gebruiken wat er is, uit tuin of bij schoonmaken

Laat ik maar beginnen met een foto van mijn man die druiven plukt om mee te nemen naar zijn werk.

Dat is weer eens iets anders dan een appeltje, en we hebben genoeg.

Een flinke schaal vol...

Vrij vertaald: macaroni met kaas en groente uit : Jamie's Veg kookboek.

Kan ik mij al helemaal verheugen op een nieuw tafelzeil.

Grappig toch?

Zowat hetzelfde als het kleedje op de huiskamertafel ( destijds in een kringloop gevonden).

Dit tafelzeil was nog niet eens uit het plastic of opgehangen aan de kar.

Heel toevallig viel mijn oog erop toen het onder de kar klaar lag.

Het oude is nog oké, dus het ligt nog even te wachten, maar ik vind het geweldig.

 

De aardappeltjes uit de tuin die ( vind ik) veel te klein zijn om te schillen, zijn wel prima voor nog een Jamie recept:

Gebakken aardappeltjes met Pickles ( ook uit Veg).

De pickles.

 

Het bordje in totaal.
 

De bijbehorende salade.

Een aanrader!

Lampionnetjes uit de tuin.

Thuis beschuit met muisjes.

Dat doe ik normaal eigenlijk nooit ( uitgezonderd met kerstmis), maar ik kreeg heel lief een glazen bakje met muisjes mee toen ik een gezinnetje afsloot ( omdat het er in het gezin niet van gekomen was om een beschuitje te eten).

De laptop maar op tafel gezet, zo kan ik ontbijten en meteen "bijkijken".

Hoe irritant ik die Tara soms ook vind, ze hebben goede tips.

Uit de tuin.

Hoe je een vrij sjeik recept van Jamie vereenvoudigd tot gewoon maar toch erg lekker.

Zoete aardappels, boontjes, tomaten en vis uit de diepvries.

En een oude bekende maken.

Een toetje met een recept van taart ( van het pakje puddingpoeder wat er nog lag, toen ik een bananentaart uitprobeerde), als taart niet fantastisch, als ( aangepast recept) toetje geweldig!

Doekje op de grond?

Tja, het ligt meestal een stukje onder het fornuis, waar ik met mijn voet net bij kan.

En het zorg ervoor dat ik niet zo vaak de keukenvloer hoef te dweilen.

Het is er een uit een stapel zoals ik die koop ( 1 euro per flinke stapel) bij de kringloopwinkel.

Een flinke stevige doek, gemaakt van een oude handdoek, die ik snel even pak ( met mijn voet) om water wat ik mors direct op te doen.

Zo simpel, en het scheelt zo veel werk!

Zo heb ik laatst in een gezinnetje de glazen douchewand gedaan met een mengsel van afwasmiddel en azijn.

Niks engs en een glanzende glazen douchewand.

De mensen waren er echt blij mee.

Voorheen deed ze die met een bekend antikalk middel, maar dat bleek zo agressief dat de voegen van de douche oplosten en ze lekkage kregen! 

Als er geen schoonmaakmiddel is of alleen een erg sterk spulletje in een sprayflacon pak ik meestal gewoon afwasmiddel, daar kun je prima mee schoon maken.

En ik vind het een beter idee dan een kraamvrouw ( die ik ooit vroeg waar het schoonmaakmiddel was) had, die gebruikte vloeibaar wasmiddel ( dan rook het zo lekker).

Flink wassen die worteltjes uit de tuin.

Maar uiteindelijk werd het een lekker wortelsoepje ( omdat dochterlief appte of ze misschien mee kon eten).

De meeste van deze foto's komen van de laatste vrije periode.

Het laatste gezinnetje viel niet mee.

Ik kreeg vreselijke kiespijn, en ergerde me omdat ze "gewinkeld" hadden in het ziekenhuis na de bevalling.

Zorgen mensen zo goed voor je, en moet je wat langer blijven omdat de baby dat nog nodig heeft en dan doe je dit...

Natuurlijk heb ik net zo goed voor ze gezorgd en sloot ik af met een baby en kraamvrouw waar het prima mee ging, maar dit soort dingen zit me toch dwars.
ik moet goed voor mensen zorgen, hun levenswijze was duidelijk niet de mijne, maar dat komt wel vaker voor.

Het "winkelen" irriteerde me erg

Inmiddels laat ik het los, ik heb zelf genoeg aan mijn hoofd.

