van eten jurkjes en durf

Eten. Als kop op de Genoeg. Dan heb je mijn aandacht. Een goed artikel. Hoe vaak we eten zonder honger te hebben, waarom we eten, wat we eten. Uren kan ik het erover lezen . Nieuwe richtlijnen over eten van dreumesen, was dit weekend in het nieuws.
Soms zou je moedeloos worden van alles wat moet en niet mag. Laten we gewoon genieten. Van recepten uit een boek als fresh en fast. Ik leende het in eerste instantie van de bieb. vond de recepten zo simpel en gezond dat ik meer wilde. Zie ik het voor iets meer dan acht euro bij de Slegte liggen.! En nee hier niet alleen salades! Ook een flinke ovenschotel gaat er goed in. Wel zoveel mogelijk echt eten. Elke dag ( liefst buiten) lekker bewegen, en vooral genieten. Wij hebben ons evenwicht wel gevonden. Af en toe laat ik er iets over vallen in de gezinnen, of maak iets lekkers klaar wat ook gezond is. Alle beetjes helpen denk ik maar.
Ooit maakte een huisarts zich zorgen over het gewicht van onze dreumesdochter. Twee weken een schriftje bijhouden van wat ze at, snoepte en hoeveel ze bewoog gaf inzicht. Niks aan de hand, met deze leefwijze komt het wel goed met deze dame, was de conclusie. Hoe groot is zijn gelijk!
Dit weekend was het weekend van mijn dochter. Er was een feest, waar wij met onze kinderen voor uitgenodigd waren. Oudste is niet zo van de feesten, en liet het aan zich voorbijgaan. Jongste ging wel , maar vertrok halverwege de avond naar een ander feest ( wat achteraf wat tegenviel). Dochter daarentegen deed zoals ze altijd doet. Ze gaat en maakt er wat van. Ze had een jurkje gekocht. Een simpel zwart jurkje. Al gezien voor Kerst, maar nu met de uitverkoop voor een leuke prijs. Ze was er blij mee. Hier had ze het bij thuiskomst even aan om te showen.
Maar die avond. Trots! Ze ging de dansvloer op, en daar stond ze. Het mooiste meisje van de dansvloer! Eigenlijk het mooiste meisje van het feest. En ze genoot. Ik moest even mijn man aanstoten: zie je dat ? Dat is onze dochter!
Tot 0.45 uur stond ze op de dansvloer. En toch de volgende ochtend vroeg op. Ze zat in de organisatie van de modeshow die op de open dag van haar opleiding gegeven zou worden. Twee van de shows heb ik mogen zien. Waarbij zij de aankondiging deed. Daar stond ze dan . Op het podium in het theater. En ze deed het gewoon! Trots! Ja als een aap! Vandaag begint haar stage. Er staat hier een kaarsje aan. Voor wat hulp en bijstand. Al heb ik alle vertrouwen in haar. Ze was niet eens zo zenuwachtig. Ze gaat ervoor. Ik kan nog heel veel van haar leren. Van die prachtige dochter van ons!
Dit droeg ik naar het feest. Gewoon een fijn bloemetjesjurkje. De jurk die ik via internet besteld had was niet op tijd. Deze heb ik al lang. Uit een tijd dat ik nog wat dunner was. En daar kwam de onzekerheid de hoek om kijken. Had ik geen buik in deze jurk? Is hij niet te kort voor mijn leeftijd?
Moet ik niet snel naar de stad om in de uitverkoop iets nets te halen?

Ik heb het niet gedaan. Ben gewoon zo gegaan. En natuurlijk viel het wel mee. Niemand is perfect. Er waren we meer buikjes en korte jurkjes. Dat was het probleem niet. Het probleem was ik! Mijn manier van denken . Het altijd perfect willen doen en zijn. En dan uit onzekerheid de foute keuzes maken. Zondagochtend in de auto op weg naar dochters school hadden we het erover. Hoe fantastisch ik het vind dat ze daarin niet op mij lijkt. Dat ze bewust haar eigen keuzes maakt en ervoor gaat. Hoe vaak ik pas op de plaats maak omdat ik niet durf, bang ben om af te gaan. Ik zei het al ik kan nog zoveel leren van die dame!
En dus maakte we een lijst.
Van dingen die ik moet/wil gaan doen , die ik mis of gemist heb door mijn perfectionisme. En de eerste afspraak ligt vast: een avondje uit met mijn mooie dochter!
Omdat ik zat op het feest, terwijl mijn vriendinnen en dochter stonden te swingen op de dansvloer. Omdat ik zo bang ben om af te gaan, terwijl ik gewoon ( nog meer) plezier had kunnen hebben. Ik ga swingen mensen! Hoe eng het ook voor me is.

