We gaan gewoon verder waar we gebleven waren.
Bij de visite en de taart.
Op het bankje het breiwerkje .
Even breien en lezen terwijl ik op de visite wachtte.
En dat was het dan wat betreft het breien...
Verder heb ik het hele breiwerkje de hele week niet in handen gehad.
Het is ook niet dat het koken me helemaal opslokte, al waren de mannen dik tevreden met de chili ( zeker als er maar genoeg dingen bij staan om hun eigen taco's te kunnen maken.
Al heb ik inmiddels begrepen dat dat ook al weer heel fout is:
http://www.culy.nl/inspiratie/eindelijk-uitgelegd-de-bekendste-mexicaanse-gerechten/
Lekker en gezellig vinden ze het wel.
Dit was de mijne, met in plaats van de chili,een soort spread.
Chili-kidneybonendip ( uit vegetarisch uit het vuistje, wat ik voor mijn verjaardag kreeg).
Een aanrader.
Foto's van de moestuin.
Vol met heel veel groenten en met bloemen.
Snijbloemen zijn opa zijn ding.
Netjes in rekjes van gaas zodat ze niet krom groeien.
Hij is er blij mee, en de mensen waar hij van de zomer op visite gaat vast ook.
Wij zijn vooral blij met alle groenten die we lekker vers uit eigen tuin kunnen eten.
Hier de eerste rabarber.
Binnenkort rabarbertaart!
Nu er zoveel rotzooi uit de hoek bij opa's huisje weg is, is de moestuin "ineens" veel groter. De glazen ramen die hij om zijn terras heeft staan mogen nog niet weg, dan zit hij uit de wind zegt hij. Grappig dat hij nu vaak zijn stoeltje in de moestuin zet, toch iets te heet achter dat glas opa?
We laten het maar lekker zo, opa is blij, dan is het goed.
Op het gevaar af dat jullie al dat groen zo beu zijn: de druiven die nu zo mooi langs de draad kunnen groeien .
Kunnen we dit jaar ook hoogzomer naar buiten blijven kijken.
Tenminste vanuit de garage.
Vanuit de schuur nu even niet.Niet dat ik het erg vind, ik weet dat we de roos veel te wild hebben laten groeien, maar ik vind het stiekem wel mooi zo.
Helaas kan ik het jullie niet laten ruiken....ik geniet er heerlijk van.
Alle heggen rondom huis en moestuin zijn inmiddels keurig geknipt, behalve deze voor het huis. En laat ik die nu net zo mooi vinden.
Lekker wild, met heel eigenwijs een andere heg ertussendoor.
Dat zal vast iets over mij zeggen..
Aan de koffie vanmorgen.
Tja, waar zal ik beginnen.
Met de week die achter ons ligt, waar ik ging fietsen met een vriendin ( naar een mooie Mariakapel i.v.m. de Meimaand , Mariamaand), waar we een kaarsje branden voor wie het zo nodig hebben en daarna koffie dronken op een bankje in een prachtig park.
Compleet met een mooi oud kleedje en een lekker koekje ( dank zij de vriendin die dat zo lief georganiseerd had).
Waar ik ( na jaren) toch weer eens aan het sporten ben gegaan.
Ik probeerde eerder al met een buurvrouw te gaan hardlopen, maar dat vonden mijn knieën niet zo'n goed idee. Bewegen was altijd een vanzelfsprekendheid, maar langzaam kwam de klad er in. Nu sporten we ( de buurvrouw en ik) een tijdje netjes onder begeleiding, net zolang tot we weer voldoende conditie hebben om zelf aan de slag te gaan.
Grappig genoeg komt er ( het nu er weer een begin gemaakt is) ,ineens vanzelf van alles op mijn pad. De fietstocht ( of was het pelgrimstocht ) met koffie toe ( kilometer of 25), een wandeling van 1,5 uur met manlief, deze week weer een flinke wandeling met mijn collega's en ik fietste naar familie ( ook nog een kilometer of 12 enkele reis) die een maagverkleining ( met by pass) heeft ondergaan.
En eerlijk gezegd was die operatie ( en een uitspraak van de zus van mijn beste vriendin, dat ik dik geworden ben....) de reden dat ik weer ben gaan sporten en meer bewegen, want snijden in een gezond ( al is het te dik) lijf vind ik erg moeilijk om te begrijpen.Niet dat ik haar strijd tegen de kilo's niet gezien heb, of de wanhoop als het weer de verkeerde kant op ging, ik begrijp dat het haar bewuste keuze was, maar ik blijf het moeilijk vinden.
Nooit meer gewoon kunnen eten, toch wel kans op complicaties .
Voor mijn ( inmiddels dus ook dikker wordende lijf) geen operatie ( niet dat het zo erg al is hoor, maar je moet op tijd de omslag gaan maken), maar gewoon veel bewegen en goed eten, dan moet het ( vrij snel) weer goed komen.
Wat dit alles te doen heeft met het bovenstaande boek?
Heel veel!
Als je opruimt ( en dus dingen echt weg doet), krijg je een veel makkelijker huis om schoon te maken.
Kunnen er altijd mensen onverwacht binnenlopen ( het huis is eenvoudig en netjes, snel aan kant). Heb je veel meer tijd om andere dingen te doen als poetsen en opruimen.
Kun je zomaar gaan wandelen, fietsen en sporten, met mensen die je lief zijn.
Bijkletsen en samen bespreken hoe het nou is als je kinderen langzamerhand het huis uit gaan, hoe je die tijd en ruimte goed en fijn besteed.
https://www.gezondheidsnet.nl/overgang/lege-nest-syndroom
http://nos.nl/artikel/2095810-ontspullen-trend-goed-voor-kringloopwinkels.html
Volgende keer meer over het boek.
Wat overigens echt de moeite waard is en vast in de bieb verkrijgbaar.
Nu ga ik nog een dagje genieten van dochterlief, die welleswaar thuis was dit weekend, maar die ik door bijbaan en party ( met thema Alice in Wonderland) nauwelijks gezien heb, van manlief ( die de komende week zelfs nachten moet gaan werken omdat het zo druk is op zijn werk) en van een flinke fietstocht naar mijn tante , samen met manlief.
De tante die ons helaas niet meer kent, maar wij haar tenslotte wel!
Tijd doorbrengen met lieve mensen, is de beste tijd die er is!
Volgende keer meer ( het is nu meer dan genoeg), over het huis dat zo netjes en makkelijk aan het worden is. Dat ik nu zelf wel naar een veel kleiner huisje zou willen.
Hoe? Het huis gedeeltelijk verhuren misschien?
We gaan er hard over na denken.
Fijne weekend!
groetjes, Franca.
16 Delicious Fall Squash Soup Recipes
1 dag geleden