Heel veel plannen spookte door mijn hoofd, maar afgelopen weken was er één "ding" waar we mee bezig waren: opa.
Want één keer wat aan de sukkel ( doordat hij door zijn rug gegaan was), komt er ineens van alles op ons pad waar we iets mee moeten.
Zoals twee medicijnen die de rijvaardigheid beïnvloeden ( bij een bijna 90 jarige man, waarvan wij al langer willen dat hij stopt met auto rijden , afgelopen weekend reed hij nog een deuk in manlief zijn auto).
Als zoon ( en schoondochter) vinden we dan toch dat we in moeten grijpen.
Dus kreeg hij de keus ( en koos helaas heel eigenwijs voor geen medicijnen maar wel autorijden), en neemt nu paracetamol.
Overigens kan hij prima bukken, en bewegen, we zijn bang dat het meer in zijn hoofd zit, en dat is moeilijker....
Hij krijgt inmiddels ook dagelijks zijn eten van ons, waardoor ik nu echt wel weer eens zin heb in iets anders dan groente, vlees en aardappels ( met vleesvervanger voor mij).
Maar hij eet nu in ieder geval.
Heeft hij zelf gebeld voor hulp bij het ( steun) kousen aantrekken, wat uitliep op en zeer boze opa ( niet iedereen kan direct doen wat hij wil op het tijdstip dat hij wil), en nogal wat gedoe.
Manlief heeft vandaag vrij om het een en ander op te lossen en recht te praten...
Of er ook wat leuks was?
Ja zeker!
Ken je die dame met een kastjes tic?
Die ging als uitje met haar man naar een brocante fair in een kasteel, en zag daar op de ( werkelijk) allereerste stand en kastje waar ze direct verliefd op was...
Ze liep stoer door, maar kwam na het eerste zaaltje toch terug...en kocht het kastje.
Het zag er wel heel anders uit dan nu.
Het was waarschijnlijk als speelgoed door een kind gebruikt en zat helemaal onder de lijmresten van stikkers .
Toen we ( we hebben nog wel de rest van de fair bekeken, maar niks meer gekocht), het kastje op gingen halen, vertelde de verkoopster dat ze net pas gehoord had, waar deze kastjes voor gemaakt werden.
Ik denk dat dat ons geluk was ( het prijsje was heel leuk), en de stickers hadden haar waarschijnlijk op het verkeerde been gezet.
Oorspronkelijk was het om leerling houtbewerkers en meubelmakers te laten oefenen, in het klein.
Thuisgekomen heeft onze jongste me geholpen om met een middeltje om stickers te verwijderen.
Dat middeltje had hij destijds gekocht om de stickers die op zijn auto zaten er af te krijgen.
Uiteindelijk heeft hij de resten met een oud pasje weg kunnen krabben.
Nu heb ik een kastje met de oude verf er nog op, waaraan je kunt zien dat de leerling pas begonnen was ( waar ik het alleen maar leuker door vind).
In de kleur groen waar ik zo van hou!
Elke keer als ik de kamer in loop word ik er weer blij van!
En in het kastje...
Allerlei spulletjes die ik in de loop van tijd gekocht ( of gemaakt) heb, en heel leuk vind!
Hoe leuk ook, langzamerhand kwam het wel heel vol te staan in huis met al die "rommeltjes".
Nu oogt de huiskamer al stukken rustiger.
En over een tijdje wil ik alle ( poppenspullen), oftewel oud speelgoed, naar de voorkamer doen waar ik zit te knutselen.
Dan word de huiskamer rustiger en kan ik toch van mijn rommeltjes genieten!
Maar dit kastje ( wat normaal dicht staat) help al een stukje.
En verder...
Lijkt de Engelse taal hier in Brabant het Nederlands te overtroeven.
Weer was ik in twee gezinnen ( een Pools gezin en bij een Tamil gezin), waar ik bij beide Engels moest spreken.
Toen ik een paar dagen later, met mijn dochter naar de stad ging, bleek bij twee ( kleding) zaken vrijwel alleen Engels sprekend personeel te zijn.
Moeten we daar wel mee door gaan?
Moeten we niet van mensen die hier willen blijven wonen ( beide gezinnen hadden een vaste baan en een koophuis), verwachten dat ze Nederlands gaan spreken?
En is het normaal dat de verkoper je Nederlands niet verstaat en je vraagt om Engels te spreken?
Ik weet dat een oud ( ze is vorig jaar met pensioen gegaan) collega hier mee in de problemen kwam.
Ze is niet zo goed in Engels ( logisch op die leeftijd), en werd door haar Poolse gezin daarom uitgelachen....
Wat vinden jullie van Engels sprekende mensen in Nederland, die geen Nederlands leren?
Overigens heb ik daar prima gewerkt, en vond ik het heel bijzonder dat de Tamils ook voedingswetten hebben ( zoals Joden), in dit geval voor voeding na een bevalling.
Het deed me een beetje denken aan de ayurveda voedingsleer, maar er waren ook duidelijke verschillen.
Het zorgde voor onderhandelingen met oma die kookte ( en tijdelijk inwoonde), maar we bleken meer overeenkomsten als verschillen te hebben, in ideeën over voeding, dus het kwam prima voor elkaar.
Water drinken ( wat wij jonge moeders adviseren), mocht dus echt niet, maar met warm water met kruiden (thee) mocht wel .
De kruiden balletjes ( koriander, kurkuma, palmsuiker en verse gember en knoflook,tot een balletje gekneed door er sesamolie door te mengen) waren ( volgens de kraamvrouw) ronduit vies, maar werkte waarschijnlijk wel , de baby was op dag vijf al op geboortegewicht!
Yoghurt en andere melkproducten waren helemaal uit den boze ( gaven krampjes) eieren mochten dan weer wel en een bepaalde rijstsoort ook , en zo was er nog veel meer.
Heel interessant voor mij omdat ik zo graag veel over voeding leer.
Verder mocht moeder bijna niks doen ( goede rust) en deed vader en oma alles voor haar, dat zal vast ook geholpen hebben!
De Poolse dame daarentegen deed alles alleen ( manlief heb ik zelden anders dan slapend gezien) , maar ook daar sloot ik af met een baby boven geboortegewicht ( ook zij gaf borstvoeding) en hier was een moeder die echt een natuurtalent was en de zaken prima voor elkaar had!
Een mooi vak heb ik toch!
Al wil ik nu graag weer eens "gewoon" acht dagen kramen in één gezinnetje!
Bovendien had ik de afgelopen weken ook nog drie scholingen.
Alles is goed afgesloten en mijn herregistratie is inmiddels weer binnen!
Nog één praktijk scholing en dan vind ik het wel even mooi ( al komen dan waarschijnlijk de basis scholingen voor de nieuwe registratie al weer gauw) .
Vandaag bij de oud collega op de koffie ( doe ik te weinig , maar er moet ook altijd zo veel), en vanmiddag gaan we een vilten muisje maken, mijn beste vriendin en ik ( waar ik ook al veel te weinig tijd voor heb), gezellig!
Deze vrije dagen wil ik in ieder geval nog drie mensen bezoeken, die het nodig hebben.
Dan maar wat minder poetsen, dat komt wel goed.
Dank je wel dat je je door deze woordenstroom heen geworsteld hebt, en laat alsjeblief even weten wat je van het Engels spreken vind!
Hele fijne dag!
groetjes, Franca.
16 Delicious Fall Squash Soup Recipes
1 dag geleden