Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 29 april 2022

van nagenieten, veel cadeaus, een prachtig aanbod , kooklezen en een ouderwets kraamgezinnetje...

Ik ga nog even terug in de tijd.

Naar de dag voor Pasen.

Toen dit op tafel stond ( hoewel we de taart later gezellig buiten konden eten).


 

En dit de prachtige cadeautjes waren die mijn beste vriendin langs kwam brengen.

Kijk dat kaartje!

Dat alleen zou al meer dan genoeg voor mij geweest zijn, zo mooi en lief.


Dit kwam er uit de mooie pakjes, een en al gezelligheid!

De tafel klaar voor de brunch op 1e Paasdag.

Wat een feest!

Al miste ik mijn dochter ( die een weekendje naar een race circuit was in Duitsland met haar man), met manlief, de zonen en schoon dochters was het ook heel gezellig!

Al voelde ik me toch wat bezwaard toen ik tijdens het eten een foto naar dochterlief stuurde om haar zalig Pasen te wensen , en ik die wensen terug kreeg met een foto van het race circuit ....

Dit brachten de schoondochters voor ons mee:

Een prachtige bos tulpen van de ene, en een zelfgebakken kruiden zuurdesem brood van de ander, die ook nog samen met oudste iets lekkers gemaakt had....


Een pot paardenbloemengelei, en een pot Magnolia gelei.

Klinkt heel spannend, en  eerlijk gezegd vond ik het ook best spannend om te proeven.

Maar de combinatie van het brood met kruiden en de zoete gelei is absoluut heerlijk!

Oudste bracht dit voor de maaltijd, zodat het mee op tafel kon.

In een prachtig broodzak ( door schoondochter ook zelf gemaakt).

Dus na het eten konden we de broodzak vullen met broodjes en croissantjes die over waren, maar het zuurdesem brood heb ik zelf gehouden, dat kwam wel op en was zo lekker en speciaal dat hield ik lekker zelf!

Nog even nagenieten...

Er lagen ook papieren servetjes op de brunchtafel, maar deze ook.

Ik denk dat ik ze te mooi gemaakt had, niemand heeft ze gebruikt, ze kunnen zo de kast weer in.

Maar een mooi plaatje is het zo wel.

En dan te bedenken dat iik ze niet alleen eerst uitgewassen heb ( omdat ik ze in een kringloopwinkel vond ), maar ook nog keurig gestreken voor Pasen...





En tot zover Pasen 2022.

In de hoop dat de wereld er over een jaar weer heel anders voor mag staan, dat mensen die het nu zo moeilijk hebben ook weer Pasen kunnen vieren ( of in ieder geval in vrede leven).


Na Pasen ging ik weer aan het werk.

En hoe!

Maar eerst even het ontbijt.

Na alle fancy ontbijtjes die ik laatst liet zien, even terug naar de werkelijkheid:

Dit is mijn normale ontbijt ( meestal).

Zeker in dit gezin met deze uren kon ik het goed gebruiken.


Een klein deel schep ik in een glazen potje en neem ik mee als 11 uurtje.

Het is namelijk zo dat ik het ontbijt in het gezin ( meestal en in dit gezin ook) verzorg.

Dat betekend dat ze op zijn vroegst om half negen gaan eten, en gezien mijn ontbijt ergens rond zes uur half zeven valt, komt de lunch in het gezin dan erg laat voor mij.

Soms neem ik snel een boterham om 11 uur tegen de ergste honger, maar dit vult ook prima.

Het is een bak vol met of volle kwark of Griekse yoghurt, met een halve banaan en in dit geval zelfs verse aardbeien ( helaas nog niet uit eigen tuin), met wat noten en ( vers gedaan elke dag) gebroken lijnzaad, daar hou je het wel even op vol!

Het boekje vond ik in de kringloop, en ik kocht het omdat er een muisje in staat, wat ik dagen voordat dochterlief geboren is voor haar gemaakt heb.

Ik kon niet zo goed meer uit de voeten en dit was een leuk karweitje.

En jullie kennen mij inmiddels: ik heb het nog, ik laat het binnenkort wel een keertje zien, maar eerst:

Ik was deze week ook in blijde verwachting.

Niet van een baby'tje , maar van een boek.

Een lieve dame die mijn blog leest, deed een paar boeken weg van Tasha Tudor en vroeg of ik belangstelling had.

Ja zeker!

Een van de boeken had ik al, maar het andere wilde ik graag van haar overnemen!

Het Tasha Tudor kookboek.

Ze bood het mij aan voor een vriendelijk prijsje, echt heel lief.

Betaald en dan afwachten, het zou namelijk dinsdag met de post komen...

Uiteindelijk werd het vrijdag, maar daar was het pakje.

Kijk toch!

Ik ben er zo blij mee!

