch?v=-O3cBHUxKik

Onder het filmpje staan de ingrediënten. 

Na het bakken ( en proeven), vond ik het beter om ze nog even in de oven ( die wel uit stond) terug te zetten.

En daarna...waren de schalen zo leeg!

Niet zo mooi als in het filmpje , misschien toch iets meer van dit soort gist gebruiken, ik gebruikte naar recept en in het zakje zat 3 gram meer.... , maar wel lekker.


Ik zocht ook een banoffee taart zonder dat er blikjes gecondenseerde melk gekookt moesten worden.

Dit omdat ik een vriendin ( die van de lunch in de camper) het recept voor het limoentaartje had gegeven en ze daarna bekende al een blikje gecondenseerde melk in huis te hebben voor de banoffee taart, maar het gewoon niet aan durfde.

Eerst vond ik het filmpje van Atomic Shrimp .


Ik schreef het recept helemaal uit ( hij had geen recept of ingrediënten onder het filmpje staan) en besloot toen om bij het boodschappen doen een potje Bebogeen caramelpasta van de Ruijter te kopen.

Omdat me te binnen schoot dat mijn moeder dit vroeger op de boterham at ( ik niet vond het te zoet) en dat het vast hier voor gebruikt kon worden, i.p.v. het potje wat hij gebruikt.


Helaas pas na het uitschrijven van het recept bedacht ik dat er misschien al een recept online stond met  de bebogeen caramelpasta....en dat was er gewoon!

Dus veel werk voor niks, nou ja niet helemaal, omdat ik net als Atomic Shrimp wel een klontje roomboter door de caramelpasta mengde ( niet zoveel als hij, niet gewogen, misschien iets van 20 gram), om de smaak wat te verzachten.

Het banoffee recept , met de bebogeen caramelpasta, vond ik hier: 

https://samenbourgondisch.com/2017/01/30/banoffee-taart-de-taart-die-nooit-mislukt/
 

Maar volgde het niet helemaal precies op.


 Hier maak ik dus de caramelsaus warm met het klontje boter.

Maar ik startte met de rest van het pakje digestive koekjes ( ik had al een limoentaartje gemaakt), aangevuld met speculaasjes ( die had ik pas in de koektrommel gedaan, en dus in huis).

Wat samen een heerlijk bodem maakte.

Verder had ik ( omdat ik gewone schijfjes snij) genoeg aan twee bananen ( die ik even in citroensap leg zodat ze niet gaan verkleuren).

En tot slot strooide ik er geen cacao over, maar raspte ik wat pure chocola over de taart.

Dit was dus de proef op de som.

En...de smaak is heerlijk!

Wel vond ik de caramel wat dunner, maar dat kan vandaag beter zijn als de taart wat langer gestaan heeft.

Wat smaakt betreft vond ik deze echt heel lekker , zelfs al zou de caramel wat dunner blijven is dit een hele lekkere taart!

Super makkelijk te maken en heerlijk om te eten,

Ik vond trouwens ook nog een stukje op wikopedia over de bebogeen caramelpasta:


Bebogeen is een karamelpasta, gebruikt als broodbeleg.

Bebogeen is mede ontwikkeld omdat er in het noorden van Nederland tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog weinig tot geen boter beschikbaar was.

Suikerbieten werden verwerkt tot een zoete, smeerbare karamelpasta, waardoor boter niet nodig was. Bebogeen bevat geen vet, maar wel veel koolhydraten en kan gezien worden als een Nederlandse variant van het Latijns-Amerikaanse dulce de leche. Het bestaat typisch uit glucose-fructosestroop, gecondenseerde gedeeltelijk afgeroomde melk met suiker, water, suiker, gemodificeerd maïszetmeel, verdikkingsmiddel (carrageen), kleurstof (karamel), zuurteregelaar (natriumcitraat), zout, aroma.

Weer iets geleerd!
 

Het limoentaartje was natuurlijk gewoon geweldig.

De vriendin waar ik het eerder over had, heeft deze al vaak gemaakt en ook het recept ( met blikje gecondenseerde melk omdat dat hier in het dorp niet te koop is) cadeau gegeven.

Met een blije , dankbare oudere dame als gevolg, die dit taartje prima zelf even kan maken.


