huiskamer ingericht

Beginnen.
Het tweede laagje op de meubeltjes.

Het stofdoekenmandje is ook klaar ( al mag de plumeau wel iets korter worden).

 Inclusief vogelkooitje.

Niet perfect, maar lekker rommelig, met veel boeken en tijdschriften ( komt bekend voor).

 Je zou er zo in willen gaan wonen.

Er zit zelfs een haardje in.

Er mag nog wat aan de muur en er zijn nog wel wat puntjes, maar voor nu is het prima!

Intussen staat de laptop aan, en kijk ik:
Parisienne Farm girl
Op YouTube
Een dame met 6 ( ja echt 6) kinderen, die samen met haar man een huis ( boerderij) uit de jaren 80 gekocht heeft, en daar iets ( vind ik) heel erg moois van aan het maken is.
Uiteraard dank zij haar handige echtgenoot, maar ook omdat ze zulke goede ideeën heeft en van oude spullen iets prachtigs maakt, ook nog van een redelijk beperkt budget.
Ze schreef ook een kookboek, met gerechten die allemaal van scatch, zoals ze zelf zegt gemaakt zijn.
Dus met echte producten ( groente, fruit, vlees) , zonder pakjes en zakjes.
Ze geeft me hoop en inspiratie, om dingen gewoon te doen.
Om mijn eigen plan te volgen en mijn eigen smaak in huis te laten zien.
En dat in leuke gezellige filmpjes.
Hoe heerlijk is dat!

Het maakte dat ik weer aan het poppenhuis ging werken.
Verven van de meubeltjes ( in tien minuten gedaan), en daarna inrichten.
Jongens waar zat ik toch tegen aan te hikken?
Gewoon doen!
En dan komt het ( meestal) best goed!
Fijne week!
groetjes, Franca.

.

pompoen lasagne en gewoon doen

Appeltaart, door oudste gemaakt ( en het bloemetje wat ik in het laatste gezinnetje kreeg).

Fles pompoenen in de oven.

Geroosterde fles pompoenen.

Pompoen puree.

Pompoen lasagne , klaar om de oven in te gaan.

Met het kookboek forest feast kookboek, waar het recept uit komt.

Dat ziet er niet slecht uit.

Voor maar liefst negen personen!

Een avondje knutselen voor het poppenhuis, samen met mijn beste vriendin.

Dit begon gewoon met een draadje ( om de kurk, en kijk zomaar een mandje).
Het is een workshop van Lia van der Spek, een pakketje met duidelijke omschrijving, wat je thuis kunt maken.
Door het knutselen aan het schoonmaakkastje, bedacht ik dat goed genoeg ook prima is!
Al weken staat het poppenhuis hier te staan, en deed ik helemaal niks .
Toen ik besloot toch maar weer eens te beginnen, en de meubeltjes een 2e wit laagje gaf, bleek ik in een uurtje de huiskamer klaar te hebben!
Niet denken dat ik het niet perfect doe, gewoon lekker genieten van het bezig zijn.
En goed is goed!
Volgende keer de foto's.

 Twee overrijpe bananen ( die echt op moesten) gebakken in een beetje roomboter en bovenop wat vanilleyoghurt.
Als dat geen verwennerij is!

En verder...
Leer ik langzamerhand keuzes te maken.
Al deed ik het deze week nog niet helemaal goed.
Ik had vier avonden achter elkaar iets, en al waren het op zich leuke dingen, dat red ik dus niet.
Dus ga ik vanaf nu duidelijker zijn, ook al mis ik dan gezellige avondjes, dat is dan maar zo.

En ja, je hebt vast wel eens gehoord: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.
Daar ben ik het niet mee eens.
Maar het is wel zo dat je op de achtergrond moet blijven, als je kinderen groot worden.
Dat ze soms beslissingen maken, waarvan je denkt: is dat verstandig?
Ik weet het niet.
We praten er wel over, en dat is fijn.

Morgen al weer werken, wat gaat een vrije week snel!
Gelukkig kreeg ik te horen dat ik nog vakantiedagen op moest maken, nou dat is geen probleem!
En zo krijg ik ( helaas wel in november) straks nog een paar weken vakantie, nu nog kijken of manlief dan ook wat vrije dagen kan krijgen...
We gaan het zien.

