Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 22 juni 2010

bloemen en blauw

Niks bijzonders, gewoon een boeketje uit de tuin.
En dan zie ik hoeveel blauwe bloemen er in de tuin staan. En wit en paars. Zijn dat gewoon kleuren die er veel zijn in het voorjaar? Of heb ik toch een voorkeur voor blauw in de tuin?
De duizendschoon is wat paarsig.
De hortensia laat zijn kleuren nog niet zien.
En is dit wit, of toch ook blauwig?
De pastoorssteek is overtuigend blauw.
De bolhortensia, blijft bij ons altijd klein en wat groenig (door weinig zon).
De snuffeltjes zijn weer volop paars. Een rondje door de tuin met fototoestel laat me zien dat er toch wel wat bloemen zijn. Ik had eerst het idee dat er nog vrijwel niks in bloei was. Toch wat later door het weer?
De voortuin is klaar. Niet alle grote struiken zijn eruit gehaald. Sommige hebben een tweede kans gekregen en zijn flink gekortwiekt. Wat nieuwe vaste planten erbij ( en de belofte van mijn nichtje voor stekjes uit haar tuin in het najaar) en ik vind het genieten!
Genieten is ook het artikel uit het tijdschrift van 2005.
Het heeft wel een jaar op een standaard in de huiskamer gestaan, zo mooi vond ik het.
En nu ik het bij het uitruimen van een kastje weer tegenkwam, denk ik er nog net zo over.
Niet dat ik 13 kinderen zou willen. Maar de eenvoud, en schoonheid die van deze pagina's afspatten zijn zo inspirerend.
De eenvoudige levenstijl, maar ook de rust en de overtuiging zijn ongelooflijk.
Zelf kan ik over allerlei dingen twijfelen. Bij aankopen: is het zuinig, goed voor het milieu, wil ik mooiere dingen in huis,wil ik nieuw of gebruikt, geef ik mijn kinderen (en mezelf) een wii,of is dat onzinnig en straks weinig gebruikt ?
Deze mensen hebben geen tv.
En heel veel onzin die hier ongemerkt het huis binnen is gekomen, is daar absoluut niet te vinden.
En toch lijken ze erg gelukkig.
Het zal vast niet alleen maar rozegeur en maneschijn zijn. Ook hun kinderen komen in de puberteit , en zullen soms niet tevreden zijn met het simpele leven. Maar wat ziet het er mooi uit!
Hoe zou het nu met ze zijn? Vijf jaar later. Zijn er nog meer kinderen gekomen, leven ze nog zo?
Ooit is er een prachtige reportage van dit gezin op tv. geweest. Ik heb nog spijt dat ik die destijds niet opgenomen heb, wie weet heeft iemand van jullie die nog?

En verder: wil ik iedereen alvast bedanken die op mijn vorige ( en die daarvoor) blogje reageerde. Leuke inspirerende verhalen van hele leuke mensen. Ik vond ook nog twee nieuwe blogjes hierdoor. Hartstikke leuk!
Over een paar dagen lees ik alles nog eens goed door en zal ik uit (proberen) te puzzelen ,wie het boekje krijgt.
En nu: terug naar buiten! Genieten van dit heerlijke weer, de was aan de lijn en de verse aardbeien op mijn brood. Nog een dag vrij. Ik ga nog lekker even genieten!
groetjes, Franca.

zaterdag 19 juni 2010

nog een plukboeket

Dit keer geplukt tijdens een wandeling. Heerlijk dat nieuwe beleid van wegbermen vol bloemen!
Een paar jaar geleden werden de bermen hier strak en kort gehouden. Dit is veel mooier.
En mijn boek? Hebben jullie geen interesse of vinden jullie de vraag te groot?
Het hoeft echt geen enorm verhaal te zijn. Zelf consuminder ik al heel lang. Met (meestal) veel plezier.
Vaak is het ook veel fijner om zaken consuminderend aan te pakken.

