van ochtendlicht, eindelijk een kleur gekozen en nog wat geneuzel en vooral: hele fijne Paasdagen!

Ochtendlicht.
Onder het groene lampenkapje start ik vaak mijn dag.
Nou ja, nadat ik met een tijdschrift,koffie en een ontbijtje, al opgestart ben in de keuken, start ik hier mijn laptop op.
De laatste tijd vooral om die bijscholing ( met twee teams, met cursusgever 420 kilometer hier vandaan, met twee bijeenkomsten en veel huiswerk) geregeld te krijgen.
Als je dan dit mooie ochtendlicht op je werkplek krijgt is dat echt een cadeautje.

Dat is de kleur dacht ik ( maar dat dacht ik al een keer of zes), deze keer besloot ik door te zetten en ging naar de doe het zelf winkel.
Waar ik na wat heen en weer geloop, en naar huis ging met wat monsters.

Om vervolgens 's avonds net voor sluitingstijd terug te gaan met mijn dochter ( die wel een beslissing door kan zetten), en thuis kwam met een pot verf...
Nee, toch maar niet de roze ( al heb ik daar serieus over nagedacht).

Met ochtendzonnetje, maar de kleur krijg ik niet echt in beeld.

Lijkt veel bleker, meer naar grijs als groen, en het is dus echt groen geworden.
Minder groen dan het plaatje uit het tijdschrift, maar precies goed voor mij, rustig, toch een beetje kleur en niet te donker of aanwezig.
Ik ben er blij mee!
En zo werd de boekenkast ( na zes jaar aarzelen over de kleur) in een paar dagen door manlief geverfd ( na 22 jaar vanille geel te zijn geweest).

Blijk ik niet de enige zuinigerd in huis te zijn....kom je de keuken ingelopen, blijkt manlief deze oplossing te hebben ( zelf ben ik meer een uitspoeler).

Maakte ik nog een pakket :
Mexicaanse burrito's van een verspakket.
Smaakte lekker ( volgens de mannen), maar niet beter dan eigengemaakte.
Ik denk nog steeds dat zo'n pakket helpt doordat je alles bij elkaar met recept hebt, je hoeft dus gewoon niet na te denken.

 De volgende ( en voorlopig laatste) was een groentecake.

Daar zat geen vlees in dus die proefde ik zelf ook.
Prima van smaak, wat vreemd idee om cake met groenten te eten.
Jongste vond het erg lekker, manlief en ik wat minder.
Conclusie van de vers-pakketten: makkelijk, zonder veel nadenken redelijk gezonde dingen maken.
We voegen meestal echter wat toe ( smaken verschillen nietwaar), bij deze o.a. roomkaas op de burrito. In totaal ( er moeten altijd nog wel wat ingrediënten bij, behalve die in de verpakking zitten) toch vaak nogal wat prijziger als wanneer je alles gewoon zelf koopt.
Maar te doen en zoals ik al zei: geweldig na een lange werkdag om ontspannen aan de slag te gaan.
Alleen bij de Surinaamse rotti ( die wel lekker was), bleef de lucht nog lang in huis hangen...

 Een plaatselijke kringloopwinkel organiseerde een rommelmarkt.
En het bleek de gezelligste en leukste waar ik ooit geweest was!
Natuurlijk hielp het mooie weer ook mee, maar de leuke mensen, mooie spulletjes en zachte prijsjes zeker ook!
Ik kocht:
Drie kussentje al geborduurd en wel ( voor 1 euro per stuk), een stapeltje oude tijdschriften ( om lekker na te genieten met een een kop koffie in het zonnetje), ook lekker goedkoop en een roestige bloempot ( later nog te zien).
Een uurtje op de rommelmarkt en een hele dag een blij gevoel, wat wil een mens nog meer!

En dan zie je in een van die tijdschriften dit schattige plaatje: een poppenhuis , gewoon in een kastje, verborgen achter een deurtje.
Hoe lief!

