Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 31 december 2018

de beste wensen

De beste wensen voor het nieuwe jaar!

groetjes, Franca.

maandag 24 december 2018

zalig kerstfeest!

Je hebt vast mensen die het kunnen, een perfect kersthuis en alles netjes voor elkaar.
Dat kan ik duidelijk niet!
Gisteren ( de dag voor kerst) kreeg ik van mijn ook altijd vroeg opstaande beste vriendin een appje om een uur of zeven.
Of het uit kwam als ze om 10.30 op de koffie kwam?
En dan slaat de paniek toe.
Hoewel ik het heerlijk vind als ze langs komt ( ze is niet voor niks mijn beste vriendin), keek ik ook even met haar ogen rond, en zag een onbeschrijflijke bende...
Kijk het was echt wel kerstig in huis, dat had ik gedaan voor ik aan het laatste gezinnetje begon.
Een gezinnetje overigens zoals je hoopt dat je er ooit in je "carrière" in terecht mag komen!
Lief ( tranen over de wangen van de kraamheer toen ik over het filmpje van S.B.S. vertelde wat ik moest laten zien), vol liefde ( voor elkaar en het kleine meisje wat geboren was), zonder piepen ( geen enkele klacht gehoord over nachtvoedingen),doorzetters ( borstvoeding ging eerst niet vanzelf, maar met hulp van kunstvoeding via FF en kolven na elke voeding, kwam na een paar dagen de voeding zo goed op gang , dat ik de 7e dag afsloot met een baby die al een ons boven geboortegewicht was).
Lieve, lieve mensen!
Kortom: een feestje om hier te mogen werken!
En thuis wachtte elke avond mijn kerstige huis.

 Okee...samen met een pittige verbouwing...
De eerste dag thuis, had ik een doktersbezoekje, niks aan de hand, het viel mee.
Daarna richting bieb ( aangevraagde boeken houden ze maar een week vast, en als ik werk, ga ik geen 12 kilometer door het donker fietsen om 's avonds nog boeken op te halen).

En toen ging ik koken.
Want dat ik alles waar ik mijn neef ( en zijn vrouw) mee kan helpen.
Dus maak ik toetjes uit onze jeugd, zoals mijn moeder ze voor ons maakte.
 En pannen vol soep .
Bakjes lasagne.
Soep en lasagne voor de diepvries ( ze moeten tenslotte ook eten als ik aan het werk ben), maar het liefst kook ik vers voor ze, geef ik zo de bordjes...
En zo het "vlees" ( vis met spek er om heen), zodat ze meteen kunnen eten.
Maakte manlief een lekkere pan kippensoep, en bedenk ik steeds toetjes in kleine glaasjes en bakjes, die er verleidelijk genoeg uitzien om ook als tussendoortje te nemen.
En intussen voel ik me zo dankbaar!
Ze bedanken me als ik weer een tas vol breng, maar intussen ben ik degene die dankbaar moet zijn.
Want als iemand zo ziek is wil je zo graag iets doen, voel je je zo machteloos.
Laat ik nou iets hebben wat ik kan doen ( en ook nog met heel veel liefde en plezier), koken!

Het eland hangt dit jaar in de keuken, daar ben ik nu het meest te vinden.
Tja..en als dan die beste vriendin belt..
Weet die ook niet dat je de dag ervoor met je tassen vol eten de deur uit ging, en dat net je man de hal in liep waar het water van de verwarming ineens uit spoot...
Dat hij zei: loop gauw door, ik red het hier wel, en je nog net de zak met poetsdoeken naar hem toe gooide en de deur uit liep..
Hier zaten we een paar uur later aan de koffie, inmiddels had ik de laatste verse boodschappen binnen, had manlief intussen een snelle ronde door het huis gedaan ( en later bleek de badkamer vergeten, en natuurlijk moest ze even naar het toilet, ik ben bang dat ze de schrik van haar leven kreeg,maar ik heb haar later nog een foto van een keurige badkamer geappt), en schoof dochterlief aan voor een gezellig bakkie.
Hebben we onze kerstcadeautjes uitgewisseld en sprak ze uit hoe verschillend we over huishouden denken ( maar goed dat ze het vooraf plaatje niet gezien had).
Nadat ze gisteren weg ging heb ik nog een paar pannen peertjes gestoofd( een voor ons en een voor mijn neef en zijn vrouw).
De pipowagen samen met manlief schoongemaakt, en een chocoladetaartje gebakken ( supersnel recept, dat geef ik nog wel).
Want behalve onze kinderen aan de eettafel hebben we ook gasten in de pipowagen vandaag.
Geen piekfijn kersthuis, geen schone ramen...
Nog steeds veel te veel spullen in huis...kijk maar naast de boom.

Maar vooral heel dankbaar!
Dat ik iets kan doen voor mijn neef en zijn vrouw in deze moeilijke tijd, dankbaar voor de tijd die ik met hem gehad heb , en de flitsbezoekjes ( bij het brengen van eten) die ik nu vaak heb.
Dankbaar voor mijn man en gezin, omdat ze er gewoon zijn en ik nooit voor niks een beroep op hen doe.
Dankbaar voor een lieve vriendin, die hoe anders ook, er altijd voor me is, waar ik al duizend maal mijn hart bij kon uitstorten, en we ( bijna ) altijd weer, lachend tot de volgende keer roepen.

