zomaar een vrijdag

Nadat ik dochter 's ochtends uitgezwaaid heb.
De was afgehaald en de nieuwe draai was weer opgehangen.
Kan ik het niet laten om jullie even de toestand van mijn huiskamer te laten zien.

Troep. Puinhoop, welk woord dekt de lading beter?
Ik zie: de biebtas die gisteren na het biebbezoekje niet meer weggezet is. Ik zie: de plantenbakken met zaaigoed die gisteren even uit de volle zon gezet zijn.
Ik zie: de ( schone ) was die even in de bank gesmeten is in afwachting van vouwen en/of strijken.
Ik zie: strijkgoed wat over een eetkamerstoel hangt.
Ik zie:een bos bloemen die zijn beste tijd gehad heeft.
Ik zie: tijdschriften van de bieb, en een breiwerkje wat op uithalen wacht.
Weet je wat? Ik kijk even niet en ga maar eens snel aan de slag!

 

Laat ik nou gisteren een luister c.d. meegebracht hebben van de bieb.
Dat werkt lekker. I.v.m. de week van het luisterboek, kreeg ik trouwens ook een luister C.D. cadeau!

Als je dan even aan het stoffen/opruimen bent, is het zo weer op orde.
Eem gedeelte van de bloemen is opengegaan en mag dus blijven, de slechte heb ik er uit gehaald. Toch nog een leuk boeketje over. Dat is mazzel.

Een stapeltje voor mijn eigen kast. Blijkt dat de zomer daar toch echt begonnen is. Dit is toch zomerwas of niet?

Poespoes geniet van de warme kachel binnen. Groot gelijk, buiten giet het.

Niet goed, wel lekker. Bij een uit te halen breiwerkje ( en op de achtergrond nog een hesje wat in elkaar gezet moet worden en afgewerkt) een grote beker koffie en een stuk chocola met de calorische waarde van waarschijnlijk wel drie bonbons. In het kader van : vandaag doe ik lekker waar ik zin in heb, morgen wel weer gezond!
Het breiwerk is inmiddels uitgehaald ( en weer een stuk opnieuw gebreid).

In hetzelfde kader ( zie hierboven), maakte ik chili voor twee dagen.
De pan liep zowat over. Jongste koos voor het recept voor de tweede dag ( de eerste dag was eigenlijk chili met rijst, de tweede dag chili in wraps).

Terwijl de chili stond te pruttelen, childe de zonen met vrienden in de veranda. Met een biertje ( om te vieren dat ze nu twee weken vakantie hadden). Wat is dit een lekker plekje! Ook als het regent ( met de open haard aan).

 En dan is er eten.

Veel eten. Met twee zonen die door de regen fietste, een dochter die net op tijd thuis is ( en weer een zelfgemaakt jurkje laat zien, wat een tempo), en een man die vandaag weer meer uren maakte dan hem lief was. Eindelijk weekend!

En ik laat los. Vandaag was geen bijzonder dag, niks spectaculairs. Gewoon het huishouden, wat rommelen, wat koken. En toch...zomaar een fijne dag.

 Mijn wrap.
Niks gedaan in verband met mijn verjaardag. Of toch: ik kocht een jurkje voor die dag op marktplaats!

Dochters wrap. En direct na deze maaltijd , (machtig joh, eentje was voor de meeste genoeg,  maar oudste at er minstens drie). Bespraken we eindelijk wat we met mijn verjaardag gaan doen.

Wrap van jongste ,( ik snap het, jullie zijn het beu, ik stop).

En na het eten, en het opruimen van de keuken, keek ik nog even op de computer. Om via: langzaam leven met lize ( dank voor je reactie lize) , terecht te komen bij : just a little less, en via: little green shed bij ledensla.
En daar... die foto's! Die prachtige kinderen! Het mooie ( en zo eenvoudige) huis. De kleertjes die de kindjes dragen!
http://ledansla.blogspot.nl/   

Geweldig!
En nu?
Ga ik terug naar ledansla of kijk ik Flikken Maastricht met de rest van de familie?Ik ga naar Flikken, bewaar ik al dat moois voor morgen.

