tevredenheid is een fijn medicijn

Bananen-notenbrood.
Uit: Eerlijk eten, tachtig makkelijke recepten met fairtrade ingrediënten.

Een bananenbrood met niet één of twee zielige bananen, maar liefst zes bananen gaan er in!
Het viel ook enorm in de smaak, in no time was het op!

Zoete kip uit de slowcooker.
Lekker recept, met slowcooker en al afgegeven bij neef.
Helaas inmiddels een foto uit de oude doos, nu zijn alleen nog luchtige toetjes welkom.
Maar hoeveel er ook gaande is, gelukkig zijn er de daagse dingen die je gaande houden, en daar gaan we het vandaag gewoon over hebben.
Al mocht ik ook de zoon van neef op bezoek krijgen met zijn gezinnetje en was dat een waardevol bezoekje.

Luchtige chocolademousse.

Luchtjes kunnen je herinneren aan vroeger ( zei de oude dame haha).
En als mijn moeder hiermee aan het poetsen was, ging het haar goed ( en was het dus gezellig in huis).
Gek als ik ben, bewaarde ik nog lang een oude fles met dit middeltje ( met het oude recept, wat net even anders rook).
Nu kwam ik deze sleutelhanger tegen in de kringloop.

 Knipte manlief het ringetje er voor me af...

Zodat het een plaatsje kon krijgen in het mini-muizen-poppenhuis-kastje.

Bleek het tafeltje toch iets gehavender dan gedacht...

Maar kwam dat met hulp van manlief prima voor elkaar.

Handig om bouwmateriaal bij de hand te hebben ( bokken om je verfwerkje op te zetten).

Vond ik op je jaarlijkse rommelmarkt hier in het dorp ook bokken ( en koeien en nog wat vee), voor een project in de toekomst.

Dubbeltjeswerk, dus niet piepen over vies, poetsen!

Zodat er zo een hele veestapel staat te drogen.

De bloemetjes die erin zaten toen ik het voor mijn verjaardag kreeg zijn op, maar misschien zijn de roosjes uit eigen tuin nog wel mooier...

En...het allereerste plukboeketje van dit jaar.

Dat komt natuurlijk bij Maria te staan.

Gietijzeren pan gehad voor Moederdag, even uitproberen. Tarte tartin van peren ( die toch maar oud lagen te worden op de fruitschaal). 

Aardig gelukt, maar zeker geen favoriet hier in huis.

Echte chocoladeliefhebbers hier in huis.
Dus deze ( snelle) truffeltaart, gebakken voor zoon van neef ( mijn petekind) en zijn vrouw, moest met hand en tand verdedigt worden, anders was hij op voor het bezoek er was.
Bezoek wat aangegeven had 's ochtends op de koffie te komen, maar uiteindelijk laat in de middag kwam.
En als je dan als gezin al bij elkaar zit en alvast een stukje gaat proeven...dan krijg je dat!
Het recept heb ik ooit van internet gehaald, en staat nu in mijn favorieten bak-recepten map.
Lang niet gemaakt, maar wat verdiend het een ereplaats.
Overigens maakte ik ook een overheerlijke rabarbertaart voor twee vriendinnen die op de koffie kwamen ( recept snelle rabarbertaart van Rudolf), helaas heb ik daar helemaal geen foto's van.
En we hebben die nog wel gezellig buiten op het bankje zitten verorberen.
Jammer!

Zondag, dit was de enige vrije zondag in vier weekenden!
Zaterdag bezoek van petekind, zondag Vaderdag en een uitje samen.
We gingen naar Biest-Houtakker.
Daar is regelmatig brocante in de kerk , en daar was ik nog nooit geweest.
Wat heerlijk!
Rondstruinen tussen zoveel leuke spulletjes, praten met de echt aardige standhouders.
En uiteindelijk ( maar toen was ik al thuis en had er nog eens goed over nagedacht) ook nog wat gekocht.
Via de telefoon uitgelegd wat ik graag wilde ( handig die whatsapp , zo kon de dame een foto maken), en kon het keurig bij haar thuis opgehaald worden, zodat we niet terug hoefde.
Sterker nog, ze bood zelfs aan om het thuis te brengen, maar dat vond ik te gek.
Wat ik kocht....dat is voor een volgende keer.
We wandelde ook nog door: Vielle France.
Van buiten een oude schuur, van binnen en hele leuke dorpsstraat met steeds een ander "huisje" waar je binnenloopt en je ogen uit kijkt.
Frankrijk en Franse brocante in Brabant, zeker een bezoekje waard!
En echt leuk te combineren met een bezoekje aan brocante in de kerk ( zelf even de openingsdagen opzoeken).
 De lunch?
Gewoon thuis, maar een lekker broodje met hummus, een ei voor elk half broodje, rucola,tomaat en komkommer.
Jongens wat een zaligheid!

