van engels spreken in nederland en nog het een en ander....

Heel veel plannen spookte door mijn hoofd, maar afgelopen weken was er één "ding" waar we mee bezig waren: opa.
Want één keer wat aan de sukkel ( doordat hij door zijn rug gegaan was), komt er ineens van alles op ons pad waar we iets mee moeten.
Zoals twee medicijnen die de rijvaardigheid beïnvloeden ( bij een bijna 90 jarige man, waarvan wij al langer willen dat hij stopt met auto rijden , afgelopen weekend reed hij nog een deuk in manlief zijn auto).
Als zoon ( en schoondochter) vinden we dan toch dat we in moeten grijpen.
Dus kreeg hij de keus ( en koos helaas heel eigenwijs voor geen medicijnen maar wel autorijden), en neemt nu paracetamol.
Overigens kan hij prima bukken, en bewegen, we zijn bang dat het meer in zijn hoofd zit, en dat is moeilijker....

Hij krijgt inmiddels ook dagelijks zijn eten van ons, waardoor ik nu echt wel weer eens zin heb in iets anders dan groente, vlees en aardappels ( met vleesvervanger voor mij).
Maar hij eet nu in ieder geval.
Heeft hij zelf gebeld voor hulp bij het ( steun) kousen aantrekken, wat uitliep op en zeer boze opa ( niet iedereen kan direct doen wat hij wil op het tijdstip dat hij wil), en nogal wat gedoe.
Manlief heeft vandaag vrij om het een en ander op te lossen en recht te praten...
Of er ook wat leuks was?

 Ja zeker!
Ken je die dame met een kastjes tic?
Die ging als uitje met haar man naar een brocante fair in een kasteel, en zag daar op de ( werkelijk) allereerste stand en kastje waar ze direct verliefd op was...
Ze liep stoer door, maar kwam na het eerste zaaltje toch terug...en kocht het kastje.
Het zag er wel heel anders uit dan nu.
Het was waarschijnlijk als speelgoed door een kind gebruikt en zat helemaal onder de lijmresten van stikkers .
Toen we ( we hebben nog wel de rest van de fair bekeken, maar niks meer gekocht), het kastje op gingen halen, vertelde de verkoopster dat ze net pas gehoord had, waar deze kastjes voor gemaakt werden.
Ik denk dat dat ons geluk was ( het prijsje was heel leuk), en de stickers hadden haar waarschijnlijk op het verkeerde been gezet.
Oorspronkelijk was het om leerling houtbewerkers en meubelmakers te laten oefenen, in het klein.
Thuisgekomen heeft onze jongste me geholpen om met een middeltje om stickers te verwijderen.
Dat middeltje had hij destijds gekocht om de stickers die op zijn auto zaten er af te krijgen.
Uiteindelijk heeft hij de resten met een oud pasje weg kunnen krabben.
Nu heb ik een kastje met de oude verf er nog op, waaraan je kunt zien dat de leerling pas begonnen was ( waar ik het alleen maar leuker door vind).
In de kleur groen waar ik zo van hou!
Elke keer als ik de kamer in loop word ik er weer blij van!

En in het kastje...
Allerlei spulletjes die ik in de loop van tijd gekocht ( of gemaakt) heb, en heel leuk vind!
Hoe leuk ook, langzamerhand kwam het wel heel vol te staan in huis met al die "rommeltjes".
Nu oogt de huiskamer al stukken rustiger.
En over een tijdje wil ik alle ( poppenspullen), oftewel oud speelgoed, naar de voorkamer doen waar ik zit te knutselen.
Dan word de huiskamer rustiger en kan ik toch van mijn rommeltjes genieten!
Maar dit kastje ( wat normaal dicht staat) help al een stukje.

En verder...
Lijkt de Engelse taal hier in Brabant het Nederlands te overtroeven.
Weer was ik in twee gezinnen ( een Pools gezin en bij een Tamil  gezin), waar ik bij beide Engels moest spreken.
Toen ik een paar dagen later, met mijn dochter naar de stad ging, bleek bij twee ( kleding) zaken vrijwel alleen Engels sprekend personeel te zijn.
Moeten we daar wel mee door gaan?
Moeten we niet van mensen die hier willen blijven wonen ( beide gezinnen hadden een vaste baan en een koophuis), verwachten dat ze Nederlands gaan spreken?
En is het normaal dat de verkoper je Nederlands niet verstaat en je vraagt om Engels te spreken?
Ik weet dat een oud ( ze is vorig jaar met pensioen gegaan) collega hier mee in de problemen kwam.
Ze is niet zo goed in Engels ( logisch op die leeftijd), en werd door haar Poolse gezin daarom uitgelachen....
Wat vinden jullie van Engels sprekende mensen in Nederland, die geen Nederlands leren?