Zorgen voor opa, tandarts en nog veel pijn en ongemak, waardoor ik geen energie heb om mensen te zien en dingen te doen, dat is niet fijn!

Maar dat komt allemaal vast goed.

Nog twee dagen vrij ( dit keer maar 5 dagen, door vakantiedrukte), en drie ben ik kwijt door pijn en ongemak.

Van die twee dagen ga ik nu lekker genieten!

groetjes, Franca.

 

en verder...

 Dit is wat ik meestal doe.

Ik zoek een paar foto's en aan de hand daarvan vertel ik wat ik doe, deed of mee maakte.

Vaak iets wat ik kookte ( in dit geval Peach & chickpea curry uit het kookboek: a girl called Jack).

Of een baksel ( dit was snel van internet gehaald omdat ik iets mee wilde brengen naar de fietstocht/koffie drinken in de buitenlucht met een vriendin).

Van een cake ( chocolade en peer) .

Een toetje ( van van alles wat in huis was plus diepvriesfruit).

En een bananentaart.

Aan het eind staat er dan vaak nog : en verder....

En daar gaat het mij nu om, om het en verder....

Kijk als ik veel bak en kook ( zeker nu het warm is), is dat vaak een teken dat er iets niet lekker zit.

Nou kan ik best trots zeggen dat het me allemaal wel lukt, voor opa zorgen, voor de gezinnetjes zorgen en contact met vriendinnen houden, en dat is ook wel zo, maar toch...

Als opa zich niet lekker voelt en ik me zorgen maak, dan is dat lastig.

Als blijkt dat hij zelf eten had gekocht en dat te lang bewaard heeft zodat hij diarree kreeg vind ik dat zo erg, dat ik me schuldig voel.

Dan kan manlief ( terecht) zeggen dat hem dat in een bejaardenhuis ook zou zijn overkomen,en dat klopt.

Zo heeft mijn moeder destijds een week niks gegeten en had de verzorging in het bejaardenhuis dat helemaal niet door.

Dus je kunt niet alles voorkomen.

En toch...

Als je met een bekende praat en die verteld dat ze het niet fijn vond dat de kraamverzorgster die bij haar zoon werkte de laatste dag ( van 3 uur) al haar tijd aan moeder en kind besteedde en nauwelijks huishoudelijk werk deed, dan wil je je collega verdedigen.

Zelf heb ik in het laatste gezin alle was weggewerkt ( op een paarse jurk na, die vond ik te eng bij de andere was), inclusief alle beddengoed van de kinderen.

Maar is dat wel collegiaal?

Want als er een collega in een gezin komt met minder uren, krijgt ze dat echt niet voor elkaar, en dan gaan mensen weer vergelijken.

Het is erg moeilijk om het iedereen naar de zin te maken!

Hoe doe ik het goed?

Hoe kan ik goed zorgen voor opa, goed zorgen voor de gezinnen, contacten met vriendinnen bij houden ( een lieve vriendin deze vrije dagen helemaal niet gezien of gesproken, en ik weet dat ze het moeilijk heeft),  mijn vrijwilligerswerk doen (vandaag weer boeken sorteren voor de boekenmarkt volgende maand) , het huis bijhouden en gezond koken en zelf blij en tevreden zijn?

Laat ik het eens heel eerlijk  zeggen: soms valt het niet mee....

groetjes, Franca.

 

in de bonen

 

Ineens lijkt alles heel anders nu een een blogje wil schrijven, hopelijk kom ik er uit.

Maar wat ik wilde schrijven is eigenlijk dat ik de laatste tijd wat in de bonen ben.

Letterlijk, omdat ik na het boek vegetarisch voor een prikkie  ( waar ik zo blij mee ben dat ik er zelfs mee in de Genoeg sta), nu ook begonnen ben om uit Tin Can Cook te koken.

En soms wat overdreven veel dingen uit blik ( maar zo heet het boek ook tenslotte).

Zelf haal ik de worteltjes maar uit de tuin, en neem ook een verse ui.

Het blijft een leuk boekje.

Iets om in gedachte te houden, mocht er een tweede lock-down komen.

Als mensen dat tenminste nog accepteren.

Ik zie ( vooral op tv) mensen gewoon naar de stad gaan, uitgaan en in grote getale naar het strand gaan.