Groetjes, en gewoon dingen doen!
Franca.

poppetje gezien,kastje dicht

Ik kocht iets.
In de kringloopwinkel.
Een klein kastje.

Zoals jullie wel weten kan ik dus absoluut geen weerstand bieden tegen kleine kastjes.
En dit was dus een bijzondere.
Ik zag direct wat het was, en vertelde de mijnheer die de hoek van antiek en brocante verzorgd in de kringloopwinkel al, hoe blij ik er mee was.
Dat maakte hem weer blij, hij vertelde dat hij er bewust alles wat er in zat ook in had laten zitten .
Gelukkig maar!

Eenmaal thuis ging ik eens googelen.
en vond dit:
 https://www.marktplaats.nl/a/antiek-en-kunst/antiek-speelgoed/m1464437492-oud-poetskastje.html

Zo'n zelfde poetskastje!
Alleen was dit compleet ,en kostte het 25 euro i.p.v. de 5 die ik er voor betaalde.
Maar nu kon ik wel zien wat er eigenlijk in hoorde.

Eerst ging ik zoeken naar wat ik bij kon kopen, zou Barbie spul de goede maat hebben?
Al googelend vond ik een filmpje om zelf Barbiespulletjes te maken.
Dat was het!
Nog even denken....ja hoor, een stokje bij de plant buiten was wel een goede maat.
Schoonzoon ( manlief was niet thuis), zaagde ze op maat en boorde gaatjes.

 De oude tandenborstel die ik gebruikte om dat lastige randje in het lekbakje van het koffiezetapparaat schoon te maken, krijgt een andere functie.

 Nog even de haartjes recht knippen.

Als ik nou ( tot ik iets beters vind) even dat lege vitamine potje gebruik...en het houtje om verf mee te roeren voor....

 Kijk dan!

Blik en handveger zijn origineel, net als de meeste borstels.
Dweil en poetsdoek, maakte ik van een oude poetsdoek ( die alweer gemaakt was van een oude handdoek), wat rafels en een gekeurd randje met textielstift maakte het af.
De tandenborstel werd een schrobber, en wat haakgaren en fantasie en je hebt een ( soort van) zwabber.

De losse groene borstel werd geschikt gemaakt voor de steel , spons en zeem spreken voor zich ( die had ik al eens voor het poppenhuis gemaakt)en de emmer kreeg een kleurtje ( had even geen knalrood, vandaar het roze) en een mini poëzieplaatje.
Manlief lijmde toen hij thuis was het laatje voor me.
Ik ben blij!
Het is niet origineel, of zo mooi als het plaatje op Marktplaats, maar ja deze was ook maar 5 euro.
Bovendien leverde het me een heerlijk middagje knutselen op, met de mooie film ,taart op de achtergrond ( eigenlijk jammer, want wat was die leuk), lekker rommelen.
Hoe heet dat ook alweer?
In een flow.
Zoiets dus.

 's Avonds zat ik als een kind zo blij te kijken maar mijn kastje .
En intussen breidde ik nog een lapje, uit het doekjes breien boekje.
Het lijkt me leuk om hier een patroontje uit te zoeken waar ik ooit een deken van ga breien.
Maar dat gaan we nog wel zien, eerst dit , een mooi werkje voor woensdag, als we weer met vriendinnen gaan handwerken.
Nu toch maar eens poetsen in het echt i.p.v. het miniatuur.
Volgende keer daarover wat tips, die ik ook in de gezinnetjes gebruik.

Fijne maandag, en poets ze!
groetjes, Franca.

ps foto drie en foto vier zijn dus van het kastje op marktplaats.

alleen geschikte voor katten liefhebbers

Ik had het me echt voorgenomen.
Nog een dag flink werken, ruimen en poetsen, want morgen ga ik weer aan de slag....

Maar ja, toen hoorde oudste iets piepen achter de schuur...zomaar buiten....
En daar zaten drie kittens.
Drijfnat, duidelijk heel hongerig en wat erger was...hadden vliegen al eitjes in hun vachtjes gelegd .
Wat doe je dan?
Ik belde dochterlief,die meteen ( recht uit bed) hier naar toe kwam.

Dochter belde...naar de ene dierenambulance, toen naar een andere, daarna nog zeker drie adressen...maar nergens was plaats voor deze jonkies.
Maar dan ken je onze dochter nog niet, die hield aan.
En tenslotte vond ze een dame die wel kittens opvangt, maar helemaal vol zat, toch was die bereid om verder te gaan zoeken.
 Of dochter wilde proberen om de beestjes één dag in leven te houden, dan ging zij zoeken....

