Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 26 november 2016

wat is Hygge?

Gaat het over het recept voor de pompoentaart of over de gezellige plaatjes?
Of hoort dit er toch niet bij?
Dit in ieder geval wel.
Waar het over gaat?
Over Hygge.
Deze week fietste ik naar de stad om nieuwe bieb boeken te gaan halen.
Natuurlijk liep ik ook even een boekhandel binnen.
En daar zag ik:

Hygge

de Deense kunst van het leven

Hygge 

Plaatje van bol.com.

Ik kocht het (nog) niet, maar heb genoten van het inkijken.
Wat een heerlijk sfeervol boek.

De Denen schijnen het gelukkigste volk te zijn, en Hygge heeft daar veel mee te maken.
Volgens mij ben ik enorm Hygge. Kneuterig, vind het heerlijk om met familie en vrienden te zijn. Hou van lezen, kaarslicht, handwerken, echt eten ( liefst biologisch om het echt Hygge te maken). Ik heb geprobeerd wat toepasselijke foto's te maken van Hygge hier in huis.

Natuurlijk neusde ik ook even op het internet.
Daar bleek dat iedereen het boek al kent:

https://www.allesoverboekenenschrijvers.nl/deense-schrijvers-en-schrijfsters-auteurs-uit-denemarken/meik-wiking-hygge-recensie-boek-over-denemarken/

http://www.stralendschrijven.nl/boek-hygge/

 Hygge is een soort Deense gezelligheid.
En hou me ten goede ( ik heb het boek hier niet bij de hand), maar boeken spelen een rol.
Zie hier mijn nieuwe bieb boeken.

Net als handwerken ( foto boven).
En een fijne eigen hoekje of plekje hebben (mijn nieuwe stoel).
Warme wollen ( liefst eigen gebreide ) sokken.
Deze zijn een kringloop vondst, maar opa heeft er nog die oma gebreid heeft.
 Sinterklaas is hartstikke Nederlands, maar toch ( door het sfeertje) Hygge.
Deze trui ( even uitgedaan voor de foto) is ook Hygge.
Dit eten ( van gisteravond) waarschijnlijk niet.
Of misschien een beetje omdat we het samen gegeten hebben.
Waarschijnlijk is het te gezond.
Hoewel ik ook al hoorde dat stoofschotels en ovenschotels Hygge zijn.
Iets wat lekker lang op staat. Eten we dus toch vaak Hygge.
Misschien dit?
De koffie met taartjes uit Brugge.
Buiten zijn is Hygge.
Dat is heerlijk deze dagen , fris, mutsenweer, maar wel lekker .
Wandelen, fietsen ( volgens een filmpje wat ik zag is fietsen, zeker met een bakfiets een tien voor Hygge), en niet te vergeten blad harken, in de tuin werken.
 http://www.flowmagazine.nl/things-we-do/de-tijdgeest-hygge.html

Snoepen hoort er echt bij. Schijnbaar word er door de Denen enorm gesnoept. Toch is de gemiddelde Deen niet dik, volgens hen omdat ze het goed integreren in de gezonde dingen die ze ook doen.
 Licht, met name kaarslicht.
 Kerstmis vieren hoort er bij ( of tijdschriften ook genoemd worden weet ik niet, maar ik vind ze wel gezellig). Wel op een sobere, echte manier.
Samen zijn met familie en vrienden is super Hygge.
Planten ( groen en natuur) is Hygge.
Vuur.
Helaas geen open haard in de veranda meer.
Dan onze gaskachel maar weer in ere herstellen.

Deze week ging ik breien en bijkletsen bij een vriendin ( die altijd zelf haar koekjes bakt, meer Hygge is er volgens mij niet).
Ging ik fietsend naar de stad.
Wandelen vlak bij huis.
En naar een kerstmarkt ( en koffie met taartjes eten) met een nichtje.

Daar sprak een collega me aan dat ze dit een leuke blog vind.
Daar sta ik dan met mijn mond vol tanden...
Oeps, nog meer mensen die dit blog kennen.
Straks komt er een site voor de pipowagen, dan is het nog makkelijker voor bekenden om bij dit blog uit te komen.
Ik ga eens hard nadenken of ik dat wel wil!

Voor nu: Wat hebben jullie aan Hygge in huis?
Kun je een foto ( of een paar) op je blog laten zien?

