nog één blogje voor mijn nieuwtje...

 

Vandaag een kort update, omdat ik de volgende keer wil vertellen over een bijzondere dag...

Hier de "stoep" die manlief helemaal gelegd heeft.

Een stukje vakwerk, vind ik, met in het midden zelfs een afsluitbare buis, zodat we er ooit een parasol ( of droogmolen) in kunnen zetten.

Via internet vonden we deze mooie vaas, die straks gevuld een mooi plekje op de stoep krijgt. 

 

 Voor de openslaande deuren een mooi rond stukje, het geheel een grote ronde en het stoepje bij de deur ( wat ik wilde houden) , mooi erin verwerkt.

Een stukje vakwerk, zei ik al, van manlief die weer blijk gegeven heeft van alle markten thuis te zijn!

Het scheelt enorm in het binnenlopen van zand en modder, ik ben er blij mee.

 Ik mocht met mijn schoondochter mee, die om een speciale redenen een dagje ging kringlopen.

Zij vond alles wat ze zocht, ik vond wat leuke dingen voor mijn kleindochter.

Een geslaagde dag!

Als je weer wat gaat opletten op gezond eten, en dit je lunch mag zijn...dan bof je!

Voor "iedereen"pannenlappen gemaakt, dan ook een setje voor mijzelf.

Eerlijk gezegd gebruik ik altijd ovenwanten ( ik ken mijzelf), maar het ziet er ook gewoon gezellig uit toch?

Bake tray, wat mij betreft altijd goed.

Ik vond een grappig kastje voor 5 euro ( al bijna een jaar geleden), verfde het met krijtverf die ik nog had en het bleef liggen...

 

 

De verf had ik ooit gekocht bij een kringloopwinkel voor 1 euro.

En ik had ook nog een leuk behangetje gevonden om aan de binnenkant te doen.

Met het idee dat dit kastje dan in de huiskamer zou komen i.p.v. het donker houten vitrinekastje.

Maar dat kreeg ik toch niet over mijn hart, om dat weg te doen.

 

 

En dus hangt het nu ( totaal overbodig, wel gezellig) naast de deur naar de keuken.

Als een kastje met nostalgie over de was...

Nergens voor nodig, stofnest ,rommelig, allemaal waar , maar ik vind het leuk.

Manlief kookte op mijn werkdag in het weekend.

Wat een bof als je zo aan mag schuiven!

 

 Ze is lang,lief, mooi, slim, vrolijk en gezellig!

Oppasdagen zijn een feestje!

We hebben er nu een aantal gehad en het word alleen maar leuker, we wandelen veel, nemen alle tijd ( eten staat klaar) en vooral: we genieten!

 

Je vind een boek in de kringloopwinkel voor 1,50 ( inflatie ook in de kringloopwinkel , hier waren de boeken altijd 1 euro), en je ziet de oude prijs nog.

Gekocht omdat een van de kinderen naar Schotland zou gaan en ik zo misschien het sfeertje mee kon proeven.

Neuzend op internet vond ik uit dat het over een serie ging.

 Bleek dat ik die in een keer bij de bieb kon aanvragen..

 

 

En zou kon ik de hele serie lezen.

Met als bijzonderheid de reden dat dit ( Nederlandse) gezin naar Schotland vertrok.

Een reden die ik heel goed kon invoelen gezien verschil met mening over een van de kinderen op basisschoolleeftijd .

Wij zijn er niet voor verhuisd, al heb ik er wel serieus over nagedacht om ze naar een school in een ander dorp te laten gaan ( ons dorp heeft namelijk maar een school en daardoor waren ze erg rigide  in dingen , ze wisten dat ze waarschijnlijk zouden winnen omdat er geen andere school was).

Bij ons kwam het ( via omwegen) goed, bij dit gezin uiteindelijk ( via Schotland) ook!

Dat maakte het extra bijzonder leesvoer.

 

Mexicaanse Taco taart ( wel met nep gehakt, zodat ik er ook van kon eten).