          Fijne avond!
                groetjes, Franca.

resultaat woensdag

Bijna vergeten! 

Vandaag zou ik wat dingen laten zien die ik Dinsdag gedaan heb.
In het kader van Resultaat Woensdag.
Ik nam een gezonde salade als lunch. Om vervolgens veel te veel te gaan snoepen en 's nachts geplaagd te worden door verschrikkelijke pijn in beide handen. Stom!
Suiker doet toch iets, en niet bepaald iets goeds.

 Er was wat wasgoed weg te strijken en vouwen.

De naaimachine kwam van zolder ( hoe lang geleden was dat, ik wil graag binnenkort weer eens iets maken). Nu alleen voor het gordijntje.

Het hangt nog niet helemaal goed. Later misschien een betere foto.

Ik kreeg ook nog vuile handen.

Omdat de dakgoot die manlief een dag eerder geverft had, nog niet helemaal droog was.

De dakgoot die we samen op de steuntjes gelegd hebben.
Niet zo veel, toch weer wat gedaan. Vandaag zit alles mooi vast en in de verf. De laatste loodjes. Nu alleen nog wat kleine dingetjes in de veranda ophangen en verven. Is alles mooi klaar voor mijn verjaardag!

Vandaag ging het fijner. Alles is makkelijker als de zon schijnt ( voor mij tenminste).
Even een karweitje doen ( toilet uitsoppen of boven stofzuigen of beneden stofzuigen) en dan weer even in de zon zitten.
In huis is het nog heel koud ( ondanks dat de verwarming aan staat). Buiten kom ik lekker bij.

Simpel (jeugd) boek lezen. Genieten !
Stukje breien ( en net de fout pas zien die minstens vijf centimeter terug zit).

Middenvoor, in de geribbelde rand.
Zonde dat ik het niet eerder zag. Komt goed!

      zonnige Donderdag!

           groetjes, Franca.

schop onder mijn....Dinsdag

Vakantie!
Lekkere lunch in de veranda.
De stoeltjes van de veranda zijn nog niet geboend ( moet eigenlijk met deze verf). de reden is dat ik ( zoals gewoonlijk) geen keuze kan maken.
Wit of dit?
Wat vinden jullie?

Wat een heerlijk zonnige maandag hadden we.
Deze dag is anders. Koud, geen zon. Geen auto (in de garage voor de keuring),fiets weer door jongste geleend ( de zijne is nu echt op) ,en even weinig inspiratie. En toch...Juist deze dagen kunnen zo goed zijn,"gedwongen" thuis en alle tijd.

Nog even dromen van zon, en dan een schop onder mijn ( nog steeds wat stevige) achterste en aan de slag.

Morgen en Donderdag voorspellen ze prachtig weer, hoe fijn is het dan als het huis netjes en schoon is, en ik echt van het weer kan genieten.

 Terwijl ik me omkleedde om naar de verjaardag te gaan ( die heel gezellig was).

Werkte dochterlief zich op school een slag in de rondte.

Om dit al te kunnen laten zien!

Vandaag houd ik dus een schop onder mijn achterste Dinsdag.
Om jullie morgen de resultaat Woensdag te geven.
Als dat geen goede stok achter de deur is!

Tot Morgen!

      groetjes, Franca.

zo blij als een kat in de zon

Dat ziet er toch uit als genieten?

En dit ook.
Buiten komen en manlief heerlijk zien zitten in het zonnetje. Hij heeft de afgelopen weken zo verschrikkelijk hard gewerkt, hoe fijn dat hij nou even lekker uit kan rusten. In de zon nog wel.

