de beste tijdsbesteding

We gaan gewoon verder waar we gebleven waren.
Bij de visite en de taart.

Op het bankje het breiwerkje .
Even breien en lezen terwijl ik op de visite wachtte.
En dat was het dan wat betreft het breien...
Verder heb ik het hele breiwerkje de hele week niet in handen gehad.

 Het is ook niet dat het koken me helemaal opslokte, al waren de mannen dik tevreden met de chili ( zeker als er maar genoeg dingen bij staan om hun eigen taco's te kunnen maken.
Al heb ik inmiddels begrepen dat dat ook al weer heel fout is:
http://www.culy.nl/inspiratie/eindelijk-uitgelegd-de-bekendste-mexicaanse-gerechten/
Lekker en gezellig vinden ze het wel.

Dit was de mijne, met in plaats van de chili,een soort spread.
Chili-kidneybonendip ( uit vegetarisch uit het vuistje, wat ik voor mijn verjaardag kreeg).
Een aanrader.

Foto's van de moestuin.

Vol met heel veel groenten en met bloemen.
Snijbloemen zijn opa zijn ding.

Netjes in rekjes van gaas zodat ze niet krom groeien.
Hij is er blij mee, en de mensen waar hij van de zomer op visite gaat vast ook.

Wij zijn vooral blij met alle groenten die we lekker vers uit eigen tuin kunnen eten.
Hier de eerste rabarber.
Binnenkort rabarbertaart!

Nu er zoveel rotzooi uit de hoek bij opa's huisje weg is, is de moestuin "ineens" veel groter. De glazen ramen die hij om zijn terras heeft staan mogen nog niet weg, dan zit hij uit de wind zegt hij. Grappig dat hij nu vaak zijn stoeltje in de moestuin zet, toch iets te heet achter dat glas opa?
We laten het maar lekker zo, opa is blij, dan is het goed.

Op het gevaar af dat jullie al dat groen zo beu zijn: de druiven die nu zo mooi langs de draad kunnen groeien .

Kunnen we dit jaar ook hoogzomer naar buiten blijven kijken.

 Tenminste vanuit de garage.
Vanuit de schuur nu even niet.Niet dat ik het erg vind, ik weet dat we de roos veel te wild hebben laten groeien, maar ik vind het stiekem wel mooi zo.

Helaas kan ik het jullie niet laten ruiken....ik geniet er heerlijk van.

Alle heggen rondom huis en moestuin zijn inmiddels keurig geknipt, behalve deze voor het huis. En laat ik die nu net zo mooi vinden.
Lekker wild, met heel eigenwijs een andere heg ertussendoor.
Dat zal vast iets over mij zeggen..

Aan de koffie vanmorgen.
Tja, waar zal ik beginnen.
Met de week die achter ons ligt, waar ik ging fietsen met een vriendin ( naar een mooie Mariakapel i.v.m. de Meimaand , Mariamaand), waar we een kaarsje branden voor wie het zo nodig hebben en daarna koffie dronken op een bankje in een prachtig park.
Compleet met een mooi oud kleedje en een lekker koekje ( dank zij de vriendin die dat zo lief georganiseerd had).

Waar ik ( na jaren) toch weer eens aan het sporten ben gegaan.
Ik probeerde eerder al met een buurvrouw te gaan hardlopen, maar dat vonden mijn knieën niet zo'n goed idee. Bewegen was altijd een vanzelfsprekendheid, maar langzaam kwam de klad er in. Nu sporten we ( de buurvrouw en ik) een tijdje netjes onder begeleiding, net zolang tot we weer voldoende conditie hebben om zelf aan de slag te gaan.

Grappig genoeg komt er ( het nu er weer een begin gemaakt is) ,ineens vanzelf van alles op mijn pad. De fietstocht ( of was het pelgrimstocht ) met koffie toe ( kilometer of 25), een wandeling van 1,5 uur met manlief, deze week weer een flinke wandeling met mijn collega's en ik fietste naar familie ( ook nog een kilometer of 12 enkele reis) die een maagverkleining ( met by pass) heeft ondergaan.