Dochter droogde de katjes (eerst met handdoeken, maar één katje "deed" het niet meer zo best, dus besloot ze de föhn te gebruiken, daar knapte het beestje aardig van op.
Maar die eitjes...wat een held is die dochterlief, ik had het niet gedurfd, maar zij haalde alle eitjes uit de vachtjes van die kleintjes.
Het vieste wat ik ooit gedaan heb , zei ze, en dat geloof ik graag!

Intussen haalde ik babyvoeding ( dat werkte tenslotte zoveel jaar geleden ook bij Poespoes), en een spuitje met puntje er op.
Heel voorzichtig kregen de kleintjes wat te eten en daarna probeerde we ze te laten plassen.
In de doos op een warme kruik en nu maar hopen dat ze het zouden redden.

Telefoon!
Een plaatsje voor de katjes in...Rotterdam!
Dat is een uur rijden, voor de dame die ze zou komen halen.
Dochter besloot de helft voor haar rekening te nemen
En zo reden wij naar een parkeerplaats bij een hotel een half uur hier vandaan, om daar de aardige dame te ontmoeten die de kittens van ons overnam, ze kregen direct een flesje ( speciale voeding die ze al warm meegenomen had in een thermoskan), en ze met een flesje te eten gaf.
In de mand lag speciaal warm matje en een beertje met hart geluiden.
Zo kwam het wel goed!

Ze had nog wel een vraag.....
Of we in de gaten wilde houden of we toch de moeder nog konden vinden, dan kon ze die bij de kittens plaatsen.
Nou dachten wij, dat die er niet meer was, omdat ze die kleintjes zo in de steek had gelaten ( ze bleken al echt een tijdje niet gegeten te hebben).
Toch vond dochter het beestje in de vroege avond, en wist ze haar in een mandje te lokken ( met een bakje voer van Karel).
Maar ja, dochter moest gaan sporten...lieve ,lieve schoonzoon, jij arme jongen.
Hartstikke allergisch voor katten, ging je ( met een anti-allergie pilletje en de ramen wijd open) een uur lang rijden om moederpoes bij haar kleintjes te krijgen.
Als dat geen liefde is.
Voor dochter dan hè.

Om vervolgens een paar dagen later te horen: moeder wil niks van de kleintjes weten!
Maar ze doen het prima op flesjes en moeder gaat gesteriliseerd worden en kan waarschijnlijk ook geplaatst worden.
Jongens, drie hoeraatjes voor iedereen die zich zo ingezet heeft.
Met name de kittenmand uit Tilburg ( de dame die uiteindelijk een adres voor ons vond , waar nog plaats was), en stichting kittenopvang in Rotterdam!
Wat een aardige mensen, en wat een inzet!
Petje af mensen.
De kittens gered en de moeder hoeft niet te zwerven ( en zeker niet steeds maar nieuwe nestjes kittens te krijgen).

En mijn vrije dag?
Die was ( net als die van dochterlief) om voor we het in de gaten hadden, maar och, wel besteed zullen we maar denken.
Spijt hebben we in ieder geval zeker niet!

En werk kwam er ook , maar liefst negen dagen achter elkaar!
Acht daarvan bij de zoon van een planner van ons.
Wat een eer om uitgekozen te worden!
En wat een leuk jong gezinnetje, met een geboren moedertje en een super trotse vader.

En nu?
Tijd voor bezoekjes, en het gewone ruimen en poetsen, maar ook....
Morgen meer!
groetjes, Franca.

per ongeluk voor twee dagen koken....

Boven is alles spic en span.
Maar je loopt nog wel in je werkplunje, en eerst douchen en omkleden,om nog voor het koken eerst boodschappen te doen, daar heb je echt geen zin in.

Dus zoek je net zo lang tot je een recept in Jamies nieuwe boek vind, waarvoor je alles in huis hebt.

Volgens mij deed ik iets niet goed...ik heb niet één, maar twee koekenpannen vol!
O ja, en geen verse peterselie, gedroogde smaakte ook prima, maar het kleurtje bovenop mist.

Gekke tafel.
Met stokbrood (het geadviseerde platbrood had ik ook niet zomaar in huis), en voor de mannen en paar worstjes extra.

