nog steeds vakantie

 Oude doekjes, wie koopt die nou?

Ik zei de gek.

Omdat iemand er zo hard aan gewerkt heeft, door te haken of breien.

Als ik ze zie liggen in de kringloopwinkel,en ze zien er nog best netjes uit, dan zou het zomaar kunnen dat ze mee gaan.

Wat er nog meer mee ging?

Heel veel!

Ik voelde me zelfs wat schuldig, tot manlief het volgende zei: als we naar Engeland waren gegaan had het huisje zo'n 500 euro gekost, de overtocht ook iets van 100 en dan hadden we verder nog niks gedaan of gegeten ( en een mooi landhuis bezoeken kan al flink in de papieren lopen), je moet al heel wat kopen om dat op te maken".

Nou...

Kijk deze prachtig stapel eens!

Niet allemaal hetzelfde, maar dat hoeft ook niet voor mij.

Ergens tussen 1,50 en 2,50 per stuk ( dus dat loopt nog best op), maar wat een geluk als je dit in een kringloopwinkel tegenkomt!

Het was in een kringloopwinkel waar we normaal niet komen, maar nu heen gingen om de stempels voor manlief te halen voor zijn gele boekje.

Kijk deze kopjes.

Weer iets anders, maar ik word er zo blij van.

Dit bord...

En ook nog deze koffiepot ( met volgens mij een iets andere deksel).

Zo raakt mijn kastje al aardig vol.

 

Als schoonzoon en dochterlief onverwacht aanschuiven, improviseren we een maaltijd.

Kabeljauwfilet, met dille, peper en zout, erbovenop wat prei en tomaat en daarbovenop wat roomkaas ( mag ook met kruiden zijn) even in de oven, wat gebakken krieltjes, bloemkool en de rest van de prei en tomaat ( even roerbakken) erbij en we zitten weer heerlijk samen buiten te eten!

Zomaar weer een mooi geluksmoment.

Want laten we eerlijk zijn.

Overstromingen, steeds meer corona ( Nederland kleurt rood), en niet te vergeten de aanslag op Peter R de Vries, waarbij we toch nog zo hard hoopte dat hij het zou overleven, maar dat mocht niet zo zijn.

Ik besef dat een man als Peter het verschrikkelijk zou vinden als hij als een kasplantje verder had geleefd.

Maar hoe ongelooflijk dat hij als fitte sterke man, zo om het leven moest komen.

Ik heb het niet vaak over zoiets hier, omdat ik graag de positieve kant wil zien.

Dat blijf ik doen.

Dus...niet op vakantie, soms even flink werken ( klussen in het geval van manlief, poetsen en opruimen voor mij), maar ook dagen van wandelen en kringlopen, samen eten met de kinderen, ik heb niks te klagen!

 
 

De oude doekjes, zette mij overigens ook weer aan de gang.

Hier een ( bijna klaar) doekje uit het boek rondom thuis ( van de bieb).

En omdat ik in de kringloopwinkel ook een zak vol katoen ( die op 60 graden te wassen is) vond, zullen er nog wel meer volgen.

Wel met nieuwe patroontjes, die ene ben ik nu ( eindelijk) wel eens zat.

Het ruitjesdoekje kan afgekant worden, op naar het blokjes patroontje.

En verder...

Lees ik op het ogenblik dit:

http://gdonna.com/

Een stel dat teruggaat in de tijd.

Waar doekjes breien ook normaal is, maar ook voedsel bereiden, wassen en jezelf wassen op een ouderwetse manier gaat.

Niet dat ik helemaal terug in de tijd zou willen gaan.

Maar wat heerlijk rustgevend om daar rond te neuzen.

En ook: het zet je weer aan het denken, ,moet dit allemaal, kan het niet simpeler?

Bovendien...door haar stukjes waarin ze ( met een zeepblok, hoe simpel kan het zijn) flink aan het poetsen is, krijg ik ook weer zin om iets goed aan te pakken.

Ik ben nu tenslotte thuis, heb alle rust en tijd in de vakantie.

Dus heeft de huiskamer , slaapkamer en de badkamer al een goede schoonmaakbeurt gehad, op naar de keuken.

