
Het verschil tussen mensen en dieren? Wij kunnen keuzes maken. De koeien hier hebben niet zoveel keuze ( al lijken ze daar hier in de wei niet erg onder te lijden).

Toen er een geboortekaartje in de bus viel, begon ook voor mij weer een traject keuzes maken. Het retropakje lag er nog ( zou ik al eerder sturen), en verder?
En een slinger daarbij, deze kleuren?

Eentje gemaakt. Laat ik het nou iets vinden voor een Braziliaans voetbalteam, maar niet voor een klein popperig babymeisje. Opnieuw!

En dus zat ik buiten, in de wacht en haakte een slinger voor een klein Maantje.

Keuze in eten. Goed artikel in de Jansen ( leuk blad trouwens). Mijn keus was die ochtend: een heel ongezond wit broodje met roomboter en hagelslag, koffie en een lekkere bak fruit.
Deze week een besluit genomen over het eten van schoonouders: wij koken extra, maar op onze manier. Dus twee dagen zonder vlees (oei) , regelmatig iets anders dan aardappelen, groente, vlees, en niet vet.
Ze zijn van harte welkom om dit mee te eten. Niet lekker? Graag even aangeven en niet aannemen en dan bij de kippen gooien.
Duidelijk, en de keuze is aan hen ( en wat de samenstelling van ons eten betreft gelukkig weer aan ons).

Met zoveel rood fruit in de tuin, is het voor dochterlief niet moeilijk om gezonde keuzes te maken.

De slinger bijna klaar. En toen kwam er van alles tussen. Moeilijke dingen maar ook dezelfde dag een heel fijn mailtje. Naar aanleiding van een bedankje wat ik de pastoor stuurde, omdat hij de uitvaartmis van Pa/opa zo mooi was voorgegaan.

Het maakte niet alleen mijn dag, maar zelfs mijn hele week goed!

Net zoals de ongelooflijk mooie plant die we cadeau kregen ( en dat alleen omdat ze het oude speeltoestel en de oude kinderboeken van onze kinderen hadden gehad).

Keuze van mijn man. Nooit s'avonds op de bank (alleen voor de krimi op zaterdagavond) maar lekker bezig zijn. Hier aan de grasmaaier van zijn nichtje , die bijna niet meer te redden was ( en hij krijgt het toch weer voor elkaar).

De slinger in mijn boekenkast bij wat retrospeelgoed. Toen had ik tevreden alles in een een envelop moeten doen en op de post. Maar ik vond de slinger zo opkrullen. Dus legde ik een natte theedoek op drie vlaggetjes en zette het strijkijzer erop. Stom! Drie vlaggetjes totaal verprutst. Alsof ze vervilt waren. En nou? Zo laten was geen optie, de hele slinger weggooien?

Drie nieuwe vlaggetje gehaakt, snel opgespannen ( het moest nou echt de deur uit), de vervilte eraf, en de nieuwe eraan gehaakt. Het verdiend geen schoonheidsprijs dit slingertje, maar je moet maar denken, het is met liefde gemaakt! Het retropakje is echt verstuurd, de rest werd heel anders: een roze geruit jurkje met witte sokjes en een lief T-shirtje. Zo'n klein lief meisje moet kleine lieve ( roze) kleertjes krijgen ( dat is tenminste mijn keuze).

Al heel lang wilde ik een indianentent maken. Mooie patronen opgezocht op internet, zelfs een oude ariadne via marktplaats gekocht. Maar het was zoveel werk. En ik durfde het niet aan. Manlief maakte de keuze, samen met dochterlief stikte hij in een paar uurtjes deze tipi in elkaar. Gewoon van een oud gordijn . Maar er staat een tent. En de jongens hebben er lekker in gespeeld! Keuzes, soms moet je je niet blindstaren op het perfecte, maar er gewoon voor gaan! Weer een wijze les geleerd!

Het was een week van keuzes en vooral van wijze lessen. Zo ging er een klaagmailtje naar een goede vriendin . Het is allemaal zo moeilijk. Fijn om even te spuien. En nu ik goed nagedacht heb weet ik het weer. Niet alles is in mijn handen, soms moet je iets gewoon laten gaan en erop vertrouwen dat het goed komt. Soms maken mensen andere keuzes als je graag zou zien. Jammer dan, het is hun keuze.
Ook als je geen keuze lijkt te hebben ( weer een dag in de wacht) heb je nog iets te kiezen. Zo gebruikte ik de (hele vroege) ochtend om te wassen en te strijken, hielp daarna mijn man in de tuin ( we hebben weer wat licht aan de keukenkant, door flink snoeiwerk). En genoot de hele middag van twee jongetjes van drie en vijf. Dochterlief moest ( mocht) oppassen bij ons thuis.
De tipi was een succes, het (15 jaar oude) computerspelletje ook even. Maar de grootste attractie was het rood fruit in de tuin!
De hele dag zijn ze gaan snoepen, een extra portie voor in de yoghurt en nog een schaal om mee naar huis te nemen.
Mijn grootste geluksmoment die dag? Met zijn zevenen aan de grote tafel. Een grote schaal lasagne op tafel. Groot en klein maken grapjes, eten met smaak en lachen wat af. GELUK! Absoluut met een hoofdletter!
Ouders waren wat later, dus nog tijd voor hardloop en fietswedstrijden ( we waren allemaal buiten adem). En zo werd een dag die begon met balen ( weer een dag wacht) , een dag met een gouden randje.
Ik heb een goede les geleerd: ik stop ( zeker op dit blog) met klagen.
Maak nog bewustere keuzes : een bloesje uit de kringloopwinkel voor 1,50 en dan wel Jamie's kookboek thuis kopen ( wel tweedehands voor 25 euro i.p.v. 34,95). Voor mij twee keer genieten.
Soms ongezond, soms gezond eten ( dat bloesje moet wel blijven passen).
En niet alles in de hand willen houden.
Mag daar nog een dank je wel voor een geduldige vriendin bij?
Dan komt het allemaal wel goed.
Geniet van je keuzes!
groetjes, Franca.