Ooievaar , speelgoed, betrekking op mijn vak, en op nog iets meer...maar dat komt later aan bod....

De roestige bloempot, gekocht voor 5 euro, niet zo goedkoop voor een rommelmarktkoopje, maar wat is ie leuk!

En verder: had ik heel veel gezinnetjes, een ziekenhuisopname van een baby ( zes dagen maar alles kwam goed), ging ik intussen naar een gezinnetje met een derde kindje, wat me zo terug deed denken aan mijn eigen gezin destijds!
Wat heerlijk om hier te mogen werken!
Daarna nog wat wijkgezinnetjes ( waaronder een in een studentenhuis met gezamenlijk gebruik van douche, toilet en keuken), en een gezinnetje met een vierde kindje, waar ik nog nauwelijks iets toe kon voegen, geweldige moeder!
Om tot slot een dagje in te vallen voor een collega, en terecht te komen in een oude prachtig verbouwde boerderij, met een minibabytje die het gewoon geweldig deed.
Waar ik zelf het badje mocht doen, en genoot tot in mijn tenen.
Dat badje zelf doen komt niet zo veel meer voor, omdat de vaders vaak thuis zijn en graag meteen het eerste badje al doen.

Kortom: druk.
Nu heb ik vrij, het hele Paasweekend lang , met het voornemen om daar ( ook tot in mijn tenen) enorm van te gaan genieten!

Ik wens jullie allemaal hele fijne Paasdagen!
groetjes, Franca.

gewoon genieten

Een lief boeketje gekregen van een dame die een nachtje in de pipowagen mocht verblijven ( gast van dochterlief).

 Onze Karel.
Is inmiddels een echte buiten kat geworden, en als je dan van binnen af de vogeltjes wel kunt zien, maar niet kunt jagen....

En ze lijken je zelfs uit te dagen...

Dan kun je niet wachten tot je weer naar buiten mag ( vandaar de belletjes).

Alvast eentje om uit te proberen.

Spinazie en geitenkaas, dat komt vast goed.

Daarbij het soepje wat al klaar staat.

Dat smaakt prima!
Beslag klaar, soep klaar.
Zodat we zo als we van dochters verjaardag thuis komen, heerlijk kunnen gaan eten.

Recept van die maaltijd dozen ( ik had geen maaltijddoos hoor, maar geniet van hun recepten online).
En wie weet ga ik het toch eens uit proberen.

Wat ik ga doen als ik een langere periode vrij ben: tutten!

 Inmiddels heb ik besloten dat dat mag!
Iedereen mag zeggen dat ik maar een paar grote dingen in huis moet zetten.
Dat rust in huis belangrijk is.
Voor mij zijn het de kleine dingen ( zowel letterlijk als figuurlijk), die me blij maken.
Rommelen in het klein, dat maakt mijn huis rommelig, ja en?
Ik geniet er van, vind het fijn om thuis te zijn, dit sfeertje om me heen te hebben, en inmiddels heb ik dus besloten: het mag!
Iedereen mag prachtige stijl inrichtingen hebben, dit is mijn stijltje, daar word ik blij van.
En zelfs Marie Kondo vind: houden waar je blij van word.

Met inmiddels verse tulpen , gekregen van een dame die op de koffie kwam.

En een mandje vol klein gerommel.

Vrijdagmiddag, ik zou nog heel veel doen, en net toen ik het laatste stukje was opgehangen had ( wat heerlijk om weer buiten de was te kunnen drogen), kwam er een auto de oprit op rijden..
Onverwacht bezoek.