 

Eerst het ontbijtje, ( altijd fijn om ideeën op te doen uit oude woonbladen, natuurlijk ook uit de kringloop) en dan de keuken aanpakken, en stiekem daarvan ( en ook als het weer klaar is) heerlijk genieten!

Fijne dag en hopelijk vinden jullie ook je genietmomentjes!

groetjes, Franca.

en toen maakte ik een taart

 Als manlief toch nog even de stempels in zijn gele boekje wil laten zetten ( wat toen niet lukte) gaan we terug naar die plaats en loop ik in tussentijd de plaatselijke kringloop binnen.

En ik vond zoveel leuks!

Ik schrok me wel even een hoedje toen we bij de kassa kwamen, dat krijg je als je "eigen" kringloop altijd maar 1 euro per boek vraagt.

Later een blogje met de andere leuke dingen, voor nu deze twee boekjes.

Ik zag ze, keek ze in en kocht ze.

Nooit eerder van gehoord.

De recepten zijn leuk, grappig, lekker en volgens mij bommen van calorieën. 

Natuurlijk keek ik ook even op de site.....en daar ging ik.

Ik maakte 'm.

 De taart.

Niet eens bakken.

Alleen malen, hakken en mixen.

En een uurtje of twee opstijven in de koelkast.

O ja, en niet zoals ik deed ook boter onder het bakpapier op de bodem doen ( de zijkanten is prima , dan blijft het zitten terwijl je de massa stort) , door de boter blijft het papier plakken ( duh), en kun je de taart dus niet mooi direct op je taartschaal schuiven, maar moet je op ( je goeie) bakvorm de taart aansnijden.....en zie je dat stomme papier op de foto.

Maar...ik krijg een herkansing!

Maak de taart vandaag gewoon nog een keer voor mijn dochter en haar man ( en  voor hun, vrienden , buren enz).

Calorieën?

Daar gaan we het niet over hebben!

Veel , laten we het daar op houden.

 Tijdens het maken twijfelde ik nog.

Proef ik nou zout?

Kan dit wel?

Nou ja, ik doe het maar gewoon.

En ik weet nu, dat kan prima!

Oké, dit is het recept:

https://sterkindekeuken.nl/snickers-monchou-taart/

Kleine waarschuwing:

Hij is machtig!

Zeker als je zoals wij deze de taart als toetje eet.

Eerlijk, dat kan dus eigenlijk niet.

Helaas maakte ik wel met mijn telefoon een leuke van boven af gezien foto ( om degene die niet mee at te plagen) , maar niet met mijn camera.

Maar gezien er vandaag nog zo'n taart komt...

 

Nog een kleine aanvulling.

We wilde nog een weekje weg, dachten aan België...

Die vakantie komt nog wel een keertje, of misschien een weekendje samen weg rond de herfst.

Nu denken we aan al die mensen in Limburg, in België en in Duitsland.

Zijn we blij met ons ( droge ) huis, gaan we niet piepen over deuren die niet meer sluiten door het vocht ( oud huis).

We blijven thuis.

Manlief heeft nog klussen genoeg te doen.

Ik rommel met plezier in huis en wil heel graag wat projectjes af maken ( en een paar nieuwe starten).

Boeken zijn aangevraagd bij de bieb, en behoorlijk wat gekocht in de kringloopwinkel, dus lange leesmiddagen onder de lamp zijn mogelijk!

Lange wandelingen kunnen altijd en wat zou ik zeuren over : altijd weer koken, dat doe ik gewoon graag!

Ik ga nog een taartje knutselen!

Fijn weekend!

wat je weer doet beseffen hoezeer je boft

 Als je een gezin overneemt van een collega, en daar al een lang telefoongesprek ( warme overdracht) aan vooraf gaat.

Als blijkt dat het lieve mensen zijn die door wat ze meemaakte ( de moeder) en door wat hij heeft ( vader), het samen heel moeilijk hebben na de geboorte van een prachtige dochter.

Dan is het zo fijn om op oude bekende vertrouwde boeken terug te vallen.

Waarin alles zo eenvoudig , lief en vertrouwd lijkt.