Een leuk boek om mee in het zonnetje te gaan zitten.

Vergeten een rabarbertaart foto te maken, maar wel het rabarbertoetje op de kiek.

Even met een folie, omdat de vrouw van neef, griezelt van velletjes op de pudding.

Hele lekkere chocolade toet.

Werk kleren was buiten aan de lijn.

Karel denkt er het zijne van.

 De pluktuin.
Daar zullen de bijen blij van worden, en ik ook!

Nog net te zien, de koeien lopen ook weer buiten.

Karel op avontuur.

De bloemen op vaas.

Nieuwe bloemetjes bij Maria.

Het speelgoed wat klaargezet was voor de visite ( en veel mee gespeeld), staat er nog.
Ik weet dat veel jonge mensen van nu het speelgoed uit het zicht willen hebben, zelf vond ik het altijd juist heel gezellig staan.
Hadden ze hier een flinke hoek van de kamer als speelhoek, met een lekker kleed, maar mochten ze door het hele huis spelen.
Heerlijk om aan terug te denken.

Verwennerij voor mezelf.
Daar had ik nou echt even zin in.
Een nieuw mooi Brabants tijdschrift, met een tuin die ik vroeger graag bezocht er in, en een glaasje port ( de koekjes zijn over van ons jeugdige bezoek, maar die komen vast wel op, over jeugdsentiment gesproken....hoe lekker met geprakte banaan en sinaasappelsap).

Veel foto's, niet al te veel tekst.
Soms moet je denken aan fijne tijden, samen genieten zo lang als het kan.
Van gewone dingen, dingen waar je blij van word.
Een net gepoetst huis, waarin je zo tevreden rond kunt kijken, lieve mensen op bezoek, een taartje op het bankje buiten, een uitje met je geweldige man, koffie drinken met een of alle kinderen, bloemetjes die gezaaid zijn en nu uit komen, kleine knutselprojecten.
Geluk gaat over hoogtepunten, tevredenheid is misschien wat duurzamer...
Ik wens jullie een tevreden week!

groetjes, Franca.

van lieve mensen en leuke dingen...

Ik zocht wat oude foto's.

Van toen ik nog niet zo lang" in de kraam"werkte.
En we er financieel weer een beetje bovenop kwamen, mijn ouders en ik, die toen nog thuis woonde.
Want jongens ,een eerder fotoboek liet zien dat er echt wel krappe tijden waren.
Al moet ik zeggen dat ondanks de wat armoedige uitstraling ( oude maar nette kleding, en vloerbedekking die echt aan vervanging toe was), er wel veel liefde en gezelligheid was.
Een nichtje wat ik laatst sprak dacht schijnbaar zelfs dat wij vroeger heel rijk waren...zo zie je maar, het was niet echt te merken voor mensen die niet direct om ons heen stonden, maar toch wil ik nooit meer terug naar zoveel moeite moeten doen om rekeningen betaald te krijgen!

Dat is misschien wel een van de redenen dat ik zo gek ben op kringlopen.
Deze ( zes) vrije dagen, deed ik dat maar liefst twee keer!
Een keer met dochterlief, en een keer met mijn beste vriendin.
Dit was een van de aankopen.

Met dit idee.

Al volgde er eerst nog even een kleine uithuiszetting....

Omdat er nog een grote schilderbeurt nodig was....en die tegelspiegeltjes mochten ook verdwijnen.

En zo hebben muis en muisje nu een mooi fris onderkomen.
Met de belofte dat ik nu stop met minihuisjes, en aan het echte huis verder ga.

Behalve familie muis hebben we nog een ander diertje bijgekregen.
Dit schattige lammetje waar ik helemaal verliefd op werd.
Toch liep ik door....
Gingen dochterlief en ik na het kringlopen nog even naar de nabijgelegen prachtige meubelzaak.
Toen we daar ( ja ik weet het kijken, kijken en niet kopen), weer uit kwamen, spookte deze kleine toch nog door mijn hoofd...
Om een lang verhaal kort te maken...dochterlief vond het niet erg om even terug te lopen.

En voor het luttele bedrag van 2,00 euro, mocht het lammetje mee.
Ik denk dat het me zo aanspreekt omdat ik vroeger een speelgoedlammetje had .
Als het goed is moet het nog ergens op de grote zolder liggen, binnenkort word die aangepakt, dus wie weet komt er een lammetjes verzameling...

Of eigenlijk is er die al.
Want de andere beeldjes mochten voor een klein prijsje meteen mee.

En dus...
Het fotoboek met de foto's van mijn moeder toen ze het weer beter kreeg, het lieve lammetje ( met vriendjes in totaal 4,00 euro), een paar takken ( heerlijk ruikende) rozen uit de tuin, en natuurlijk nog steeds mijn kopjes in de stolp.
En nog net te zien, het leuke en lieve cadeautje wat ik van een geweldige vriendin kreeg met mijn verjaardag.
En zo kunnen wat spulletjes op de piano , mij steeds als ik er langs loop, weer heel gelukkig maken!

