klein

Heel klein is mijn wereldje ineens. De derde dag in het gezin, dreigde ik steeds flauw te vallen. In overleg met het kraamcentrum , kwam er een collega om het over te nemen, en mijn man om me op te halen.
Toen dacht ik nog met een paar dagen weer aan het werk te zijn, maar dat verliep iets anders.
Inmiddels zit ik vijf dagen in de ziektewet( voor het eerst sinds 18 jaar), en weet nog steeds niemand wat er echt aan de hand is. Ik ben niet meer draaierig of zo, maar heb ontstekingen in de gewrichten, waarbij die in mijn rechterschouder na een pijnlijke nacht zo erg was, dat ik mijn rechterarm niet meer kon gebruiken.
Inmiddels, gaat het iets beter, al kan ik nog geen dingen als: haren kammen, rechts eten(bijv. yoghurt) of een kopje thee drinken met de rechterhand( te zwaar).
Na de eerste dagen( waarin ik vooral sliep) probeer ik me met lezen bezig te houden. Gelukkig heb ik wel wat leesvoer in huis. Prachtige boeken, ik hoop maar dat alles weer goedkomt, zodat ik zelf weer kan gaan koken, en handwerken. Maar voorlopig zal ik al blij zijn als ik weer mijn eigen boterham kan smeren en mijn eigen haar kan kammen. Zo kan een mens al snel blij zijn. Ik ga weer richting bank en boeken, wens jullie allemaal een fijne vakantie, en laat zo snel mogelijk weer van me horen.
groetjes, Franca.

nog even

Nog tweeëneenhalve week en dan hebben we vakantie.
Vannacht wacht. Na mijn niet zo'n super start van de vrije dagen, moest ik de laatste dagen alle zeilen bijzetten om weer rond te zijn. De kamers zijn weer netjes( zelfs de vloer in de huiskamer geboend), pa heeft zijn bezoekjes( en wandelingetjes) gehad. Een vriendin bezocht en een op de koffie gehad.
Heel veel weggedaan ( en ik krijg eindelijk de smaak van wegdoen te pakken). Wat een rust en ruimte in huis! Voor onze vakantie echt begint, wil ik alles schoon hebben. Alle ramen en deuren gewassen en alles netjes opgeruimd, dan kunnen we echt van onze vakantie genieten. Nog even volhouden, jongens wat ben ik aan deze vakantie toe!
Geen creatieve dingen gedaan deze week. Dan maar wat foto's van: Bloemen bij opa en oma in de tuin.
Abrikozen bij opa en oma (iemand een idee hoe je die inmaakt).
Zwarte bessen uit onze tuin ( en ik ben de enige die ze lust).
Een leuk bankje gehad.
En dochterlief beschilderd een kastje.
De magnolia gaat voor een tweede ronde.
En de hortensia's zorgen voor een compleet woud.
Geen groot nieuws, geen spectaculaire dingen, gewoon, zijn gangetje.
Mijn lijst met leuke blog-adresjes is klaar, wie weet zet ik die deze week nog op het blog.
Nu ga ik alles klaarzetten voor de wacht (uniform,schoenen, en tas, stratenboek en navigatieapparaat), zodat ik vannacht snel wegkan.
groetjes, Franca.

van koeien, ijs en brood

Koeien zijn hartstikke vriendelijk, maar zo'n kop is van dichtbij wel erg groot ( zie je hoe dochterlief het oude brood aanbied).
Ze lopen weer om het huis. Gezellig, maar ook de hele tijd : jongens deuren dicht!!! Voor je het weet zit er weer een vieze bromvlieg binnen.
Dus maar snel de vliegenkap oven onze baksels( nou ja onze, voor een vriendin wiens man jarig is).
En opa deed er ook nog een bosje gladiolen voor haar bij.
Het ijs uit de ijsmachine.Voor mij nog een kleine portie, die overigens heerlijk was. Eigen (simpel) recept: 2 dl yoghurt, 50 gram (gehakte) pure chocola, 1dl slagroom (eerst kloppen met een beetje suiker), mengen en in ijsmachine doen.
Verrukkelijk! We gaan nog meer recepten proberen.