Inmiddels ben ik weer vrij, maar spookt er steeds weer iets door mijn hoofd wat ik hoorde of zag en wat we samen besproken hebben. 

Ik liet ze achter met begeleiding, en toch...

Ik weet het, niet alle kinderen kunnen een boomhut jeugd hebben.

Wat zou ik het alle kinderen gunnen!

En kijk, ook al was je jeugd arm, als er veel warmte is komt het wel goed.

Niet alles in mijn jeugd was ideaal, maar ik ben blij met wat het was en met de ouders die ik had.

Ook al moet je later nog wat dingen op een rijtje zetten.

Dat hoort er nu eenmaal bij, dat is ook volwassen worden.

Overigens zit ik hier ( achter mijn neefje) in bad,

Het oude zinken bad wat mijn moeder dus eerst in de keuken moest zetten ( alleen dat al), daarna water warm moest stoken in de wasketel en vervolgens het warme water emmer voor emmer naar de keuken dragen om het bad te vullen.

Dan besef je pas weer hoe goed we het nu hebben!

 

Weet ik waarom ik zo blij kan zijn met kleine dingen .       

Zoals met kringloop aankopen.

                                  Hier een stapel leesvoer bij mijn lunch.

Wat ik het allerliefste zou doen in de vakantie vroeg manlief.

Daar hoefde ik niet lang over na te denken: een etentje met het hele gezin!

Dus keken we de eerste dag van de vakantie wat er nog in huis was ( twee zakken zoete paprika's die manlief had gekocht , elke week één en waar ik door druk werk nog niks mee gedaan had), en maakte we een lijstje van wat er nog meer nodig was.

Had ik grote dromen van een grote tafel onder de beukenboom, van witte pompons en slingers aan de boom, van een lichtjes snoer en prachtige witte tafellakens.

Och...

Ik had nog zelfgemaakte slingers van toen de kinderen klein waren, die gingen in de boom.

De tafel die zoonlief in de schuur heeft staan ( omdat hij binnenkort op zichzelf gaat wonen), konden we wel even gebruiken.

Het mooie damast tafellaken was wat krap, maar een gewoon laken kon ook prima.

En het was nog licht dus geen noodzaak voor de lampjes...

Karel dacht er het zijne van ( betrapt door manlief die uit het keukenraam keek).

De mooie theedoeken die ik maanden geleden bij de AH kocht ( setje in de aanbieding), met rood en vogeltjes, vond ik best mooi bij het oude ( nieuw voor mij) rood wit servies.

En gewoon de pan op tafel.

Geen perfecte combi met de zoete paprikasoep qua kleur, maar wat kan het schelen.

Stukje van het hoofdgerecht.

Geen moeilijk gedoe, twee tortilla taarten (één vega), met een koolsalade.

Alle recepten van leuke recepten.nl dat was 's ochtend makkelijk en snel bij het boodschappen lijstje schrijven.

De toetjes.

Machtig en lekker.

En eerlijk...toen kwam er ook nog ijs en slagroom bij de koffie.

Er was geen best weer voorspeld, maar ik wilde zo graag buiten onder de boom eten...

Na de eerste gang was er even twijfel, het begon even flink te waaien, zou het...niks aan de hand, we bleven buiten.

Niet alleen tijdens het eten,ook bij het borrelen daarna ( schoonzoon was BOB, dus geen zorg, de rest was al bij huis).

De zon scheen zelfs nog toen we opbraken, heel mooi laag onder de boom door. En ja, daar zijn foto's van maar met mijn lieve mensen er op en dan is niet voor hier.

Wat een rijkdom!

Samen eten, buiten onder de boom.

Geen luxe maaltijd, gewoon lekker simpel.

Kinderen die direct ( met veel zin) ja zeiden om te komen eten, die zoveel plezier hadden samen dat manlief en ik elkaar eens aankeken, hoe blij en trots kun je zijn?

Een appje achteraf van dochterlief : het was zo gezellig, volgende keer bij ons.

De volgende ochtend ,de jongste die vertelde hoe gezellig hij het gevonden had.

De oudste die tot het laatste bleef en zoveel plezier had.

