het mag nog steeds wat minder

Ik krijg best wat gedaan op een dag hoor ( als ik maar bij de computer vandaan blijf).
Op een of andere manier blijf ik daar steeds steken.
Nog een leuke blog en o, die heeft ook instagram...

 Als ik maar de keuken in ga, dan komt het goed.
Zo maakte ik een bananenbrood.

Een bewerkelijke maar hele lekkere vegetarische lasagne.

Appel plaattaart.

Kijk de bordjes zijn in gebruik!

Makkelijke en lekkere falafel ( die eerst in de oven gebakken word en daarna in de pan).

Met vlees erbij voor de mannen.
Gegeven in een wrap.
Feest aan tafel!

En dat omdat ik "niks" in huis had.
De wrap van jongste.

Die ook voor mij de lampjes in het poppenhuis maakte!
Het is niet af hoor.
Nog steeds maar twee kamertjes gedaan.
Maar alvast wat spulletjes er in zetten is zo leuk!

Ging naar een poppenhuisbeurs en kocht minispulletje.
Meest budget hoor, want als je wilt kun je jezelf arm kopen daar.
Het kast ( nog geen vier euro), de boekjes ( 20 cent per stuk), het meubel setje 11 euro ( van die lieve oude man die ze zelf maakt), de rugzak was duur ( 3 euro nog wat , maar wat een waar handwerk meesterwerkje),kortom: bij elkaar nog heel wat.
Het gaat zomaar snel als je daar rond wandelt.
Om mezelf te beschermen ,besloot ik voorlopig niet meer te gaan.
Voor nu heb ik genoeg en anders maak ik het wel bij.
Want hoe mooi het spul ook allemaal is, het moet wel leuk blijven!
Wel knutselde vriendin en ik nog een mooi wandkastje ( en dat van een tongspatel en wat houten roerstokjes) , en een minidoosje met een aankleedpopje van papier ( merk ik meteen dat mijn ogen niet meer zo jong zijn....).

Natuurlijk poetste ik ook.
De keuken, huiskamer en badkamer altijd.
Maar de slaapkamer ( hebben jullie dat ook) word nogal eens vlug , vlug gedaan.
Ben maar even op de flylady manier te werk gegaan ( 15 minuten en dan stoppen), om uiteindelijk toch een fijne schone kamer te krijgen.

En verder:

Stierf er een oude man uit de buurt.
Op het kerkboekje stond:

Voor wie leeft in eenvoud,
Is het leven eenvoudig.

Bijna 90 mocht hij worden, woonde op dezelfde plaats waar hij geboren is ( nu in een klein huisje naast de boerderij), zijn zoon woonde naast hem, een andere werkte op het bedrijf daar.

Tevredenheid.

Een man waar wij nog heel veel van kunnen leren!

Wat tobben we vaak.
Hebben keuzestress over van alles en nog wat.
Zitten uren achter de computer ( schuldig) of voor de tv met netflix.
Willen alles zien, alles meemaken, het liefst grote reizen maken en veel beleven.

Deze man had een boerderij, tot 1980 nog bewerkte hij zijn land met paard en wagen.

Eenvoud en tevredenheid.
Dat siert een mens pas echt!

Zelf wil ik ook vaak veel te veel.
Dat leuke breiwerk, die vriendinnen bezoeken, langsgaan bij mensen die het nodig hebben, het huis ( redelijk) netjes houden, tijd voor manlief ( deze week maakte we zelfs een uitstapje, omdat hij toch vrij was wegens de uitvaart van die oude man, de middag was voor ons).
Natuurlijk alles vers koken, knutselen, wat sporten en bewegen , denken aan het milieu en dus groene schoonmaakmiddelen gebruiken ( soms maken).

En nog heel veel meer.
Nog steeds veel te veel.
Het mag wat minder....
Ik ga het proberen deze week.

groetjes, Franca.

te veel en te snel

Laten we simpel beginnen.
Met een muis ( vandaag ga ik de goede kleur garen halen), en twee stuks poppenhuismeubeltjes.
Waarschijnlijk met heel veel liefde door iemand zelf gemaakt.
Terechtgekomen in een kringloopwinkel.
Waarvandaan ik het heel gelukkig weer mee mocht nemen.

Het patroontje van de muis is van atelier Grethilde.
Waar je zeker eens moet gaan kijken.
Nog beter: kijk op haar blog, waar ze met van alles wat ze maakt en verkoopt, de mooiste tafereeltjes neer zet.

Ik zal maar weer de keukentafel laten zien.
Om een beetje weer te geven wat er hier allemaal speelt.

Het muisje en de meubeltjes noemde ik al.
Ik kwam een oude libelle tegen met een breigids ( ook in de nieuwe van deze week zit een breigids trouwens), met daarin een super makkelijke recht toe recht aan trui.
Dat is iets voor dochterlief dacht ik, en ging aan de slag.

