Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 25 oktober 2014

Rust

Zaterdagmiddag.
Rust.

Zeven dagen gewerkt.
Discussie met kraamvrouw: wat hoort er nog bij kraamzorg?
Dagelijks drie verdiepingen stofzuigen en dweilen?
We kwamen er samen uit ( ik deed meer dan normaal, zij accepteerde dat niet alles wat ze wilde haalbaar was).

Drie prachtige kindjes, lichte zorg over smetvrezige moeder.
Het komt allemaal wel goed.

Thuis.

Plan was: met manlief stof gaan kopen voor de gordijntjes en de pipowagen afwerken.

Wegens situatie oma vandaag, gingen we niet van huis.
Ging ik de keuken grondig poetsen , nam alles in de huiskamer vochtig af, en ging door het hele huis met de stofzuiger. Zijn badkamer en toilet weer blinkend schoon, net als een deel van de ramen, binnen en buiten.

Dochter had een vriendin over, manlief ging koken.
Huiskamer en keuken "bezet".
En zo zat ik zomaar op een "gewone" Zaterdagnamiddag in mijn eentje bij het vuur in de veranda. Rust.

Overdacht ik de komende tijd.

Nog veel cursussen ( die accreditatie punten moeten binnen een bepaalde tijd, en laat er nou deze maand drie cursussen zijn), met bijbehorend huiswerk.

De "opening" van de pipowagen ( met een high tea met vriendinnen, en een workshop in de veranda), waar nog een flinke voorbereiding aan vooraf gaat.

Willen we ( manlief en ik) tussendoor toch echt graag die zolder helemaal leeg en verbouwd hebben. 


Hoewel ik  echt niet zou willen dat schoon zo'n plaats in mijn leven in neemt als bij de kraamvrouw waar ik afgelopen week was, is een lekker schoon en fris huis wel heel fijn!
En die zolder zit me in de weg.

En dus......
Rust!
Niet alleen deze Zaterdagmiddag, maar de komende paar weken, neem ik de tijd voor bovenstaande zaken.

Hoop ik fris en uitgerust bij jullie terug te komen.
Vol energie en vrolijkheid, en met ladingen mooie foto's.

Tot ziens!

groetjes, Franca.

vrijdag 17 oktober 2014

genieten van eten, voor klein en groot

Nog steeds lees ik in het "huttenbouwersboek" , en bladzijde voor bladzijde komt ik fijne dingen tegen.
Zoals hier over kinderen en eten.
Over eten gesproken: tijd voor het boodschappenlijstje , nog een paar vrije dagen, dus tijd voor "extra" koken.
Gezond ,anders dan anders, maar vooral lekker.
Verdiend de foto geen schoonheidsprijs , de taco was echt lekker hoor!
Voor de mannen ( letterlijk nu dochterlief op kamers is) met gehakt ( niet veel , maar meer als in recept, 3 ons),en een klein beetje van het blik bonen.
De rest van de bonen ging bij de quorn die ik overhad ( 1e deel was voor bij de boerenkoolstamppot). De kruiden maakte het recept.
Heel veel kleingesneden groente in schaaltjes en zure room en guacamole .
Misschien niet mooi om te zien, maar wel lekker.
Het deeg van de kruidentaart leek me wat saai, dus besloot ik een kwarkdeeg te maken.
Hoe was die verhouding ook alweer?
Googelend kwam ik bij Puur Gezond uit, fijne site!
Lekker kwarkdeeg gevonden, en een stukje van Gees van Asperen.
Ze schreef een kookboekje ( en geeft cursussen ) over baby eten koken, waarbij je met een paar aanpassingen meteen echt lekker eten voor volwassenen hebt. Boekje heet: Samen aan tafel.

Direct doorgestuurd naar familie ( die eerder over baby-eten koken vragen aan mij stelden).Ik heb geen baby'tje meer, maar wie belangstelling heeft:
http://geesvanasperen.blogspot.nl/


  Deeg staat klaar, tijd voor de lunch.
Makkelijk vandaag. De kleingesneden groenten die van de taco's over zijn, met wat kleine tomaatjes en stukjes komkommer en een halve avocado.
Dressing van een klein scheutje karnemelk, appelazijn en een klein lepeltje jam, klinkt misschien gek, maar lekker! Uren geen trek meer gehad!
Om vervolgens, om mijn gemakje, wat te kloppen....
Wat te snijden....
En kijk, de taart staat klaar.
Laatste vrije dag, dus nog snel even wat boodschappen, koffie en dan...
Eten!
Dit keer smaakte het wel net zo lekker als het er uit zag.