Met de salsa en de guacamole.

Lekker!

En wat volgende keer betreft...het gaat om dit ( toen nog) kleine ventje...

En nu: opschieten!

Zo direct staat mijn vriendin met fiets op de (  mooie) stoep.

We gaan ( eindelijk) het uitstapje voor mijn verjaardag doen.

We hebben hier sinds die datum ( 11 mei) zo'n rollercoaster gehad dat het er steeds maar niet van kwam.

Maar vandaag , nu we hopelijk even wat rust krijgen, gaat het gebeuren.

Morgen en overmorgen gaan manlief en ik ( en op zaterdag ook mijn dochter en schoonzoon) weer aan de slag op zolder.

Door zoveel andere dingen lag het verbouwen veel te lang stil, en dus gaan we het komende dagen een boost  geven, ofwel in het Nederlands : eens een flinke slag maken!

Nu opschieten zodat ik direct klaar sta met fiets om te vertrekken, het weer ziet er goed uit en ik heb er zin in!

Tot snel ( met mijn nieuwtje)!

Groetjes, Franca.

koken, kopen en opruimen....

 Sinds we meestal met zijn tweeën eten, kunnen we twee dagen met een maaltijd doen.

Hoe leuk ik het ook vind om te koken, dit is toch ook wel makkelijk, zeker de dagen dat ik werk.

Niks mis mee toch?

En ik het kleine oventje gebakken ( scheelt nog steeds energie).

Omdat wij alles wel lusten ( nou ja ik eet nog steeds geen vlees , maar wel vis), kunnen we ook lekker makkelijke dingen koken. En is het kleine oventje groot genoeg.

Mag vis met tomaatjes uit de oven, met frietjes uit de airfryer erbij nog wel koken genoemd worden?

Soms ga je ook grandioos de fout in..

600 gram verse spinazie daar vroeg het recept om.

Twee zakken van 450 gram ( dus 900 gram in totaal), dan is het makkelijker om twee pannen te gebruiken..

Kijk toch, dat was alles wat ik van 900 gram spinazie over hield!

Ik vond het een prima recept hoor.

Maar weet zeker dat ik volgende keer diepvriesspinazie gebruik!

In ieder geval stond er ( nog ruim voor oppastijd) een maaltijd klaar voor de oven.

Want oppassen en koken tegelijk dat zit er nog niet in.

Hoe deed ik dat vroeger met drie kinderen?

Met een extra schaaltje voor de vriezer .

Niks mis mee.

 

Nu we met zijn tweeën eten kunnen we die leuke borden gebruiken ( die ik in de kringloop vond een hele tijd terug, maar waar we er maar twee van hebben).

Ik wilde er vaak niet aan, maar inmiddels ben ik om.

Zo handig om wat extra eten in de diepvries te hebben.

 

 Ik had dit recept uit dit boekje, eerst geleend van de bieb, later gekocht via marktplaats, zodat we nu meer maaltijden in de vriezer gaan hebben.

 

Als je dan minder vaak hoeft te koken, kun je de keuken in om te bakken ( nou ja hier kwam geen oven aan te pas). 

Leuk als je twee dames op visite verwacht.

 

Taart, niet bakken ,jeugdsentiment.

Dan heb je me.

Die taart kwam langs ( werd gemaakt op) 24 kitchen, daar moest een recept van te vinden zijn...

Dus zocht ik het recept ( met veel moeite ) op..van Donal Skehan ( 24 kitchen), chocolade biscuit taart.

Dat blijkt dus een veredelde arretjescake te zijn...

Doe dus niet zoals ik eerst deed toen ik visite kreeg: gewone puntjes snijden, daar is ie veel te machtig voor!

Met koffie drinken buiten maakte manlief dezelfde fout, maar wat ik niet op kon ,lustte hij nog best....

Of ik nog iets anders deed als koken ...ja ik breidde nog een set pannenlappen en maakte een cadeau setje voor de moeder van mijn beste vriendin, ligt dat al klaar voor haar verjaardag.