Geen chique tafelkleed, lampjes of pompons.

Maar alles wat belangrijk was: Lieve vrolijke mensen aan tafel.

Buiten onder de beukenboom.

Dank aan manlief voor zijn vraag:

Wat zou je het allerliefste doen op onze eerste vakantiedag?

Mijn vakantie had niet beter kunnen beginnen!

groetjes, Franca.

 

 

van oud naar nieuw en wat gezelligheid

 Eigenlijk heb ik vandaag al een blogje geschreven, al staat dat niet hier.

Ik vond op Funda mijn ouderlijk huis.

Door mijn ouders verkocht in 1991, en ruim tien jaar later mochten we het nog eens zien.

Toen was er al veel gedaan, maar nu nog veel meer!

Deelde het vol enthousiasme met mijn beste vriendin, maar die dacht daar heel anders over.

Zij vond het huis verpest, te modern.

 

En dus stuurde ik haar oude foto's.

Van hoe primitief en hard werken het was, en ja ook heel gezellig en knus.

Maar deze bewoners hebben er iets van deze tijd van gemaakt.

Aan een kant zonde ( van een boerderij uit 1880), aan de andere kant heel begrijpelijk.

Alleen de gang ( met oude tegeltjes) is nog herkenbaar.

En dat vind ik wel leuk, zeker omdat ze dezelfde antieke tegeltjes bijgekocht hebben, om van de ( voorheen) keuken, een hal aansluitend aan de gang te maken.

 

Ik heb gekeken of er foto's van de binnenkant bij zijn die ik hier kan plaatsen, maar overal ( behalve deze van mijn oude slaapkamer) staan mensen op, dus dat is niet handig.

Nou vooruit, eentje met mijn moeder.

Het was heerlijk om door de oude fotoalbums te bladeren, foto's te zoeken die een stukje van het oude huis lieten zien, en meteen de hartelijkheid, vrolijkheid en het welkome huis voor gasten te zien , wat mijn ouders hadden.

Om van alle dieren nog maar niet te spreken.

Heerlijk!

En verder....ontbijt met boek.

Lunch met boek ( op een andere dag hoor).

Een van mijn laatste vrije dagen ging ik met dochterlief naar een kringloopwinkel,

Toch weer klein spul gekocht, nep snoepjes, een paar houten lepels ( altijd makkelijk) en een paar gebreide pannenlappen ( omdat eigengemaakt altijd leuk is), en tot slot een paar gehaakte sleutelhangers.

Nodig? Welnee, gewoon leuk!

Ik kocht ook deze standaard, voor 12,50.

En daar kan ik zo blij van worden.

Net als van een tomatensaus, met heel veel tomaten...

Nog veel meer groenten...

Een pan vol.....

De helft hierbij is samen met de vlindermacaroni een maaltijd.

En een heel gezonde!

De rest ging de vriezer in.

Een boekje wat ik ook bij de kringloop vond, en wat ik met heel veel plezier lees!

Deze kaart met minicadeautje ( voor het poppenhuis), kwam via de post, de dag na een fijne gezamenlijke wandeling.

Kijk toch wat een kunstwerkje.

Een mini kookboekje.

En dit...heeft manlief gemaakt.

Geen idee hoe het heet, maar je maakt er deze "potjes"van aarde van.

Met een gaatje waar het zaadje in past.

Omdat ze lekker warm op een plank in de zon staan, komt het zaadje heel snel uit.

Inmiddels zijn het al flinke plantjes ( siererwtjes mijn favoriet).

 

Al zijn deze pioenrozen ook niet te versmaden.

Nog één dagje vrij, en dan alweer aan het werk.

Maar och, dan nog maar vijf dagen en we hebben vakantie.

Heel graag zouden we een kleine week weg gaan, naar een simpel huisje ergens in België of zo.

Maar doordat we zo laat zijn ( we durfde door allerlei maatregelen niet eerder), is er weinig meer te vinden.

Vanavond nog eens goed zoeken....je weet maar nooit!

En nu?

Aan de slag!

Stofzuiger door het huis, badkamer poetsen en koken, de dag is zo om.

 

Groetjes, Franca.