Morgen hier sinterklaas brunch.
Hygge of niet, ik heb er echt zin in!
Blij dat het toch voor elkaar gaat komen.
Wat een drama om zeven mensen bij elkaar te krijgen.
Drie werken er in de horeca, een in een winkel, een in de zorg, drie in de metaal ( met veel overwerk), een die sport in competitieverband, een die regelmatig 's avonds op gaat passen, een die bezig is een eigen zaak op te zetten, twee die naar school gaan.
En ja, ik weet als je gaat optellen dat je hoger als zeven uit komt, maar één baantje is voor jongelui nou eenmaal niet altijd genoeg.

Over genoeg gesproken...
Genoeg voor vandaag.
Heel veel Hygge ( ik ga maar even niet tellen hoe vaak ik het woord hier genoemd heb) plezier!

Fijne weekend,
 groetjes, Franca.








maandag 21 november 2016

Brugge en een lieve collega

Ons uitzicht vanaf de kamer van het B&B.
Die overigens keurig verzorgd was. Met een prachtige zeer ruime badkamer.
De B&B : Bariseele.
Aardige man, geweldig ( eco) ontbijt , met super lekkere koffie.
Een vers suikerbrood en een heerlijk zachtgekookt eitje, vers fruit ( al gesneden), yoghurt broodjes en ik weet niet wat nog meer. Bij de eigenaar in de huiskamer ,een zeer hartelijke en gastvrije man, die veel tips gaf. En zelfs direct aan de ontbijttafel voor de andere gasten een tafel reserveerde in een goed restaurant.  
Wat is Brugge een prachtige stad.
Met leuke winkeltjes, zoals deze speciale kerstwinkel.
Heel veel chocoladewinkels.

En vooral veel sfeer. Al kreeg ik dat met de foto niet helemaal duidelijk.
Ook bij dag trouwens.
Zie hier: Madame Min.
Alleen daarvoor zou ik al naar Brugge gaan.
https://www.visitbruges.be/winkelen/madammim

http://shantifreebird.blogspot.nl/2014/09/small-business-love-madam-mim-brugge.html
Mijn man hield me een beetje voor de gek "ik overhoor je vanavond, of je niks gemist hebt", maar jongens ik kwam er bijna niet weg.
Heb er overigens ook nog iets gekocht.
Een door Madame zelf gemaakt schort ( wat een keurig kunstwerkje) en een oud ( ja ik kon het niet laten) gebreid vaat doekje.
Intussen is de hele Hoogstraat een aanrader wat betreft kleine rommelwinkeltjes.
Verderop de stad in zijn weer prachtige winkels met mooie kleding en prachtige woonspullen, zelf vind ik Sissy boy, altijd een mooie fijne winkel. Er is een mooie handwerkzaak, waar we rondgedoold hebben en een prachtig luxe warenhuis.
Hoe dan ook: er was voor elk wat wils.
Ook voor meer cultureel plezier : volop musea, en mooie stadswandelingen.
 Een paar stevige schoenen zijn aan te raden, ten eerste omdat er ( mooi hoor) volop steentjes liggen, de straten zijn niet bepaald glad.
Verder kun je alles lopend doen ( is super leuk), maar dan zijn een paar stevige stappers echt een must!
Hier een foto van het Begijnhof. Mooie stille sfeer.
 Weet je wat ons zo aansprak?
Er is een woninkje ( museumpje)  wat nog oud ingericht is.
Vanuit de slaapkamer zagen we dit Mariabeeldje in een boom.
En we dachten beide hetzelfde: dat had oma ( Manlief zijn moeder) vroeger precies zo kunnen doen. Zonder beledigend te zijn , gewoon, omdat ze zo was.
 Hoewel het de eerste dag een flinke bui regende, was het de tweede dag prachtig weer.
Grappig dat zoveel toeristen er schijnbaar anders over dachten. Heel veel mensen droegen een gebreide muts.