Ging kringlopen en vond echt sentiment ( dochter had vroeger als thema Vera muis op haar kamertje), we hebben er nog een mooie plank van , die manlief zelf maakte, daar zal ik binnenkort wel een foto van plaatsen.

Kijk toch, een en al leuks, moois en gezelligheid!

Die boekje waren vijf voor drie euro, waardoor het poppen maken ( dan pas in de winter) toch wat meer te verwachten is.

Het haakgaren ( met een beginnetje haakwerk er nog aan )was 50 cent.

De kleertjes 50 cent per stuk, de schaal was duur ,maar kon ik zelfs voor 6 euro niet laten staan.

Nog een keer op pad geweest.

Haakgaren ,allemaal op 60 graden te wassen, die vind je niet vaak meer nieuw in de winkel.

Een warme plaid voor 3,50 , boekje waar  ik nog wat uit hoop te leren...en een klein ( zwaar) kerstballetje en veel hartjes.

In de kringloopwinkel uit een bak vol hartjes gevist, maar straks zijn ze voor kerst.

Die zware mooie kerstballen ( of in dit geval hartjes) vind ik prachtig, maar te duur in de winkel, ik spaarde er al heel wat bij elkaar in kringloopwinkels.

Boffen als je ze vind!

 Niet in de kringloop maar op marktplaats: een hele serie boekjes van Chickslovefood voor 10 euro.

Opgehaald door manlief ( hij kwam er bijna langs vanaf zijn werk).

Deze kleine kapstok kocht ik ook , het witte kastje wachtte al een tijdje op en goed plekje.

Met de groeiende Peter Rabbit verzameling, vond ik dit wel een goed idee.

Al zoekende in huis , kwam ik best wat Peter Rabbit dingen tegen.

Hier nog niet op de foto, maar inmiddels wel in het kastje een lief blikje met Peter Rabbit er op ( stond vroeger in de babykamer van de kinderen).

De kapstok kwam in de hal ( met meteen een paar leuke blikjes er op, ik kan het toch niet laten).

De jurk was gewoon strijkgoed ( had ik snel bij de hand voor de foto).

Verder ruimde ik eindelijk mijn bureau op en de voorraadkast , niet met keurig systeem zoals ik steeds vaker op YouTube of Instagram zie, gewoon met mijn eigen schoendoos, dienblad en de mandjes die ik toch had.

De koelkast ( nog geen foto) kreeg wel een draaibare bak, voor losse potjes , dat blijkt super handig!

Kast voor kast ruim ik alles op.

Je moet even de moed vinden om te beginnen, maar hoe heerlijk als het klaar is.

Het enige probleem... manlief en zoonlief zover krijgen dat ze alles weer op zijn plaats zetten.

Maar dat zal wel zo blijven, voorlopig heb ik steeds meer nette kasten.

Verder leende ik een leuke film van de bieb ( en breidde ondertussen roze pannenlappen voor mij zelf).

Dit was in de dagen dat het weer super slecht was.

Inmiddels  is het weer stukken beter en hebben we gisteren heel hard in de tuin gewerkt.

Heeft manlief het stoepje af ( en ik vind het zo mooi), maar dat is voor een volgend keer...dan maak ik nog een foto.

Voor nu...

Aangevraagde boeken op halen bij de bieb.

Het rechtsonder kastje in de keuken opruimen.

Laatste vrije dag ( dus nog doorgeven dat ik vanaf morgen wil werken, wat een luxe).

 

Mijn leventje is ( ten goede) flink veranderd sinds ik oproepkracht ben geworden.

Eindelijk dus tijd om al die rommelige kasten aan te pakken.

Een andere manier van koken en boodschappen doen.

Geen grote voorraden aanleggen ( wel basis spullen zoals bikken bonen en zo in huis), maar een menu voor twee dagen maken daar alles voor kopen ( wat niet in de voorraadkast, koelkast of vriezer zit).