Overigens heb ik daar prima gewerkt, en vond ik het heel bijzonder dat de Tamils ook voedingswetten hebben ( zoals Joden), in dit geval voor voeding na een bevalling.
Het deed me een beetje denken aan de ayurveda voedingsleer, maar er waren ook duidelijke verschillen.
Het zorgde voor onderhandelingen met oma die kookte ( en tijdelijk inwoonde), maar we bleken meer overeenkomsten als verschillen te hebben, in ideeën over voeding, dus het kwam prima voor elkaar.
Water drinken ( wat wij jonge moeders adviseren), mocht dus echt niet, maar met warm water met kruiden (thee) mocht wel .
De kruiden balletjes ( koriander, kurkuma, palmsuiker en verse gember en knoflook,tot een balletje gekneed door er sesamolie door te mengen)  waren  ( volgens de kraamvrouw) ronduit vies, maar werkte waarschijnlijk wel , de baby was op dag vijf al op geboortegewicht!
Yoghurt en andere melkproducten waren helemaal uit den boze ( gaven krampjes) eieren mochten dan weer wel en een bepaalde rijstsoort ook , en zo was er nog veel meer.
Heel interessant voor mij omdat ik zo graag veel over voeding leer.
Verder mocht moeder bijna niks doen ( goede rust) en deed vader en oma alles voor haar, dat zal vast ook geholpen hebben!
De Poolse dame daarentegen deed alles alleen ( manlief heb ik zelden anders dan slapend gezien) , maar ook daar sloot ik af met een baby boven geboortegewicht ( ook zij gaf borstvoeding) en hier was een moeder die echt een natuurtalent was en de zaken prima voor elkaar had!
Een mooi vak heb ik toch!
Al wil ik nu graag weer eens "gewoon" acht dagen kramen in één gezinnetje!

Bovendien had ik de afgelopen weken ook nog drie scholingen.
Alles is goed afgesloten en mijn herregistratie is inmiddels weer binnen!
Nog één praktijk scholing en dan vind ik het wel even mooi ( al komen dan waarschijnlijk de basis scholingen voor de nieuwe registratie al weer gauw) .
Vandaag bij de oud collega op de koffie ( doe ik te weinig , maar er moet ook altijd zo veel), en vanmiddag gaan we een vilten muisje maken, mijn beste vriendin en ik ( waar ik ook al veel te weinig tijd voor heb), gezellig!
Deze vrije dagen wil ik in ieder geval nog drie mensen bezoeken, die het nodig hebben.
Dan maar wat minder poetsen, dat komt wel goed.

Dank je wel dat je je door deze woordenstroom heen geworsteld hebt, en laat alsjeblief even weten wat je van het Engels spreken vind!

Hele fijne dag!
groetjes, Franca.

zet maar een potje koffie of thee....

Nudges, die zou ik toe gaan passen...maar ja, soms loopt het even anders.
Ik ( of eigenlijk manlief) paste er een toe.
Hij hing verduisterende rolgordijntjes op bij de twee ramen in onze slaapkamer.
Wat ik zie als een nudge , omdat de overburen een spotlicht ( echt enorm felle lamp) hebben geplaatst tegen hun schuur.
Die staat voor ons huis en elke keer dat de lamp ( met sensor) aanspringt, word ik wakker of ( in geval van in bed wegens migraine), krijg nog ergere hoofdpijn.
De rolgordijntjes waren al ( lang) in huis, maar die wilde ik bewaren tot de verbouwing boven klaar is.
Maar ja, er komt steeds iets tussen en het kan dus nog wel even duren.
Intussen werkt dit prima!
Niet midden in de nacht wakker schrikken ( en niet meer in slaap kunnen komen), en geen onnodige extra hoofdpijn.

Er was het plan om de aanrecht leeg te maken en vervolgens een simpel koffiezetapparaat ( pure nostalgie , de oude D E van mijn moeder) er op te zetten.
Omdat ik dan voor grote gezelschappen sneller koffie heb ( als met het grote apparaat één voor één gezet). En de oude keukenmachine van oma verdiende misschien ook wel een ereplaatsje ( in de hoop op vele extra gezonde maaltijden met , heel makkelijk gesneden groenten).

