even iets laten horen

Eten door manlief gemaakt ( en weer een paar courgettes op).
Het laatste gezin kostte kruim. Niet door een slechte situatie, maar door een wel erg moeizaam lopende borstvoeding.

Zowat alles haalde ik uit de kast om de voeding te doen slagen.
Uiteindelijk stemde de kraamvrouw in met het vragen van hulp aan een lactatiekundige.

Zij besloot uiteindelijk ( toen waren de acht dagen kraamtijd al voorbij) om een rustpauze in te lassen. Even niet aan de borst , kolven en in flesje geven.
Wij hadden hem ( uiteindelijk wel met tepelhoedje) aan de borst en groeiend, maar het was wel heel pittig voor de kraamvrouw. Volgens de lactatiekundige was dit kindje er een uit de top tien van moeilijk aan te leggen kindjes...
En nu is het aan haar, loslaten Franca!

Hoe fijn is het dan dat de ene dag manlief, en de andere dag dochterlief, voor het eten zorgden.Waarbij dochter het voor elkaar krijgt om zelfs van restjes een klein feestje te maken.

Voor dochter en manlief een half stokbroodje met wat groen en een rest vlees van gisteren.

Op mijn bordje:
Het allerlaatste restje pannenkoeken-stroganof ( daar moet je echt niks van weg gooien, zo lekker) en zoete aardappelcurry met spinazie ( uit: de vegetarische studentenkookgids).
Ook al zo lekker, en wegens restjesdag: een wrapje er bij.
 https://vegetarischeteniseenfeest.wordpress.com/2015/10/28/paddenstoelenstroganoff/
 http://www.smulweb.nl/recepten/1424627/Zoete-aardappelcurry-met-spinazie

Het is de entourage die mee helpt, de tafel mooi gedekt, bloemetje er bij, servetjes, en natuurlijk buiten eten met dit mooie weer.

Door dochterlief uit een spinnenweb gered ( jammer voor de spin).

Een groene baken ( de moestuin in volledig zomerkleed).

Heerlijk wegkruip-trui. Gevonden in de kringloopwinkel.

Boekje van aardige dame gehad, en daar maakte ik iets uit...

Rabarberjam, en op zijn kop rabarbertaart ( hier voor die de oven in ging).

Zo kwam de taart uit de oven.

Zo is de omgekeerde taart geworden.

Zo konden manlief en ik 's avonds genieten van de taart.
En daar ligt ook het andere vaatdoekje , en toch is het "normale, gebruikelijke patroontje", veel leuker om te doen!
En verder: maakte ik nog een vaatdoekje ( dat verzet de gedachten zo fijn).
Besloot mijn auto om wat problemen te geven ( met starten en zo), wat natuurlijk mag na 15 jaar trouw gebruik, maar nooit goed uit komt.
Ik moet nu echt op zoek naar een nieuwe ( dat mag manlief voor me doen).
Die ( manlief dus), plaatste deze week een "nieuwe" motor in zijn auto, of het niks is. En die auto...die loopt weer als een zonnetje.

Ik mis...vriendinnen en collega/vriendinnen, nichtjes en klets-vriendinnen, boek uit leen vriendinnen , en sport-vriendinnen.
Gelukkig heb ik nog wel een rondje gelopen met collega's en met een buurvrouw een paar avonden gefietst.
Wat zal ik blij zijn als de drukke vakantieperiode op het werk achter de rug is, zodat we niet meer extra terug hoeven te bellen ( en er 's middags een gezinnetje bij krijgen), dat we weer de normale uren werken, en vooral: dat ik weer mijn normale dagen vrij ben.
Zodat er weer tijd is voor die fijne mensen en leuke dingen!
Nog even volhouden, komt goed.

O ja, de gemeente wil even weten hoe hoog de pipowagen is...en hoe hoog de schuur....en waar er ruimte is voor de gasten om te parkeren ( ze hoeven echt niet op straat te parkeren). Nieuwe tekeningen gaan hun richting in, maar intussen hebben ze wel de datum weer opgeschort . Je zou er moe van worden, maar we houden vol!
Duimen jullie met ons mee dat het uiteindelijk ooit mag gaan lukken?

Geniet van lieve mensen om je heen!
groetjes, Franca.

drie keer courgettes

De moestuin geeft royaal.
Daar moeten we iets mee.

Te beginnen met een beproeft en geliefd recept.

Een met gehakt, een met boontjes.

Deze met...

Deze zonder vlees ( en beide gingen hierna nog even terug de oven in).

Niet direct de volgende dag hoor, maar een paar dagen later zocht ik een nieuw courgette recept. Deze vond ik op smulweb: zomerse courgette ovenschotel.

Er stond als commentaar bij: vreemd maar erg lekker.

Opnieuw een vegetarische en niet vegetarische versie.
Een paar ons extra courgette ( die hebben we genoeg), en geen 200, maar 250 gram champions (gewoon het hele bakje) , in twee porties bakken ( en maar in een de ham toevoegen).
De saus bleef dezelfde hoeveelheid ( verdeelde ik gewoon over de twee schalen).

Jongste ( die niet echt gek is op courgettes) keek wat bedenkelijk toen de schalen op tafel kwamen. En eerlijk is eerlijk: toen ik nog aan het koken was, bedacht ik dat ik nu wel een flink risico liep; maar een gerecht, niks te kiezen als het tegen zou vallen....en zo vreemd met die kwark.

Wat een meeval!
Jongste schepte twee keer bij, en iedereen vond het echt lekker.

Ten slotte : Hartige cake met courgette en zalm.
Uit : wat eten we vandaag? van Susan Aretz.
Maar ook hier te vinden:
http://www.smulpaapje.nl/blog/smulpaapje-kookt--hartige-cake/

Manlief kookte ( en ik zat er bij met een wijntje en las het recept voor), hoe goed kun je het hebben?

Net uit de oven, wat een plaatje.

Lijkt precies op de foto bij het recept toch?

Een waarschuwing: even af laten koelen voor je gaat eten! Jongens wat kan iets heet zijn! Vast door de kaas. Iets koeler (later op de avond) bleek het nog steeds erg lekker te zijn.

We hebben er samen heerlijk van gesmuld.

Lief van opa, om courgette planten bij te kopen, maar jongens wat hebben we nu veel courgettes!  We geven ze in grote getale weg, maar ze blijven komen!

Of we nog wat meer deden als courgettes klaar maken? Ja hoor!

Bakken met rabarber, een breiwerkje afmaken, zeepspiritus maken en zelf vloeibare zeep maken voor het zeeppompje met een babyzeepje . Maar genoeg voor vandaag!

      

groetjes, Franca.