zware kost

Zie hier: mijn geweten.
Mijn eet-geweten dan.
Ik wil graag:- zo weinig mogelijk vlees eten.
- voor een redelijk prijs eten.
-mijn kinderen het vlees niet (helemaal) ontzeggen.
-zo veel mogelijk biologisch eten.
-zo veel mogelijk zonder pakjes en zakjes koken.
En dan eigenlijk ook nog: op gewicht blijven of nog liever iets af vallen .

Deze is eerlijker.
Omdat ik voor groenten graag naar de L winkel ga ( die goedkope, waar ze prima groenten hebben,niet duur, vaak ook biologisch, maar waar dan weer andere haken en ogen aan zitten) zag ik de kaarten staan met recepten van Sonja.
En daar de stoofpot hier in goede aarde is gevallen, nam ik er twee mee.

Manlief maakte op een Zondag ( toen ik werkte) de broccoli-quiche.
Met volgens de kinderen wel erg veel broccoli ( recept vroeg om 700 gram, hij deed er twee hele stronken in wel ruim 900 gram), verder vonden ze het heerlijk. Ik nam ( nog ruim op voorraad) liever een vega-maaltijd die ik eerder maakte uit de vriezer.

De tortilla-taart ( die wij heel simpel vanaf de bakvorm sneden), was niet vegetarisch en toch die at ik die mee.

Bovendien zat er een kant en klaar potje salsa saus in het recept.

Voor acht personen, vermelde het recept, hier was het met vijf zo op.

Best te begrijpen toch, als je dat zo ziet?

De dag er op aten we gewoon ( vega voor mij, g.a.v. voor de rest).
Maar daar lagen nog wat tortilla's in de koelkast. Vier, wat kun je daar nou mee?

 Dit maken dus.
Mexicaanse bonenburrito's.
Dit keer geen pakjes of zakjes en ook geen vlees.
En dat voelt een stuk beter!
Waarbij ik direct moet toegeven dat dat natuurlijk volksverlakkerij is!
Ik eet dan wel geen vlees, de rest had er nog een gehaktballetje van daags tevoren bij.

Mijn bord ( inclusief een heerlijke honing-mosterd-dressing uit Karin's boek). Geen wonder natuurlijk dat ik zeker niet slanker word van het (meestal) vegetarische eten ( integendeel).

Een bloeiende roos in de tuin, eind Januari!
Het moet niet gekker worden. Heeft het te maken met het ozon effect ?

Tja en dat kleine monster hier: die eet natuurlijk ook gewoon vlees.
Moet ik dan de kat wel vlees geven en de kinderen niet?
En toch....als je ( zoals ik) leest in het boek: Fatsoenlijk eten van Karen Duve, kun je je ogen niet meer sluiten voor alle dingen die er gaande zijn. Met de vlees industrie alleen al.

 En al breiend probeer ik met mijn geweten rond te komen.
Zo'n boekje is verschrikkelijk omdat je dan echt over alles na gaat denken ( daar ga ik met mijn voornemen om luchtiger te leven) .
Overigens ga ik nu eens voor mezelf zo'n zalige warme sjaal breien, waar dochterlief nog dagelijks complimenten over krijgt, en die zo heerlijk warm is.

 Om het toch iets luchtiger af te sluiten: de bolletjes die ik kreeg in volle bloei.

 Tja, zo'n beestje geeft nou eenmaal ook een heleboel gezelligheid!
Het besluit ( voor nu , het kan altijd weer veranderen).
Ik eet bijna geen vlees, voel me daar prima bij, eet gevarieerd en wil er best een vitaminepreparaat bij nemen voor de zekerheid.
Als er vlees gegeten word moet dat voortaan maar biologisch zijn .
De kosten worden dan flink hoger en daarom gaan we met zijn allen ( sorry zoons) twee dagen in de week vegetarisch eten.
Een compromie?
Ja, maar een waar ik me weer een klein beetje beter bij voel!
En nu?
Op de fiets!
In tegenstelling tot de noordelijker provincies is het hier prachtig weer , met een stralende zon.
Kan ik mooi op mijn fietsje naar mijn vriendin voor een bakje koffie.
beter voor mijn geweten en zeker voor mijn lijf!

groetjes, Franca.

oneconomisch geluk

Wat helpt er beter tegen puree in het hoofd, dan een nuchter handafwasje?