Aan één pan hadden we met z'n drieën genoeg, dus vanavond een koekenpan op het vuur, eitjes erin en we hebben nog een maaltijd!

Geen verrassing voor de mannen wat er vanavond op tafel komt....
Shakshuka op mijn manier, uit Veg van Jamie Oliver.
Geen straf kan ik je vertellen.

En verder: roosjes van dochterlief en haar man gekregen omdat we 30 jaar getrouwd waren.
We gingen met het hele gezin ( min schoondochter die voor een stage in Zuid -Afrika zit) uit eten.
Vergaten we te vertellen dat er een oudere heer ( onze opa) bij was, en kregen we een hoge tafel....jongste hees opa op de hoge stoel en die had een heerlijke avond ( zomaar op een hoge barkruk/stoel), met voor hem wel vreemde gerechten...
Petje af voor opa!

Kwam het boek van Jamie met een flinke ( maand) omweg.
Eerst 2e hands besteld via bol, maar het kwam niet aan.
Keurige vergoeding gekregen en nu toch maar direct in de boekwinkel gekocht.
Gelukkig het wachten waard!

Voor het eerst ( natuurlijk toen wel gedoucht en omgekleed) een avondje met vriendinnen en bekende gehandwerkt. Gezellig, we gaan het volgende maand weer doen!

En nu, op naar de winkel en de bieb.
Ik kan het niet jongens..het kort houden..

Fijne dag!
groetjes, Franca.

opgestaan is...

Plaats vergaan.

 Nou ja, ik moet toch nodig aan de slag!

Prachtig zonlicht...maar dan zie je ook dat de glazen stolp niet meer zo helder is...
Zo veel te doen en zo weinig vrije dagen.
Dus...rap aan de gang!

fijne dag!
groetjes, Franca.

ik zou.....

Ik zou de hal laten zien, maar ja nu ben ik gewoon in de huiskamer bezig.

Nou steeds heel blij met het aankleed popje.

Geniet ik er van als het vroege ochtendlicht binnen valt.

Vond ik het een stuk makkelijker om een klein kastje te veranderen in een mini muizen huisje, dan het afwerken van het poppenhuis.
Toch moet er dan onderhand maar eens van komen.

Maar eerst dit!
Door het sparen van brocante tijdschriften, stonden er inmiddels verschillende mandjes met tijdschriften in de huiskamer.
Een druk, wat rommelig geheel.
Dat moest anders.

Na wat grondig schrob en poetswerk( de kist is eerst door oma gebruikt, later door mijn dochter en de laatste jaren gebruikte ik de kist om mijn wasmiddelen int te bewaren), was dat nodig.
 Oma's gebruik ( verfpotten) is nog het best zichtbaar.
Maar dat mag!

Nu staat het zo.
Een stuk rustiger, al kon ik het dan weer niet laten om allerlei kleine rommel in de gruttersbak ( ooit cadeau gekregen bij een abonnement op de Ariadne, en teruggevonden op de zolder van de schuur) te zetten.

En het losse rekje bij de bank voor boeken en tijdschriften die ik onderhanden heb ( en dat zijn er soms heel wat) oogde ook erg rommelig.
Dat loste ik op ( na enig speurwerk op marktplaats) door dit kastje.
Al wil ik het nog wel wit verven!
Mijn dochter en ik gingen het kastje ( op haar vrije middag) ophalen, en besloten om daar in de buurt ook nog een kringloopwinkel te zoeken...

 Kijk toch eens wat we daar vonden!

Bij het poppenhuis wat ik ( al weer even geleden ) kocht, zaten niet alle originele lijstwerken voor de ramen. Nou vond ik het zo ook leuk, maar toch....
En nu vond ik ( voor 2 euro per verpakking) de missende lijstwerken.
Er stond een doos vol met pakketten van dezelfde serie als mijn poppenhuis.
Lang niet meer compleet, maar genoeg om de missende delen er uit te zoeken.
Hoe geweldig kan iets uitvallen, en ik wilde eigenlijk niet eens naar de kringloopwinkel( ik had al zoveel weet je wel....).

 Maar ik kocht ( schandalig genoeg) nog meer.
Het deco ding op poot (1,50 en ik vind het leuk), en de poëzie plaatjes die er op liggen.

 Daarin zag ik meteen de mogelijkheid om er prachtige schilderijtjes voor in het poppenhuis van te maken.
De bloemen komen "gewoon"uit eigen tuin!