Dus de kans dat er een tweede golf komt is zeker aanwezig.

 

Het is echt niet zo dat ik een heilig boontje ben en nergens kom ,kijk maar naar deze heerlijk foute kopjes die ik in de kringloopwinkel vond, toen ik daar met mijn dochter was.

In de eerste kringloopwinkel was alles keurig geregeld, hielden mensen netjes afstand , even op elkaar wachten als het smal is bijvoorbeeld, maar in de tweede keek niemand ergens naar.

Daar zijn we maar heel snel weggegaan.

In de eerste winkel vond ik het boek van huisarts Tamara.

Ik heb het zelf al, maar besloot het voor mijn dochter te kopen, omdat ik er erg leuke en lekkere recepten in vind staan.

Daardoor pakte ik het zelf ook weer eens, en besloot ter plekke dat het te warm was om te koken, maar voor  deze Gado-gado salade ( wel even eieren en wat boontjes koken),had ik vrijwel alles in huis en die was zo klaar,

Niet zo mooi als in het kookboek, geen taugé in huis en boontjes i.p.v. kousenband, maar fris en lekker!

Wel even iets anders voor opa, want dit kan natuurlijk echt niet voor hem.

Wat had ik afgelopen week een fijn gezin!

Vierde kindje.

Kindjes van 6,4,2, en nu een baby'tje er bij.

Een gezin waar de kindjes nog konden spelen, waar heerlijk geknutseld werd, spelletjes gepeeld met papa en het zwembad buiten met dit weer natuurlijk ook een succes was.

Waar moeder opnieuw ( bij alle drie de oudere kinderen ondanks haar baan heel lang gevoed) borstvoeding gaf, en de baby na 7 dagen ( we werken maar zeven dagen maar wel de uren voor acht dagen wegens grote drukte), al een ons boven geboortegewicht was.

Waar ik dagelijks een ijsje aangeboden kreeg,en het ook twee keer met grote dankbaarheid aan nam.

Waar ik een verhaal van het tweede kindje kreeg( papa en ik hebben een kleine egel gezien, en papa heeft met het lampje van zijn telefoon het goed laten zien), toen ik de laatste dag achterom kwam en later de duidelijke versie van moeder hoorde....

Het tweede kindje kon door de hitte niet slapen, en uiteindelijk heeft papa haar mee naar beneden genomen en hebben ze samen ( op twee stoeltjes die hij naast de buitendeur had gezet) even buiten af zitten koelen midden in de nacht.

En toen hoorde ze dus het egeltje, wat met het lampje van papa;s telefoon er bij goed te zien was.

Het was hard werken, het was warm, en natuurlijk waste ik ook maar het beddengoed van alle kindjes, en was het door het warme weer wel fijn dat het ouderlijk  bed vier keer verschoond werd. Maar wat een fijn gezin!

Als je vader zo even buiten met je af gaat koelen, volgens mij weet je dat later nog!

En die drie kindjes op krukjes rond het badje...geweldig.

Dit klein humpie is geweldig terecht gekomen!

En die liet ik dan ook met een heel gerust hart achter. 

 En als bonus kreeg ik ook nog een prachtig boeket en vooral lieve knutsels.

Dit was weer zo'n gezinnetje, dat hoort bij de krenten uit de pap.

Ik was elke dag afgebrand moe, vond zelf nog even koken soms moeilijk, maar dat was het helemaal waard!

En nu vrij!

Niet lang, omdat ze al het personeel hard nodig hebben.

Vakantie tijd en grote drukte, is geen beste combinatie.

Vanmorgen besloot ik maar vroeg op pad te gaan voor boodschappen en de bieb, die hadden gemaild dat de aangevraagde boeken binnen waren.

Dus de boodschappen zijn binnen, zowel het verse spul als de blikken.....

Ik kan weer het een en ander uitproberen.

Maar nu eerst koffie en even alvast neuzen in mijn boeken.

Zelfs de hele nieuwe van Mark de Hond stond er al.

Ik heb de reportage in tv gezien en die was heel indrukwekkend, wat een levenskracht had die man!

Geen echt leesboeken, maar die heb ik nog wel.

Nu koffie, een boek en dan rustig aan aan de slag.

 

Ik wens jullie rust, een fijn plekje in de schaduw en heerlijk lees materiaal, dan komen we de hitte wel door!

groetjes, Franca.