Ik ging koffie zetten en nam een emmertje water mee naar buiten om de tuintafel even af te wassen, want om met dit mooie weer binnen te gaan zitten was toch echt zonde.
Toen jongste belde dat hij wat later zou zijn voor het eten, realiseerde ik me dat ik niet alleen nog niet gekookt had, maar ook nog geen boodschappen had gedaan...
Bladerdeeg uit de diepvries gehaald, in de koelkast bleek nog broccoli, paprika, een een courgette te liggen en stukjes zachte geitenkaas en zelfs nog een schaaltje van de geraspte geitenkaas ( van het pannenkoekrecept) eieren heb ik altijd wel in huis.
Tegen de tijd dat jongste thuis kwam hoefde hij alleen nog maar de eieren met wat roomkaas te kloppen en over de hartige taarten te gieten, het restje geraspte kaas er over te stooien, en de schalen in de oven te zetten.Tegen de tijd dat manlief thuis kwam kon er gegeten worden.
En ik heb enorm genoten van het onverwachte bezoek ( die dus in het buitenland wonen, en even over waren) .En we hadden zomaar onverwacht een paar heerlijke hartige taarten.
Genieten!

Tja, en dan nog de beloofde foto's van de boekenkast.

De bovenste vakken zijn ( per vier) leeggehaald, uitgezocht, schoongemaakt en de kast is van vanille geel naar linnen gegaan.
En dat ziet er best goed uit.

Plan is om de deurtjes en de randje een kleurtje te geven.
Al jaren loop ik te mieren over een kleurtje, en nu heb ik de neiging om alles maar linnen te verven.
Bang om te veel kleur in huis te hebben ( die kast is groot en dat kan nogal overdonderend werken, ben ik bang).
Het rechter ( iets blauwige ) kleurtje was de eerste keuze, en toen ging ik ( weer) twijfelen.
Dus nam mijn man de verf van het linkerdeurtje mee.
Die is "echter", serieuzer, past misschien beter in een huiskamer, maar toch...
O jongens wat ben ik een twijfelkont!
Wat vinden jullie?
Want inmiddels staat de kast al weken zo, met die twee verschillende deurtjes.
Te wachten tot ik een beslissing neem.

En verder:
Had ik te maken met een kraamheer die alle dagen tot 12 uur in bed bleef liggen ( kraamheren hebben sinds januari 5 verlofdagen als hun vrouw bevallen is).
Zijn vrouw elke nacht alleen liet zorgen voor de baby ( ze moet toch zelf de borstvoeding geven, waarom moet ik dan opstaan), en 's middags op de bank een dutje ging doen onder zijn dekentje.
Gek genoeg vond ik het prima, ik leerde hem een kruik te maken, de baby te temperaturen en verschonen en ook de baby in bad te doen.
Overdag zorgde ik wel , maar voor de moeder vond ik het sneu, en toch....zij was het in die cultuur gewend en daarom zorgde het niet eens voor spanning.
En op de bank, met de baby op zijn borst , kwam de band met het kindje en de papa prima voor elkaar,
Al moet ik zeggen dat ik toch heel blij was dat manlief wel altijd mee aanpakte!
Had ik bijscholing en een teambijeenkomst en probeer ik naar ieders tevredenheid , en het beschikbare budget, een mooie scholing te vinden ( en dat valt niet mee).
Had ik ook weer de "eer", om de notulen te verzorgen, en nam dit in totaal elkaar meer dan een hele dag van mijn vrije dagen af.
Ik kan mopperen, maar het is niet anders...

Ben ik eindelijk weer eens flink in de tuin aan de slag gegaan ( en was dat zo lang geleden dat ik er zelfs blaren van op liep), en geniet ik echt van gewoon harken en vegen.
Staan er al kleurige bloemetjes klaar om te planten en hebben manlief en oudste al flink in de tuin lopen spitten, en zaaien, zodat we hopelijk weer een zee van wilde bloemen mogen krijgen deze zomer.

Voor jullie: geniet van wat je doet , of het flink tuinwerk, gasten ontvangen, koken, of rommelen in huis is, gewoon genieten!

groetjes, Franca.

een warme zit en een heerlijke ontdekking..

Kom eens kijken wat we hier nu hebben...