Daar ga ik dan graag naast zitten, met mijn breiwerkje en wat tijdschriften ( en Poespoes is natuurlijk in de buurt).

Oke, slechte ( ingezoomde) foto. Maar wie kan ons vertellen wat voor vogel dit is?
Al dagen lang is hij ( vooral 's ochtends) in een wei hiernaast. Hij is ( zeker) zo groot als een ooievaar en kan vliegen. Ra ra?

Tja, met alleen zitten krijg je niet zo'n mooie veranda. En deze zomer een mooie pipowagen, Hoera! Dus heeft manlief zich gestort op het laatste klusje van de veranda: de dakgoot. Geen plastic natuurlijk. Maar een ijzeren uit de zestiger jaren. Een oude kasdakgoot ( die heeft hij ook rondom ons huis gemaakt). Roest eruit ( flink krabben) en dan aanpassen aan de goede maat, uiteindes lassen en een gat plus afvoerbuisje. Een vruchtbare middag.

Zo zag het er uit net voor we gingen eten.
Komt helemaal goed!

De fruitschaal liep over ,dus had manlief de rest even op het dienblad gelegd. Een plaatje om van te genieten nietwaar? Voelt als echte luxe!

Dochterlief was intussen bezig wat stoffen te knippen ( voor een korset, een jaren zestig broek, een jasje, een jurkje en een rok). Dit gaat mijn pet al ver te boven ( het op stof leggen van ...ik heb geen idee).

Een paar uur later was alles geknipt en in stapeltjes bij elkaar gebonden.
Neem daarbij dat drie stoffen ( waaronder deze) gewoon uit de kringloopwinkel komen, dit een verschrikkelijk moeilijke geruite stof is ( dit moet schuin dan komt het zo als recht ruit, en dit moet....) en twee  stofjes van de markt. Dan snap je dat ze even heeft moeten zoeken.
Ze is mijn naai niveau mijlen ver voorbij. Dat ik ooit moest helpen ( en haar vader omdat die rustiger bleef) bij het supersimpele jurkje waarmee ze ooit aangenomen is op de opleiding, en dat ze nu zoiets kan maken. En dan ook nog in kringloopwinkels en op de markt op zoek gaat naar ( goede) goedkope stoffen. Grote klasse lieve dochter!

En ik? Ik werkte op mijn eigen niveau. En prutste een oud dekbedovertrek uit de kringloopwinkel uit elkaar om er een nieuw gordijntje van te maken. Het oude gordijntje voor onder het aanrecht in de bijkeuken, bleek namelijk niet alleen heel vies ( schande) maar ook nog eens gescheurd.

En zo zat ik dus. In een heerlijk flow. Muziekje ( Adele, Gerard en Guus) aan, koffie erbij, soms een klein zonnetje door het raam, lekker buiten, makkelijk grote tafel, stopcontact zodat ik de naden kon strijken, lekker rustig en ontspannen . En weten: morgen ben ik lekker vrij, tijd zat voor al het werk wat ik nog moet doen ( of heet dat uitstellen).
Het gordijntje is nog niet af, dochter kwam lekker koffiedrinken tussendoor. Morgen het gordijntje alleen nog even onder de naaimachine door, het is al gestreken en gespeld.

Wat een weekend! Neem daarbij dat manlief Zaterdag te laat was voor verse broodje. Hij dus afbakbroodjes kocht en we die Zondagochtend door het hele huis roken. Samen met een lekkere salade, geitenkaas en wat iedereen verder maar wilde verorbert hebben. Dochter vond dat ze smaakte als Al Place broodjes. Dat zullen we maar als een compliment zien.

Dat we 's ochtends al met zijn allen ( in pyjama's ) probeerde de vogel te zien of op de foto te krijgen ( moet een leuk beeld geweest zijn voor wandelende en fietsende voorbijgangers).

