Op 1 oktober schreef ik vol goede moed dat ik beter was.
Helaas juichte ik te vroeg.
Moe, kortademig, niks kunnen doen.
De eerstvolgende kraamweek had ik ziekteverlof ( met de eerste dagen erbij in totaal 10 dagen) daarna ging mijn vakantie in.
Er kwam een wandelschema ( en 5 minuten lukte helaas niet), en oefeningen ( waar ik van de fysio zelfs mee moest stoppen).
Even was er schrik, ik zal toch niet een van degene zijn die lang last heeft, ik was niet eens zo ziek...
Inmiddels kan ik melden dat het goed gaat!
Ik heb vakantie , en had daardoor alle tijd om rustig beter te worden.
Ga nou niet schrijven dat ziekteverlof daar voor is, omdat ik bewust hier voor gekozen heb.
Om in alle rust op mijn manier te herstellen en toch ( zonder schuldgevoel) te kunnen doen wat ik wil.
Nou is dat weinig spectaculair hoor.
Ik maakte een gezond soepje..
En "kookte"dingen die niet moeilijk ( vermoeiend) maar wel super gezond zijn.
Zoals deze salade met linzen, waar nog een heerlijk dressing over ging.
In nestelde mij ( zoals deze muisjes) in huis en nam mijn tijd om te herstellen.
Bloeduitslagen ( aangevraagd wegens grote vermoeidheid, en omdat ik al jaren geen vlees eet, dacht ik even....) , bleken uitstekend.
Dus geen verwijten ( naar mezelf, niemand anders zei dat) dat het kwam omdat ik geen vlees eet...
Na het stoppen van de oefeningen, probeerde ik wel het wandelschema zoveel mogelijk aan te houden.
Kookte ik simpel en gezond, en rustte ik veel ( middagslaapjes op de bank, het moet niet gekker worden), en steeds als ik iets deed , daarna weer op de plaats rust.
Zo probeerde ik de huiskamer te stofzuigen, maar moest dat na een paar pogingen opgeven, gelukkig was jongste thuis en nam die het van mij over.
Inmiddels gaat het ( sinds zondag) veel beter.
Ik kan ( nog wel in stukjes) weer het huishouden doen ( hoe snel je dan stof en spinnenwebben hebt, jongste moest meer het plafond dan de vloer stofzuigen).
De keuken en huiskamer zijn weer netjes, op naar de bovenverdieping , maar dat is nog wel een dingetje:
Ik had namelijk het uitzoeken van mijn kledingkast halverwege toen ik ziek werd, dus er staan nog een paar manden en een bankje vol kleding die uitgezocht moet worden.
En als ik ergens een hekel aan heb....
Het boek waar ik de volgende gerechten uit maakte:
Hartige pannenstoelentaart.
Die er bij mij zo uit zag..
Inmiddels kon ik zelf weer een paar boodschappen doen, en ging ik op weg voor filodeeg.
Voor de zekerheid nam ik een winkelwagentje , hoewel ik maar een paar dingen nodig had.
Maar de steun was wel zo fijn, onzeker als je bent als je steeds zo moe en draaierig bent.
Kwam ik een oude bekende tegen met een lang en droevig verhaal, wat was ik blij met mijn steuntje...
Nu begrijp ik pas wat een rollator voor ouderen is..
Pittige Midden-Oosterse kikkererwtensalade.
Waarbij ik de kikkererwten , roosterde in ons "nieuwe" oventje.
Hier nog op tafel, inmiddels op de plank onder de magnetron, direct te gebruiken.
Al een tijdje was ik op zoek naar een klein oventje.
Jongste wil nog wel eens worstenbroodjes kopen, en dan is het verwarmen in zo'n grote oven ( die slecht geïsoleerd is) niet erg energiebewust.
En toen ik een portie van de paddenstoelentaart opwarmde voor jongste ( die laat thuis kwam) voelde ik mijn gewoon schuldig.
Dus keek ik nog eens op marktplaats en vond een minioventje voor heel weinig, vlak bij en alleen tijdens een verbouwing/verhuizing gebruikt.
Het is niet dat we nooit meer onze grote oven gebruiken, maar voor de veel dingen gaan we nu voor de kleine.
Dit was de salade overigens.
Weer super simpel, gezond en lekker!
Vooral de dressings zijn zo goed.
Het derde recept uit het boek: jackfruit chili.