Sommige dingen vind ik ook moeilijk. Zo blijven we al jaren en jaren bezig met de verbouwing van ons huis. Als ik dan van mensen (bijvoorbeeld waar ik in huis ben) hoor dat ze een of twee jaar bezig waren en toen het hele huis gedaan hadden. Vind ik dat erg verleidelijk.
We hebben nooit geld op hoeven nemen voor verbouwingen, maar zo lang in de rotzooi ben ik soms erg zat.
Geen schuld hebben ,geeft daarentegen weer vrijheid.

Over werken blijf ik ook twijfelen. Een tijdje terug wilde ik graag weer als oproepkracht gaan werken . Die wens is niet helemaal weg, wel uitgesteld.
Het bleek zo te zijn dat ik dan uit dienst ging!
Over een maand of vijf ben ik 25 jaar in dienst bij het kraamcentrum!
Zouden ze me nu drie maanden thuis laten zitten en dan een nieuw contract geven!
Dan voel je je toch wel erg afgezet. Inmiddels heb ik wat gesprekken gehad, omdat ze dat volgens mij echt niet kunnen maken.
Altijd mezelf ten volle ingezet, en dan na bijna 25 jaar gewoon opnieuw beginnen. Als ik het schrijf begin ik weer boos te worden.

Maar dit heeft niet direct met consuminderen te maken.
Wat consuminderen me opbracht tot nu toe:
De mogelijkheid om (veel ) thuis te blijven toen de kinderen klein waren.
De zorg die ik aan mijn ouders kon geven.
De dingen die ik leerde om zelf te doen ( was om te besparen , bleek ook heel leuk te zijn).
De mensen die ik ( nu ook via dit blog) leerde kennen die met consuminderen bezig zijn. Vaak erg vriendelijke, handige, en vrolijke mensen.
Het feit dat hier nooit echt zorgen over geld zijn. Natuurlijk komen hier ook wel eens rekeningen die hoger uitvallen als gehoopt, maar door het spaargeld hebben we daar geen zorgen over.
We hebben( behalve voor het huis) nog nooit geld geleend. Ook de auto's ( waarvan twee ooit nieuw gekocht zijn) hebben we altijd contant betaald. We hebben vaker familieleden die het financieel zwaar hadden (ook door niet zo'n handig uitgavepatroon) uit de brand kunnen helpen.

We kunnen ons dingen veroorloven die anders nooit mogelijk zouden zijn met onze inkomens, zoals de oude Engelse auto die manlief kocht en opknapt. En niet te vergeten de (enorme hoeveelheid) boeken die ik aanschaf. We kunnen goed eten kopen. En gezond leven. Manlief hoeft niet over te werken voor het geld en we hebben alle tijd om dingen te doen die we echt leuk vinden ( zoals alle tijd die ook manlief met de kinderen heeft doorgebracht toen die nog klein waren, een heerlijke tijd waar we volop van genoten hebben).
De kinderen zijn groter nu, gaan vaak hun eigen weg, maar wat ze nodig hebben komt er direct, en ze zijn gewend om eenvoudig te leven. Om zelf te werken als ze iets leuks willen, wat niet direct nodig is. Dat is ook een bereikt doel op zich!

Als ze nog iets groter zijn komt mijn volgende wens in zicht:
Dan wil ik klein, eenvoudig gaan wonen ( alleen al minder schoonmaken lijkt me heerlijk) in een eco-huis.
Samen ( mijn man en ik) hebben we niet zoveel nodig. Langzaam gaan we nu beginnen om dingen weg te doen en op te ruimen. Zodat we een simpel overzichtelijk leven leiden. Waarschijnlijk hoeft mijn man dan geen volle werkweek meer te werken, en is hopelijk het gedoe rond mijn contract ook rond, zodat ik weer oproepkracht ben. Ik hoop wel in een mooie omgeving ( zoals hier ) lekker landelijk te wonen, en voldoende geld achter de hand te hebben om zo nodig zorg in te kopen ( als we echt oud zijn).
Voordat we echt oud zijn, willen we (liefst in die oude Engelse auto) vakanties gaan houden in Engeland, in eenvoudige huisjes logeren of gewoon van het ene bed en breakfast ,naar het andere.
De kinderen zijn dan financieel onafhankelijk ( in ieder geval van ons) en zijn in staat voor zichzelf te zorgen ( maar hopelijk wel regelmatig op bezoek, we houden een logeerkamer vrij).
Het leven zou eenvoudig, en zonder zorgen moeten zijn.