Dat manlief en ik Zondagavond een proefwandeling hebben gemaakt, die ik eventueel kan wandelen met mijn collega's. Wat een fantastische route!
We lopen hem nog een keertje om goed te klokken. De bedoeling is namelijk een wandeling van ongeveer 1,5 uur. Dit is misschien iets langer. We zullen zien.

En nu: nu schijnt het zonnetje hier heerlijk naar binnen. Helaas heeft jongste mijn fiets mee, dus moet ik vanmiddag met de auto naar een verjaardag.
De verjaardag is leuk. Ik heb er zin in om deze mensen allemaal weer eens te zien. Ik zei het al : ik ben zo blij als een kat in de zon. Begrijpelijk niet?

Wens jullie allemaal een fijne dag!
        groetjes, Franca.

van niks bijzonders

Soms ontstaat er zomaar vanzelf zo'n hoekje.
Van een leuk artikel in een tijdschrift, mijn blauw/groene Hema-vaasje, mijn oude koektrommeltje en een paar ( makkelijk zomer leesvoer) serie-meisjes-boeken. Toevallig allemaal van het vreemde blauw/groen.

Loop je buiten naar iets lente achtigs bloeiends te zoeken, valt je oog op het lente achtige groen binnen.

Ha, iets bloeiend gevonden!

De rabarber gaat heel voorzichtig ook iets van zich laten zien.

Krijg ik een cadeautje van iemand die ik even hielp, zag ik het pas na een dag.
Ze had het op de tuintafel gezet, niet wetende dat ik die vanuit de keuken helemaal niet  kan zien. En als ik zo druk aan het werk ben, kom ik ( met slecht weer) nauwelijks buiten.
Schandalig. Maar het kwam goed.

Vanuit het achterhuis had ik het wel kunnen zien... Gisteren het achterhuis schoongemaakt, nu de ramen nog!

In huis ook al cadeautjes. Een mooie schaal die dochterlief voor me meebracht uit de kringloopwinkel ( die weet wat ik mooi vind).
En een heerlijk kleurige bos bloemen van "mijn" laatste kraamgezinnetje.

Heerlijk zo'n bloemenpracht!

Buiten wapperen mijn werk-vesten in de wind. De uniformen, schorten en de weeg-zak zijn al ( voor de tweede keer natuurlijk) gewassen en terug in de kast.
Ik heb vier uniformen, twee over-schorten en een weeg-zak voor de weegschaal ( die was ik vaak in het gezin met de witte was mee, als de baby erover geplast heeft). Na vier dagen heb ik dus vier uniformen, twee over-schorten in de was, de vesten bewaar ik tot ik ze alle vier ( twee dagen per vest max.) heb. De achtste dag nog een keer.
In twee draaien ( broeken grijs/bovenstuk wit), anders kreukt het verschrikkelijk en zo blijft het mooi.
Een kraamverzorgster is thuis dus niet zomaar klaar met wassen!

Heerlijk leesvoer. Ik krijg zomaar zin om ook zo'n vriendschapsbrood te bakken. Al durf ik echt de rest niet weg te geven, en dat gaf juist de mooie gevolgen in het boek.

Zomaar, omdat ik blij word van zo'n hoekje.

Net als van Poespoes die stiekem het huis ingeslopen was.

Van mijn eerste lunch buiten in het zonnetje.

En het tijdschrift waarmee ik mezelf verwende.

Ik zei het al: het gaat eigenlijk helemaal nergens over.
Neem daarbij koffie drinken met mijn nichtje/vriendin en haar vriendin, twee dames die zo positief in het leven staan ( en het leven zit ook hen echt niet altijd mee). De foto's die ik mocht bekijken van haar ( inmiddels alweer een paar maanden oude) kleinkindjes.
Dan kun je zomaar ( ondanks flinke verkoudheid en migraine ) een mooie dag hebben.

Dat wens ik deze jullie toe: een fijne mooie ( liefst zonnige) dag!
       groetjes, Franca.