Dochter besloot om onze breimachine uit te gaan proberen, maar ja, nog niet te moeilijk...
Dus zette ik ook alvast de steken op voor een mouw en berekende we de precieze maten van de trui.
En na een paar uurtjes oefenen,had ze in een avond zowel het voor als achterpand af....tja, daar kan ik natuurlijk niet tegen op!

De plant is van een superlief gezinnetje.
Ik was er maar drie dagen, maar wat was ik onder de indruk van deze jonge mensen die al zoveel meemaakte en toch zo lief en positief bleven!
Ik ging weg met toch wat zorg ( wat ik keurig aangaf voor mijn collega in de portal), en besloot het daarna los te laten.
Maar ja, ik heb mezelf ook niet gemaakt...
Gelukkig was de collega zo lief om even te laten weten hoe het verder was gegaan: goed!
En toen konden de onbezorgde vrije dagen beginnen ( dacht ik).

De boeken zijn zo mooi!
En alle drie voor een euro.
Wat voel ik me toch rijk als ik naar de kringlooopwinkel geweest ben.

Ik bestelde ook een poster met een mooi patroon van een deken.
Met het idee om die voor een lief iemand te gaan breien die net te horen kreeg dat hij ziek is.
Maar soms loopt het anders....ik zal niet meer de tijd hebben om dit deken voor hem te breien...
Mijn lieve neef, voor een groot gedeelte bij ons thuis opgegroeid, ik mocht de peettante zijn van zijn zoon.
Hij tobde in de loop der jaren met zijn gezondheid, maar dit zagen we niet aankomen.
En hoe positief ik hier ook altijd wil zijn.
Hier kan ik niks goeds over bedenken.

Ik had van alles te vertellen, van wat ik deed, kookte, rommelde.
Maar ik laat het nu maar even hier bij.

Niet omdat ik niet positief wil zijn.
Maar omdat er even niks belangrijk lijkt van mijn gerommel en geknutsel.
Om meteen erbij te zeggen dat ik zeker wil proberen om deze tijd zo mooi mogelijk voor hem te maken.
Voor zover dat ik mijn macht ligt natuurlijk.
Nu ga ik fietsen.
Richting stad.
Om mijn bestelde boek bij de bieb op te halen, en borduurgaren in het handwerkwinkeltje.
Om mijn hoofd leeg te laten waaien en mijn lijf even flink moe te maken.

tot snel!
groetjes, Franca.
( geniet van elkaar lieve mensen, het kan zomaar heel snel over zijn).

vooral heel veel eten....

We beginnen maar weer eens aan de keukentafel.
Daar speelt zich tenslotte ook een groot deel van mijn leven af.
Ik haalde palmkool uit de tuin en wilde het pastarecept van MME Zsazsa gaan maken: kool met pit en pasta.

Maar ja, ik had daags ervoor zo'n mooie quiche schaal gevonden, dus een recept uit een boek wat we uit  Engeland meegebracht hebben deze zomer leek ook wel wat.

Pure bof dat ik hier tegenaan liep!
Samen met dochterlief loop je soms een andere winkel binnen dan ik normaal zou doen.
En deze aanbieding ( dezelfde schaal als we op vakantie in Frankrijk ooit kochten, maar dan een maat groter) kon ik niet laten liggen.
De glazen vorm is zoveel fijner dan de stenen ( waar ik er al drie van heb weten stuk te bakken).

Soms is een recept verrassend makkelijk.

En de uitkomst heerlijk!

 Verder kwam ik ook deze foto tegen.
Waarvan ik nog weet dat die echt heel lekker was, maar help ....welk recept heb ik daar ook alweer voor gebruikt?
Ik probeer het te achterhalen.

 Gevonden!
Carmelized onion and feta tart.
Ook uit ditzelfde Engelse kookboek.

Dat komt er nou van als ik zo weinig blogjes schrijf, dan kan ik zoiets niet even terug zoeken.

Ook van deze curry, moet ik jullie het recept even schuldig blijven ( al weet ik nog wel dat het lekker was).
Maar ik zal het na proberen te zoeken.

 Vond dochterlief dit mooie meubel setje voor me voor een euro in de kringloopwinkel.
Heb ik heerlijk al breiend bij haar aan de buitentafel gezeten terwijl ze ( met het appel snijdertje wat ze van me leende) een emmer vol appels verwerkte tot appelmoes.
Dochter heeft geweckt!
Iets wat ik zelf nog nooit echt aandurfde. Sterker nog...ze heeft ook wijn gemaakt van de druiven die tegen onze achtergevel aan groeide.
We hopen een dezer dagen het eerste glaasje te kunnen proeven.
Als je dan weet dat ze ook een volle baan van 40 uur ( met overuren in de drukke tijd van een nieuwe collectie ) heeft, dan neem ik echt mijn petje voor haar af!