Consuminderen is voor mij: eenvoudig leven.
Hoe pak ik het aan: door eerst na te denken of ik iets wel nodig heb voor ik het koop, en door een eigen oplossing te zoeken ( bijvoorbeeld door het zelf te maken), of door het gewoon niet te kopen.
Wat is mijn doel: Een goede jeugd voor mijn kinderen ( die kan ik afstrepen) , de kinderen kunnen laten leren (studeren) wat ze willen, zodat ze later een goed inkomen hebben,en een rustige,ontspannen, oude dag voor ons .
Daar gaan we voor!
Alleen dit laatste blokje is wat ik vraag, natuurlijk niet zoveel als mijn hele verhaal daarvoor!
Wie begint?
groetjes, Franca.

donderdag 17 juni 2010

Feestje en een boek om weg te geven

Even nagenieten.
De Banoffee taart die ik maakte, in de hoop dat dochterlief zou slagen.
Ze slaagde niet alleen, ze kreeg ook een prachtige taart !
En zo hadden we een mooie (en lekkere) zomeravond in de tuin. Niet iedereen kon meteen komen, dus doen we het vanavond nog eens stilletjes over.
Omdat wij feest hebben, ook een cadeautje voor jullie.

Het boek Low cost living.
Engelstalig, makkelijk te lezen, met een leuke benadering van het consuminderen. Geen goedkope rommel kopen, maar bewust en eenvoudig leven. Over eten, koken, een eigen moestuin en ook hoe zelf je brood te bakken, boter, kaas en yoghurt te maken,chutney en jam,bier,wijn en cider,zelfs hoe je bijen kunt houden.
En dat alles niet op een enorm landgoed, maar gewoon in een gemiddelde maat huis en tuin.
Een heerlijk boekje om al dromend mee in de tuin te zitten. En langzaam wat van die dromen waar te gaan maken!

Te winnen voor een van jullie. Dit keer geen verloting, maar een andere aanpak: Wat is consuminderen voor jou? Hoe pak je het aan? En wat is je belangrijkste doel? Wie hierover het leukste schrijft , krijgt het boekje!

Intussen zijn we hier hard aan het werk. De voortuin was al jaren het stiefkindje hier. Er staan wat grote struiken, en veel planten zijn in de door elkaar gegroeid. Voor ik weer onder contract werkte, hield ik het goed bij, de laatste tijd bleef het bij wat schoffelwerk. Toen de kinderen klein waren kon ik uit de voortuin de mooiste boeketten maken, nu staan er nog maar weinig bloemen in.
Vandaar onze rigoureuze aanpak : acht (te) grote stuiken eruit. Flink wat (nu nog piepkleine) vaste planten erin. In de hoop dat we volgend jaar zelf weer een bloemen uit eigen (voor)tuin hebben.
De eerste struik is er (met behulp van oudste) uit. Nog zeven te gaan!

groetjes, Franca.

woensdag 16 juni 2010

Geslaagd!

Die dochter van ons is: Geslaagd!Met een hele mooie lijst. Helemaal geen onvoldoende!
Wij gaan koffie drinken en taart eten in de tuin.

groetjes, Franca.

