Jullie dachten toch niet dat de schouw alleen een schilderij kreeg en daarna leeg bleef?
Als je mij een beetje kent weet je wel beter.
Het schilderij van de oude dame vind ik nog steeds prachtig.
Dat heb ik aan de andere kant van de schouw gezet als waar het eerst stond.
Nu kijk ik er elke keer naar als ik uit de huiskamer kom.
Huisjesbloempot , nu met plantjes er in.
De andere , inmiddels ook gevuld.
De eerste aardbeien uit eigen tuin van dit jaar.
En daarna komen er een paar foto's die een stuk minder leuk zijn....je bent gewaarschuwd!
Van vrijdag op zaterdag heeft er iets groots en sterks een aanval gedaan op een paar vogelhuisjes met nestjes.
En helaas is die aanval gelukt.
Nou denk je misschien : ja zeg, maar dat huisje is ook helemaal op.
Maar dat was dus niet zo!
Het was een stevig huisje wat helemaal heel was.
We hebben gezocht wat dit gedaan kan hebben ( dachten eerst een rat, maar blijkbaar zou die meer "zaagsel"achtergelaten hebben).
En hebben die een heel andere afdruk van de tanden.
Een kant van het dak is er compleet af, het puntje is er af en de andere kant is dus behoorlijk afgeknaagd.
Het andere vogelhuisje lag ( met het halve dak er af), gewoon op de grond.
Oudste dacht aan een boommarter.
Vrij zeldzaam, dus fijn als er een zou zijn hier, maar ik kan mij nu goed inleven in de schapenboeren die ook niet blij worden als de wolf in hun gebied bezig is.
Voorlopig even geen nieuwe vogelhuisjes, eerst eens uitpuzzelen wat hier bezig was, voor we weer een nest met jonge vogeltjes opofferen.
Tja, en eerlijk is eerlijk: buiten wonen hoe leuk ook , heeft natuurlijk ook zijn harde kanten.
Van schrik ben ik maar gaan ruimen, weer een doos voor de boekenmarkt , en manlief heeft die meteen weg gebracht , dus kan ik niet in de verleiding komen om een boek terug te pakken.
Een ovenschotel, waarvan ik besloot de kaassaus iets dikker te maken....ik had dus gewoon het recept moeten volgen, al werd het ook op deze manier prima gegeten.
Het was nodig, vooral bij de punten, en waar veel gelopen word, was het kleed gewoon vies.
Hoe lief van manlief om het ( in een speciekuip) voor mij te wassen.
Waar het daarna buiten mocht drogen, op een alternatieve waslijn ( en we het nog later weer richting schuur droegen omdat het maar bleef regenen).
Het valt misschien niet eens op, maar daar rechts achter op het bankje ligt het strijkgoed.
Met twee tafelkleden, zes servetten en vier witte bloezen, twee van manlief en twee van mij.
Vandaag,,,,hoop ik...
Kijk eens wat een schatje!Ik kreeg van een vriendin oude kopjes met kaarsjes er in, allemaal leuk, maar deze ik helemaal super!
Dank je wel lieve dame, dat je aan mij dacht.
Ik wilde dit kookboek al een tijdje, en besloot het voor mijn verjaardag te vragen.
Helaas bleek dat er in Nederland idiote prijzen voor gevraagd werd, dus bestelde manlief het in Engeland.
Na een extra mailtje met verzoek om invoergeld, kwam het dit weekend aan.
En kon ik het niet laten om er meteen iets uit te maken ( fijn dat het zulke gewone ingrediënten heeft dat ik die al in huis heb).
Dus kregen we gisteren een perzik/limoen kruimel toetje ( wat in de oven stond toen we gingen eten, en dus geen tijd mer van ons kreeg om iets donkerder te worden).
En omdat er in een eerder recept drie eetlepels slagroom ging, hadden we er zelfs ( de rest van het pakje) slagroom bij.
Niet slecht, zo'n onverwacht zondags toetje.
Vandaag gaan we peultjes eten, vers uit de tuin, samen met manlief geknipt.
En hoewel de duizendschoon wat kort bleef dit jaar, zijn het gezellige boeketjes, en ook leuk om weg te geven.
Manlief werkte heel hard in de tuin, ik poetste in huis, maar kon ook nog even de tuin in gelukkig.
Deze week ga ik proberen wat rustig te houden.
Zoals vaker , net voor de vakantie ben ik moe.
Ik heb al een paar extra vrije dagen gevraagd ( en gelukkig gekregen), maar het is nog even bikkelen.
Na een gezin wat helemaal buiten ons gebied viel ( en dat is voor mij die autorijden helemaal niet leuk vind al een dingetje), waar de moeder bij het vorige kindje uiteindelijk samen met de baby opgenomen is met een zware post partum depressie.
Waarvan ik bang ben dat het nu toch weer die kant op gaat, met alle extra zorg van dien.
Kreeg ik nu een gezinnetje ( op verzoek) waar alles gewoon zou zijn.
Weer schatten van mensen, maar een baby die erg veel afviel, erg geel zag, een moeder die zo gehoopt had om borstvoeding te geven ( en dat uiteindelijk gedeeltelijk ook kon, maar daar ging wat tijd en energie over heen),een lieve vader , die wel er op stond te stoppen met de borstvoeding.
Dat was vooraf besloten door beide, als het een "gedoe "zou zijn ( voor de borstvoeding, alle inzet en de hormonen, een makkelijke, duidelijke, en zakelijke, keuze, maar als een vrouw een keer in de molen zit....).
Ik sloot ook dit gezin fijn af, maar jongens het kost allemaal zoveel kruim.
De week nadat ik weg ben zijn de meeste gezinnetjes prima op weg ( vaak al op het ogenblik als ik vertrek), maar voor mij komt er dan het volgende gezin met alles wat er kan zijn weer aan...
Echt ik hou van mijn werk hoor!
Maar het is soms een stuk pittiger als mensen zich voor kunnen stellen.
Om nog maar niet te spreken van de collega die deze week een enorme lijst kreeg voor de laatste ( 10e) dag.
Waaronder boven en beneden dweilen, badkamer goed doen, kinderkamers eens extra enz enz.
Gelukkig een collega die sterk in haar schoenen staat ( ze was niet voor niks naar dit gezin gestuurd, vooraf had de moeder al zoveel contact met het kraamcentrum gehad, dat die wel wisten wie ze gingen sturen...
Die Karel, hij ging onder narcose vorige week, hij bleef maar kokhalzen en ze konden niet goed zien wat er gaande was ( en zo kon meteen zijn tandsteen verwijderd worden).
Hij heeft waarschijnlijk iets scherps binnen gekregen ( dat kan met deze jager helaas best zo zijn), en dat heeft een beschadiging in zijn keel en daarna een irritatie en met infectie veroorzaakt.
Even dachten we ( met name de dierenarts) dat zijn miauw niet terug zou komen, maar met een antibiotica kuurtje, lijkt hij inmiddels al weer een stuk fitter en begint ( heel zachtjes nog) ook weer te miauwen.
Die Karel toch.
Deze week wil ik vooral veel thuis zijn, die strijk even doen, de tuin in, niks bijzonders gewoon wat rommelen in en om huis.
Daar knap ik altijd helemaal van op.
Ik heb nog genoeg projecten lopen ( nog steeds de pannenlappen/vaatdoekjes voor mijn nichtje niet klaar), en ik heb nog een ander prachtig kookboek voor mijn verjaardag gekregen waar vast nog een paar leuke recepten in staan.
Op deze foto al een beetje te zien...
Ik wens jullie allemaal een fijne week!
groetjes, Franca.