Of er nog meer gebeurde?
Ja ik kreeg voor het eerst in mijn leven een orchidee terug in bloei.
Kleine oma ( mijn schoonmoeder) zou trots geweest zijn op mij.

En terwijl ik de orchidee en de kleine muis die ik voor mijn verjaardag kreeg op de foto probeer te zetten, zie ik iets bewegen op de achtergrond.

Karel. En die heeft een echte muis te pakken!

Heerlijk maf beest.
Hij wil er altijd bij zijn als er wat "actie" in of om het huis is.

En dat was er hier.

Ik vond namelijk ( op die internet veilingplaats) een super lief tafeltje voor 10 euro.
En dat kan ook nog wel een likje verse verf gebruiken.
In het kader van,"en nu maak ik voortaan lekker zelf uit wat ik in huis zet", heb ik besloten om het poppenhuis gewoon in de huiskamer te zetten.
Dan zie ik het elke dag en hoop ik zo de inspiratie te hebben, om het eindelijk eens helemaal af te maken!

Natuurlijk kookte ik ook.
In dit geval weer een luxe toetje ( nou ja twee).
 https://sophietjes.nl/aardbeien-cheesecake-toetje-in-een-glaasje/
en
 https://www.culy.nl/recepten/banoffee-pie-laagjes-een-glaasje/

Ik heb het grote geluk dat ik nog steeds mag koken voor mijn neef.
Al gaat het de laatste tijd iets minder en maak ik hem vooral blij met lekkere toetjes.
Gisteren maakte ( en bracht) ik er weer een paar.

Om ze vervolgens zo mee te nemen.
Je kunt het al een beetje zien aankomen...deze keer maakte ik de banoffee toetjes te vol...
Gelukkig staan ze al in bakjes ( klemgezet met doekjes), dus de schade bleef beperkt, maar het ging wel over het randje van het glaasje.
Geen probleem, neef besloot er dan maar direct een op te eten.
En zo mocht ik ( voor het eerst) zien hoe hij ook echt genoot van zo;n klein feestje in een glaasje.
Wat een mooi cadeau!
Zelf heeft hij ook een groot cadeau mogen krijgen.
Na de beslissing om toch voor de levensverlengende chemo te gaan, heeft hij er nog een mooi stukje leven bij mogen krijgen.
Niet alles is rozengeur en maneschijn, de pijnmedicatie moet regelmatig opgehoogd worden en hij ligt steeds vaker even in het bed wat in de huiskamer staat.
Maar wat heeft hij nog mooie momenten met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen mogen beleven ( en gelukkig nog steeds), nu heel bewust van de beperkte tijd die nog rest...
Ik zou zoveel voor ze willen doen, maar ik kan niet zoveel.
Wat ik wel kan?
Regelmatig gaat er een brief die kant op , compleet met foto's.
Soms oude ( zoals van mijn ouders, die altijd verliefd bleven, waar zulke leuke foto's van zijn, waar de liefde en het plezier van af spat), of van zijn ( toen nog ) jonge kinderen, die veel bij ons thuis waren, waar mijn moeder en ik met heel veel plezier op paste, en ik gelukkig toen ook al veel foto's maakte.
Maar ook gewoon met waar ik mee bezig ben, van gezellig dingen doen met de kinderen of gerommel in huis.
Natuurlijk het koken en maken van toetjes.
Soms komt er een complete slowcooker zijn kant op ( dan kan hij alvast wat hongerig worden door de lekkere kookgeur), en soms alleen een pak van zijn lieveling koekjes.
We beseffen dat we enorm boffen, met deze extra tijd...
En we zijn ons ook extra bewust hoe belangrijk het is om van de kleine dingen ( en elkaar) te genieten!
Niks groots, niks bijzonders.
Het gewone en het kleine, dat zijn de dingen die je vaak bij blijven.

En ja...dan kom je thuis van zo'n bezoekje, en besluit ( ondanks de berg afwas die je er van gaat krijgen, en dat het belachelijk luxe is), om die halve verpakking mascarpone maar gewoon te gaan gebruiken.
Een extra doos aardbeien had ik niet in huis...maar nog wel vruchten in de diepvries...waarna het pas echt een afwasverzameling werd...wegens eerst koken en dan door een zeef, omdat er anders wel heel veel pitjes in zaten.
En zo hadden wij op een gewone woensdagavond een klein toetjesfeestje.
Omdat het waard is de mooie dingen in het leven te vieren, te genieten als je kunt, van kleine dingen.

Lieve mensen, fijne dagen, genieten wat je kan, van lieve mensen en leuke dingen!
groetjes, Franca.