Het ( niet helemaal) een uur broodrecept van Amy Dacyczyn :
5-6 cups bloem( waarvan enkele vervangen kunnen woren door volkorenmeel).
2 tablespoons droge gist.
2 tablespoons suiker.
1 tablespoon zout.
2 cups heet water.
1 tabelspoon sesam of maanzaad.
Ik heb expres tablespoon geschreven, je moet echt een maatschepje nemen, dat is niet te vergelijken met een theelepeltje.

Meng 4 cups van het meel met het gist,de suiker en het zout, doe het hete water erbij en roer 100 keer ( of 3 minuten met de elektrische mixer).
Doe de rest van het meel erbij, tot het deeg niet meer (echt) plakkerig is, kneed 8 minuten.
Doe het deeg in een ingevette deegkomen doe er een vochtige theedoek over ( ik maak doe nat onder een hete kraan). 15 minuten laten rijzen.
Dan deeg omlaagduwen en in twee stukken verdelen, twee ronde broodjes vormen, met scherp mes een x inkerven. Met een kwastje water erover vegen en met wat sesam-of maanzaad bestrooien.
Op het middelste bakrek zetten, en op de onderste een (ovenbestendige) schaal met heet water plaatsen.
Je zet het brood in een koude oven, dan temperatuur op 200 C en 40 tot 50 minuten bakken ( bij mij waren ze met 40 minuten al klaar dus zelf even in de gaten houden) tot ze goud bruin gebakken zijn.
Heel simpel, snel en lekker.

In het boek : The complete Tightwad gazette , (het oerboek voor echte zuinigers, wat soms te erg is maar wat ik elke zomer weer oppak ter inspiratie), heet dit "Cuban Bread" en is het klaar in een uur en 15 minuten.
Ze raad het aan als je bijvoorbeeld een maaltijdsoep hebt gemaakt, om erbij te eten.

O ja, nog even dit!
Als je mee wil loten voor het living on a dime kookboek, wil je dat dan even duidelijk aangeven?
Tot nu toe heeft alleen het lieveheerbeestje dat gedaan.
groetjes, Franca.

snob

Het is me nog nooit eerder gebeurd, maar deze week voelde ik me een enorme snob.
Twee gezinnen van 3 uur had ik deze week. Een waar de baby de dag van de stuwing besloot niet meer aan de borst te drinken. Met kunst en vliegwerk en veel geduld ( en twee extra dagen) kwam het weer helemaal in orde. Het andere gezin was een heel ander verhaal. Een tweede kindje, vader terminaal, in de schuld hulpverlenig, wonend in een tweekamerappartement.
Toen ik (pas in het gezin) de situatie uitgelegd kreeg van de verloskundige, stond ik letterlijk met mijn mond vol tanden. Wat kun je hierop zeggen?
De vader heeft veel pijn. Hij heeft de hele kraamweek nog mee mogen maken. Wat een mengeling van emoties, zoveel geluk en zoveel verdriet.
Gisteren had ik mijn eerste vrije dag, en s' avonds werd ik ineens hartstikke ziek. Rillen, misselijk, pijnlijke spieren. Het lijkt of de emoties van deze week erg even uit moesten.