Gezien we daar vier dagen ( meestal) van kunnen doen is boodschappen doen lekker simpel geworden.

Hoeven we niet meer eens in de week een hele lading boodschappen te doen. 

Wat een ding blijft is bewegen...daar word aan gewerkt........

 

Nou, bellen dat ik wel wil werken morgen en dan : aan de slag!

 

Fijne week!

Groetjes, Franca.

 

 

van popje en zo...

 

Toen ik hoorde dat dochterlief zwanger was, las ik het boek : De montessori-baby.

Van daar uit ging ik op zoek naar speelgoed en kleertjes voor de baby.

Ik vond veel leuke dingen zowel nieuw als gebruikt, om een mooie 10 dagen mand mee te maken.

Uiteraard inclusief zelf gemaakte en gebreide dingen.

 Ik deed de pakjes in een ( op internet gevonden , maar in eigen dorp gekochte) tweedehands poppenwagentje.

Natuurlijk wilde ik dat ook graag aankleden, dus ging er een matrasje, en een zelfgebreid dekentje in,

Graag wilde ik dan ook nog een pop.

Dat werd een lappenpop van een heel bekend merk, waar dochterlief gek op is, het heeft mooie zoete kleurtjes en is ( zoals ik in de kraamgezinnetjes zie) enorm populair.

De tien dagen "mand"( poppenwagen) , ging naar het jonge kraamgezinnetje en dat was dat.

Regelmatig zie ik inmiddels dingen gebruikt worden , zo is het mooie zwart wit boekje op het ogenblik favoriet in de box.

 Het heet: baby ziet.

En is letterlijk een kijkboekje met ook een spiegeltje, waar speciale patronen is staan waar ook erg jonge baby's al goed naar kunnen kijken.

 

Maar die pop,,,die zat me toch niet erg lekker...

Maanden eerder ( toen ik net van de zwangerschap wist), had ik al een flinke hoop oude poppenkleertjes gevonden in de kringloopwinkel, hoe leuk zou het zijn als onze kleindochter een pop had die die kleertjes aan kon....

Al zoekende naar een een echt mooie pop, kwam ik het zonnekindpopje tegen...

Hoe mooi, wat een goed idee, zou ik die kunnen maken?

Helaas ( hoewel ik het nog steeds ooit wil gaan doen) ontbrak mij door allerlei omstandigheden de tijd en vond ik het ook te spannend.

Zo'n pop moet aan allerlei eigen voldoen, en kan ik dat wel?

Ik ging dus maar op zoek op internet en schrok mij wezenloos van de prijzen! 

Niet dat ik het niet terecht vond.

Tenslotte is er heel veel werk aan zo'n pop en omdat er allemaal natuurlijk materialen gebruikt worden zal dat ook een flinke prijs veroorzaken.

Maar toch...

En ineens was ze daar: popje!

Voor slecht 3,50 mocht ik haar ophalen , en wat is het een schatje!

Haar lipje heeft een los draadje, dat moet nog even vastgezet worden, maar verder is ze zo mooi.

Bij het zoeken naar een zonnepopje , lette ik heel erg op de gezichtsuitdrukking ( er mag eigenlijk niet veel gezichtsuitdrukking zijn, het liefst niet een neusje.

Popje heeft iets liefs ( ook iets waar ik bang voor ben als ik er zelf een zou maken, krijg ik wel een lief gezichtje er op).

Tot slot kocht ik via internet een mooie poppen-kleding-setje wat de dame zelf gemaakt had.

En zo heeft popje ook een zondags kleding setje.

Dit verhaal heeft nog een vervolg, maar dat is voor een ander keer...

 

Intussen breidde ik met dik katoenen garen een set pannenlappen voor een nichtje ( haar verjaardagswens).

Fijn om iets simpels op de pennen te hebben, want drie dagen ( en mijn man zelfs maar een dag, die werkt geen weekenden) na de uitvaart hadden we vakantie .

Niks gepland, omdat de zorg voor opa de laatste tijd groot was.