Een heus toilet.
Voor het eerst in dertig ( 30) jaar hebben we een toilet in huis.
Niet dat we voorheen naar buiten moesten, maar wel het achterhuis in.
En dat was niet verwarmd, dus moesten we eerst de kou in ( in de winter dan).

 Echt, je hebt geen idee hoe blij een mens kan zijn met een toilet in de hal.
Je loopt een warme hal in en gaat daarna een verwarmd toilet in, geweldig!
Nou snap ik best dat er mensen gaan zeggen: "maar bij ons is het toilet ook niet verwarmd".
, maar geloof me , zo'n steenkoud, niet geïsoleerd achterhuis voelt toch even anders.
Ik ben er blij mee, met een heel gewoon toilet!

Waar ik ook blij mee ben, is met deze vier tijdschriften.
Ik hou van die mooie Engelse bladen, maar vind ze toch wel erg duur.
Nu vond ik deze vier voor een euro per stuk.
Nog heel wat voor een oud tijdschrift, maar deze zijn zo mooi!
Het huisje vond ik voor 2,50, leuk om mijn geurbrandertje in te zetten ( met de favoriete geur van dit ogenblik: Lemongrass.
Waarschijnlijk voor het frisse voorjaarsgevoel.

 In een van die bladen stond een mooi artikel over zomerhuisjes en tuinhuisjes.
Met een beetje pijn in het hart ( die blijft over onze mooie veranda, die we af moesten breken), ging ik het lezen.
Er bleek ook een tuinhuis uit Nederland in te staan.
En zoals ik dan niet kan laten, zocht ik het op....

En dan ontstaat er een klein feestje!
De dame heet : Helma Bongenaar.
Kijk maar hier:
 https://cocofeatures.com/stylists/helma-bongenaar/
Wat een mooie reportages.
De dame blijkt ( o.a. ) stylist te zijn, en dit zijn een aantal opdrachten waar ze aan werkte.
Het huis van het tweede plaatje:
 karakteristiek en kleurrijk, ofwel characteristic-and-colourful , wat een prachtig huis.
Wat een durf om je huis in die kleuren te schilderen, maar ik vind het mooi.
Dat huis was ook ooit in binnenstebuiten:
https://binnenstebuiten.kro-ncrv.nl/fragmenten/herenhuis-in-het-witte-gilze
Ook al zo mooi!

Ook de dame van het zomerhuis ( wat ze helaas inmiddels verkocht blijkt te hebben), is ook in binnenstebuiten geweest met haar huis ( en van haar man en kinderen):
https://binnenstebuiten.kro-ncrv.nl/fragmenten/cafe-amsterdam

Dan zie je echt dat ze een styliste is, en ook heel handig, kijk naar de zelfgemaakte lamp, gordijnen, plaid, poef en ga zo maar door.
Ze boft dan ook nog eens met een heel handige man.
Maar het is nog niet klaar!
Ze heeft een instagram waar je naar moet blijven kijken ( jullie zijn gewaarschuwd, als je er op klikt blijf je voorlopig hangen).
https://www.instagram.com/helmabongenaar/?hl=nl

En als kers op de taart ......heeft ze ook nog een prachtig stijl en kookboek uitgegeven.

  foto van ako , van het internet.

Ik heb zo'n idee dat ik al iets voor mijn verlanglijstje weet......

O ja, en het tuinhuisje waardoor ik ging zoeken, vind je hier :
 https://www.universaal.nl/stoffigezaken/?page_id=82
Het stond in 2012 in de Flair.
Kon ik het toch nog even zien.
Stoffige zaken is trouwens haar site , waar ze zelfgemaakte dingen van stof verkoopt ( ook in opdracht), ook heel leuk om even op rond te neuzen.

Geheel geïnspireerd, maakte ik een foto van ons keuken rek....en dan zie je dat je stylen maar beter aan de stylist over kunt laten.
Eerlijk gezegd... heb ik de foto gemaakt zoals het is, en dat is natuurlijk ook niet hoe het werkt.
Al ben ik gewoon blij met wat ik heb!