 

genieten en nagenieten

Meeneemlunch.
Lekker maar niet bepaald mager.
Wat had ik een fijn gezinnetje vorige week!
Tweede kindje, piepklein ( 2200 gram), prachtig mooi ( met de invloed van een Indonesische vader), en ze deed het geweldig voor zo'n kleintje.
Neem daarbij:
- een super schattig jongetje van 20 maanden.
- een echt hele lieve moeder, die zo genoot.
- en een lieve, rustige , zeer actieve vader ( die zomaar na een nachtvoeding even lekkere chocolaatjes met muisjes ging maken).
Ze zijn er gelukkig nog, gezinnetjes die genieten en blij en dankbaar zijn .
Na afloop kreeg ik een lieve kaart en een foto, dat gebeurt bijna nooit meer, maar wat is dat leuk!

 Verder kijk ik nog even terug op de vakantie, waar ik door voldoende tijd, hele vreemde ( maar lekkere) dingen uitprobeerde.
Zoals deze vegetarische sushi.
Oké, erg netjes zijn ze niet, maar het was ook mijn allereerste keer.

 Waar ik nieuwe vulling voor de zeeppompjes maakte..

Omdat vaak handen wassen nog steed heel belangrijk is!

Ik na een dagje uit op de bank zat te breien ( en intussen bladerde in de oude tijdschriften die ik kocht).

Me realiserend dat ik vaak weer blij word van dezelfde soort dingen, zoals deze bedsloffen, die in allerlei kleuren te koop waren in een vintage winkel.
Ik vond daar rondlopen geweldig!
Alsof ik terug ging naar mijn jeugd.
De prijzen waren echter best flink, dus op wat leuke gebreide dingen na ( die dan ineens niet duur waren), heb ik het verder bij kijken gelaten.
De bedsokken kostte trouwens 3 euro.

En deze super schattige pannenlappen ( gevonden in een bak met oude kinderkleding trouwens, wat ik wel grappig vond, wisten ze wel wat het was), mocht ik voor 1,50 mee nemen.

 Aten we regelmatig boontjes uit eigen tuin ( en nog steeds).
En nog veel meer, zoals broccoli , worteltjes, aardappels in vreemde kleuren ( en erg lekker) en zelfs knoflook!

Werd dit mengseltje..

Gekneed en gebakken tot lekkere vega burgertjes.

En dit uitprobeersel, werden bietenburgertjes.

Die er op het bord al een stuk beter uit zien!

Vakantie is ook taart.
Een gezonde in dit geval, al zou je dat qua calorieën niet zeggen...

Hij bleek wel lekker.

En als je 's ochtend vroeg al bakt ( nou ja maakt en in de koelkast zet), dan staat er iets lekker op je te wachten als je terugkomt van je dagje uit.

Met een schep Griekse yoghurt ( en nee wij doen niet aan mager, gewoon 10 % vet) en blauwe bessen ( direct uit de diepvries).
 Om vervolgens te twijfelen of de visite die de volgende dag komt ( nog steeds op 1,5 meter afstand en buiten), dit wel lust.

En dus bak ik ( echt in de oven nu) nog een worteltaart, met worteltjes uit eigen tuin, dat dan weer wel.
Het recept komt uit het kookboek opperdepop, maar dan wel de nieuwe versie.
En is echt heel lekker!
Volgens ons, de visite, en de kinderen die om en om ook even kwamen proeven.

Een echte aanrader dus.

En verder...
Groeit en bloeit de tuin prachtig!
Heb ik afgelopen week het gevoel gehad dat het huishouden makkelijk was...
Dat komt natuurlijk omdat ik in de vakantie  ( en daarvoor heb ik ook even onbetaald verlof genomen) veel tijd had om dingen extra aan te pakken en op te ruimen.
Maar ook ( een vriendin wees me hier op) , omdat ik nu 's morgens vroeg al aan de slag kan ( ben toch altijd vroeg wakker), terwijl ik voorheen altijd nog stil wilde zijn voor oudste ( die in de horeca werkt en vaak wat later thuis is).