Door het keukenraam naar buiten kijken , en weten dat je daar zo dadelijk gaat fietsen in het zonnetje.

Zon door de huiskamerramen. Kan het niet gewoon voorjaar gaan worden?
Ik vind dit heerlijk!

Nog een stevige lunch, en ik kan gaan fietsen ( klinkt erger dan het is, het is maar 14 kilometer).

De tijdschriften die ik laatst in de kringloop vond ( 15 cent per stuk) zijn nu een leuk cadeautje voor de collega-vriendin.
Bij terugkomst  is de puree geheel verdwenen.
We hadden een heel fijn gesprek, over de workshop die ik volgde, over de vriendin die zij ( veel te jong) verloor aan die ... ziekte vorige week , over zuinig leven ( waar zij een echte ster in is), en over wat je echt gelukkig maakt.
Pure rijkdom , zo'n dame !

 Daar is ie! De brief!
Natuurlijk maar een klein stukje, dochter schreef 'm niet voor de wereld , alleen voor ons. Geadresseerd aan: Papa, Mama en broers.
Toch wil ik een klein stukje laten zien, van wat voor mij , puur geluk is.
Dit is de inleiding, dan gaat het over de toestemming en het vertrouwen van ons om haar deze kans te geven.

 Maar ook over wat er tegenviel ( denk ook aan de muizen).
De nieuwe mensen die ze leerde kennen, waar weleens een vriendin voor het leven bij zou kunnen zitten.
En de kaartjes , mini -pakketjes en brieven die ik stuurde. Waarmee ze wachtte met open maken tot haar huisgenootje thuis was, om er samen van te genieten.
De dingen die ze leerde en waar ze van genoten heeft. En ook dat ze zin heeft om het komende half jaar weer even thuis te wonen.
Een cadeautje! Dat is deze brief. Het is dat het twee kantjes zijn, anders zou hij ingelijst in onze slaapkamer komen hangen!

 Tja en dan was daar nog de puree. De tomatenpuree wel te verstaan. En een aangevraagd boek van de bieb. Lichter leven, dat is iets wat ik me graag eigen wil maken. Omdat ik ( hoe genietend ook) wel heel erg bij de dingen in mijn leven stil blijf staan. Vooral rondom de kinderen. Het boek is nog ongelezen ( door mij), eerst nog wat andere dingen aan pakken.

En jullie uit de droom ( puree) helpen.
Na De Brief , wilde ik nog een keer iets sturen aan dochter en huisgenootje.
Maar na die brief en haar lovende woorden over wat ik eerder stuurde moest het wel iets heel leuks zijn.

De lat lag nu hoog!

Het moest natuurlijk wel leuk zijn, passend bij het studentenleven van de beide dames, liefst zelfgemaakt en het zou leuk zijn als het te maken had met het ( superzuinige) eten koken , wat ze in het afgelopen half jaar leerde.
Omdat dochterlief het echt zelf wilde doen, zonder ruime toelage van haar ouders. Petje af, mijn meisje!
Het internet bood uitkomst.
Neem een tomaten-puree-blikje, haak een koordje van lossen, tot de juiste omvang, sluiten en start met vasten haken. Neem alleen het achterste lusje op. En kijk! Als de tomatenpuree  straks op is ( en het blikje afgewassen) heb je zomaar een paar ( zeer zuinige) theelichthouders.
Waarbij ik direct beken : ik gaf mijn dochter led-theelichtjes, omdat ik als de dood was, dat ze brand zouden krijgen!