En hoe gaat het hier?
Ik werd nog een keer ziek, en besloot extra vrije dagen aan te vragen.
Nu ben ik een tijdje thuis geweest ( extra vrije dagen en mijn gewone vrije dagen er achter aan) en nu hoop ik maandag weer fris aan de slag te kunnen.
Ik heb weer veel ideeën en zin om dingen in huis te doen.
De kunst is nu om niet te hard van stapel te lopen, maar als je steeds een stukje doet , komt het ook goed.
Zo ruim ik elke dag vier vakken ( onder elkaar) van de boekenkast uit, die worden schoongemaakt, geverfd, en een dag later gaan de boeken terug en begin ik aan de volgende vier.
Over een kleine week heb ik zo een mooi geverfde, schone, en keurige boekenkast.

Ik zag al zo lang tegen dit karwei op, dat ik besloot het zo te doen.
Dus volgende keer krijgen jullie de plaatjes!

Ik ga aan het volgende vak van de boekenkast werken en wens jullie een fijn weekend, met veel kijkplezier met de sites en tv programma's van de dames die hun huis zo prachtig inrichten!

groetjes, Franca.

er iets ( leuks) van maken.....

Niets meer aan doen heet dat boek.
Nou, ik wilde wel het een en ander doen deze week.
Helaas bleek het virusje wat de oudste kindjes in het gezin te pakken had, mij ook nog even mee te nemen.
Gevolg: ziekig, keelpijn en een algemeen gevoel van malaise , neem daarbij de januari en februari sowieso al niet mijn fijnste maanden zijn, dus ik moest wat doen.

Koekjes bakken?
Nou het was leuk om te doen en leek een mooi recept ( maar drie ingrediënten) maar uiteindelijk belanden ze ( een paar tegelijk) buiten voor de vogeltjes.

Koken kan dan ook een hele toer zijn, dit: " van de bakplaat "recept was de uitkomst.
Alles toch al in huis en weinig moeite om te maken.

Twee gekookte eitjes en diepvriesgroente er bij en klaar was ik.
En dan?

Ik besloot ( net als Karel hier) om de stoute schoenen aan te trekken.
Een telefoontje naar het kraamcentrum dat het even niet zo wilde...of ik wat langer vrij kon zijn ( geen ziektewet, mijn eigen vrije dagen).
Twee dagen kreeg ik, en  ze gaven me precies wat ik nodig had: wat ruimte.

Van de bieb had ik dit boek geleend: Duur huis nooit thuis.
Wat verteld over wat je allemaal niet hoeft te kopen en hoe je daardoor goed kunt sparen.
En toch...ik zat al dagen binnen en "moest"er even uit.
Schop onder mijn ....om te zorgen dat ik niet in hetzelfde kringetje blijf rond zeuren.

Ik ging naar de stad.
Parkeerde wel een stuk buiten de stad, waar vroeger een school was geweest ( gebouw en parkeerplaats zijn er nog, maar nu woont men er antikraak).
Dat zorgde er meteen voor dat ik een kilometer moest lopen om in de stad te komen, prima gezien ik de laatste dagen alleen binnen gehangen had, weer een schop onder mijn...
Ik bedacht :waar kan ik nou echt van genieten?
Dit was een van die dingen: een theedoek met bijpassende handdoek voor in de keuken.
Gek? Vast, maar ik geniet er echt van.

 Natuurlijk liep ik ook de witte boekenmarkt in, om daar dit boek te vinden.
Nodig? Nee. Maar wel leuk.
Van het tijdschrift Landleven, met recepten vanuit de moestuin, streekrecepten, inmaak , maar ook, cheesecakes in een glaasje. En ook nog voor een klein prijsje. Weer iets om blij van te worden.