 Het weer was prachtig, zodat manlief besloot een buitenkarwei aan te pakken en een stoep te leggen bij de achterdeur.

Zodra die helemaal klaar is komt er een foto.

Zelf was ik heel tevreden met wasje draaien en drogen en mijn simpele breiwerkje.

Tenslotte komt er na zo'n uitvaart nog heel wat werk in de vorm van administratie ( door manlief gedaan hoor) en versturen van bedankkaartjes en gedachtenisprentjes voor degene die niet aanwezig konden zijn ( een karweitje voor mij).

 

 

 

Ik had alle tijd om leuke gerechtjes te maken...

Die erg lekker waren.

 

Zelfs het ontbijt werd erg feestelijk.

Smullen !

 Ging manlief ook regelmatig in de keuken aan de slag...

En maakte deze lekkere en gezonde groentetaart.

We deden ons best maar bleven erg hangen in de sfeer van de uitvaart, ook omdat we nu ineens thuis  waren, de hele dag langs opa's huisje liepen ( wat was het daar ineens stil en leeg) en nog veel te regelen hadden.

En dus besloten we een paar dagen naar een B&B in de Belgische Ardennen te gaan.

Een paar dagen en ze deden een wereld van goed!

Inmiddels is de vakantie voorbij, hebben we al weer gewerkt, en zijn we aan het wennen aan ons veranderde leventje.

Grote hulp hierbij is onze kleindochter!

We mochten al een avondje oppassen.

 Dochter en schoonzoon gingen uit eten omdat ze 6 jaar getrouwd zijn,6 jaar alweer!

En dus liepen wij ons eerste onwennige maar trotse rondje met de kinderwagen .

Hoe heerlijk is dat.

Ze doet het zo goed die kleine dame, inmiddels "kletst" ze flink en lacht zelfs al hardop.

Gaat dagelijks flink aan de wandel met haar mama en bij een overmatige ( nog steeds ,de borstvoeding loopt nog goed) poepbroek vind papa het niet erg om snel een badje te vullen zodat ze weer een heerlijk frisse baby hebben.

Ik ben trots op die twee ( op alle drie natuurlijk , ook op de kleine dame), wat doet het jonge ouderpaar het goed.

En wat fijn om dat als oma te mogen meemaken!

Zelf ben ik weer even terug bij het simpele breiwerk, hier in grijs voor de moeder van mijn beste vriendin ( toen ik daar op bezoek was en van de pannenlappen voor het nichtje vertelde, vroegen zij ook nieuwe, de oude hadden iets te dicht bij het vuur gelegen...).

Heb ik wat leuke boeken bij de bieb geleend om nog speelgoed voor de kleindochter uit te gaan maken.

Hoop ik ooit genoeg lef te hebben om een echt zonnepopkindje zelf te gaan maken.

Heb ik intussen al best wat kasten uitgezocht en opgeruimd, hoe fijn is dat om steeds even te gaan gluren hoe netjes het is.

 Maakte ik een leuk cadeaumandje voor iemand die een grote operatie gehad heeft en door de katten in huis geen bloemetje wilde. Het werd een onverwacht leuk cadeautje( helaas geen foto).

Zal ik manlief vragen of hij wat foto's van België op mijn laptop wil zetten, dan laat ik die een andere keer zien, en vertel ik ook van ons onverwachte avontuur daar....

Hoe leuk is het om in je werktas een stiekem ingestopte bedankkaart aan te treffen!

Maar nu, nog twee dagen vrij en dan weer aan de slag.

Mocht er iemand zijn die er ooit over gedacht heeft om kraamverzorgster te worden...dit is je kans!

We hebben echt een schreeuwend tekort.

De gezinnen krijgen maar zes dagen zorg en dan nog maar drie uur per dag, niet omdat we niet meer willen geven, maar omdat het echt niet kan.

Dus mocht je zin hebben, meld je aan!

Ik wens iedereen een fijn weekend en hopelijk volgende keer een sneller ( en korter) blogje.

Groetjes, Franca.