Heel gek, terwijl ik voorheen het huishouden vaak best veel vond, zit ik nu om één uur of een te denken wat ik nu zal gaan doen.
Dan is het hele huis schoon en opgeruimd.
Misschien schrijf ik nog wel eens over de veranderingen die hier de laatste tijd gemaakt zijn.
Waardoor het veel netter is ( zoals de mooie roze wasmand in onze slaapkamer voor uniformen en ander fijn wasgoed, wat ik eerst ...o schande, vaak in het bad kieperde, omdat ik het niet bij de andere was wilde hebben...).
Ik kijk nog steeds naar de youtube filmpjes van the secred slob, het filmpje van  superfast 5x5 trick ,vond ik erg inspirerend.
Het helpt je echt op gang, als je even geen puf hebt ( of gewoon geen zin).
Het laatste filmpje van een werkende moeder die haar huis schoon en netjes houd door het flylady systeem , vind ik zeer bewonderenswaardig (fulltime working mom using flylady system).

Maar eerlijk, dat gaat een mens toch opbreken?
Ik ga geen oordeel vellen over moeders die ( veel) werken, ik weet maar al te goed dat ze het geld vaak hard nodig hebben en hun carrière ook belangrijk vinden.
Blijft dat ik blij ben dat ik destijds zoveel tijd met mijn kinderen door kon brengen.
Waar ik erg van genoot, en waardoor ik ook alle rust had ,om dingen als het huishouden , contacten met vriendinnen en bijvoorbeeld helpen op school of zitting in het bestuur van de oudervereniging ( en daardoor alle leuke activiteiten op school mee maken) te doen.


Wat ik nu moet doen is meer bewegen....
Maar dat doe ik dus nog niet.
Ik zal mijn draai in deze nieuwe situatie vast nog wel vinden, maar voor nu vind ik het maar stil.

De mannen gaan hier 's ochtends om een uur of zeven de deur uit, en de eerste komt ( als hij niks anders afgesproken heeft, en dat komt nogal eens voor) om half vijf weer binnen vallen.
Manlief om half zes.
Jongste is overigens zachtjes aan wel op zoek naar een eigen woonruimte, en dat snap ik best.
De prijzen ( met 30 uur werken en een H.B.O.opleiding die hij aan het doen is), zijn wel erg pittig voor hem.
Maar wie weer vind hij eerdaags iets.
Dan zijn we weer met z'n tweeën.

En hoewel mijn man de liefste man is die je maar bedenken kan, zal ik de kinderen echt missen in huis.
Ik weet dat het went ( inmiddels ben ik er ook weer aan gewend dat dochterlief niet meer vlakbij woont , maar dat duurde even en deed stiekem best zeer).
Vanaf mijn vroegste jeugd wist ik al dat ik graag kinderen wilde, misschien dat ik het daarom moeilijk vind, al moet ik daar meteen bij zeggen dat ik het niet anders zou willen!
Kinderen moeten zelfstandig worden en dat is goed!
Dat ik dan mijn prioriteiten moet verleggen is gewoon zo.
En hoewel ik ze ( vooral in het begin) erg mis,  is dat dat je wilt als je met de opvoeding bezig bent.

Dan hebben we de zorg voor opa natuurlijk nog.
Het gaat redelijk nu.
We merken wel dat zijn gezondheid wat achteruit gaat, maar hij is nog dagelijks op pad.
Nu met taxi of scootmobiel, en een koffie met een dame of een etentje dat vind hij ook super gezellig.
Hij accepteert het verminderen van zijn gezondheid niet, en dat is jammer, want daardoor geniet hij minder van de tijd die hem nog gegeven is.
En voor zijn leeftijd is zijn gezondheid zo slecht nog niet.
Maar ja, wat doen we zelf als we er zo voor staan?

Hopelijk zoveel mogelijk genieten!
Dat wenste een vriendin mij vanmorgen nog toe via app: geniet van de kleine dingen!
Nou lieve dame ( die mij door de moeilijke eerste tijd van corona , spanning , zorgen over onbeschermd werken en nog veel meer heen sleepte, door appjes en kleine stoepcadeautjes) ,
Dat genieten van kleine dingen, dat komt wel goed!

Dat wens ik jullie ook allemaal:
Geniet van de kleine dingen.
Geniet van de kinderen, hoe het met ze gaat en van hun verhalen als ze thuis zijn.
Geniet van de gezondheid die je gegeven is  ( ook al is die niet altijd super).
Geniet van je hobby's ( dat mogen natuurlijk heel andere dingen, dan breien, koken en poppenhuisspul zijn).

Maar vooral:
Geniet van de mensen om je heen!
groetjes, Franca.