Tot slot nog dit boekje: Mason Jar.
Het lag voor 1 euro in een bak met afgeprijsde artikelen.
Het concept is een tijdje heel hip geweest, maar je hoort er nu minder van, de recepten zijn leuk.
Zo kun je iets maken om als lunch mee te nemen ( heb ik al vaker gedaan), cadeau te geven ( ook al eens gedaan), of als leuk en lekker toetjes ( voor de eetclub gemaakt).
Hier kan ik zeker wat mee.
Tot slot heb ik mezelf getrakteerd op koffie met iets lekkers bij de HEE-ma.

Tja en als je dan toch in de buurt bent, loop je natuurlijk ook even bij de kringloop binnen.
Een leuke metalen plaat:  Keep calm and drink coffee, en een fijn stapeltje oude tijdschriften ( kun je doen als ze maar 15 cent per stuk kosten).

Bleef het laatste puntje: er moest die dag ook nog iets gekookt worden, en het idee van iets bedenken, alles bij elkaar scharrelen en dan nog koken stond me totaal tegen.
Toch maar even een winkel binnen gestapt op de terugweg, en ik kocht...een pakket!
Wat vond ik het altijd onzin.
Je kunt toch gewoon boodschappen doen.
En hoezo bedenkt iemand anders wat je gaat eten?
En hoe duur is zoiets wel niet?

Oké , het was niet zo'n doos vol voeding voor een hele week, maar wel een maaltijdpakket waar alleen nog wat kipstukjes bij hoefde, en een pak rijst voor erbij.
Het was de Indiase curry mandras verspakket.
En wat was dat fijn koken!
Niet na hoeven denken, gewoon doen wat het recept zegt en zeker weten dat alles in huis is.
Ik maakte het gewoon met kip ( ik had zelf nog genoeg over van de vorige dag) heb het dus niet geproefd , maar iedereen vond het lekker.
Ineens snap ik het helemaal, als je moe thuis komt van een lange dag werken, je kinderen net van de BSO of kinderdagverblijf gehaald hebt, en dan nog een ( als het even kan best gezonde) maaltijd op tafel moet krijgen dat is zo'n pakket ( of zelfs zo'n hele doos) echt ideaal!
Dat ik dan nog eens zou zeggen...zo zie je maar!

Gisteren ( de dag na mijn winkeldag), besloot ik naar het dorp te lopen.
Er uit ,naar buiten!
Ik ben weer op de goede weg.
En dat eten?
Tja, voorlopig houd ik het bij een goed weekmenu ( waar ik trouwens altijd wel ergens ineens van af wijk, maar dat ben ik).
Ook zou ik het stiekem best lekker vinden om ( net als de schrijfster van duur huis nooit thuis) elke dag vroeg thuis te zijn, zodat ik op mijn gemakje zou kunnen koken....
Wie weet , komt er dat binnenkort wel van...

 Tot slot: opa.
Gisteren is hij eindelijk ( na maanden soebatten en vragen van onze kant) naar de oogarts geweest.
We hadden namelijk de indruk dat zijn ogen wel erg veel achteruit waren gegaan, en hoewel hij bleef volhouden dat hij prima zag, waren de kleine ongelukjes ( en deuken ) in zijn auto toch echt bewijzen dat er iets gaande was.
Manlief probeerde met hem mee te rijden ( om zelf te zien hoe het ging), maar daar was ineens geen sprake meer van.
Onze zorg ( en besluit om opa te laten stoppen met autorijden), werd ( helaas ook door anderen) afgedaan als overbezorgdheid en betutteling, waardoor we toch weer gingen twijfelen...zijn we nu echt zo'n piepers?
Gisteren zei de oogarts tegen opa: direct stoppen met autorijden, Uw zicht is ( door staar) nog maar 10 %.
!0 %!!
Hij heeft een engeltje op zijn schouder gehad, dat er geen grote ongelukken gebeurd zijn.
Wat mogen we daar dankbaar voor zijn!
Opa denk daar trouwens anders over....Ge denkt toch nie, da ik hier baif zitten!!
Maar opa, wij kunnen je echt niet drie keer per dag naar koffieadressen brengen....