Ik verheugde me al op de ratatouille van de volgende dag.
Helaas...omdat ik de eerste werkdag zou hebben, besloot ik kip ( en een vleesvervanger) uit de vriezer te halen ,met een bloemkooltje en aardappeltjes , een makkelijk te doen maaltijd voor manlief.
Tja en als je dan 's ochtends gebeld word: " we hebben een gezinnetje voor je, maar die komen morgen pas thuis", dan baal je wel een beetje.

Vandaag ga ik naar dat gezinnetje, voor zeven dagen, en nu maar hopen dat manlief al dat snijwerk niet erg vind ( ik heb de boodschappen al gedaan dus wie weet..), en er vanavond zomaar ratatouille op tafel staat.

Fijn weekend!

groetjes, Franca.


woensdag 15 oktober 2014

thuistherapie

Er was een weekend, met veel uitzoekwerk, maar vooral met een heel vol hoofd.
Een heel weekend vrij, samen met man en dochter ( en de jongens zijn er hier en daar tussen werk en uitgaan ook) en je " zit " nog steeds in het gezin waar je vrijdag afscheid van nam.
Terwijl je een lekkere vega-spaghetti met salade van manlief eet ( nog wel in de veranda). Terwijl je man een super sinaasappel-pudding heeft gemaakt. Daar moet aan gewerkt worden!
  Maandagochtend komt de cd speler op tafel, en wat boeken.
Huiswerk!
 Het blijkt nodig, zelfs dit prachtige tijdschrift zorgt niet voor ontspanning.
Aan de slag!
Ik staar wat uit het raam, terwijl ik luister naar Fred ( Sterk).
Over: wat is zelfwaardering?
En vooral : de interne criticus en hoe die onschadelijk te maken.
Het voorbeeld van rust loopt zo voor me. Maar ja...die hadden niet met deze kraamvrouw te maken.
Of het helemaal aan haar lag?
Natuurlijk niet!
Ik zat gewoon even niet zo sterk in het vel, normaal zou ik hier prima mee overweg kunnen. Toch zit ik meer met de dame zelf ( en vooral haar kindje), als alles zo perfect moet, als het blik voeding op het aanrecht er voor zorgt dat je niet ontspannen beneden kunt zitten, als je zo boos doet tegen je moeder om helemaal niks ( hoe het koffiezetapparaat werkt), als je man het even niet meer trekt, en je ouders ( van ver) moeten komen en blijven slapen, hoe moet dat met dat lieve babietje?
Ik lees een oud kinderboek, waarin alles zo simpel lijkt en zorg intussen goed voor de innerlijke mens. En langzaam besef ik : alles komt wel goed.
Deze dame krijgt ( al vanaf vandaag) begeleiding, en ik kan het los laten.

Hoewel ik al besloten had er niet meer over te schrijven, doet het me zo veel dat de sfeer ook hier door dringt : zeer binnenkort gaat oma naar het verpleeghuis, omdat de thuiszorg de verzorging te zwaar vind. Omdat het " helder" en "afwezig" zijn in verhouding 85/15 procent ligt ( en dan 85 % helder) , hoopte we op een "gewoon" verpleeghuis. Helaas blijkt het toch een gesloten afdeling te worden.
Hoe lief oma dat ook accepteert: " als het dan toch moet, het liefst daar en daar" ( plaatsnaam dorp), ik vind het bijna onmenselijk.
Kan er heel slecht mee dealen. Maar ook dit moet ik los laten.
Goed eten, ontspanning ( door simpel kinderboek), tussendoor ga ik de keuken opruimen, wasjes aanzetten , gewoon rommelen in huis.
Luisterend naar Fred.
De vriendin ( waar ik heen"moest" wegens lang niet gezien en hoe was de vakantie), blijkt niet thuis te zijn. Is het erg dat ik daar blij mee ben?
Fred gaat even uit, bij de koffie ( heerlijke cappuccino) leg ik wat boeken klaar.
Eat to live moet even wachten, net als geld besparen.
Opvoeders en huttenbouwers dan.
Och wat een genot, en wat een herkenning!
Dit lijkt op hoe wij de kinderen opvoedden ( al sliepen die meestal in eigen bed, en vond ik dragen toen erg zwaar).
Maar het sfeertje, het gemoedelijk, dat herken ik zo!
Mijn roze sjaal geeft breiontspanning ( in tegenstelling tot het zwarte kabelwerk wat ik ook onderhanden heb).
Langzaam komt de rust. Kijk ik rond en dringt het door: alles komt wel goed.
Het babietje in dat gezinnetje, heeft tenslotte meer mensen om zich heen.
Als moeder vier dagen werkt, zijn er dagen bij de beide opa's en oma's, een dag bij pa en een dag op het kinderdagverblijf.
En ook kindjes waar de snoetenpoetsers direct naast het ontbijtbordje liggen ( en steeds ook tijdens het eten gebruikt worden, zoals ik laatst in een gezinnetje zag) komen ook groot! Ik gun ieder kindje een huttenbouwers-jeugd, maar dat is nou eenmaal niet mogelijk.
Ik ga even "buurten" bij opa en oma. Oma is helder en grappig. Lief mens.
Ze gaat het redden, we geven nog niet op, misschien is er meer zorg thuis mogelijk of toch nog een ander tehuis?
We doen ons best!
Thuis loop ik de tuin even door en pluk hier en daar wat "herfstigs".
Kijk hier mag ik zo weer zitten, wat een boffer he?