Overigens heb ik dit keer bij beide taartjes de bodem gemaakt zoals Atomic Shrimp het voor deed, door de bodem aan te drukken met een glas en een randje buitenom wat hoger te laten.

Dat ga ik vaker doen.

Maar wel als ik zo'n kleine vorm gebruik, voortaan iets minder koekjes ( en dus in verhouding de boter) gebruiken, voor de 20 cm. vorm is de bodem nu vrij dik.

 

Tot slot ( omdat dit toch een kook en bak blogje is), moet ik bekennen dat ik een totaal onnodige aankoop heb gedaan.

Ik dacht er al jaren aan, maar het is natuurlijk totaal onnodig....maar toen er een leuke actie voorbij kwam ben ik overstag gegaan en ik heb geen spijt!

Ik heb een soepmaker gekocht!

De eerste keer maakte ik een vrij eenvoudige tomatensoep en die was heerlijk.

Daarna hadden we een wel erg grote bloemkool gekookt die dus niet op ging, zonde om weg te gooien maar opwarmen is niet bepaald lekker.

Dus in de soepmaker met wat water en bouillonpoeder en op gepureerde soep stand.

We kregen een wekelijk zalig soepje, tot mijn verrassing moet ik zeggen.

Als laatste ( voor nu ik hoop er nog veel meer te maken), maakte ik een broccolisoepje.

Helaas heb ik geen foto's gemaakt, het soepje was niet alleen heel lekker, maar zag er ook mooi uit.

Natuurlijk door de kleur, maar ook door de croutons erop en de stukjes "blauwe" kaas.

Het recept kwam hier vandaan:

https://www.zelfsoepmaken.info/blog/436236_eenvoudig-recept-voor-gepureerde-broccolisoep-uit-de-soepmaker-1-2-l

Omdat deze zo lekker smaakte, ga ik nog eens verder kijken daar, met de belofte volgende keer wel foto's te maken.


Gisteravond, na het tentamen van jongste ( wat hij haalde gelukkig) konden we toch nog even zijn verjaardag vieren.

Heel klein.

Oudste, de jarige job zelf en manlief en ik.

Zaterdag hopen we dat dochterlief en haar man even komen, en natuurlijk opa, en wie weet jongste zijn vriendin, we kijken hoe de voorschriften vrijdag uit gaan vallen.

Opa heeft natuurlijk al wel taart gehad, en daar gaan we meer van uitdelen, anders eten wij er veel te veel van.

Zaterdag is te lang, dus dan "moeten" we nieuwe taart maken....en laat ik dat nou helemaal niet erg vinden!


Fijne dag en veel kook en bak plezier!

O ja, die soep is natuurlijk ook gewoon in een pannetje te maken en met een staafmixer fijn te maken!


groetjes, Franca.


 


 

maandag 10 januari 2022

twee banen....


 Het is allemaal weer wat simpeler in huis.

 

Hier en daar staat er nog wat als decoratie, maar niet echt kerstig.

De amaryllis bol mag nog even blijven staan, inclusief de lichtjes.

 En ook de glazen pot met plantjes blijft nog even al is daar het kerstspul wel uit gehaald.

Het kleine witte kastje even op de plek van het "kerst kastje", en nadenken wat ik nu met het "radiokastje" ga doen...misschien toch nog iets van een poppenhuis....iets met Tasha of zo....we gaan het zien.

Ofwel lekker rommelen in huis.


Op het witte kastje ook weer rust ( al blijven de gehaakte kleedjes daar ook nog even).

 

De eerste vrije dag gebruikte ik om even koffie te drinken bij dochterlief ( die ook een lekkere lunch verzorgde), de middag voor een wandeling met een goede vriendin. 

Ik had beide even nodig, voor ik weer in huis aan de slag ging.


Mijn werkweek begon met een dag wacht, waar ik bleef wachten, er kwam maar niks...

Tot tien minuten voor mijn wacht zou eindigen, ik rekende mezelf toen al vrij, dus schrok even.

Het bleek niet voor meteen , maar een aflos voor de volgende dag te zijn.

 

Vier dagen in een fijn gezinnetje.

Eerste kindje, borstvoeding, flinke mama en trotse pa was ook thuis.

