Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 31 juli 2015

boffen





Binnenshuis-oogst.
Mini  tomaten en minipaprika.
Niet dat er buitenhuis niet geoogst word!
We eten veel uit de moestuin dit jaar.
Maar door alle gebeurtenissen van de laatste tijd kom ik er niet toe om daar foto's van te maken.
Volgende keer, beloofd !
Koppie van de feel good market ( maanden geleden).
Ik geniet er steeds van als ik het zie, jongste vind het eerder eng!
Mijn "nieuwe " boekenkast.
Wat een heerlijke luxe, een kast vol mooie kookboeken.
Ik voel me rijk, elke keer als ik er naar kijk ( oeps dat rijmde).
Thuis uit Engeland, kocht ik via marktplaats van een aardige dame, drie Mollie Makes tijdschriften. Als soort van goedmakertje dat ik nog geen tijdschriften had gekocht in Engeland ( iets waar ik me elk jaar erg op verheug).
De dame ( ik zei al dat ze aardig was) deed er ook nog de bijbehorende ( en meer) handwerkpakketjes bij.
Ik maakte al een stoffen kaartje ( wit stofje, omzoomd met feston-steek en een taartje er op geborduurd.
Helaas zonder foto weg gestuurd ( als ik bij mijn vriendin kom zal ik om een foto vragen).
Dit bloesje ( ook uit Mollie makes) vond ik direct erg leuk ( voor dochterlief dan).
 Het patroontje had ze niet nodig!
Het plaatje was genoeg.
s' avonds had ze twee bloesjes er bij ( de voorkanten zijn gemaakt van samples van gordijnstofjes).
 De witte achterkant van een oud laken.
Hoe leuk is dat?
Lijstje wat ik kreeg van mijn beste vriendin, om me te steunen na alles wat er speelde.
Lief van haar.
Dit trof ik gisteren op de eetkamer tafel.
Boterkoek en pruimen uit eigen tuin.
Laat het nou net bij een boek neer gezet zijn.
Mmm ... gezond leven doen we niet zo, maar wel lekker!

Nog drie dagen werken in de ( heerlijke) gezinnetje.
Helaas moet ik wegens vakantietijd, morgen en overmorgen nog een extra gezinnetje er bij doen.
Ik concentreer me altijd liever op een gezinnetje.
Maar...niet zeuren!
Ik heb een fijne baan, en ik heb het ( ook financieel) daardoor goed.
Na wat ik zag, hoorde en mee maakte in dat andere gezinnetje waar we de huiskamer deden, ben ik elke keer als ik thuis kom weer zo gelukkig met ons gezin, ons huis en de fijne sfeer hier.

En fijne vrienden, niet te vergeten!
Behalve het lieve lijstje kreeg ik gisteren een mailtje  van een vriendin: uitnodiging voor een etentje , even gezelligheid na alle gedoe.
Een boffert, dat ben ik!

lieve groetjes, Franca.



dinsdag 28 juli 2015

we hebben het goed ( goed om soms te beseffen)

Wat doe je dan als er nog een kleine week vakantie over is na de uitvaart?
Je gaat koken.
Troostkoken.
Dus aten we gepofte zoete aardappels.
Vega lasagne ( plus aangepast recept met rundergehakt voor de mannen).
Om nog een lekker recept te vinden.

Gevulde aubergines.
 Gegrilde courgette, feta pasta en olijven( vast nog iets het is tenslotte een 5 ingrediënten kookboekje).

Rabarbercrumble in de oven.

Kijk ik met dankbaarheid naar de prachtige bos bloemen die de baas van manlief stuurde.
Met gepaste trots: de foto ( en alles wat daar bij hoorde) die er voor zorgde dat dochterlief in een jaar haar propedeuse haalde.
Met een acht maar liefst.
De trots is vooral omdat onze oudste (normaal helemaal niet van in de belangstelling staan), direct haar model wou zijn, toen het even op bikkelen aan kwam ( het eerste weekend van onze vakantie).

Hoewel niet minder voor dochterlief.
Ze heeft het toch maar gedaan, de dame die als schoolkind met werk op de gang gezet werd, als zijnde lui omdat haar werkje niet af was.
Dankbaar dat we haar direct lieten testen ( slim maar zwaar dyslectisch).
Een acht!!!

Thuiskomen na je eerste werkdag.
Taart.
Appeltaart, gebakken door oudste.

En verder.
Ja het was een vreemde vakantie, die we maar snel achter ons laten.
Behalve koken stond de week in het teken van helpen.
Een gezin in onze omgeving ( bleek op de dag van de uitvaart, alsof dat niet voldoende was) in grote problemen te zitten.
De Laatste week hielden we daar grote schoonmaak, tenminste we maakte een begin zodat er weer moed verzameld kon worden.
Drie dagen flink poetsen en latex smeren ( drie lagen op plafond, twee op de muur). Een kofferbak vol eten.
Nu maar hopen dat het genoeg was om de goede kant op te gaan.
Wij kunnen even niet meer.
Even wat egoïstisch worden .
Moeilijk ,maar soms nodig, wat afstand en loslaten...