dinsdag 15 juni 2010

bloemen plukken en een heel mooi pakje

Dit is dan het plukboeket.
Leuk? Jawel. Wat klein? Ja heel groot is niet.
De pluktuin? Een ongelooflijke tegenvaller!
Niet eens de moeite om een foto van te maken. Nou snap ik best dat het na deze winter kan zijn dat de bloemen wat later komen. Maar dit boeketje is alles wat we ( met veel moeite) in de tuin konden vinden. En dan hebben we echt alles afgezocht, ook de buitenpaden en langs het slootje!
Nou ja, we hebben toch een leuke middag gehad! Een leuke route naar de tuin, koffie op een terras en tot slot een goed advies ( mijn nichtje onderhoud een enorme tuin helemaal alleen, en weet er alles van) voor nieuwe planten in onze zeer verwaarloosde voortuin. Maar deze pluktuin is eens en nooit meer!
Die aardbeien staan hier niet goed. Elke keer als er iemand langsloopt is er een weg. De rest is samen met wat rode bessen ( door dochter geplukt: mam weet je wel hoeveel werk dat is) ,en eigengemaakt ijs, een lekker toetje geworden.
Een glaasje drinken na het uitje, en nog even in de brievenbus kijken voor het koken.
Verrassing! Een pakje van (Be)spaarChick!
Met een hele mooi ketting erin! Helemaal mijn smaak, hartstikke mooi.
Dank je wel , die zal ik met veel plezier dragen!
Zo'n mooi ketting, en dat voor het lenen van wat boekjes, wat een boffert kun je zijn!

Vandaag: is de dag van de uitslag.
Brengt opa een flinke hoeveelheid rabarber. Zodat ik aan de inmaak moet.
Moet er natuurlijk een taart gebakken worden. Die we onder feestgejoel hopen op te eten, en anders als troosthap.
Duimen jullie mee? Dat het feestgejoel mag worden?

groetjes,
Franca.

maandag 14 juni 2010

van lekkere luchtjes, zonnewarmte en vriendschap

Bij gebrek aan een stofzuiger, heb ik vandaag de bovenverdieping op de ouderwetse manier gedaan: eerst vegen, dan vochtig afnemen, dan dweilen. Een flink karwei, met een heerlijk fris resultaat. Zeker omdat het nou zo lekker naar zachte zeep ruikt.
De laatste dagen dat ik werkte, moesten we onze voeten afvegen voordat we in bed stapte!
Het stof van de verbouwing, samen met het binnengelopen zand van het graafwerk met als extraatje het zand wat jongste meebracht in zijn kleding, toen hij ging zwemmen bij een plaatselijk natuurwater, zorgde voor een naar gevoel als je boven op je blote voeten liep.
Snuffeltjes! Natuurlijk is dat niet hun echt naam. Maar voor mij heten ze zo!
Ze staan in de huiskamer hun heerlijke geur te verspreiden. Lekker en zo ga ik terug in de tijd. Waar mijn moeder altijd zo van snuffeltjes kon genieten. Dank zij een lieve tante heb ik ze nu zelf in de tuin.
Oeps. Vier buizen bleken kapot in de doos te zitten. Gelukkig krijgen we nieuwe als we de kapotte inleveren. Overigens blijkt het systeem ook te werken als er een paar buizen ontbreken.
Zo ziet het er van achter uit.

En zo valt het zonlicht erop (in de vroege morgen). En het werkt! We gebruiken op het ogenblik al het warme water al van het zonnensysteem! Als je gaat douchen, hoor je de ketel niet aanslaan, we douchen op zonne-energie! Nog wel in de badkamer beneden. Boven moet nog aan gewerkt worden, maar toch. Gisteravond heeft manlief ook de verwarming even aangezet ( niet zo slecht, ik lag al onder een deken zo koud was het in huis), en ook die deed het geheel op zonne-energie. Hoera voor manlief! Al het werk en gepuzzel was niet voor niks!
Langzaam ( ja we zijn dit jaar wat laat) eten we steeds vaker uit de tuin. Sla en andijvie hebben we al regelmatig gegeten. Binnenkort ook eikenbladsla. De tuin van opa en oma staat er beter voor. Maar omdat oma gisteren erg boos werd op jongste ( die een doos eieren aan een vriendje wilde geven) blijven we daar maar even uit.
Aardbeien uit eigen tuin kunnen we wel eten. Helaas vinden de vogeltjes ze ook erg lekker. Maar wat wil je ook: het hele jaar worden ze hier verwend, dan gaan ze vanzelf denken dat de aardbeien ook voor hen zijn.
De rode bessen kleuren ook al mooi, een enkele kan al gegeten worden.
Ik vond een engels boekje bij de kringloopwinkel (voor 50 cent). Wie had kunnen denken dat het zo mooi zou zijn. Ik twijfelde nog of ik het zou kopen. Een boek over het verlies van een kind is nou niet direct lichte kost. Blij dat ik het toch gedaan heb. Ik ben net begonnen,en het is droevig, maar heel mooi.
Dat breien zo'n troost kan geven. De vriendschap die ontstaat, indrukwekkend! Een aanrader!

