Vrije dagen, wat doe je dan zoal?
Nou koken.
Veel ovengerechten, omdat die altijd lekker zijn ( en al helemaal in de winter).
En lezen ( waarbij de voorkant van het boek me deed denken aan de kleuren die mijn keukenstoelen vroeger hadden ( de stoelen hebben we nog, maar inmiddels hebben ze al wat kleuren gehad).
Deze foto is nog van een wacht ( toen ik mijn broodtrommeltje thuis kon leeg eten omdat er rond lunchtijd nog geen oproep was).
Kijken hoe de amaryllis bol ( die ik vorig jaar bij de opruimingsbak van het Kruidvat kocht voor 1,50, daarna gebruikte in een simpel tafel kerststukje en nu alsnog besloot te proberen in wat potgrond te zetten) toch nog gaat groeien.
En groeien...
En groeien, en geniet daar elke dag weer van!
Was de sneeuw niet zo fijn toen ik nog naar het werk moest rijden, maar heerlijk toen ik alle tijd had om er met mijn laarzen doorheen te wandelen ( houden jullie ook zo van het geluid van sneeuw onder je voeten).
En dat smaakte best ( zo zei oudste, dus ik denk dat hij het gewone eten toch lekkerder vind).
Koud weer , soep weer, dus elke dag een soepje.
Heb ik er geen foto van , maar ik maakte ook de split pea soup ( erwtensoep) uit hetzelfde boek.
Waar ik dan in een gedeelte een rookworst deed voor de mannen, dat zou de schrijver van het boek vast niet zo leuk gevonden hebben.
Omdat die voor volledig plantaardig eten gaat.
De smaak was heel anders als de Hollandse erwtensoep, wat mij betreft lekkerder.
En de mannen hebben er ook flink van gegeten.
Net als van de minestrone soep trouwens en daar heb ik niks extra voor ze bij gedaan.
Cadeautjes!
Voor zomaar.
Gebracht door vriendin ( haar man reed, het zandpad waaraan ik woon was met sneeuw een echte uitdaging, die ze liever niet aan ging).
Wat fijn om ( op afstand, ze stond bij de auto) weer eens even te praten met haar.
En dan cadeautjes uitpakken.
Wat een feest!
Kijk toch wat leuk.
En dan ga ik meteen maar iets opbiechten.
Ik heb iets nieuws waar ik echt helemaal weg van ben.
Nou ja het is niet nieuw, maar het kwam toevallig nu onder mijn aandacht.
Ik kijk soms filmpjes van Jeri Landers op youtube en een van die filmpjes was:
Walk thru the Potager and Tasha Tudor tea.
En daar ging ik.
Ze vertelde het een en ander over Tasha en ik ging zoeken.
Over de dame die vier kinderen had, en besloot ze ( alleen na 2 scheidingen) groot te brengen van het geld dat ze verdiende met boeken schrijven ( nou ja vooral illustreren) en ze op een heel eenvoudige manier op te voeden.
Ze woonde in een super simpel huis, en leefde of het ergens rond 1800 was.
Na wat zoeken vond ik de film : Tasha Tudor take joy, maar die is helaas niet meer te vinden op internet.
Begrijpelijk omdat de dvd voor flinke prijzen te koop is.
Net als het boek: the private word of Tasha Tudor.
Niet te doen ,maar er zijn gelukkig nog filmpjes op youtube te zien over haar levenswijze.
Sterker nog, twee weken geleden is er een van anderhalf uur bij gekomen, helaas in het Japans.
De wat hijgende Japanse stem vind ik niet fijn om aan te horen, toch laat ik het geluid aan om Tasha zelf te horen praten.
永遠のターシャ・テューダー
Dit is hoe je de film vind ( of Tasha Tudor intoetsen en kijken welke film 1, 26 minuten duurt).
Is dat te lang dan geeft deze:
Tasha Tudo's garden..een leuke 5 minuten durende indruk.