Moet je toch eens kijken: dit was alleen de koffie nog maar. Toen was het eten er nog niet.
Dat was zo overvloedig, dat we de ( geplande) taartjes niet direct als dessert genomen hebben. Die kochten we later alsnog ( ze zagen er zo heerlijk uit) ze gingen mooi ingepakt mee naar Nederland.
Hadden we de volgende dag nog een stukje Brugge.
 Nog een lief winkeltje. Waar ik overigens mijn ( gebreide, grote ) sjaal, tas e.d. aan manlief gaf voor ik rond durfde te neuzen.
Het staat er zo vol ( heel erg leuk en gezellig hoor), dat ik anders niet rond durfde te lopen.
Dus mocht je er rond willen neuzen: kinderen, grote jassen, tassen en sjaals buiten laten, dan maar een voor een naar binnen.
Het is zeker de moeite waard.
Zoals heel Brugge!
Twee dagen, een nacht, en het gevoel dat je echt op vakantie bent geweest.
Brugge: zeker doen!
Dit vond ik nog voor 50 cent in de kringloper.
Alle aankopen ( behalve de cadeautjes , maar misschien ziet iemand ze dan al).
Bij thuiskomst lag dit in de brievenbus.
Dank zij een lieve kraam-collega en een aardige collega op kantoor.
De tekening die de vijfjarige in het laatste gezin voor me maakte op de kleuterschool, was ( wegens nat geworden onderweg naar huis) op de verwarming blijven liggen.
Dank zij mijn lieve collega en de behulpzame dame op kantoor, kwam die een week later toch nog bij mij! Hoe lief is dat?

En nu?
Nou ben ik zomaar een extra dag vrij ( niet gebeld voor negen uur), even laten bezinken.
Zal ik...ineens zoveel mogelijkheden.
Eerst dit blogje ( nou ja, eerst de was aan, de vaatwasser leeg en zelfs vanmorgen nog mijn haar geverfd, het kon echt niet meer), dan zal ik het zo eens gaan bedenken.


Voor jullie : fijne week en mocht de kans zich voor doen:
Zeker een keertje Brugge bezoeken!

groetjes, Franca.








zaterdag 19 november 2016

vrije dagen met manlief

Soms gaan dagen niet zoals gedacht..
Zo kan het gebeuren dat jongste op de dag zelf ( 11-11) nog een boerenkiel gaat halen en de naaimachine vraagt om de plaatjes vast te zetten.
Dan blijkt mijn naaimachine nog bij dochterlief te staan ( die naar haar werk is), leent hij de naaimachine van een moeder van een goede vriend ( is het nog te volgen), maar die blijkt stuk te zijn...
Had ik dezelfde dag bedacht dat ik de ( lage) boekenkast uit de huiskamer wilde ( vandaar alle boeken op de bank).
Voor je het weet zit je in een totaal ontploft huis.
Het kwam goed: de plaatjes bleken ook vast gestreken te kunnen worden ( en strijken kunnen mijn jongens prima), voor de zekerheid ( die plaatjes zijn belachelijk duur) toch ook nog maar een paar handwerk steekjes ( ook door jongste).
Zo zaten we te eten in de keuken, en naaide jongste intussen wat hoekjes vast.
En die boekenkast...
Die staat intussen in de hal.
Voorbereidingen voor het etentje met de eetclub.
Zoals je ziet waren de toetjes dit keer ons deel.
Zo ging het mee. Chipolatapudding van het recept dat mijn moeder voor 1957 ( toen ging ze trouwen en stopte ze bijna twintig jaar met werken buitenshuis) van de vrouw van de dominee kreeg.
Zalige chocolademousse ( van Nigella: https://www.youtube.com/watch?v=HlNvLAI21zg ), chocolade fudge ( ook van Nigella : http://www.smulweb.nl/recepten/1376327/Chocolate-fudge) en een eigengemaakt recept van een cheesecake toetje.
Die gingen mee in mini weckpotjes , de mousse in minipannetjes ( leuk dat het dekseltje er nog even op bleef, en nieuwsgierig dat ze waren).
Het geheel kwam op een bordje met wat slagroom en chocolade-boontjes.  Helaas heb ik daar geen foto van.
Nog even het recept van de vega curry van vorig blogje. Omdat het zo lekker was.
Weet je wat de pest is van zo'n etentje?
Er blijft altijd wat over ( wat je thuis laat en in de koelkast zet), zeker als je het dessert uit meerdere onderdelen laat bestaan.
Tja, en dat gooi je natuurlijk niet weg. Dus de volgende dag ( gelukkig samen met de jongens), het toejesgedoe nog eens dunnetjes over gedaan.