En eerlijk gezegd was die operatie ( en een uitspraak van de zus van mijn beste vriendin, dat ik dik  geworden ben....) de reden dat ik weer ben gaan sporten en meer bewegen, want snijden in een gezond ( al is het te dik) lijf vind ik erg moeilijk om te begrijpen.Niet dat ik haar strijd tegen de kilo's niet gezien heb, of  de wanhoop als het weer de verkeerde kant op ging, ik begrijp dat het haar bewuste keuze was, maar ik blijf het moeilijk vinden.

Nooit meer gewoon kunnen eten, toch wel kans op complicaties .
Voor mijn ( inmiddels dus ook dikker wordende lijf) geen operatie ( niet dat het zo erg al is hoor, maar je moet op tijd de omslag gaan maken), maar gewoon veel bewegen en goed eten, dan moet het ( vrij snel) weer goed komen.

Wat dit alles te doen heeft met het bovenstaande boek?
Heel veel!
Als je opruimt ( en dus dingen echt weg doet), krijg je een veel makkelijker huis om schoon te maken.
Kunnen er altijd mensen onverwacht binnenlopen ( het huis is eenvoudig en netjes, snel aan kant). Heb je veel meer tijd om andere dingen te doen als poetsen en opruimen.
Kun je zomaar gaan wandelen, fietsen en sporten, met mensen die je lief zijn.
Bijkletsen en samen bespreken hoe het nou is als je kinderen langzamerhand het huis uit gaan, hoe je die tijd en ruimte goed en fijn besteed.
https://www.gezondheidsnet.nl/overgang/lege-nest-syndroom
http://nos.nl/artikel/2095810-ontspullen-trend-goed-voor-kringloopwinkels.html

Volgende keer meer over het boek.
Wat overigens echt de moeite waard is en vast in de bieb verkrijgbaar.
Nu ga ik nog een dagje genieten van dochterlief, die welleswaar thuis was dit weekend, maar die ik door bijbaan en party ( met thema Alice in Wonderland) nauwelijks gezien heb,  van manlief ( die de komende week zelfs nachten moet gaan werken omdat het zo druk is op zijn werk) en van een flinke fietstocht naar mijn tante , samen met manlief.
De tante die ons helaas niet meer kent, maar wij haar tenslotte wel!
Tijd doorbrengen met lieve mensen, is de beste tijd die er is!

Volgende keer meer ( het is nu meer dan genoeg), over het huis dat zo netjes en makkelijk aan het worden is. Dat ik nu zelf wel naar een veel kleiner huisje zou willen.
Hoe? Het huis gedeeltelijk verhuren misschien?
We gaan er hard over na denken.

Fijne weekend!
groetjes, Franca.

zo veel om dankbaar en blij te zijn

Ik kon nog een paar dagen nagenieten van alle lieve mensen die langs geweest waren, de fijne gesprekken en de leuke cadeautjes, maar moest toen toch echt weer aan de slag.

Vrij met Pasen is dan wel werken met Pinksteren.

Manlief had nog een weekje langer vrij.
Wat bof je als die dan zegt: als jij een recept achterlaat, maak ik het wel!
Zo kan er dan zomaar : pasta salade met honing geitenkaas, voor je klaar staan als je uit je werk komt.
Weer een geslaagd recept uit de nieuwe kraam recepten map.
http://www.keukenliefde.nl/pastasalade-met-honing-geitenkaas/

 Dan zegt hij "niet echt" te kunnen koken.
 En dan van het recept"kipfajitas met tortilla's , een heerlijk aangepast vegetarisch gerecht maken.

Of een burrito met rode linzen.
Ziet er zo met alle pannen op tafel niet erg chic uit.

 Maar lekker.