En het snobverhaal? Ja daar sta je dan, denkend dat je verstand van zuinig leven hebt. Nu pas realizerend dat je makkelijk praten heb als je het niet met 72 euro voor vier mensen in de maand moet doen. Als je voldoende ruimte hebt( probeer maar eens stoffen luiers te gebruiken als je echt niet binnen kunt drogen, je geen droger hebt en het een week regent) geen naaimachine hebt, plus het verdriet over je man.
Natuurlijk ze zullen ooit fouten gemaakt hebben ( of gewoon pech gehad) waardoor ze in de schuldhulpverlening zijn gekomen, maar de vraag was meer: hoe kan ik ze nu helpen.
De borstvoeding is gelukt( na een paar moeilijke dagen, maar vooral nachten), dus geen dure kunstvoeding.
Ik heb wat groente uit de tuin meegenomen,eieren van oma's kippen, en twee draaien was om te drogen.
Verder nog wat simpele dingen als een pak suiker en billendoekjes ( washandjes werken ook, maar dan heb je die rottige droogplaats weer nodig). Ik ga snel weer eens langs om te zien of ik nog wat voor ze kan doen, en ik heb geprobeerd om de arts uit de leggen wat belangrijk voor ze is. En nu moet ik het laten gaan. Mijn eigen dingen weer gaan doen, en heel erg blij zijn met onze situatie.
Een beetje te laat, nog net het laatste restje op de foto( wat ik later bij de koffie heb genomen), dit was een heerlijk appelschoteltje, recept uit een restjeskookboekje, supersimpel en eigenlijk te lekker! En dat alleen omdat de appels zo niet gegeten werden, en ik het zonde vond om ze weg te gooien.
Twee leuke theedoeken kocht ik voor een jarige gisteren. Dan is het wel zo leuk om daar een zelfgebakken broodje bij te doen.
En met het " brood in een uur recept" uit: The complete tightwad gazette, en een dochter die het wel leuk vond om te kneden. Kwam het prima voor elkaar.
Voor en na het bakken.
Helaas vergat ik een foto te maken van de leuke ( kippen) theedoeken met het brood, dochterlief had ze nog wel zo leuk in folie verpakt.
Vond ik een snoezig borduurwerkje in lijstje bij de kringloop, en verwende ik mezelf met de nieuwe Prima.
Ligt de volgende pyjamabroek geknipt klaar.
En vond bij dezelfde kringloop een ijsmachine voor 4,50 euro ( de binnenbak zit al in de vriezer). Dus eten we zelfgemaakt ijs als toetje vanavond.
Is het heerlijk om al zo'n grote dochter te hebben, die als jij je niet zo lekker voelt en er toch echt gewerkt moet worden, de huiskamer voor je gaat stoffen.
En tot slot...... Ga ik weer een boek verloten!
Als de maten lastig lijken ( lieveheersbeestje) er zijn maatschepjes en maatbekertje en een set maatlepeltjes te koop. Ik kocht ooit een compleet set maatspulletje voor engelse maten voor 4,50 bij het kruidvat ( er zat zelf een weegschaaltje bij), maar ook in kringloopwinkels zie ik regelmatig cupschepjes liggen. Nu ga ik er een rustig dagje van maken. Ik hoop maar dat dat voldoende is om weer beter te worden. Rust en ontspanning, en laten gaan, niemand heeft er iets aan als ik ziek wordt van de frustratie te weinig te kunnen doen.
Dus zit ik zodadelijk in een strandstoel, in het zonnetje.
groetjes, Franca.