groetjes, Franca.

vlaggetjes

Als je iets liefs wilt sturen aan iemand die het even kan gebruiken. Is het leuk als er iets zelfgemaakts bij zit. Iets vrolijks. Maar een vlaggetjes-slinger daar doe je wel even over.
Dus probeerde ik een minivariant. Vier waren het er, voor ik een beetje tevreden was.
Maar wat doe je met zo'n minivlaggetjesslinger? Hang je die voor het raam?
Op je typemachine , of in deze tijd liever op je computer?
Aan het oude kastje met je jeugdherinneringen?
Of maak je je dagelijkse kopje koffie extra vrolijk?
Geef je je kookboeken een extra kleurtje?
Wordt het feest in het poppenhuis?
Krijgen de oude puzzels een feestje?
Of je favoriete jeugdboeken.
Hoe dan ook, ik hoop dat de ontvanger er net zoveel plezier mee heeft als ik vanochtend had!
groetjes, Franca.

vanalles wat

Zoete worteltjes-soep met peterselie. Lekker en echt zoet. Zelfs jongste ( die niet zo van "nieuwe" gerechten houd) schepte nog een keer op.
Cadeautje gehad, wat een boffert he. Dank je wel gulle gever!
Soms heb je geluk: drie leuke boeken uit de kast met afgeschreven boeken bij de bieb.
De stapel buitenlevens die nu bij een collega is. Collega die geveld is door spit.
Bloemen van het gezin ( kom je weer als we een tweede kindje krijgen?). Ja graag!
Bijzonder recept vandaag. Ik probeer wat extra groenten te eten. Alleen als salade dat raak je snel beu. Dit lijkt me een prima alternatief.
Norma , een kinderboekillustrator uit Engeland. Deed mee aan het programma: Maar mijn huis is het mooist. Wat een geweldig huis. Niet dat ik ( en vooral onze zoons en mijn man) erin zou kunnen wonen. Maar zo leuk om te zien.
Voor haar dochtertje ( met het theehoekje onder de trap) vast een feest, zo'n huis.

Geen grootse berichten of echt nieuws.
Deze week wat visites, mensen die wel een bezoekje kunnen gebruiken. Verder op zoek naar kleding. Mijn beste vriendin is 25 jaar getrouwd en geeft een feest. Dus gaan we op netjes. Dochterlief vond al een mooie jurk, ik moet nog even zoeken.

We rommelen rustig wat door.
Zodat ik na deze vrije dagen, niet alleen uitgerust ben, maar ook opgeladen om er weer helemaal tegenaan te gaan. Goede voeding, fijne gesprekken met positieve mensen, leuke plannen en elke dag naar buiten. Dat moet wel goed komen!

groetjes, Franca.

koffie en de onthulling van een geheim

Er zit een klein geheimzinnig deurtje bij ons in de keuken.
Zomaar naast de keukendeur. Een deurtje waar vaak een brief met: niet vergeten! op geplakt zit. Nu hangt er een papier met daarop onze vakantiebestemming voor dit jaar.

Achter het deurtje zit een goed bewaard geheim!
Namelijk: een superluxe espressomachine !
Met een verhaal.
In Januari 2003 gingen mijn ouders in een bejaardenhuis wonen. Mijn moeder nam haar koffiezetapparaat mee en zette ook daar heerlijke koffie als we " op een bakske " kwamen.
Helaas ging haar gezondheid snel achteruit en werd ze erg afhankelijk van hulp van de verzorgsters. Dat betekende dat ze vaak pas om 11.00 uur aan de beurt waren om gewassen een aangekleed te worden, en dat de koffie die ze om 8.00 uur in een thermoskan kregen, echt niet meer te drinken was. En dus kochten we een superluxe espressoappataat voor haar en voor mijn vader. Met een reservoir wat groot genoeg was om een dag koffie te zetten ( wij vulde het elke dag even aan). En wat ze met een arm kon bedienen.
Prima koffie, vaak ook voor ons een steun en troost toen mijn moeder zo ziek werd. In Februari 2004 is mijn moeder overleden. Mijn vader mocht nog een jaar blijven wonen, en verhuisde daarna naar een verpleeghuis.