Komt tijd, komt raad.
Blijft de dankbaarheid, geen groot ongeluk gehad, niemand gewond.
En de wetenschap: we zijn toch echt geen zeurpieten.
Waarschijnlijk gaat het een combinatie worden van weggebracht worden door een van ons ( wie er dan vrij is),  een taxipasje en zal hij zich soms op moeten laten halen.
Maar we gaan nog even een pittige tijd tegemoet., omdat opa nooit iets van een hobby heeft gehad ( behalve auto rijden), hij heeft wel in de moestuin gewerkt, maar dat vond hij meer een plicht ( en dat kan hij nu ook niet meer fysiek gezien).
Bovendien vind hij dat hij nog prima ziet , gelukkig heeft hij plechtig beloofd , dat hij echt niet in de auto zal stappen( voorlopig, want na de operatie die tussen nu en vijf maanden plaats zal vinden), gaat hij natuurlijk gewoon weer auto rijden...
Wij vinden dat behalve goedkeuring van een oogarts, daar dan ook een paar rijlessen bij horen, en dit keer laten we ons niet zeggen dat we overbezorgd zijn.
Tenslotte zijn het jullie ( en mijn) kinderen en partners die dan gevaar zouden lopen!
En is opa inmiddels 88 ( en hoopt binnen een maand 89 te worden).
Normaal gaat hij nu ( rond negen uur) de deur uit, dus ik verwacht hem zo....
We zullen zien!

veilige groetjes, Franca.

fijn gezin en nu uitrusten

Wacht.
Dan ben je beschikbaar tussen 7.00 uur en 20.00 uur.
Het werd een onder voorbehoud ( dan wacht je tot het gezin toestemming krijgt om naar huis te gaan).
Voor de zekerheid maar eerst het eten klaar zetten.

Omdat ik er zelf ( met man en jongste) van mee wil eten, kies ik voor plantaardige "kip" .

Als ik het net startklaar voor de oven heb, gaat de telefoon.
Met een appje naar jongste ( die is als eerste thuis), geef ik de tijd en temperatuur voor het gerecht aan.
Later bleek hij zelfs een foto op de app geplaatst te hebben, maar dat zag ik pas toen ik ( om 19.00 uur) weer thuis was.
Het smaakte trouwens prima, en manlief kon direct eten i.p.v. eerst koken.

Inmiddels ben ik weer thuis, klaar met werken na acht dagen.
Tijd om koffie te drinken met Kareltje.

Naar de brievenbus lopen om de papieren van het gezinnetje op de post de doen, is stukken leuker dan auto rijden met gladheid.

En juist nu zat ik erg ver van huis.
Gelukkig had ik een heel leuk gezinnetje!
Derde kindje, twee bedrijven aan huis ( dus ook veel bedrijvigheid), wonend in een oude verbouwde boerderij ( samen met ouders), veel bezoek en helaas werden beide oudste ( gelukkig om de beurt) ook nog ziek.
Ik deed dus echt niks meer zodra ik thuis was ( behalve die bijscholing die moest wel).
Maar hoewel het echt druk was, waren het hele lieve gezellige mensen, en deed de baby het prima, dus ik heb genoten!

Nu geniet ik van Kareltje, die nog even moet kijken of hij die sneeuw wel in zal gaan...

Dat vervolgens wel heel leuk vind.

Is het gewoon fijn om weer een poetsrondje in je eigen huis te doen.

Om vervolgens ( na een hele ochtend flink poetsen , wegens troep van tegelzetter en stukadoor ) , direct in te gaan op het voorstel van dochterlief en richting kringloop te gaan.
Daar ging ik ( voor nog geen tientje in totaal) helemaal los op woontijdschriften ( zelfs nog een van december 2018 en bijna heel 2018) .
Boven moet nog ( inclusief de manden met schone was die daar staan), maar ik ga lekker even lezen!

 Fijn weekend!
groetjes, Franca.