Ze deed er ook nog eens een heel mooi boekje extra bij.

 

Jullie kunnen dus binnenkort een recept van Tasha tegemoet zien.

Eens kijken of ik deze spinaziesoep aan durf....

 


En kijk eens wat een mooi plaatje!

Ik weet eerlijk gezegd niet zeker of de dame bij naam ( of blognaam) genoemd wil worden, maar heel hartelijk dank voor dit prachtige aanbod !

Ik heb zo al mijn eerste verjaardagscadeautje binnen!

Nu ga ik nog heel hard hopen op het boek van Tasha Tudor over kerst, al besef ik helemaal dat dat misschien wat hebberig klinkt!

Maar wie weet lukt het mij ( of manlief ) nog om het op de kop te tikken.

In ieder geval heel hartelijk dank lieve dame, voor dit mooie boek!


Hoewel ik bezig ben om voor mijn nichtje pannenlappen/vaatdoekjes te breien, kwam daar in deze week helemaal niks van.

Wat ik wel deed was lezen, kooklezen om precies te zijn.

Natuurlijk begon dat al met de boeken van Mari Maris ( ik wacht nog op een aangevraagd boek van de bieb).

 

Ik vond ( toen ik een paar weken geleden met een schoondochter in een kringloopwinkel was ) het boekje Rue Tatin.

Van een Amerikaanse dame die naar Frankrijk verhuisde ( ze woonde er eerder ook al een hele tijd en leerde er toen koken), samen met haar man een heel oud huis verbouwde en ( maar dat schijnt in een ander boek te staan) er later zelfs een kookschool startte.

Wat een heerlijk leesvoer!

Er staan ook recepten in, die er uit zien of ik ze kan maken...

 

Ze heeft het vooral over goede producten , dat je dan al een eind op weg bent.

Het was zo leuk dat ik via marktplaats nog een boek van haar kocht, en ook dat stelde niet teleur.

De laatste dag voor ik weer startte liep ik nog snel even een kringloopwinkel in in daar vond ik ( tot mijn grote plezier) nog twee kookboeken, tenminste een kookboek wat heel geschikt is om in de gezinnen te gebruiken ( met recepten die mij erg aanspreken) en een kook/leesboekje van de kok die ons het recept voor de ( het inmiddels in mijn vriendenkring befaamde) limoentaartje gaf , namelijk Onno H. Kleyn.



 

Heimwee naar La Douce France  , recepten om thuis te genieten van de Franse sfeer.

De drie kleine boekje had ik voor 1 euro per stuk, het grote was natuurlijk wat duurder.

Maar in nog geen verhouding met de boeken van Mari Maris, die ik overigens ook prachtig vind.


Zoveel boeken die ik graag lees, maar bijna niet aan durf om er uit te koken.Ik ben lekker simpele recepten gewend en eerlijk: ik koop nog steeds de meeste ingrediënten gewoon in de supermarkt, dus van de chique kaasjes waar deze mensen het over hebben, heb ik totaal geen verstand.

Maar toch, verse ingrediënten ( de moestuin staat inmiddels al weer best vol) een goede maaltijd bereiden, dat moet gewoon lukken. 

Ik heb nu zoveel boeken gelezen van mensen die in Frankrijk wonen en op zijn Frans koken, dat ik daar graag ook zelf mee wil beginnen, hopelijk is het niet te moeilijk.

Met de Frans slag, dus simpel en goed, dat moet goed komen.

 

Wat ook goed kwam...het gezin.

Het was het derde kindje, de eerste twee kraambedden waren gedaan door een collega ( die tevens de moeder van de beste vriendin van de kraamvrouw is, volgen jullie het nog), maar die had een weekendje uit op het program staan en kon dus maar enkele dagen werken, zeker omdat ze ( dan mag als oproepkracht) altijd ook nog een vaste dag oppast op haar kleinkinderen.

En dus werd ik ingezet.

Met als verhaal vooraf: de kraamvrouw heeft voor de derde keer met een keizersnede een kindje gehad, had beide vorige keren een zeer ernstige borstontsteking , waarvoor ze beide keren opgenomen is in het ziekenhuis wegens zeer hoge koorts. 

En omdat ze iemand wilde die daarmee overweg kon , en met een derde kindje ( in vakantietijd en de kraamheer heeft een eigen zaak dus is overdag niet aanwezig).

Kortom, ik reed drie kwartier en kwam in een warm bad.

Lieve mensen, leuke, drukke kindjes en een heerlijk baby'tje.

Een ouderwets kraambed, van 8 uur per dag ( zonder de reistijd, dus vandaar dat ik s avonds aan geen breien meer toe kwam, al liepen we soms nog wel een rondje om mijn hoofd leeg te maken).