Ik besluit het huis niet meer uit te gaan, we eten gewoon een lekkere stamppot, kan ik fijn nog even breien. Oudste komt thuis, even bijkletsen ( hij had zomaar op maandagavond een hard-rock-gedoe en sliep bij vrienden, ik zie hem nu pas weer), en dan koken.
Boerenkool-stamppot  , met een extra pannetje voor de tweede zak ( voorgesneden ja) boerenkool, omdat ik een te kleine pan had.
Met spekjes, worst en groenten met quorn voor mij.
Eten.
Later zal ik met jongste een fijn gesprek hebben naar aanleiding van een dubbeltje op zijn kant, werkt manlief alle deurtjes voor de pipowagen af, en maakt oudste in de voorkamer zijn huiswerk.
Niks bijzonders, een gewone dag, en toch...voor mij zo nodig.
Hoe zullen we het noemen?
Thuistherapie , lijkt me een goede omschrijving!
Ik ben weer rustig en ontspannen, kan er weer tegen, dat zou je meer mensen gunnen...een dagje thuistherapie!

Fijne dag!
 groetjes, Franca.

zondag 12 oktober 2014

Zolderopruiming

Ik stapte naar buiten ( om foto's te maken van de spulletjes die op marktplaats konden) en daar zat dochterlief samen met Poespoes.
Wat een plaatje!

Of de zolder leeg is?
Nee, inmiddels heb ik besloten dat het maar wat rustiger moet.
Tenslotte staan veel spullen daar sinds mijn ouders in het bejaardenhuis gingen wonen ( 11 jaar geleden), kwam er wat bij toen mijn moeder overleden was en mijn vader naar het verpleeghuis ging ( 10 jaar geleden) en kwam er nog wat bij toen ook mijn vader overleed (3 jaar geleden).

Neem daarbij de kinderspulletjes die ik zorgvuldig bewaard had, en zie daar sentiment ten top. Dat gooi je niet lichtvoetig weg.
Toch heb ik besloten dat het meeste echt de deur uit moet.

Soms vormen "spulletjes" ballast, en dat zijn ze niet waard!
Vijftien dingen zijn er op marktplaats gezet, een volle aanhanger is er naar kringloop en stort en drie dozen boeken naar de boekenmarkt.
Goed bezig, al zeg ik het zelf!
En die lege zolder....die zien jullie echt nog wel!

Fijn begin van de werkweek!
 groetjes, Franca. 

maandag 6 oktober 2014

van groentechili, kanjers, een boek en de woonbeurs.....