Tijd voor "mijn" nieuwe gezinnetje, tijd voor thuis, tijd voor elkaar.
De pipowagen afwerken ( over twee weken de eerste gasten).
Genieten van hoe goed wij het hebben!

fijne dag, groetjes,
Franca.


maandag 20 juli 2015

we waren een paar dagen in Engeland

Een lief begin van de vakantie in Engeland: de eigenaars van het vakantiehuisje brachten een versgebakken taart ( met bloemetjes uit eigen tuin er op).
De eerste dag : de reis, daarna heerlijk rondwandelen door Tenderden ( en al een paar charity shops bezoeken), vervolgens naar het huisje.
Wat eten en een mooie avondwandeling en tot slot...lekker breien op de bank.
Overigens ook nog een mooie trui gezien in een etalage in Tenderden.
En vergeten foto's te maken van de echt leuke car-boot-sale.
Dag er op naar Rye , weer rondsjouwen veel moois zien en lekker ( maar wel vreemd) lunchen in een heel mooi zaakje met een echt Engels sfeertje.
Om daarna door te rijden naar de kust en een heerlijke strandwandeling te maken.
Wat hou ik toch van Engeland.
Of ze iets vegetarisch  hadden?
Jawel: beetroot and brie sandwich!

Klink vreemd, smaakt lekker!
Hier hoe je het maakt:
http://food52.com/recipes/12400-roasted-beet-and-brie-sandwich

Dag drie bedachten we dat een wandeling bij/over de seven sisters wel eens mooi zou kunnen zijn.
 https://en.wikipedia.org/wiki/Seven_Sisters,_Sussex
Op ons gemakje die richting in gereden, een lekkere lunch gehad en aan de wandel.
Op dit plekjes waren we toen de telefoon ging, dochterlief: het gaat niet zo goed met Oma.
Direct rechtsomkeer naar de auto.
Nog een uurtje rijden naar het huisje, wat lijkt dat ineens lang.
Snel inpakken.
Terwijl manlief nog een briefje schrijft ( om met de sleutel in de brievenbus van het grote huis gooien omdat de eigenaars een dagje naar Londen zijn), maak ik snel nog een paar foto's.
Dag huisje, het was fijn maar kort.
Mooie bloemen voor het huisje.

De prachtige moestuin van de eigenaar.
Kijk die artisjokken eens!

Tja, en dan naar huis.
Eerst richting boot ( met kilometers lange rijen vrachtauto's die maar mondjesmaat door mochten van de politie).
Het terrein van de boot op, kaartje om boeken, ruim een uur wachten voor de boot vertrok, twee-en-een-half uur op de boot.
Direct van de boot af het telefoontje.
En dan nog helemaal naar huis rijden...

Na middernacht bij het huis waar Oma woonde.
Opa en dochterlief hebben op ons gewacht, zodat we Oma hier nog kunnen zien voor ze naar het uitvaartcentrum word gebracht.
De dagen die volgen zijn vol met gesprekken, kaartjes, lieve berichtjes, veel regelwerk.

En nu.
Nu moeten we weer verder.
Gelukkig hebben we nog een weekje over van onze vakantie.
We rommelen wat in en om het huis.
Nog wat onwennig om niet naar het verpleeghuis te rijden om Oma te kunnen zien.
Bezig blijven als afleiding.
Een gezinnetje helpen waar het allemaal even niet zo wil.

Dochterlief is een weekje thuis, we rommelen in huis ( en gooien veel weg, doordat we in het gezinnetje zien wat er anders kan gebeuren).
We vinden onze weg wel weer.
En intussen kijken we dankbaar terug, naar een paar fijne dagen in Engeland, naar onze kinderen die zo goed handelende, naar een mooi afscheid van onze Oma.
We maken er een goede week van!

lieve groetjes,
Franca.

zondag 19 juli 2015

dag lieve oma

Dinsdag 14 Juli is onze Oma overleden.
Manlief en ik waren in Engeland.
Geen enkele aanwijzing dat het wat minder ging met Oma.
Daags voor vertrek hebben we haar nog bezocht, was ze vol grapjes en heeft ze heerlijk gelachen.
Wie had kunnen verwachten dat dat de laatste keer was dat we dat mee mochten maken.

We zijn direct na het telefoontje van dochterlief ( Oma voelt zich niet zo goed, heeft zuurstof) naar huis gegaan.
Helaas kwam het bericht dat ze overleden was al toen we net van de boot af kwamen ( in Duinkerken).

Gelukkig hebben onze kinderen die laatste dag van Oma heel goed gezorgd.
Zowel voor Oma als voor de geschrokken Opa.
Ze waren aanwezig bij doktersgesprekken, verzorgde Oma en belde ons een paar keer.
Goud die kinderen van ons!

C,
Opgewekt en eenvoudig.
Getrouwd met J, één zoon F en drie kleinkindern.
Tevreden dat beschrijft C ten volle.

Met haar leventje in de.....straat.
Samen met haar man J ,F en meer dan 30 jaar de zorg voor tante A.
Haar tuin en haar bloemen.