Maar ja...de fudge had meer dan 60 stukjes ( en was onweerstaanbaar). De meeste zijn dus in een leuk potje cadeau gedaan, een paar gaan er richtig diepvries ( heb je een keer je "zoete tand" weer aangewakkerd , dan is die nog niet meteen weg). Volgens het recept zijn ze direct uit de vriezer te eten, maar dat heb ik nog niet geprobeerd.
Moet je weten dat ik deze week een bijscholing had : "gezonde voeding in de kraamtijd".
Ahum. Prima bijscholing trouwens, we staken er echt wat van op.
Het rommelen in huis gaat intussen gewoon verder.
En heel langzaam word het weer wat leger ( al moet ik eens leren die laptop netjes op te ruimen). Heerlijk!
Leesvoer! Ik ben weer lid van de bieb. Dacht wel zonder te kunnen, maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Bij het aanmelden vroeg de bieb dame: " woont U in de witte vlek"??  Helaas wist ik meteen wat ze bedoelde. Onze gemeente word dus ook in bibliotheekland als witte vlek gezien. Tot nu toe bekend als de enige gemeente die geen subsidie geeft voor de bieb. Zodat kinderen voor een abonnement moeten betalen Schandalig! Voor mij was het trouwens ook 30 euro extra.

Zeker ( ik weet dat ik het er vaker over heb gehad, maar het zit nog hoog), omdat de enge school in ons dorp een zware onvoldoende had voor het leesniveau...
Dus besloot de gemeente maar 60 duizend euro extra ter beschikking van de school te stellen voor leesonderwijs. En intussen geen subsidie voor de bieb...
Nou ja, ik ben toch heel blij met mijn nieuwe abonnement. 
Af. Het vaatdoekje met het foute randje ( het randje had rondom gemoeten), bleef maar liggen. Uithalen? Och ik vind het zo ook prima, en werk dus het even af.

Ook deze bleef maar liggen. Zag er best gezellig uit, zo'n mandje met lieve kleurtjes, maar daar was het tenslotte niet voor bedoeld.
Bijna af...
En zo hielp het opruimen van de huiskamer, om ook de halve projecten ( die in mooie schaaltjes in de huiskamer stonden), eens af te werken.
Dus mocht ik van mezelf iets nieuws beginnen. Een truitje uit het biebboek. Goede stok achter de deur...nou moet ik wel door werken!

Ze zijn bijna om, de vrije dagen met manlief thuis.
Heerlijk gerommeld, genoten, gegeten, gefietst en gewandeld.
En tot ( bijna) besluit gingen we ook nog een paar daagjes weg...
Maar dat is voor het volgende blogje!

Fijne zondag!
groetjes,
Franca.

donderdag 17 november 2016

stukje Brabant

We vertrekken vanaf thuis.
Slaan linksaf het straatje in.
Wat een kleurenpracht.
Lopen over het bruggetje en bewonderen dit plaatje.
Eenmaal over het bruggetje , kijken we even naar rechts.
In de verte ligt ons dorp.
We zijn er.
Het blijft mooi.
Er is een wandelpad direct langs het water. Het fietspad achter wat struiken.
Geen straf toch?
Ontspanning.
Rust.
Een mooi plekje om even te gaan zitten mijmeren.
In de verte het strand.
Met het maken van deze foto's was het nog net geen winteropening.
In de winter kun je je rondje direct langs het strand lopen.
In de zomer niet omdat het zwembad dan open is. Aan deze kant van het water is toezicht, en alle mogelijke accommodatie. De andere driekwart van het water is vrij toegang.
Het hele jaar is het restaurant open, waar je in de winter vanaf het raam het water kunt zien, of ( voor de moedige onder ons) gewoon buiten gaat zitten bij het vuur.
In de zomer kun je flaneren op het strandje wat er bij hoort ( of rustig een biertje drinken met je dochter op het terras, zoals ik deed).
  Ik neem het fietspad terug ( en geniet van de oude dametjes met hoedjes die al buurtend voor me fietsen).
We zijn weer thuis. Bij het bankje ( de bankjes eigenlijk ).
Waar je , als je geluk hebt ( en manlief je ziet zitten), zomaar een bakkie koffie krijgt. Gewoon, omdat dat Brabantse gastvrijheid is.

Groetjes Franca.