Je moet er even wat voor doen ( en de tijd nemen om rustig te laten pruttelen), maar dan heb je ook een heerlijk gerechtje.
Eerder maakte ik al de chili con carne , en omdat ik toen ook trek in chili kreeg, werd de groente-chili er bij gemaakt.
Te eten met rijst ( klein pannetje gemaakt), tortilla's , en we hadden ook nog een naan-broodje liggen.
Voeg daarbij in dunne plakjes gesneden bosui, crème  fraîche ( niet in huis dus zelfgemaakt) en wat geraspte kaas en het hele gezin zat te smullen van zijn of haar eigen gekozen samenstelling.
Een aanrader wat mij betreft!
Mam, we gaan kleding verven op school, heb jij nog iets?
En zo staat daar ineens je dochter in het pak dat jij droeg toen je twaalf-en-een-half jaar getrouwd was ( wie wat bewaard).
Leuk, vond ze, maar zonde om te verven.
Dus ging ze met een lange witte blouse zonder mouwen aan de haal.
Zaterdag zagen we elkaar op de woonbeurs, en ja met de geverfde blouse.
Heerlijk zo'n dame.
Ze was zomaar een dagje thuis door de week ( uitval op school), en maakte meteen een lekker toetje voor ons.
Chocoladetoetje met banaan.
Al hebben we het sausje wat er bij stond maar weg gelaten, verdunde chocomel met heel veel suiker...nou nee, dank je wel.
Oudste heeft het voor elkaar: paprika's uit eigen tuin ( eigengemaakte kas) !
Niet super groot, wel heel lekker.
En verder: genoot ik van een bijzonder boek. Ik nam het mee uit de bieb, omdat het over koken ging. Blijkt er toch iets meer achter te zitten, een verhaal over een dame met asperger die na de dood van haar ouders alleen verder moet.
Over ouders die willen voorkomen dat ze een stempel "opgeplakt" krijgt.
Over beschermen en ( te veel) beschermd worden.
Dat er ook geesten in voor komen die opgeroepen werden door bepaalde gerechten te koken...mmm, dat had voor mij niet direct gehoeven. Maar toch...mooi boek!
Ging ik op zoek naar meer boeken van dezelfde schrijfster,blijkt dat dit haar debuut was, en er daarna nog geen nieuw boek uit gekomen is, toch jammer.





Hebben manlief en de kinderen( met aanhang) zich Zondag uit de naad gewerkt, voor het nichtje van mijn man.

Haar schoonvader is overleden en nu moest het hele huis leeg.
In ieder geval al het zware werk is gedaan, de rest van het uitzoekwerk ( papieren , boeken e.d.) kan ze beter zelf doen.
Trots ben ik op die kanjers! Waar ik uit hing? Ik moest werken.

Ging ik Zaterdag met man en dochter ( en die had weer een oud huisgenootje meegebracht) naar de woonbeurs.
Heerlijk, wat een ideeën, leuke dingen, inspiratie, ik ging spontaan opruimen en anders inrichten toen ik thuis kwam ( natuurlijk ook omdat ik het mokkenrek een plaatsje wilde geven).

O ja, die fruitschaal...is de glazen deur van een oude wasmachine. Ooit gezien in een genoeg, nu kreeg ik er zelf een.
Overigens: als je echt mooie foto's van de woonbeurs wilt zien, ga dan even langs bij Zilverblauw!
Zie ik je daar ( ik ga ook nog even na genieten)!

En die zolder?
Bijna...nu eerst werken, een weekje geduld, dan werk ik het helemaal af!



groetjes, Franca.

zondag 5 oktober 2014

't komt goed

Zie je de bakjes die ik eerder bij de kringloop scoorde?
Ondanks dat manlief gisteren de hele dag in touw was voor zijn nichtje, heeft hij toch een begin gemaakt met de keuken in de pipowagen.
Ik kan niet wachten tot ik het eindresultaat kan zien!

 Hebben we een "nieuwe" fruitschaal, drie keer raden wat het was...
Heb ik mezelf verwend met een cadeautje van de woonbeurs.
Het mokkenrek wat al zo lang op mijn verlanglijstje stond!
Nu even op de huiskamertafel, straks ( waarschijnlijk) in de pipowagen.

Later meer, ik schrijf dit nog voor werktijd, dus snel aan de slag!

Fijne dag!

groetjes, Franca.



vrijdag 3 oktober 2014

lief cadeau

Krijg ik ( wij) toch zomaar een hartstikke lief ( en leuk) cadeau in de brievenbus. Nog wegens ons 25 jarig jubileum.
Je kunt maar boffen.

Verder maakte ik een heerlijke vega chili , en een chocolade bananen-toetje.
Was dochterlief zomaar een dag midden in de week thuis. En ga ik nu vliegensvlug terug naar de zolder ( wat kan er een berg aan spullen op een zolder staan). Morgen moet de zolder leeg zijn.
Duim maar voor me.

Fijn weekend,
                  groetjes,
                             Franca.