Niet scherp dit foto, och sommige dingen moet je gewoon proeven.
Burrito met roze linzen uit: vegetarisch uit het vuistje.

En het gezinnetje?
Ach wat een lieve mensen weer.
Geen woord van klacht, niet over weinig slaap , niet over hard werken.
En hard gewerkt hebben ze!
Het kleine hummeltje had een vastzittend tongriempje, en flink ook.
Maar ja die feestdagen hè.
Daardoor kon het tongriempje pas de vijfde dag gekliefd worden ( geboren op vrijdag, dinsdag kon het pas).
Dat betekende vanaf dag twee ( toen bleek dat het kindje niet krachtig genoeg kon drinken om de borstvoeding op gang te krijgen), aanleggen ( met veel rust en liefde en geduld), daarna ging papa kunstvoeding geven met fingerfeeding ( wie het niet kent, googel maar even voor foto's), terwijl mama intussen ging kolven.
Na een dag kreeg de kleine de eerste zeer kostbare druppel voeding met een theelepeltje, nog een dag later was er al een bodempje en nog een dag later hadden we geen kunstvoeding meer nodig!
Maar vergis je niet in het werk om minstens zeven of acht keer per dag ( en nacht) dit hele ritueel uit te voeren.
En zoals ik al zei ,geen onvertogen woord, alleen heel veel liefde en geduld.
De laatste dag mocht ik afsluiten met een blakend babietje, gelukkige ouders en het kindje volledig aan de borst en bijna op geboortegewicht.
Wat een mooie vak!
En dan krijg je ook nog dit cadeau mee,  vergis je niet het, doosje is 30 bij 30, dus een flinke plak chocola!
Ik had mijn mond moeten houden ( dat ik stiekem zo graag chocola snoep 's avonds op de bank).

Vier mensen konden ( wegens nare omstandigheden in hun familie) niet op mijn verjaardag komen.
Die kwamen dus nadat ik weer afgewerkt was.

Een gast is zowel mijn peetoom als van onze jongste.

Een heel bijzonder verhaal.

Omdat mijn ouders zichzelf erg oude ouders vonden ( op een haar na 40 toen ik geboren werd), besloten ze dat ik jonge peetouders moest krijgen.

Dus werd het jongste zusje van mijn moeder mijn peettante , en mijn oudste neef mijn peetoom.

Mijn tante leeft nog steeds gelukkig, maar haar gezondheid is niet goed genoeg meer om zomaar op mijn verjaardag te komen.

Mijn neef daarentegen is nog zeer fit en gezond, met zelf nog een jonge twintiger als dochter. Dat kan als je op je 14e peetoom word.

Eenentwintig jaar geleden besloten wij om hem ook als peetoom te vragen voor onze jongste zoon. Toen was hij 45 met een dochter onderweg (onze zoon en zijn dochter zijn dus even oud).

Dus hadden we gisteren een heerlijke avond.
Met onze gezamenlijke peetoom, en de rest van het bezoek en familie natuurlijk.
Maar ik wil toch even zeggen wat een geweldige mensen die peetoom ( en zijn vrouw die de peettante van mijn jongste is) zijn.
Niet alleen zorgen ze geweldig voor mijn peettante , die altijd vrijgezel gebleven is en dus ( voor toen vanzelfsprekend) ook geen kinderen heeft.
Ze hebben zelf ook twee kinderen waarvan een altijd speciale zorg nodig had en een nog studeert, en ze hebben de zorg voor hun moeder ( en schoonmoeder ) op zich genomen de laatste jaren van haar leven.
Dat noemen ze dan met pensioen zijn.
Kanjers van mensen zijn het!
Die volop in het leven staan en inspirerend zijn.
Die ouders van mij hebben 53 jaar geleden een prima keuze gemaakt!