En verder: een leuke mail gehad van het gezin met de tweeling waar ik werkte, hun verhaal komt (waarschijnlijk) in de nieuwe uitgave van het tweelingenboek. Ook heeft ze de uitslag gekregen van een onderzoek naar tweelingen, en bleek het een heeel speciaal geval te zijn. Nou daar twijfelde ik al niet aan.

Hebben we deze week een simpel eten week. Omdat ik heel veel wil doen in en rondom huis en omdat al dat lekkere eten nou niet direct voor een slankere ik zorgt. Gelukkig vielen de wraps met keuze ( rundergehakt, chilisaus,sla,tomaat,gekookte eitjes,maïs en zure room, toch in de smaak( al haalde ze het niet bij het toetje wat manlief zondag maakte, zelfgemaakte vanillevla, met warme aardbeien met saus en slagroom). Maar dat zou als dagelijks eten niet goed voor mij zijn!

Zij dochterlief en ik op zoek gegaan naar nieuwe bh's voor haar. Geschrokken van de maat ( goedkope bh's kan ze voor altijd vergeten), maar ze is eindelijk overtuigt dat een goed zittende bh belangrijk is.
Nou nog iets moois voor haar diplomauitreiking . En dan moet ik daar ook maar eens over na gaan denken.

Ga ik vandaag met mijn nichtje naar een pluktuin. Ik zal mijn fototoestel meenemen, dan genieten jullie morgen ook mee.
groetjes, Franca.

vrijdag 11 juni 2010

van een brandende stofzuiger en leuk bezoek

Het is 5.00 uur in de ochtend. Al uren wakker,er helpt geen warme melk of lezen aan. Dan maar een stukje schrijven. Over de blogmevrouw die boeken op zou komen halen. Die eigenlijk vorige week zou komen ( als ik de hele week vrij was geweest, opgeruimd zou hebben ,en iets had kunnen bakken). Die helaas echt pas een week later kon komen. Gisteren dus.

Een superleuk mens! Mooie dame, prachtig verzorgt,spontane prater, goede verteller , kortom leuk!
Dan is het niet meer zo erg dat : de stofzuiger net spontaan was gaan branden, en er dus een verschrikkelijke stank in huis hing. Dat de kinderen de hele rol chocoladekoekjes opgegeten hadden en ik dus alleen een simpel droog koekje aan kon bieden. Dat ik met open ramen en geurkaarsjes de boel probeerde te redden, en het dus erg fris in huis was. Dat ik de hele week al lange dagen maak, dus het huis nou niet direct op orde was. Dat ik nog een stapel boeken op het groene kastje had liggen ( zeg maar het groen kastje is verdwenen) om uit te zoeken, op te ruimen of te verkopen.
We hebben thee gedronken (met een droog koekje) en ik vond het hartstikke leuk om zo iemand te leren kennen. Normaal gesproken zouden we nooit bij elkaar uitgekomen zijn, Voor het eerst kwam er iemand hier thuis, die ik via een blogje "ken". En dan zie je weer eens door vreemde ogen. Normaal komen hier mensen die eigen zijn, al jaren komen, en mij wel kennen. Gek om dan te bedenken hoe het voor een vreemde dame zal zijn. Zeker omdat ik toch relatief anoniem blijf ( geen herkenbare foto's), op het blog. Ik kon haar wel herkennen door een stukje in een tijdschrift. Hoe anders we ook zijn ,over besparen denken we hetzelfde . Zuinig doen waar het kan ( en geen pijn doet) geeft een heerlijke vrijheid, om dat je graag wilt gewoon te kunnen doen. Geen zorgen, veel plezier! En nou wachten op haar boekbesprekingen!
De muffins moet ze maar tegoed houden.
En volgende keer zal ik haar zeker wat uit de tuin meegeven , en een rondje doen. Buiten daar dacht ik eigenlijk niet aan, binnen doen we de volgende keer wel. Na verbouwen en opruimen.
Gelukkig vond ze het huis toch leuk ( die plek he, die doet het um). Over een paar maanden (als ze de boeken terugbrengt) moeten we maar op een rustiger tijd afspreken, dan kan ze ook een rondje huis en tuin doen ( en is hopelijk ook de badkamer helemaal klaar).