Dus behalve dagelijks zorg voor moeder en baby, koken ( of eten zover klaar zetten dat de kraamheer het maar in de oven hoefde te schuiven), het huis netjes en schoon houden,de was, kwam er bij... ( hoe heerlijk) de kraamvrouw vond dat badje wel prima, dat kon ze wel, of ik dat wilde doen...nou en of!

En dus deed ik ( op verzoek van de kraamvrouw dagelijks, dan sliep de baby in de middag goed en kon ze zelf ook uitrusten)  de baby in bad ( uiteraard helemaal zonder zeep), met af en toe een of twee kleine helpers er bij, natte mouwtjes en pretoogjes, hoe heerlijk!

Het komt nog zo weinig voor dat we zelf een baby in bad doen omdat vaders nu thuis zijn en ik hen de kans wil geven, en zelf een flesje geven komt daardoor ook bijna niet voor. 

Nu ging moeder en de kleintjes 's middags slapen en was de middag fles voor mij, wat een heerlijkheid.

Ja, ik kwam elke dag doodmoe thuis, zeker omdat ik een pesthekel heb aan lange autoritten en dat had ik nu, maar ik was vastbesloten om er dit keer een fijn kraambed van te maken zonder borstontsteking of ziekenhuisopname.

En het is gelukt!

Zonder borstontsteking!

Wel nog een paar dagen zorg, om het geel zien van de baby en in eerste instantie weinig groeien, ( en dus twee vrijwel slapeloze nachten, ik leer het ook niet hè) maar het kwam allemaal goed!

Ik kon het kraambed afsluiten met tevreden mensen en een kraamvrouw die voor de eerste keer gewoon van haar kraambed heeft kunnen genieten!

En dat dank zij een goed lactatiekundige , door haar tips kregen we dit voor elkaar.

En hoewel de kraamtijd ( wegens grote drukte bij ons) eigenlijk een dag korter is ( voor een keizersnede negen dagen i.p.v. tien, mocht de kraam vrouw nog een dag extra.

En omdat ik dan al vrij was ( ik werk geroosterd) , kon het kraamcentrum het regelen dat de collega die hier al twee kraambedden deed nog een dagje mocht komen.

Zodat zij dit gezinnetje zelf op een fijne manier af kon sluiten na de vorige keren toch een minder gezellige afloop  ( naar het ziekenhuis).

Voor het gezin een bekend gezicht, voor de collega een goed gevoel, iedereen blij!

Super!

En ik kon gaan uitrusten..... Want het gezin is goed afgesloten, maar ik ben wel aan wat rust toe...



 Nog eentje....omdat ik de broodzak die schoondochter maakte ( van een oud stofje wat nog van haar oma geweest is) zo mooi vind.

En nu....nu moet ik echt alle dingen rond Pasen opruimen.

Opruimen, schoonmaken en tussendoor genieten.

Van alle lieve mensen om me heen, die deze dagen weer zo mooi maakte, en zulke lieve , mooie en lekkere cadeautjes gaven.

Ik besef het maar al te goed : ik ben een enorme bofkont!

Ik wens jullie allemaal een super fijn weekend!

groetjes, Franca.






zaterdag 16 april 2022

Zalig Pasen


 De ochtendzon in huis. Daar kan ik nou altijd weer blij om worden.


 

Op tafel inmiddels een paasboeket, van een simpel bosje tulpen en wat takken.

En twee borden door de vriendin van oudste in een kringloopwinkel gevonden.

Kreeg ik zomaar van haar, ik bof!

Gasten in de pipowagen met Pasen.

Oude bekenden die inmiddels in het buitenland wonen, en met Pasen hun kinderen ( en meer familieleden) willen bezoeken.

Met takken en bloemetjes uit de tuin wat sfeer gebracht.

Ook wat decoratie spulletjes in de tak,maar ik wil nog iets meer...

We eten sla.

Klinkt zo simpel.

Maar iedereen wil er graag iets anders bij.

En dus krijg je dan zo'n tafel.

Een plaatje toch?

Een afgeprijsd mooi tijdschrift.

Daar maak je mij heel blij mee!

En dan blijkt ook nog eens dat Mari Maris de hoofdredacteur mocht zijn!

Jongens wat een feest.


Ik heb één boek van haar ( gekocht omdat het 70 % afgeprijsd was, de sticker zit er nog steeds op).

Haar boeken zijn prachtig, maar duur!

Maar gelukkig is er een bieb, en dus heb ik nu de saladebijbel in huis , waar ik vast nog veel uit ga maken.

En is" a la carte "aangevraagd.

En bovendien....bijna Moederdag en bijna jarig......dus wie weet....


Knutselen....

Één voor een vriendin, één voor in de pipowagen.

Zo is het gezellig binnen komen.


Wat moet dit worden?

En dit?

Wat overigens manlief voor mij deed, omdat ik het niet durfde...