Mocht ik jullie intussen lekker hebben gemaakt, het precieze recept voor de ( knutsel) taart vind je hier:
http://www.keukenliefde.nl/tiramisu-advocaattaart/

Volgende keer over : de tuin die manlief zo prima in orde heeft nu, de moestuin die groter geworden is en bomvol staat, de ( door manlief zelfgemaakte) ramen van dubbel glas in onze slaapkamer.
De nu prachtige opgeknapte dakkapellen.
Genoeg voor vandaag!

Fijne dag!

groetjes, Franca.

heel even iets laten horen

We werken ( in dit geval de ramen en deuren wassen).

Koken, ( groente curry , weer een goedgekeurd recept voor de kraam map).

Knutselen ( binnenkort meer hier van).

En genieten hier volop.

"Bakten" ( of knutselde) taarten voor mijn verjaardag ( die we in een heerlijk zonnetje buiten en in de veranda, mochten vieren).

 De verjaardag werd zo goed bezocht, dat we nog maar net een minipuntje als toetje hadden de andere dag, de rest was schoon op ( en ik maar onzeker zijn of ze het wel lekker zouden vinden).

Maakte nog een maaltje uit de kraam map , macaroni schotel met mozzarella en courgette ,( waar het gehakt dus prima uitgelaten kan worden).
Kortom, we genieten van onze vrije weken, later zal ik uitgebreid verslag doen, nu rommelen we lekker verder.

Ps Het stukje over de bieb komt over een paar weken in het plaatselijke krantje, hartelijk dank voor jullie informatie, dat nemen we mee!

groetjes, Franca.

blij en boos

Op naar de bananencake van Monique.

Heel makkelijk en snel te maken.

Heel erg lekker.

Al was de mijne niet bepaald mooi.
Waarschijnlijk iets fout gedaan, omdat de cake zo slecht uit de ( siliconen) vorm kwam.
 De smaak was er niet minder om.
Dank je wel voor het recept Monique!
Volgende keer toch maar in een gewone metalen vorm maken.
Ik maak de cake in ieder geval vaker, ze vonden het erg lekker ( er ging ook in het voorbijlopen nog regelmatig een plakje af).

 Moederdag 2016 was fijn.
Ook door het prachtige weer natuurlijk.
Buiten koffie drinken, buiten eten.

Wandelen ( een route vanaf huis vinden van anderhalf uur, met maar één openbare verharde weg om over te steken en die was al drie minuten van huis) verder alleen zandpaden, bossen en duinen.
Nooit eerder gevonden, die gaan we vaker doen ( mooie route om met de collega's te lopen ook).

Maakte vader en dochter een lange eenwieler tocht.
Een dag om blij van te worden.

Helaas maakte ik me ook erg boos ( en dat is nog lang niet over).
Ik kan hier wel lopen zeuren over hoe goed we het hebben, en dat dat toch ook een beetje ligt aan de keuzes die we gemaakt hebben.
Een jute zak kopen omdat de kussens van het bankje er niet meer zo best uit zagen en het nu leuk en simpel opgelost is.
Opruimen en vereenvoudigen.
Jaja...

Maar dan komt er een mailtje met de vraag of we die serie jeugdboeken nog hebben die onze oudste destijds met zoveel plezier gelezen heeft.
Nou nee, die las hij van de bieb.
Dus dat kunnen jullie ook doen.
Nou nee.
Hoezo?

Blijkt toch dat de kinderen uit onze gemeente niet meer gratis lid kunnen worden van de bibliotheek omdat onze gemeente de gemeentelijke subsidie ingetrokken heeft!
Nu moeten ze 35 euro per kind betalen!
Ik begrijp best dat er dan wel een of ander gemeentelijk potje is, waardoor ze misschien toch een gratis lidmaatschap kunnen krijgen, maar dat is niet altijd een makkelijke weg voor iedereen.

Ik geloofde het in eerste instantie niet eens ( schandalig ik weet het), en ging wat googlen.
Blijkt dat zelfs in de online schoolgids van de basisschool hier in het dorp ( er is hier maar één basisschool ) staat dat alle kinderen gratis lid kunnen worden van de bibliotheek.
En hoe goed dat is om maar veel "leeskilometers " te maken....