Als je dan heb zitten haken, en de houdertjes ( zonder blikjes natuurlijk), uitstekend geschikt zijn om per post te versturen, moet er ook een briefje bij.

 En nog een voor het huisgenootje.

 Natuurlijk had ik mijn tijd veel economischer kunnen gebruiken, als met mijn geknutsel.

Dan was het achteraf ook niet zo'n zwijnenstal in huis geweest( doordat ik natuurlijk ook per-se zelfgemaakte enveloppen wilde en sterretjes-confetti in de brieven).
En toch...
Door dit ( en alle eerdere stuurstels) en alle andere keren dat we andere dingen deden dan sommige ( keurige) ouders doen, hebben wij zo'n fijne band.
Dat manlief nu onderweg is naar onze dochter, met een fietsenrek in de achterbak, en broodjes voor onderweg.
Dat hij eerst naar Amsterdam gaat, ze samen in zullen gaan pakken, dan ( na hopelijk nog een bakje koffie) samen richting Rotterdam gaan, om de ( eventuele) volgende school van dochterlief te gaan bekijken. En zo weer een dag van zijn twee dagen weekend weg geeft, is ook zo'n cadeautje.
Dat is de reden waardoor we zo'n brief mochten ontvangen.
Kanjers zijn het!
Zowel dochterlief als mijn ( fantastische ) man.
Ja en dan kan het wel eens gebeuren dat je van pure blijdschap, rondloopt met puree in je hoofd!

Op dit ogenblik is er geen puree meer. Nu ga ik als een witte tornado door het huis.
Om als ze samen thuis komen een fijn welkom klaar te hebben.
Een schoon en opgeruimd huis, een lekkere maaltijd en eventueel een taart.
Maar vooral alle tijd, om te luisteren naar de verhalen en vooral ( nog even) te genieten van die heerlijke dame in huis.

Fijn weekend!
Geniet van de mensen om je heen!
 groetjes, Franca.

puree in mijn hoofd

Laat ik jullie maar even waarschuwen: het is verstandig om ook maar even een kopje koffie of zo te pakken, dit gaat even duren!

 Manlief en ik deden een workshop!
Je geld of je leven.
Gewoon bij de bieb in onze hoofdstad.
Het bleek niet de cursus die ik verwachtte ( van het boek van Hanneke en Rob), maar wel een echte eye-opener!

Zo had ik een fijn gesprek met een mede-cursiste, en kreeg zomaar ( door een bepaalde vraagstelling) het inzicht waar ik heel blij mee ben.

Mijn tijdsbesteding als ik genoeg geld had om niet meer te hoeven werken bleek te zijn: Iets organiseren , zodat ik andere mensen kan leren om een fijn gezinsleven c.q. huishouding te voeren , inclusief financiële hulp.

Mooi dat ik dit natuurlijk al doe:
Zowel door mijn blog, als ik mijn werk!
Nu nog bedenken hoe ik het i.p.v. het werk  wat ik nu doe, toch betaald kan krijgen. Om zo ook op hoge leeftijd ( als trappen op en af rennen en badjes sjouwen niet echt meer mogelijk is ), een inkomen te verdienen met hetgeen ik graag doe ( pensioenen daar heb ik niet meer zo'n hoge pet van op, ik denk dat die voor mij niet echt meer weggelegd zijn).

Een heel inspirerende avond ( kijk maar even op bol, bij: Life planning van George Kinder), dat was  het "systeem" waar de dame mee werkte). 

In sommige dingen ben ik erg hardleers.
Zoals in al mijn energie in "mijn" gezinnetjes steken, en dat helemaal niks meer over hebben voor andere zaken ( het blikje tomatenpuree, komt later aan bod).