Lieve mensen, of het nou is in een perfect kersthuis, of ( zoals bij ons) in een rommelig maar fijn huis), keurig aan kant ( of midden in een verbouwing), met een luxe kerstdiner of met een gezamenlijk gekookte lekkere maar eenvoudige maaltijd...maar hopelijk met de mensen om je heen waar je van houd!

Ik wens jullie allemaal een zalig kerstfeest!

lieve groetjes, Franca.

maandag 3 december 2018

met de billen bloot

Wat ik vaak niet vertel...

Normaal schrijf ik een stukje.
Plaats een paar foto's en dat is het dan.
Maar nu bedacht ik me dat ik beter eens met de billen bloot kon gaan.
Omdat ook bij mij de dingen niet altijd zo goed gaan als het van buiten lijkt.


-Want die kledingkast die moest wel opgeruimd, omdat het bankje wat er tegenover staat, steeds voller kwam te liggen ( met kleding die niet meer in de kast paste).

-En die site van life after money...
Ik vind het super dat ze zo kan leven, maar ja..ik ben een koukleum, en hoewel onze verwarming alleen boven de 18 graden komt als er bezoek is, is die 18 graden ook wel heel fijn.
Geen kachel ( zoals Ilona lang had) , dan val ik stil en kan helemaal niks meer.

-Afgeprijsde voeding?
Ik doe het weleens, een artikel kopen met 35 % korting, als ik zeker weet dat het dezelfde dag nog op gaat.
Maar ik ga zeker niet op zoek naar alleen maar afgeprijsde artikelen, zoals Ilona.
En dat wandelen, jongens ik zou willen dat ik zo actief was.
Dat ik de moed had om gewoon op pad te gaan, ook met minder mooi weer en in de regen.

- In sommige dingen ben ik best zuinig, ik denk na voor ik iets aanschaf, maar toch...als ik rond kijk in huis , vind ik het in totaal best luxe.
Alles wat ik wil, is er, en of je dat nog zuinig zijn kunt noemen....

Eten, daar geef ik best wat aan uit.
Niet dat er duur vlees (voor mij dus helemaal geen vlees) in huis gehaald word, of hele luxe ingrediënten.Maar er is altijd een volle koelkast , en volop verse groenten en fruit..

- Handwerken, laatst maakte ik een paar dingen voor mijn vriendin.
Die maak ik direct, maak ik ook snel helemaal af.
Maar voor mezelf...het blijft vaak lang liggen, soms zo lang dat ik het helemaal beu ben en iets nieuws begin. Om me vervolgens schuldig te voelen omdat ik zoveel onder handen heb.....

-Op tijd op het werk zijn...is voor mij vaak erg vroeg aanwezig zijn. Zo vroeg dat ik vaak nog even in de auto wacht ( meer als 10 minuten te vroeg kan echt niet vind ik), en dat alleen omdat ik bang ben te laat te komen.
Of ik nog meer op te biechten heb?

- Ik vind het lastig om tijdschriften weg te doen.
Nu staan er weer twee dozen klaar, en eerlijk...er kunnen er nog minstens twee weg.

- Ik heb mezelf verboden om nog bij een kringloopwinkel te komen, waar ze een mooie boekenhoek hebben.
Omdat je daar voor 1 euro echt mooie boeken kunt kopen.
Maar ja...ik heb al een paar kasten vol, en een paar stapels liggen die er niet eens meer in kunnen.
Dus voorlopig eerst lezen, dan boeken naar de boekenmarkt, en pas als ik weer wat ruimte heb, dan mag ik weer .

- Ik bof met een echt lieve, leuke schoondochter, en toch...pas een paar weken terug heb ik haar dat ( via mail) ook verteld.
Waarom doe ik dat toch niet zomaar face to face?
Mensen vertellen hoe blij ik met ze ben, ik zou het vaker moeten doen.

- Nu mijn neef in de laatste fase van zijn leven is, realiseer ik me dat maar al te goed.
Hoewel ik weet dat er tussen ons niks meer gezegd hoeft te worden.
Die man is goed, altijd geweest.
Niet altijd heeft hij door anderen de erkenning gekregen die ik vind dat hij verdiend .
Maar zijn goede humeur, grapjes, keiharde werk voor zijn gezin, en echte oprechtheid, die staat vast.
En hij weet wel hoe ik daarover denk!

- Hoewel ik een week thuis was , heb ik nauwelijks gewandeld of  gefietst ( wel een keertje naar het dorp en een keer naar de stad, maar zeker niet dagelijks een stukje).
Er zijn mensen die het doen, altijd gezond eten, altijd goed bewegen.
Ik ben soms keurig bezig, en soms helemaal niet.
Als het me niet lekker in mijn vel zit ga ik aan de chocola ( en ik weet best dat dat niet helpt).