Deze mooie bloemen kreeg ik van een heel bijzonder gezinnetje!
Ik had de eer te mogen kramen bij een tweede generatie.
De moeder van dit ( prachtige, warme en liefdevolle) gezinnetje, was eerder de peuter in een gezin waar ik 28 jaar geleden kraamde.
Destijds bij haar jongste broertje.
Volgen jullie het nog?
Het was spannend ( zijn hun verwachtingen niet te hoog, lijkt iets wat zolang geleden was niet te mooi, kan ik de verwachtingen wel waar maken).
Het kwam helemaal goed.
Wat een leuk gezin, een leuke vlotte vrolijke kraamvrouw, met een man die haar op handen draagt en twee lieve prachtige kindjes.
Het was een eer om hier een weekje te mogen komen zorgen!

Lunch.
Met fijn leesboek ( niet mindful, lezen bij de lunch, maar ik vind het zo wel genieten).
En alvast een recept voor straks.

Hier hopelijk leesbaar.

Het blijkt een flinke pan vol te worden, moet ik erbij zeggen dat ik een curry zonder groenten wat saai vind, dus bakte ik een pan vol met wat er nog in de groentenla van de koelkast lag, en deed die vervolgens bij de curry.
Iedereen blij!

Ik nam nog een ultieme burger ( uit het vegan smaak souvenirs boek) en pikte ook wat van het groente mengsel en de zelfgemaakte bbq saus.

De eerste keer at ik de burger met een broodje, maar dit was ook lekker.

Voor mij volgende keer weer curry ( deze was met vlees).

Altijd een lekkere klassieker : groente uit de oven.
Dit keer nog met pompoen uit de vriezer, inmiddels hebben we weer volop verse pompoenen in de tuin.

Zo simpel en zo lekker.
Net als die bbq saus trouwens, ik zie dat ik die hier alweer erbij had....

Tja, en als je dan toch nog vrij bent...en schoonzoon kom terug van een buitenlands karwei...en hij was dinsdag jarig maar toen dus niet thuis...
Dan bak je een taart.

Zodat er iets te vieren is als hij vrijdagavond thuis komt ( en dochterlief nog tot negen uur moet werken en dan nog bijna een uur moet rijden om thuis te komen).
De versiering bovenop had ik niet in huis, maar daar smaakte de taart niet minder om.

Tot slot de keukentafel van vandaag.
Nog steeds lees ik de boeken van Marcia Willett.
Ik herontdekte ze een tijdje terug, en er bleken heel veel titels te zijn.
Ik heb er al verschillende gevonden in kringloopwinkels.
Ik zoek er nog een paar , maar die kom ik vast nog een keertje tegen.

Verder ging ik gisteren op mijn eerste vrije dag ( ook een van dochters vrije dagen) samen met dochterlief naar de kringloop.
Ik heb even staan twijfelen maar besloot toch deze borden te kopen.
Van hotelporselein dus lekker sterk.
Ik zoek al weer een tijdje nieuwe borden van hotelporselein , maar vond die niet.
Deze zijn wat druk, en bruin, maar ik heb ze toch gekocht.
Inmiddels zijn ze afgewassen en gaan ze vandaag de kast in.
Meteen een reden om die ( en de hele keuken ) eens flink aan te pakken!

En als je dan kunt ontbijten met zulke mooie tijdschriften, een lekker crackertje met kaas en jam ( kersen met glühwein) en koffie, dan bof je echt.
De smaak van de jam brengt me al een beetje in kerstsfeer, net als een van de oude tijdschriften.
Nog even wachten!
Eerst nog een flinke schoonmaak ( wegens veel werken ,weinig vrij is dat wel nodig), wie weet haal ik nog tips uit het grote boek wat ik ook tegen kwam.

Verder heeft jongste de lampjes in het poppenhuis gemaakt en kan ik dus daarmee heerlijk aan de slag.
Hij haalde trouwens weer een prachtig diploma en is inmiddels met zijn H.B.O. opleiding gestart.
Ook petje af voor deze jongen. Hij doet het toch maar allemaal naast een volle baan ( en al acht jaar ook nog een zaterdagbaantje op de boerderij).
Echt, drie kinderen om trots op te zijn, en een man als de mijne....dan mag je je een boffer noemen!

Nu nog even puzzelen hoe en vooral wanneer we manlief zijn verjaardag gaan vieren.
Met zoveel verschillende roosters is dat soms een flinke puzzel.
Maar we komen er wel uit!

Genieten van wat je hebt lieve mensen, en vooral van de mensen om je heen!
Deze dagen wachten we op een uitslag van testen van een heel dierbaar familielid, en het ziet er niet zo goed uit.
Laten we dus vooral genieten van elkaar zolang het kan!

En nu: aan de slag!
Ik wens jullie een fijne week, met lieve mensen om jullie heen!

groetjes,
 Franca.

ps in alle drukte nog steeds de genoeg tijdschriften niet verstuurd, schandalig!
Vandaag gaan ze nog op de post!
groetjes!!