Nu moet ik op zoek naar een nieuwe stofzuiger . Ja ik dacht ik doe even een rondje ( je wilt toch een nette indruk maken), na een kamer riep mijn man dat het eten klaar was. Even later hoorde ik in de kamer iets vallen (dacht ik). Het raam stond open, misschien wat van de vensterbank gevallen? Ik zag eerst niks, en toen een pluim rook uit de stofzuiger, wat snel heeel veeel rook werd. Sta ik daar, en zeg : de stofzuiger fikt, wat nou? Jongste was supersnel in de kamer en trok snel de stekker eruit. Manlief tilde het ding op en bracht het vlug naar buiten. Totaal doorgebrand! Nog een geluk dat ik toch maar even ging kijken wat er gevallen was!
Nou stofzuig ik dagelijks in de gezinnen, maar let eigenlijk nooit echt op merk of soort stofzuiger. Welke stofzuiger hebben jullie? En hoe is die in gebruik? Het zou fijn zijn als je wat laat horen, dat maakt mijn zoektocht een stuk makkelijker!

groetjes, Franca.

zaterdag 5 juni 2010

uitgerust

Een weekje van lekker koken, rust, bezoekjes en een nachtje scouting.
Te beginnen met ratatouille. Hier nog met alleen groenten en kruiden.
En hier met een paar blikjes tomatenstukjes erdoor.
Letterlijk vanuit mijn keukenraam.
Zie ik dochter en een vriendin samen gitaar spelen. Wat is het leven heerlijk als je net je examen achter de rug hebt, je er best goed voorstaat, een heerlijk lange vakantie voor de boeg hebt, en de zon ook nog wil schijnen!
Vlees voor de pastei, staat te garen, en met restjes groente en wat linzen, maak ik alvast een flinke pan linzensoep voor de diepvries.
Zo kwam de pastei eruit te zien. Ik vond het lekker (oudste vond het geweldig) maar wel erg veel vlees, gelukkig had ik er specieboontjes (de laatste uit de diepvries) en wat aardappeltjes bij.
Dit is het cadeautje voor de collega uiteindelijk geworden (boekje had ik nog in huis, ooit tegengekomen voor 0,99 eurocent) met een klein bloemetje uit de tuin toch een gezellig weggeevertje.
Een toepasselijk boekje ( iets eetbaars kon niet, collega heeft een kaakoperatie ondergaan).
En nog de pastaschotel. Pas gedurende de week kwam ik erachter dat het bijna allemaal ovenschotels waren. Niet zo handig als het (eindelijk) warm weer is. Maar wel lekker!
Gistermiddag, begin van het kamp.
Zelf zaten we (aan de andere kant) ook lekker buiten gisteren. En ja ik zie nu ook dat het potje met de kaars nog een etiketje heeft.
Dit was het kamp vanmorgen (rond 6.00 uur).
Er zijn foto's van overdag en foto's van de groep bij het kampvuur, maar daar staan allemaal herkenbare gezichten op, en omdat ik dat bij mijn eigen kinderen niet doe, kan ik het voor andere ook niet maken.
Ze hebben zich ( tot nu toe) keurig gedragen. Het verbaasde me wel enorm dat de leiding onder een half tentdoek (alleen beschermd tegen eventuele regen) sliep. Een jongen ( ik kijk er hier recht op) ligt zelfs gewoon buiten!

Als ze straks alles weer netjes opruimen, mogen ze nog een keer komen.
Al was manlief gisteravond (zeg maar vannacht) om 2.00 uur toch maar eens met een paar emmers water naar buiten gegaan. Met het vriendelijke verzoek om nu het vuur uit te maken. Wat ze overigens direct deden.
Straks moet die leiding met de hele groep 15 kilometer gaan lopen!
Nou ja, ze zijn nog jong, hebben dus nog bergen energie.