Het enige dat we niet goed afgestemd kregen was dat ze toch wel heel veel bezoek kregen, ook terwijl ik in huis was.

Gelukkig kon ik dan meestal wel ergens anders in huis iets gaan doen.

De borstvoeding ging goed al was er ook een dag dat de baby niet groeide, met wat tips kwam dat de dag er op weer prima voor elkaar,en nam ik afscheid van een ( huilende mama die het zo van de kraamtijd genoten had) een blij en trots gezinnetje, die het prima aan konden verder.


 

Dus had ik daarna nog drie dagen staan...en die ging ik naar een heel ander gezinnetje.

Weer eerste kindje ( heel klein ,te vroeg geboren),flesvoeding, alleenstaande jonge mama ( met wel hulp van de nog piepjonge oma, en overgrootouders die nauwelijks ouders zijn dan ik...).

Begeleid wonen, veel mensen die allemaal hun eigen taak hebben, maar gelukkig deze week even wat op afstand bleven, want al dat even binnen lopen gaf toch wel drukte, al was het bezoek van de maatschappelijk werkster ook wel weer fijn.


Voor mij was de zorg voor het kleine baby'tje en of moeder het allemaal zelf goed aan kon het voornaamste.

Hoewel het baby'tje niet zo goed groeide als ik hoopte, deed hij het verder heel goed, en moeder ( hoewel wat ongedurig en soms kort tegen haar moeder), deed het ook heel goed.

Dus kon ik het na die drie dagen ( voor nog twee dagen) met een gerust hart overdragen aan een collega.

 

Daar had ik het bij moeten laten, maar omdat ik niet zeker was of ik al mijn uren opgeschreven had, stuurde ik een memo naar mijn collega, om vervolgens op de voor collega tweede dag te zien dat er nog een dag bij geïndiceerd was... en toen ging ik me zorgen maken.

Een extra lange wandeling met manlief ( weekend) hielp even, maar ik bleef me afvragen wat er toch was....

 

Gelukkig was mijn collega zo lief om mij even te bellen.

Er was niks aan de hand!

Ze had nog een dag staan ( werkt ook geroosterd) en had gevraagd of ze die dag nog extra in het gezinnetje mocht doorbrengen, zodat ze alles perfect achter kon laten.

 

Ze kon dingen waar ze zich nog wat zorgen over maakte aan de juiste personen overdragen, had de kans om zowel moeder als oma zodanig toe te spreken dat de jonge moeder nu zelf de zorg aan durfde, en oma lekker thuis kon gaan slapen.

Samen met de moeder zette ze alles op papier , ook de afspraak om de baby snel te laten wegen en een snel contact met de J.G.Z. verpleegkundige. Omdat het kleine baby'tje het goed deed, maar het gewicht toch nog wel wat aandacht verdiende. Al was hij uiteindelijk niet zo ver meer van zijn geboortegewicht af, niet meer als andere baby'tjes vaak zijn.


Haar man vroeg haar of ze het nu los kon laten ( zelfs onze mannen lijken op elkaar), en dat kon ze bevestigen.

Ach, gewoon een collega naar mijn hart! 

 

En zo had ik in één week, twee totaal verschillende gezinnen.

Mijn collega vertelde dat ze afgebrand moe was na het werk in dit gezin, hoe herkenbaar!

Je wilt alles zien, veel doen ( toch nog even dat bed verschonen zodat ze dat zelf de komende week niet hoeft, elke dag stofzuigen en ook nog even dweilen i.v.m. loslopende en poepende konijnen), maar vooral opletten, zorg dat moeder het kan, dat baby niks te kort komt, dat er volop geknuffeld word, dat de relatie moeder/oma rustig blijft, dat het sfeertje goed blijft, dat moeder in zichzelf gaat geloven, samen in zo'n klein appartementje, zodat je toch wel op elkaars lip zit.


Twee gezinnetjes, en het leken wel twee verschillende banen.

Nu vrij, op mijn gemakje het huis weer op orde krijgen, genieten van tijd met man en kinderen en als het even kan nog een paar wandelingetjes met vriendinnen.

En blij zijn dat beide gezinnetjes, hoe verschillend ook, goed verder kunnen, ik kan weer ontspannen!

groetjes, Franca.