Ik heb in ieder geval een mailtje naar de school gedaan.
Of ze iets kunnen regelen voor kinderen wiens ouders niet "zomaar" 35 euro kunnen betalen.
En dan graag een makkelijke regeling via school, zodat ze niet eerst bij de gemeente aan hoeven kloppen.
Heb ik zitten slapen?
Is het inmiddels in meer gemeentes zo?

Hoeveel plezier hebben onze kinderen hun hele jeugd ( en daardoor nu nog steeds) van de bieb gehad!
Elke week een AH tas vol boeken mee naar huis.
Eindeloos leesplezier.
Dat verdienen toch alle kinderen?

Hoe is het bij jullie geregeld met het jeugdlidmaatschap van de bieb?

groetjes, Franca.

blij met....

Een donkere sering in bloei.
Gekregen voor mijn 50ste verjaardag.
Nadat een erg attente dame hoorde dat ik vroeger altijd een bosje donkere seringen uit de tuin van mijn moeder kreeg voor mijn verjaardag.
Lief!

Het boek wat ik voor een euro kocht op de rommelmarkt laatst.
Wat heel fijn leesvoer blijkt te zijn.
Niet te gecompliceerd, precies wat ik nu nodig heb.
Steeds even een stukje tussen poetsen, en ruimen door, lekker in ( of net uit) het zonnetje.

Dan op Vrijdagavond boodschappen gaan doen en even het K ruidvat binnen lopen.
Daar dan een boek uit dezelfde serie tegen komen voor maar 3,99.
Wat zondag (mooi ingepakt) een Moederdag cadeau mag zijn.
Boffen!

Ja, hier zal vast niet iedereen het mee eens zijn.
Maar ik word er echt heel blij van.
Luchtjes doen wat met je stemming.
Ik vond dit luchtje bij de T uinen.
Als ik het aan heb, ruikt het zoals in een huis waar net een baby'tje geboren is.
Voor sommige waarschijnlijk wat te z witsal achtig, maar ik vind het heerlijk!

 Filosofie, nou ja....meer besparen maar ja.

Klassiekers...niet echt!

En levenskunst.
Ach , het hele leven is een levenskunst.

Het is klaar, de kast is vol.
Niet om zo te blijven, vooral de romans mogen best naar een volgende lezer.
Volgende week verwacht ik veel bezoek, dan nemen we een kijkje en zal de kast vast een stukje leger zijn.
Om weer een ander blij te maken.

En verder: hoe fijn om samen vrij te zijn.
Elkaar soms uren nauwelijks te zien ( hij is buiten op het dak bezig, ik vooral binnen), maar weten dat de ander daar is.
Samen koffie drinken tussendoor of een boterham in het zonnetje.

Op de donderdag/zondag gingen we even de stad ( Eindhoven) in.
Samen koffie drinken bij S issy boy  homeland boven ,met een heerlijk stukje worteltaart en cheesecake ( eerlijk samen gedeeld), goeie koffie en leuk uitzicht op de winkelende menigte.
Maar één ding gekocht ( natuurlijk alvast een boekje voor mijn verjaardag), en ons verwonderd over het feit dat we heel weinig willen.
Dat je hoe langer hoe meer beseft dat het geluk niet in dingen zit, maar in mensen!

Hoe we ons verheugen op de dagen dat alle kinderen thuis zijn, op bezoek van of op bezoek gaan bij lieve vrienden, op de vakantie die we dit jaar ( gedeeltelijk) samen met de kinderen hopen door te brengen.
Op uitstapjes en wandelingen met vriendinnen, (straks naar een open huis met mijn beste vriendin).

Eerst nog even de bananencake van Monique maken ( er liggen nog precies drie overrijpe bananen), voor bij de koffie op Moederdag morgen.
We hebben zoveel om blij mee te zijn!
Puur geluk!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.