En verder....kwam ik op een avond uit mijn werk en had geen flauw idee wat te koken.

Gelukkig lag het kookboekje lekker en simpel op de keukentafel ( vaak bij de hand als ik ook kook in de gezinnen, wegens snel en makkelijk, en niet ongezond) en had ik alles in huis om een Mexicaanse wraptaart te maken.

Met aanpassing: nepgehakt i.p.v. gewoon gehakt en twee i.p.v. één blikje tomatenstukjes.

Zowel manlief als jongste smulde er van ( ik vond het trouwens ook erg lekker).

Toen kon ik ineens ( een dag eerder dan gepland) thuis lunchen....
Heerlijke lunch ( met leuk boek), maar de reden was minder.
Op dag zeven van het kraambed, laat in de avond werd de kraamvrouw ineens heel duizelig en draaierig, gelukkig belde haar man direct de verloskundige.
Mevrouw werd opgenomen en bleek een ontsteken evenwichtsorgaan te hebben.
Nooit eerder van gehoord of meegemaakt.
Inmiddels gaat het weer een stuk beter met haar, maar wat vreemd om te denken dat je nog een dag gaat werken om het kraambed goed en rustig af te sluiten ( baby groeide prima op borstvoeding, kraamvrouw herstelde goed) en dan ineens van de kraamheer ( om 6 uur in de ochtend) het bericht te krijgen dat mevrouw opgenomen is in het ziekenhuis...

Klein cadeautje voor een vriendin.

gezien op instagram, namelijk hier : 

www.instagram.com/blue_house_farm/

Wat een leuke foto's en filmpjes!

En wat naar dat een gedeelte van de "veestapel"een ziekte kreeg en afgemaakt moest worden!

Na alle leuke foto;s en filmpjes van de dieren kun je je goed voorstellen hoeveel pijn dat gedaan moet hebben. 

Deze dame heeft op een van de foto's een handdoek met koe gevonden, daardoor ik ook een kijkje ging nemen in genoemde winkel en daar ook deze geit ( want dat is het ) vond. Leuk kleinigheidje voor mijn beste vriendin.

Kijk! Op mijn ( nog steeds niet geschuurde) trap , de koe voor mij en de geit voor mijn vriendin.

Prachtig toch?

Oké , voorruit, omdat ik het beloofd had....een paar foto's van de hal. 

Maar de grote kast moet nog afgewassen worden, en het kleine kastje nog opgeruimd.

Daarin liggen o.a. een sluitlaken, een ouderwetse borstkolf en stoffen kraamverbanden...oftewel allerlei oude dingen die met kraamzorg te maken hebben, maar nu is het voornamelijk een rommeltje.

Ergens deze week komt het vast goed met de hal.

Maar ja, eerst een etentje ( omdat we 30 jaar getrouwd zijn), en deze week druk met de boekenmarkt .

Als je goed kijkt lijkt de hal wel een boekenmarkt!

Deze kastdeuren kunnen ook wel een sopje gebruiken!

En de trap zelfs een schildersbeurt.

Maar koffie drinken ( en handwerken) met vriendinnen , en de boekenmarkt en en....uiteindelijk komt het goed, echt waar!

Nog steeds mijn grote trots!
Een van de foto's die gemaakt zijn van oudste, voor een project van dochterlief voor de kunstacademie destijds.
Trots!
Hoe het gaat met de kinderen en met ons, of het leven leuk is, dat ik nagevraagd heb of ik iets had kunnen voorzien bij de kraamvrouw , en ik de bevestiging kreeg dat ik goed gehandeld had, dat het zo onverwacht kwam.
Blijdschap dat het weer beter gaat met haar.
Lieve vriendinnen, waar ik eindeloos mijn verhaal kwijt kan.
En natuurlijk: de allerliefste , beste , leukste, meest geweldige man die er is getrouwd zijn, en nu al 30 jaar.
Mensen wat bof ik!
Belangrijker dan dat het poppenhuis nog steeds niet af is, en de hal ook nog niet helemaal.
Dat komt wel goed.

Lieve mensen om je heen, dan bof je, en ik ben de grootste bofferd van allemaal, en besef dat maar al te goed!
Ik wens en gun jullie allemaal lieve mensen om je heen!
Fijn weekend!

Groetjes, Franca.