Jackfruit voorbereiden , kruiden en de oven is.
Smullen!
Toen ik zelf nog geen auto kon rijden en zo vermoeid was, wilde ik er toch even uit.
Manlief ging mee naar een kringloop waar ik heel lang niet geweest was.
Ik kocht niet veel ,maar wat heerlijk om er even uit te zijn.
De twee paddenstoelen setjes , kocht ik daar wel, voor 50 cent per stuk.
Ik had het dienblad op de tafel staan en bij elke wandeling kwam er wat herfstachtig materiaal bij.
De paddenstoelen zijn een leuke aanvulling.
Van je kinderen moet je het hebben als je niet zo fit bent.
Dochterlief kwam zodra ik uit de pipowagen mocht een dagje langs, een schoondochter is fysiotherapeut en hielp mij met het wandelschema en de oefeningen en kwam regelmatig even kijken hoe het ging, en de andere bracht zelfgebakken appeltaart en ingemaakte peren en appelmoes.
Wat een boffer ben ik!
Mijn beste vriendin kwam, hoorde mijn ( best klaag) verhaal aan en bracht ook nog een bloemetje mee.
Ik vond ik de een euro opruimhoek ook nog deze nep kaars.
Ik had er online al eens naar gekeken, maar vond de prijzen vrij pittig.
Nu heb ik er maar liefst drie.
Waarvan er 2 nog in de originele verpakking zaten, helemaal nieuw, waarschijnlijk had iemand ze cadeau gekregen en niet gebruikt.
Doen jullie dat trouwens ook?
Bedenken hoe dingen soms in de kringloopwinkel komen die nog nieuw zijn, of is dat alleen mijn tik?
Ik vind deze kaarsen leuk om in een stukje of zo te zetten, waar een echte kaars niet veilig is.
Waar ik trouwens geen foto van heb is van opa.
We kochten een mooie elektrische denken voor hem.
Hij is namelijk onze grootverbruiker in gas.
Toen hij zijn huisje (ver) bouwde wilde hij niks weten van verwarming of isolatie.
Omdat hij oud is en veel zit , zet hij de gaskachel in de huismaker heel hoog.
Zo hoog dat het 's avonds als manlief binnen komt voor de verzorging en een praatje , het vaak tussen de 25 en 30 graden is.
Gelukkig hebben we nu nog een goed energiecontract, maar dat blijft niet eeuwig .
Manlief had uitgerekend dat opa alleen in zijn kleine huisje , met de nieuwe gasprijzen , op een bedrag van 8oo euro in de maand uit zou komen.
Dat is echt niet te doen, vandaar de deken.
Een extra veilige, die zichzelf na verloop van tijd ook uitschakelt, en makkelijk te bedienen is.
En nu afwachten of opa die ook blijft gebruiken....we gaan het zien.
Hij zit er in ieder geval nu warmpjes bij!
Karel, op het randje van de bank, waar ik aan de computer zit.
Gezellig in de buurt, liefst op schoot, maar dan moet ik niet te veel typen dat is irritant....
En nu?
Ik heb nog bijna een week vakantie.
Inmiddels kan ik weer auto rijden en redelijke stukken wandelen, en ben ik minder snel moe.
Alle hoop dus dat ik na de vakantie weer aan het werk kan.
Vandaag de bovenverdieping....
Maar vooral:
Nu zo door blijven gaan!
Met dagelijks een wandeling ( en niet denken ik moet poetsen en heb geen tijd), en de oefeningen om mijn spieren weer sterk te maken helpen goed, dus die ( en later andere) moet ik er ook echt in houden.
Daarbij wil ik graag nog even iets kwijt: wat moet het verschrikkelijk zijn als je longcovid hebt!
Voor mij was het een paar weken dat ik mij niet fit voelde, maar die mensen hebben het echt benauwd, kunnen niks doen, komen nauwelijks van de bank.
Wat hoop ik dat de onderzoeken die nu lopen een uitkomst gaan bieden!
Ik bof, het was maar tijdelijk, maar wat verschrikkelijk als dit maanden of jaren duurt en je niet eens weet of het ooit beter gaat worden!
Heel veel sterkte voor alle longcovid patiënten ( die ook nog vaak mensen uit de gezondheidszorg zijn, en bij de eerste uitbraak besmet raakte).
Wat fijn als je gezond mag zijn, geniet er echt bewust van!
Lieve groetjes, Franca.