Die had ik gisteren overigens ook!
Al voor 8.30 uur had ik alle ramen buitenom gewassen( we hadden de avond ervoor een enorm stoffig karwei gehad). Een uur later was ook de auto gewassen en binnen alles opgeruimd. Daarna douchen en op de fiets naar de bieb ( zo'n 11 kilometer hier vandaan) . Om thuisgekomen de tuin in te duiken, het onkruid te lijf te gaan en nog wat plantjes te zetten. Wat frisse bloemen ( de violen hadden het nu echt gehad) in de bakken, een rondje vegen en alles staat er weer fris vrolijk bij.

Vandaag nog de duurzaamheidsmarkt, en dan voorbereiden op de wacht.
Als de jonglui straks weg zijn, maak ik nog wel wat foto's van de (moes)tuin. Vooral die van opa en oma , staat er al goed bij!

Op zulke dagen zou je wel altijd thuis willen zijn. Maar ik weet maar al te goed, dat er ook andere komen, en hoe heerlijk een baan dan is , en de verdienste zijn eerlijk gezegt toch ook fijn, zeker nu oudste voortaan ook het schoolgeld en de ziektekostenverzekering moet betalen ( wij dus). En vanaf volgend jaar is dat ook voor dochterlief, en gezien de kinderen nog wel even naar school gaan, is niet werken echt geen optie . Helemaal niet werken zou ik trouwens zelf niet willen, oproepkracht worden op de duur wel!
Fijne zondag!
groetjes, Franca.

woensdag 2 juni 2010

nog even

Krijg ik net een nieuwe mijmering van Annemiek.
Met daarin een verwijzing naar een interview.

Wat een vrouw naar mijn hart!
Wie schrijft de koningin aan voor een lintje?

Interview op: http://maastrichtmoetjehoren.blogspot.com/
18 mei: De rijkdom van eenvoudig leven.
Annemiek van Deursen.
Koffie is op,interview gehoord.
Op de fiets!

groetjes, Franca.

dinsdag 1 juni 2010

weekmenu,weer over bespaarboeken,en boffen

Deze week komt mij weekmenu grotendeels uit Het budget kookboek. Regelmatig pak ik ( in mijn vrije dagen vooral) een ander kookboek ter inspiratie.
Voor maandag was er: Chilli con carne met bloemtortillia's en zure room. Nou at ik al vaak cilli ( met of zonder vlees) , maar was nog nooit op het idee gekomen om ze te eten met bloemtortillia's en zure room. En dat is lekker!
Zo zie je maar, nooit te oud om te leren.
De rest van het menu dan ook maar meteen?
dinsdag: zelfgemaakte pizza's ( bodem uit dit boekje lukte prima).
verder komt er nog: woensdag: gegratineerde ratatouile met aardappelpuree en als toetje: chocoladerisottorijst.
donderdag: Pastei van rundvlees en champions.
vrijdag: pastaschotel uit de oven met magere ham (uit ander kookboek).
zaterdag: paella met kip en citroen.
Zondag: (haas)karbonades met appel en mosterdpuree ( hier geen haas,wel "gewone" karbonades).
en als zondag's toetje: tiramisu.
Heerlijk zo'n week met volop tijd om te koken. Volgende week weer vaak simpel aard.groente,vlees, of een voorbereide overschotel.
Voor het weekend wilde ik de banoffee taart maken.
Daarin moest een blikje gecondenseerde melk. Wat heb ik gezocht!
Toen ik toch voor de bieb in een grotere plaats was, heb ik drie supermarkten, twee turkse winkels en een delicatessezaak afgesjouwd. Niks. De eigenaresse van de delicatessezaak, dacht dat het uit de handel was.
Gisteren ging ik nog wat verse dingen halen bij de plaatselijke supermarkt, kon het niet laten om er nog even naar te vragen en... ze vonden het allerlaatste blikje op het schap!
Wie weet of het evt. nog ergens te koop is? En wie weet wat ik anders ( bij een volgende taart) ter vervanging kan gebruiken?
De chilli met wrap en zure room. Lekker!
De bijkeuken. Nu echt bijna klaar( met per ongeluk ook het stapeltje poetsdoekjes van oude handdoeken).