Het was een fijne week. Inspirerende mensen ( prachtige vorm van inkomen), een heel, heel, piepklein huisje. Een kraamvrouw die een keizersnee had gehad, en deed alsof het niks was ( het ging ook echt prima met haar). Een heel klein ( paste bij het huisje) babietje , dat overigens groeide als kool!
Met maar een minpuntje ( de dame gaat niet blij worden als ze het leest) , een rokende kraamvrouw, die ook tijdens haar zwangerschap rookte. We hebben het er al uitgebreid over gehad, maar het blijft moeilijk te vatten voor mij. Zeker omdat de dame in kwestie erg slim was ( in alle andere zaken).
Blijft: druk, met mijn hoofd bij het gezin en verder staat de week even ( bijna) stil. Ik kreeg overigens deze mooie bloempot cadeau. Of ik even bof!

Kijk toch eens.

Het groen gaat het 'm niet worden, maar hoe vind je de deuren!
Ik vind ze echt prachtig! Helemaal zelf gemaakt, nog niet klaar maar wat een belofte!

Net als de binnenkant ( inmiddels in de grondverf).
Die man van mij kan het wel! Keihard werken in zijn baan, en genoeg energie en moed over hebben om 's avonds nog een keer aan de slag te gaan.
Ik wil dat ook weer kunnen!

Er zit zoveel in mijn hoofd, dat ik zou willen delen, dat ik er last van heb.
Ik laat het maar foto voor foto voorbij komen.
Het boekje op de piano wat ik voor 0,70 cent vind in de opruiming bij de winkel met het matroosje.
Ik ben er blij mee! Net als met de mooie plaat die ik laatst van een vriendin kreeg ( al zet ik zo mooi het boekje voor het stukje wat ik niet mooi vind, waar een kindje billenkoek krijgt).

De pannenlappen ( vorige keer bij de kringloopwinkel gevonden) van 0,20 cent , waar iemand zo hard aan gewerkt heeft. Zie maar eens wat een kleine steekjes. Het voelt bijna alsof ze gered zijn.
Weer iets waar ik blij van word.

De theedoeken ( ook van de winkel met het matroosje) vier stuks voor iets minder dan 5 euro. Om te drogen vast niet ideaal, maar mooi!
Blij!

Weet je wat?
Ik heb nog zeven foto's staan, en nog heel veel te vertellen.
Zoals iets over een prachtige brief die mijn man en ik van dochterlief kregen.
Hadden we het bij de workshop over wat als : je nog maar kort te leven had?
Als je dan al zo'n brief van je dochter kreeg, heb je weinig meer te wensen.
Maar daarover later. Net als over het bezoekje wat ik zo ga brengen.
En over het vervolg van het blikje tomatenpuree!

het is puree in mijn hoofd!
Zo veel moois en leuks!

Ik ga een flink eind fietsen ( naar mijn visite), later meer!


      groetjes, Franca.

van kleine dingen en grote kinderen

Genieten van de kleine dingen.

Van de boeken van de Bieb.

Maar ook gewoon de taken in huis doen.

Waar dit over gaat?

Ik heb net een oproep gekregen voor een gezinnetje.
Met hele lange dagen.

Dochterlief komt over ruim een week weer thuis wonen ( haar stage zit er op), oudste haalde vorige week zijn diploma en kijkt nu goed rond wat verder aan te pakken. Jongste zit midden in zijn eindexamen.

Roerige dagen hier.
Dus even wat rustig op het blog.
Wel heb ik graag nog een Nederlands adres van een Belgische dame!
Omdat de verzendkosten dan erg veel lager zijn.

Heb ik genoten van de uitzending van gisteren: Hoeveel ben je waard?
Van " onze" Annemiek. Wat een dame, om je petje voor af te nemen!

Voor mezelf moet ik ook even het een en ander op een rijtje krijgen.
Zoals: de kinderen zijn nu volwassen, mijn zorgtaak is veel kleiner.
Hoe ga ik daar komende tijd mee om?
Ga ik zelf wat anders aan pakken?
Ik wil tenslotte niet zo'n moeder zijn die achter haar volwassen kinderen aan blijft lopen.