-Waarom dit stukje?
Omdat ik een tegenwicht wil geven aan al die prachtige stukjes op internet.
Op de perfecte interieurs op instagram.
Op de perfecte dames , met perfecte lichamen die elke dag in de sportschool staan.

Omdat ik wil schrijven over het gewone leven, mooi en minder mooi.
Daar we ons best doen iets moois van te maken, maar perfect? Verre van!

groetjes, Franca.






zondag 2 december 2018

z'n gangetje

Hulpje van sinterklaas.
Idee uit een van de oude tijdschriften die ik bij de brocante dame kocht.
Vijf stuks, met foto's erin, en juist daardoor kan ik ze niet helemaal laten zien.
Koffie met iets lekkers ( zelfgemaakte kwarttaartjes) erbij, en dan nog even door.
Nog twee kleurrijke schuursponsjes erbij ( en niet op de foto, maar natuurlijk ook nog een zelfgebreid  vaatdoekje).
Ik maakte een sint pakketje voor beste vriendin.
Geen minispulletjes voor het poppenhuis dit keer, maar wel een leuk boek, wat eigengemaakte spulletjes en het hertje van de grootgrutter ( wat ik vorig jaar na kerst kocht, en wat vriendin zo leuk vond),een beeldje wat ze gezien had bij die brocante verkoop ( en toen niet kocht, zodat ik er voor terug ging) nog wat sint snoep en een leuk gedicht en we hadden zomaar een heel gezellige middag!

Dit was het pakketje wat ik van haar kreeg.
Het stond op de site van de Genoeg: meedoen aan een win actie ....win ik toch zomaar...
Nu nog even goed kijken hoe het allemaal werkt.
Ik maak normaal wel zelf schoonmaakmiddel of gebruik een natuurlijk middel ( wat zij ook verkopen) met sinaasappel, maar dit is weer wat anders, ik ga het proberen.
En nu niet meteen in de verleiding komen om zowat alles uit de bijgeleverde folder te kopen!

We hadden even niet helemaal de zin om sinterklaas groots aan te pakken.
Komt bij dat de kinderen weinig te wensen hadden...fijn, maar wat dan?
We hebben maar een etentje gedaan, met opa erbij, wat gezellig was met veel verhalen en lekker eten, en veel hulp en plezier!
Menu: Kippensoep of wortelsoep.
tortilla taart of hutspot ( met gewone of vegetarische rookworst) en een bord met allerlei lekkere toetjes.
Voor ieder een chocolade letter met een bedragje, prima.
En toch...volgende keer toch iets meer sinterklaasfeest, vind ik.
We zullen zien..
En dat plekje op mijn hart...ik hoop dat het goed komt, en dat ziet er nu naar uit...het zou me echt heel blij maken.
Maar sommige dingen vragen een grote inzet, ik ga heel hard hopen!
 Net achter de keukendeur, is nu een klein ( maar fijn) halletje gekomen.
Wat lastig om foto's te maken in zo'n kleine ruimte, maar dit is het idee.
Met een glazen deur richting bijkeuken ( zodat Kareltje niet hier komt en er wel genoeg licht is).
Eten, lekker en simpel.
Lunch in dit geval.
En een super lekkere minestrone soep.
Soms kan kijken wat er nog in de diepvries is en dat gebruiken, wel heel erg lekker uitvallen!

 En hier komt het volgende project...maar dat komt later wel aan bod.

Voor nu:
Ik had een leuk gezinnetje, een huisarts en haar man, die een tweede kindje kregen.
Wat een lieve, eerlijke oprechte dame!
En wat een heerlijk mannetje die oudste, en een super helder en wakker mannetje die tweede.
Soms bof je dat je ergens werken mag.

Ik had een week vrij ( heel gewoon als je in ons vak 50% werkt), en besloot om veel bij huis te blijven.
Manlief was aan het verbouwen en in huis waren wel wat plaatsen die een flinke schoonmaak/opruimbeurt konden gebruiken.
En dus is nu de huiskamer keurig aan kant, mijn kledingkast opgeruimd en netjes ( en dat was ernstig nodig), en de slaapkamer fris en fruitig, met zelfs een nieuw hip dekbedovertrek.
Vierde ik ook nog de verjaardag van collega/vriendin ( die nu dus met pensioen is), en nam afscheid van een lieve leidinggevende ( die niet helemaal meer kon werken met het nieuwe beleid).
Had een team overleg en ging ook nog even bij de kringloop langs ( en dan zeg ik dat ik bij huis bleef).

Verder neusde ik bij life after money, en hoewel ik zo niet zou willen leven, heb ik veel bewondering voor deze dame!
En we hadden ook een tijdelijk netflix abonnement, zodat ik een paar hele mooie documentaires gezien heb.
Alleen het bewegen, dat zat een beetje in het slop, dat krijg je dan hè, knutselen, netflixen en bezoekjes en verder thuis rommelen, dat is niet bepaald erg actief bezig zijn.
Morgen in een nieuw gezinnetje aan de slag,( waar de ouderslaapkamer op zolder is), dus dat bewegen komt wel weer goed!

Ik wens jullie fijne Sinterklaas dagen!
groetjes, Franca.