Dochter is iets beter. Maar de pijn is nog niet helemaal weg.
Blijf twijfelen of we toch niet terug naar de dokter moeten.
Ze wou er even uit . En had heel hard een zomerjas nodig ( in juni met je winterjas is ietwat belachelijk).
Dis gingen we naar de kringloopwinkel, waar dochter een leuke jas vond, en ik dit boekje (50 cent) niet kon laten liggen.
En ook nog tegen twee leuke zomerbloesjes aanliep.
Nou moet ik stoppen, anders heb ik er meer dan ik ga dragen. De verleiding is ook groot! Zo leuk, als nieuw en zo weinig geld ( 1,95 per stuk). Dochters jasje kostte 2,95!
Op de koffie bij een nichtje, vlakbij de kringloopwinkel, en we hadden een fijn uitje.

Verder: ben ik heel veel met bespaarboeken bezig deze week. Het begon met de lijst die ik voor een medeblogster maakte. En een reactie die ik kreeg op de hoeveelheid.
Ik geef toe: het zijn er wel erg veel. Elke gek zijn gebrek! Het mijne zou (ahum) wel eens boeken kunnen zijn. Er waren tijden dat ik ( als toost, of gewoon verdiend vond ik) gewoon een boekhandel binnenliep en er zomaar een (best duur) tijdschrift uitzocht.

Thuisgekomen, bleek vaak dat ik nog zo lang plezier had van het tijdschrift, als van het koffiedrinken, en dat is kort voor toch best wat geld. Nou haal ik nog wel eens een tijdschrift. Dan heb ik er vooraf over nagedacht, het moet echt leuk zijn( zodat ik weet dat ik het vaker lees) en ik moet na het lezen niet direct spijt hebben van het uitgegeven geld. Wat erop neerkomt dat ik de meeste tijdschriften van de bieb lees, en een paar echte leuke koop ( en natuurlijk een abonnement heb op de genoeg).

Neuzen op amazon.uk is leuk. Vaak kun je de boeken ook even inkijken, en dan tracteer ik mezelf af en toe op een boek. Een bezuinigingsboek is bij amazon al vanaf 0,01 cent te koop! Met verzendkosten erbij komt het dan nog niet eens aan de prijs van een luxe tijdschrift hier!
En ik lees ze heel vaak, en vind regelmatig nieuwe tips. En zelfs als er niet veel nieuws instaat: opnieuw inspiratie geeft het altijd!
Nederlandse bespaarboeken, vind ik in de bak van V&D ( echt verschillende keren gebeurd), op marktplaats en bij ebay. Soms koop ik een nieuwe, maar dan meestal van boekenbonnen( die ik altijd voor mijn verjaardag en soms van gezinnen krijg). Ik heb net het boek Regengeluk opnieuw gelezen ( 3e of 4e keer, in enkele jaren). Het is een consuminderroman, daar zijn er niet veel van. Superleuk om te lezen!
Wat mij betreft een aanraden! Zeker voor beginnende consuminderaars.

Op een van de blogs van het adres van gisteren, vond ik 50 tips voor zuinig leven.
Dat vond ik zo leuk, dat ik deze week nog mijn 50 tips voor zuinig leven wil geven. Met de billen bloot dus.
Eerst even ruimen. Zaterdag logeren hier flink wat jongelui(scoutinggroep) in tenten. Om ze toch een beetje luxe te gunnen, kunnen ze gebruik maken van toilet en (zo nodig) badkamer. Helaas hebben we nu geen badkamer boven, dus even puzzelen hoe we die ene toilet met zijn allen kunnen gebruiken.

De bespaarboeken worden volgende week opgehaald ( om een boekverslag van te maken, ik verwijs wel als het eerste klaar is). Vrijdag op ziekenbezoek bij een collega, wat zou ik mee kunnen nemen? Voor nu:
Het weer is prima, dus kan ik op de fiets naar pa/opa .

Fijne dag,
groetjes, Franca.