Waarbij ik tegelijkertijd heel dankbaar zeggen mag: mijn grote droom die ik als kind had is gewoon uit gekomen!

Een fijn gezin te mogen hebben!
Kijk, met die gedachte kom ik de week wel door!

Fijne week!
  groetjes, Franca.

ps: hou het hier een beetje in de gaten, zodra de pipowagen nog iets verder af is ,komt er een heel bijzondere verloting !!!!!!!!!

en de winnaar is...

Chach !

Niet met het eigen briefje, maar het briefje via N.
Wil je je gegevens mailen?
Dan stuur ik je het boek zo snel mogelijk toe.

Verder kreeg ik een aangrijpend mail berichtje ( wat ik weer eens veel te laat las).
Willen jullie vandaag nog alsjeblief : ik hou van jou!
 zeggen, tegen iedereen die je zo lief is!

groetjes, Franca.

soms bof je

Dan hoef je geen nieuwe lampenkap te maken, maar vind je die voor een super-prijsje ( al heeft manlief er wel iets aan gedaan, omdat het eigenlijk een kap voor een hanglamp was), hiep hiep hoera voor handige mannen!

Zo was ie dus.

Leuke boeken vinden bij de kringloopwinkel vinden is ook boffen.

Deze houten bak met aardewerk lades, kan manlief gebruiken om straks in de pipowagen te bouwen. Kun je je voorstellen, hoe ik naar de auto liep?

Een klein stukje uit de kleine lades, maar leuk genoeg om toch te kopen ( voor 2,50 euro).

Na al het werken opruimen en poetsen in huis even dit: gewoon even zitten met een boek( en stiekem genieten van een schoon huis).

En hoewel je zou denken dat Poesppoes het zo toch niet zo slecht heeft...

Denkt ze daar duidelijk anders over..

Hoe was dat verhaal ook alweer? Iets van ..prinses op de erwt? Of een kat die boft?

Er is heel veel gepoetst, een klein beetje geknutseld, lekker gekookt ( later de bewijzen) maar ik voelde me vooral een boffer. Met mijn gezin, mijn beste vriendin die ( met cadeautje zelfs) op de koffie kwam. En natuurlijk met de giraffe van Nienke!
En omdat je geluk gewoon moet delen...

 Omdat ik graag vega eet...Omdat ik zo dol ben op bananenbrood en worteltaart ...

Er hier regelmatig pompoen gegeten wordt ( zelfs als manlief de pompoensoep van Jamie maakt en er wel heeeel veel pepertjes in zitten).

Voor een van jullie het kookboek: Mega Vega van Sam Stern!
 Laat maar weten of je het wil winnen.
Gewoon een reactie hier geven is genoeg om mee te doen.

En verder:

Mocht je nog een boekenbon hebben liggen, en nog even niet weten wat er voor te kopen..
Annemiek van Deursen ( jazeker "onze" Annemiek van de mijmeringen) gaat een boek uit brengen!

De eerlijke moestuin.
12 maanden duurzaam en eenvoudig tuinieren

Het komt uit op : 24-03-2014 en gaat 17,95 kosten.

Annemiek is komende week ook op TV.
In het programma: Hoeveel ben je waard bij S.B.S. 6 om  21.25 uur.
Ik ga zeker kijken!

En voor de inwoners van ons schone Brabant:
Vandaag op omroep Brabant om 18.40 uur: het programma : Op waarde geschat.

Waarin een kijkje word genomen in een aantal Brabantse kringloopwinkels.
Er is een promo te zien op:
http://www.youtube.com/watch?v=8ksn8cKnyUc
Al weet ik het nog niet zo zeker of die laatste dame ons als kringlopers wel in een goed daglicht zet.
Al met al:

Ik ben ( alweer) een boffer!

groetjes, Franca.