Bijna een jaar stond het apparaat toen bij ons op zolder, het was zo groot voor het aanrecht en het maakte zo'n verschrikkelijke herrie , doordat de bonen vers gemalen worden ( ik ben degene die daar niet zo goed tegen kan).
Dus bedacht manlief dit kastje.
En sindsdien kan ik iedereen in een paar minuten een heel luxe " bakske koffie" geven. En toch...ben ik zo'n ouderwetse tuttebel. Zet ik meestal mijn koffie in het "gewone" koffiezetapparaat , of zelfs : gewoon opgieten met kokend water.
En toch langzaam, begin ik het gemak in te zien, maar omdat de koffie voor mij toch wat sterk is, maak ik er meestal een cappuccino van.
Met een simpel dingetje: een melk-opklopper!
Even kloppen ( 30 keer officieel, ik maak er 60 van ) 50 seconden in de magnetron. Een paar lepels opgeklopte melk op de koffie ( en meestal nog een extra scheutje melk).
Nog wat ( of voor mij heel veel) cacao erop.
En klaar is de koffie met opgeklopte melk.
De opklopper is voor een paar euro te koop bij Wibra en vast ook bij Blokker en de Hema.
Ooit werkte ik in een gezin waar de vader perfect opgeklopte melk zelf maakte. Gewoon een oud steelpannetje, een klein kloppertje en flink wat spierkracht.
Zo simpel kan het zijn.

En zo hebben jullie behalve hoe ik de opgeklopte melk maak ( speciaal voor Jezebelle) ook nog een geheim kastje ontdekt....
groetjes, Franca.

5 dagen

Ik wil niet klagen maar. Ja het wachten duurde voort. Ik werk geroosterd, er stonden acht dagen. Morgen heb ik een aflos van twee dagen en dan vrij. Dat betekend dat ik twee van de acht dagen werk met een totaal van 10 uur. Moet niet gekker worden! Omdat mijn wacht gisteren van 10.00 tot 18.00 was, heb ik s'morgens alvast gekookt.
Kreeg het recept over de mail van iemand die wel perfect bijhoud wat ze allemaal gemaakt heeft en hier een heel leuk receptenboek van maakt. Kijk dat had ik nou met alle wachttijd kunnen doen! Zo zou het volgens haar recept moeten. Ik deed er extra bladerdeeg bovenop omdat ze dat bij ons zo lekker vinden.
Als je op de foto klikt kun je het recept vast lezen. Zo werd onze taart.
En toen het 17.45 was, kon ik gewoon mee aan tafel! Maar al wel met het adres van een gezin, dus wetende dat er een eind aan de wacht kwam, hoe dan ook!
Ziet er goed uit, smaakte heerlijk!
Ook goedgekeurd door de extra eter ( klasgenoot van oudste die hier in de schuur ( en met fijne adviezen van manlief) mee kwam werken aan een schoolproject. Einde wacht. Heerlijk!
Dank voor jullie meeleven!

groetjes, Franca.

wacht

Het lot van een kraamverzorgster: wacht!
En meteen het moeilijkste aan dit vak.
Ja de verantwoording is soms groot, hulp bij de bevalling ( waar soms de verloskundige nog niet bij is),controles van moeder en baby en op tijd hulp inroepen als er iets niet pluis is. Onregelmatig werken, ook s'nachts je bed uit geroepen worden. Dat is allemaal ( meestal) wel te doen. Maar die wacht!

Maar we maken er het beste van ! Lunchen met zonnig weer gewoon buiten.
En ook de koffie smaakt dan beter.
De telefoon binnen handbereik natuurlijk, en eens per dag even een sprinten naar de brievenbus ( niet genoeg bereik voor de vaste lijn).
De grote post brengen ze aan huis. Met vandaag: de nieuwe heg van 40 meter!
Verwacht je zowat een volle vrachtwagen, past het in een doos!
s'middags nog maar eens een bakje ( je leut wat af als je wacht hebt). Nu met een gezellig tijdschrift erbij.
Als je weet dat je zoon zo thuiskomt, kun je zowaar nog aan het bakken ( kan hij de oven uitzetten als jij opgeroepen word).
Een pan soep. Staat die vast klaar als....en je leest nog een stukje zittend op de vensterbank. Lekker dat zonnetje, maar wat zou het fijn zijn als....
Ik ben het beu! Ga gewoon koken, zul je zien dat ze dan bellen. Ik laat het kookboek op tafel liggen, kunnen ze verder als ik weg moet.
Niks ervan. Gewoon zelf gekookt, afgewassen en opgeruimd.
Het was lekker. Dat wel. Troostvoer, zo noemde Ravinder het , en dat kon ik wel gebruiken.
En nu? Wachten. Straks nog : " mijn leven in puin" zien. We nemen het in ieder geval op. Mijn leven ligt gelukkig niet in puin. Het staat gewoon even in de wacht. Drie dagen inmiddels. Vanavond weer van 18.00 uur tot 2.00 uur.
Als er dan geen baby geboren word, hoop ik op een ziekenhuisgezin morgen. Wacht...phoe,phoe.

groetjes, Franca.