Ik doe steeds braaf een karweitje en beloon me dan met weer een stukje film, wat een heerlijk leven had deze dame.
En vergis je niet , ze is geboren uit een kunstenares en een man die een vliegtuig had ( waar ze ergens nog over verteld dat hij een zak uit het vliegtuig gooide die leek op zijn zoon, omdat de mensen het onverantwoord vonden dat hij zijn kind mee de lucht in nam, net zo eigenzinnig als Tasha dus, ze heeft het van geen vreemde).
Dus de manier van leven die ze koos, lag zeker niet voor de hand.
Ze heeft niet altijd een makkelijk leven gehad, maar wel het leven geleefd zoals zij dat graag wilde.
Daar kunnen we allemaal nog veel van leren!
Ergens aan het eind zegt Tasha: ik heb alles gekregen wat ik graag wilde, je moet alleen geduld hebben en volhouden.
En haar zoon zegt: ze deed alles wat ze zelf leuk vond, zoals uitgebreid kerst vieren, alles wat ze met en voor de kinderen deed, was leuk voor hen, maar ze genoot er zelf nog het meest van.
Ik geniet dan weer van haar filmpjes en ik hoop jullie ook.
En omdat ik het toch wel wat vind om zomaar te overdag film te kijken , heb ik er maar weer een simpel vaatdoekpatroontje bij gepakt, doe ik toch nog iets nuttigs.
Maakte ik aardappel iets anders ( opnieuw omdat jongste het zo lekker vind).
En maakte er de rode spitskool salade van binnenstebuiten bij.
Vind Karel het wel gezellig dat ik zoveel dagen thuis ben.
Vond ik op marktplaats zelfs een Nederlands boek van Tasha .
Niet over haar, maar door haar getekend, zelfs een pop up boek, ik ben er echt heel blij mee!
En vond ik daar ook mensen die de mooiste dingen maken, en verkopen voor het poppenhuis ( zodat ik over een week toch mooie cadeautjes heb voor mijn dan jarige vriendin, ondanks dat er geen winkels open zijn).
Er was zelf een dame die bij een aantal door mij bestelde dingen voor het poppenhuis , contant geld bijsloot, omdat er een mokje stuk was gegaan en ze dat niet meer had.
Ik schreef haar hoe jammer ik dat vond en een week of wat later kreeg ik ( zomaar gratis) alsnog het mokje toegestuurd!
Zo ongelooflijk lief!
Dat ik een kleine vermelding doen.
Mocht je van spulletjes van het poppenhuis houden, kijk dan bij Leony poppenhuis marktplaats en je vind haar vanzelf!
Verder ging ik eindelijk weer eens ( op afstand) wandelen met een lieve vriendin, spraken we over haar a.s. kleinkind en de voorbereidingen daarop.
Ze heeft een 10 dagen mand gemaakt met de prachtigste dingen, met als topstuk een zelfgemaakt prentenboekje.
Natuurlijk kon ik het niet laten ook nog wat goede raad mee te geven voor de a.s. ouders, of ze er iets mee doen mogen ze helemaal zelf weten.
Wel leuk om zo weer eens bij te praten en inspiratie op te doen!
En nu...het huis is aan kant, dus daar hoef ik niet langer voor thuis te zijn, de wasjes zijn gedaan en badkamer is weer eens flink uitgeschrobd , dus die kan er ook weer even tegen, zelfs de ramen ( die met de sneeuw wel erg vies geworden waren) zijn weer schoon.
Ik ben benieuwd waar ik weer terecht ga komen.
Al moet ik ook zeggen...deze vrije dagen waren oprecht heerlijk.
Rust, maar toch wat mensen zien, lekker op mijn gemakje koken, en ( tussen het filmpjes kijken door ), toch maar wat poetsen en rommelen.
Het leven is zo slecht nog niet!
Groetjes, Franca.