Later met de kleinkinderen om haar heen.
Die ze altijd verwende met lekkere dingen.
Vaak op vakantie met J.
Blij en tevreden.

De laatste jaren ging het wat minder.
Blijven lopen zei F.
Zo blijven we haar hier zien.
Wandelend door de ....straat, even rusten op het bankje.
Liefst met een praatje.


Dag mooi mens, we missen je!


Gisteren namen we , op een voor haar passende eenvoudige wijze afscheid van haar.
Hoe mooi dat er , behalve vrienden en familie van Opa en Oma ,zowel veel verzorgende van het huis waar ze de laatste acht maanden woonde, als vrienden van ons en onze kinderen waren.
Zoveel mensen van drie generaties.


Een mooi afscheid.
Haar waardig.
Ze heeft een mooie leeftijd mogen bereiken ( 85 jaar) .
En een goed leven gehad.
Het is alleen, we missen haar zo.

Morgen weer wat vrolijker.
tot dan, groetjes,
Franca.

woensdag 8 juli 2015

soms veranderd je huis in een......

Dochterlief maakt me blij met twee zelfgemaakte ringetjes.
En met dit op de keukentafel als ik na een lange ,warme werkdag thuis kom.
Het eten al startklaar.
Een goede gezonde vegetarische maaltijd.
Wat een bof, zo'n dochter!
Zonnebloemen gehad, van gezinnetje.
Een gezinnetje afgesloten nog twee te gaan tot de vakantie ( twee maal basiszorg , dat is drie uur per dag).
Breiwerk klaar, nu het lastige deel nog: in elkaar zetten en afwerken!
Dit weekend moest dochterlief nog snel een project doen.
Werk in uitvoering...

De huiskamer veranderde in een naaiatelier.
De garage in een foto/film studio.
 Ik ben er maar gewoon bij gaan zitten met mijn "breiwerkje" ( in elkaar zetten van). Hitte, stress, wij gaan rustig door.
In verband met het warme weer, doorzoek ik mij katoentjes-voorraad.
Twee zakken van de kringloop: geel en beige ( met mini.kringloop-prijsjes).
Terwijl oudste model staat! Die jongen moet wel heel eg veel van zijn zus houden, dat hij dit voor haar doet, vroeger op school was schmink al een punt, als je nu zijn gezicht zou zien, en dan ook nog moeten bewegen en dansen voor de camera.....
Ik blijf er even weg, zou niet willen dat door mijn gezeur..... zoonlief niet meer mee zou werken ( en geloof me dat kan zomaar).
Buiten breien, starten aan een nieuw projectje.
Van de kringloopkatoentjes!
Ik heb er zin in.
Het lijkt te gaan lukken!
Voor de eerste keer een werkende starter voor zuurdesembrood.
Recept uit de Genoeg.
Huiskamer.
Met dank aan manlief!
Niet alleen verfde hij het kastje uit de bijkeuken netjes wit ( het kastje wat hij vroeger zelf maakte voor de speelhoek van de kinderen, toen was het knalgeel), ook hielp hij Zondagavond om de huiskamer weer schoon en opgeruimd te krijgen.
In dit geval durf ik geen voor foto te tonen.
Jongens het was een slagveld! Dochterlief heeft wel wat geruimd hoor, maar ik was ook bezig met boeken en tijdschriften uitzoeken en opruimen...een slagveld echt.
Kijk eens wat een heerlijk plekje ik hier kreeg.
Het bankje staat nu bij het raam, zie de starter, het tomaten en het paprika plantje.

Bloemen ( en groente planten) en boeken, hoe rijk kun je je voelen!
Superrijk!

Met kinderen die voor elkaar in de bres springen als dat nodig is!
Met de mogelijkheden en kansen die we onze kinderen kunnen bieden ( al is het maar om het huis en garage te gebruiken).
Met de lieve dingen die de kinderen ook voor ons doen ( kijk zo'n maaltijd).

Met de gezinnetjes waar in de laatste werkweek voor de vakantie mocht werken, Hollands gezin, waar met zoveel liefde een aandacht opgevoed werd, en ook de liefde voor elkaar zo voelbaar was.
Pools gezin waar manlief twee weken vrij had en zo goed en lief de zorg voor vrouw en zoontje op zich nam!
Marokkaans gezin, met super intelligente kraamvrouw ( die zich niet zomaar iets liet zeggen), maar wel heel aardig en wat een heerlijke humor heeft die dame!
En bij alle drie: Zo blij met de baby en super gastvrij naar mij toe!  

Ik was zo moe, moest me nog echt even door de dagen slepen ( en dan helpt die hitte ook niet echt), maar wat een bevoorrecht mens ben ik, dat ik dit werk mag doen!

En dan waren er nog wat lieve en oprechte mailtjes.
Dank je wel lieve dames, voor het gestelde vertrouwen!

En nu?
Vakantie.
Nog een cursus, nog twee diploma-uitreikingen ( niet van onze kinderen) en en een belangrijke uitslag...en dan rustig aan. Geen drukte , geen stress.
Even bijkomen en bijtanken!

Ik heb er zin in!

groetjes, Franca.