 Maar toen kwam er wat zorg om opa.
Hij was ( met het in de auto tillen van zijn rollator), door zijn rug gegaan.
De sta op stoel ( die nog van mijn vader is geweest), bleek zijn beste tijd gehad te hebben( en deze opa is ook veel kleiner dan mijn vader was, dus paste het ook niet goed).
Gelukkig vond ik een mooie nette bruin leren stoel, waar het plankje van uitgezet kon worden ( niet  zo luxe als die van mijn vader, maar veel beter passend).
Manlief haalde die op, deed de oude weg ( wat een behoorlijk kostenplaatje bleek), en opa kon weer prima zitten.
Of dit nu een nudge is?
Dat opa met een gloeiend hete waterkoker ging lopen op zijn rollator waar geen dienblad op zit ( die vervolgens viel, maar gelukkig alleen schade aan de waterkoker, niet aan opa), vond ik wel een héél slecht idee!
Dus kreeg de waterkoker een plaatsje in de huiskamer.
Is dat een nudge?
Toen hij vervolgens een bord eten van zijn rollator al liet kukkelen ( en manlief belde om het op te ruimen), was het opnieuw tijd voor actie.
Gelukkig vond ik een nog vrij nieuwe rollator met dienblad voor een heel fijn bedragje ( nu hoeft hij de andere thuis ook niet meer uit de auto te halen).
Weer wat opgelost ( al dan niet een nudge).
Waarna we er achter kwamen dat hij de maaltijden die thuisgebracht weren, had opgezegd ....en erger nog, heel slecht at..
Voorlopig koken wij voor hem, om hem weer goed aan het eten te krijgen.
Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat hij weer een aantal maaltijden , kant en klaar gaat gebruiken ( nu eten wij alleen Hollandse pot, en dat is maar even leuk).
We hebben inmiddels een heel eenvoudige magnetron voor hem gekocht, nu nog zoeken naar een systeem wat werkt en dat hij zo zelfstandig mogelijk is en wel goed eet...we puzzelen nog even!
Verder vond ik een sokken aan en uit trek ding ( zodat opa niet hoeft te wacht tot iemand van ons hem helpt, maar weer wat zelfstandiger is), en dat is zeker een nudge!
Dus weinig hier in huis maar veel voor opa.

Verder ging de minikerstboom naar buiten, en kwam er ook een vogeltaart.

Las ik wat boeken en leerde veel van het laatste gezinnetje.
Vooral over mezelf en mijn grenzen bewaken.
Hoe ik toch ( gedeeltelijk) weer een bed verschoonde ( terwijl de afspraak is dat we dat niet doen als het bed niet ophoog staat, en dat met het gezin besproken was).
Dat een badkamer zo hygiënisch mogelijk moet zijn, en dat je dat ook in meerdere dagen kunt bereiken.
Dat er mensen zijn die het kunnen...volledig relaxt zijn al is het huis ( heel voorzichtig gezegd) niet zo schoon.
Gelukkig waren ze aardig en zorgde ze super voor hun kindjes.
Het ging dus echt over mij.
Hoe ik mijn grenzen bewaak, wat belangrijk is wat ik echt moet doen, en wat ik zou willen maar niet hoef.
Nog steeds heb ik wat te leren!
Maar het gaat echt steeds beter ( al kwam ik echt weer veel te moe thuis).
Voordeel: je ziet zomaar hoe fijn het is om in een schoon huis thuis te komen!

Kijk ik ben nogal van leuke kleine vondsten, voornamelijk in de kringloopwinkel.

Niet duur, leuk en toch niet zo belastend voor het milieu als het uit de kringloopwinkel komt?

En dan vind je ( precies daar) dit boekje voor een euro.

En thuisgekomen ga je lezen..

Nou was ik ( door het laatste gezinnetje en omdat ik toch de kerstspulletjes op ruimde) al bezig het huis leger te maken, maar toch...

Ik las meerdere boeken over minimalisme.

En ook youtube filmpjes en blogs met dit onderwerp heb ik gelezen of gezien, maar niet een sprak me zo aan als dit kleine boekje van Dennis Storm!

Ook zocht ik de docu De prijsvechter op, en dat gaf veel inzicht!

Ga ik nu mijn hele huis leeg halen, en wonen in een super minimalistisch huis? 

Nee, maar ik ga wel ( nog ) beter nadenken over wat ik koop ( en waar), over dat je soms best iets duurs mag kopen, waar je echt veel plezier van hebt ( beter als heel veel goedkoop).

Laat ik zeggen...ik ben nog niet klaar met dit boekje.

Tot slot een Ted talk van Eva Jarlsdotter.

Met de uitleg van het draadje...

Mijn verhaal is lang genoeg, ga gewoon maar even kijken.

Ik wens jullie veel inzicht en inspiratie toe!

groetjes Franca.