Waarbij ik bedacht dat ik dit...wel eens kon gebruiken...

Voor een leuk prijsje in de kringloop gevonden.

Uitpakken , afwassen en aan de slag!


 Het zou een taart met twee laagjes zijn, maar ik had niet de goede vormen ( twee dezelfde), maar wel drie dezelfde kleinere...

Het is een plaatje ( al zeg ik het zelf).

 Humble bird cake van Jamie Oliver ( vrij vertaald: kolibrie taart).


Zelfs vanaf buiten ( ik ging kijken hoe vochtig de tuinkussens waren, vergeten binnen te halen gisteren), even mijn fototoestel binnen gehaald...

Oké , het Paasplaatje is prachtig!

Maar...wat is die taart zoet!

Ik ben echt bang dat ik voor het eerst een taart gebakken heb, die te zoet is...

Straks komt dochterlief op de koffie ( omdat ze met Pasen samen met haar man naar een racecircuit gaat, komt ze vandaag al even langs).

En dan gaan we het zien.

Of de tuinkussens droog genoeg zijn...en of te taart niet te zoet is...

 

Maar voor nu:

Wens ik jullie allemaal hele fijne en zonnige Paasdagen!

Groetjes, Franca.








vrijdag 15 april 2022

veel te veel

 

Ik wilde dat ook weleens doen, van die leuke ontbijtjes maken....

Dat deed ik ook..


Op mijn vorige vrije dagen...

En eerlijk is eerlijk...

Ze waren echt lekker, en toch maak ik ze niet meer.

Ga ik gewoon weer voor brood of ( liefst Griekse) yoghurt of volle kwark, met fruit en noten dat dan weer wel.

En dit is de reden:

Behalve dat het veel tijd vergt , geeft het ook ook heel veel afwas!

De aardbeien zijn overigens gewoon uit de vriezer hoor!

Wat ik ook deed: rommelen!



Met de spulletjes die ik gekocht had, en zo krijg je dus serviesjes in Paassfeer.

Volkomen onnodig, maar ik vind het gezellig.


De hazen zaten er al.

Met wat bloemetjes op tafel.



 Gewoon prutsen, daar komt het op neer.


 

Kan mij het ook schelen, ik doe er geen vlieg kwaad mee.

 

Ik heb ook al van alles bij elkaar gescharreld , hier en daar in huis, om de schoonmaak bak te vullen.

En dan blijk je nog best wat in huis te hebben!


 

Ik maakte overigens ook nog lekkere toetjes, van spullen in de koelkast die echt op moesten.

Niemand had bezwaar!


En toen ( ja het was de vorige keer dat ik vrij was, en de foto's heb ik toch) kwam er sneeuw!

Gezien vanuit het keukenraam, en daarna aan de wandel!

De bankjes voor het huis.

Het pad met de magnolia.

Zelfs het pas op schrikdraad bordje heeft zo charme!

Het voorgezaaide goed wist niet wat het overkwam ( en zal misschien niet veel meer doen).


Ging ik ( dat krijg je met al die ouderwetse schoonmaakspullen bij de hand), zomaar aan het boenen .


En weet ik meteen weer waarom ik vroeger thuis de grote schoonmaak niet leuk vond:één tafel in de boenwas en een hele huiskamer op zijn kop.

Karel denkt er het zijne van..

En daarna, daarna ging ik aan het werk.

In een superlief en leuk gezinnetje, met een Poolse moeder een Surinaamse vader, een lieve en superslimme dochter van zeven en een prachtig babybroertje.

Helaas een wijkgezinnetje, dus na twee dagen  ( het weekend) , mocht een echte wijkkraamverzorgster dit gezinnetje over nemen en kreeg ik een ander.

Met net zo'n lief baby'tje, en parmantige oudste, een heerlijk kletsende , lieve kraamvrouw, maar een papa die flink kon ontploffen en al die zorg niet nodig vond ( kraamvrouw kon best zelf naar zolder om de was te doen).

Even leek het of ik na de tweede dag direct om kon draaien....

Ik heb me maar wat rustig gehouden, en aangepast, omdat ik de zorg voor moeder en kind belangrijk vond.

Uiteindelijk kwam het goed, was pa veel bij zijn moeder en liet ik een moeder achter die goed uitgerust was en een baby die goed groeide.

En vond pa het goed als ik maar goed voor iedereen zorgde, en dat deed ik natuurlijk!

Hoe het verder zal gaan...moeder had haar foefjes en dealde er wel mee.

Maar wat ben ik blij dat mijn man zo niet was ( en is)!

En wat was ik moe daarna.

Niks gedaan in de avonden, niet meer als koken en wat afwassen ( en natuurlijk op zijn tijd uniformen was).

En daarna, weer vrij en veel gedaan, maar dat is voor een volgend blogje, ik kan ook teveel van jullie vragen!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.