eindelijk pyjama/loungebroeken

Een kei is mijn dochter in fotograferen. Dus af en toe een foto van haar hand. Zoals deze van een vlinder op de vlinderstruik.
Na de hele ochtend in een warm zaaltje gezeten te hebben ( concert van harmonie, met jeugdorkest van zoon als voorprogramma, en twee kandidaten die op gingen voor het D diploma muziek), was het heerlijk om in de tuin te zitten.
Vond Poespoes het ook wel best zo.
En genoot dochterlief van haar taartje met taartje.
Omdat er 's avonds toch niks op t.v. was maakte ik (eindelijk) de lounge/pyjamabroeken. Als stof is een oud laken gebruikt (koste 1 euro in de kringloopwinkel) en daar konden twee broeken uit. Hier laat ik ze even zien voor de foto (dochter sliep al).
Maar als we ze s'ochtends samen passen, blijkt die van dochter veel te lang te zijn. Vandaag even inkorten. En de volgende maak ik meteen op maat. Het is een lekker simpel werkje om even s'avonds te doen. En ik moet zeggen, de broek zit heel lekker. Er liggen nog wat (al gewassen) lakens klaar, dus de komende avonden hoef ik me niet te vervelen. Zo lang uitgesteld , en dan zo makkelijk! Ik had het kunnen weten.
Aan het ontbijt ( met zelfgebakken broodje, en nieuwe pyjamabroek).
Daar ik de broodjes vanmorgen nog gebakken had, nam dochter er nog gauw een voor onderweg, eerder waren ze niet klaar.
Het programma wat ik wel even opneem van t.v. is geen cent te makken van Marieke Henselmans. Het zijn herhalingen van een paar jaar geleden. Ik wist nog dat Marieke meer inging op gewone dingen ( boodschappen doen, koken e.d.) waar je mee kunt besparen, en niet zo op gaan werken aandrong. Bovendien zijn de bedragen wat gewoner. De inkomsten waar ze het in een dubbeltje op zijn kant over hebben, zijn voor mij ongelooflijk hoog. Net als de schulden trouwens.

De twee Engelstalige kookboeken waar ik het over had, zijn te koop bij Amazon.com
Cheap Fast Good voor 1,45 ( dollar) of 0,98 voor een tweedehands ( wel even kijken of ze naar Nederland versturen, en vergeet de verzendkosten niet, die komen er ook nog bij).
Dining on a dime, is te koop voor 14,97 of 13,91 ( dollar), veel duurder dus. Nou niet direct gaan bestellen!

Ik vond al zoekende dat het boek door een moeder en dochter geschreven is. En dat ze samen een webside, en dochter ook een blog heeft/hebben. Het is wat zoeken, maar er staan veel recepten op en veel consumindertips. Ook het lijstje waar ik het over had, in het boek is te vinden ( subsitutionspage). Net als het lijstje " gezonde vervangingen", healty subtitutions staat op de site. Zodra onze printer het weer doet, komt dat in mijn keukenkastje te hangen. O ja, de site is: livingonadime.com

Nou gun ik mijn dochter (al terug van school door proefwerkweek) de computer, en ga ik aan het werk. Laatste vrije dag vandaag. Het is ook tijd dat ik weer aan het werk ga, ik ga nog gewend raken aan zoveel vrij! Waarschijnlijk voorlopig dus geen berichtjes, maar ik lees wel even bij jullie( beloof dat ik echt binnenkort een lijstje van mijn favoriete blogs zal plaatsen).
groetjes, Franca.

domweg gelukkig in de .......straat!

En wie zou dat niet zijn op zo'n heerlijke dag?
De post bracht een pakketje( het A.H. kaartje ligt op het adres).
Ik had al eerder zin in dit boek, maar vond het erg duur. Als je het dan voor heel weinig bij Ebay kunt bemachtigen, word het wat anders.
En dus heb ik voorlopig weer leesvoer.
Zo kwam mijn dochter naar de keuken. Kom je even kijken mam? Ra ra , wat zou ze aan het doen zijn?
Ik vind het geweldig! Gewoon met waterverf ( van de action), mooi meis!
De bananen worden wel erg snel rijp vandaag. Dus probeer ik bananenjam te maken. En het smaakt nog ook!
En chocolade/banaancake. Bedoelt als toetje, maar wij maken er een taartje bij de koffie van. Vinden we zomaar (uit een kinderkookboek) een supersimpel, verschrikkelijk lekker chocoladecakerecept.
Zie je, hoe smeuïg van binnen?
Is dochters schilderij af. En mag ik het in de huiskamer ophangen! Een stukje zomergeluk.
Rust manlief even uit in het avondzonnetje. Van de bloembakken vernieuwen op het kerkhof, pa bezoeken( op de fiets), en een heerlijk maal koken. En alle andere karweitjes die daar nog tussendoor kwamen. Zou hij wel half weten hoeveel ik van hem hou?
groetjes, Franca.

niet voor iedereen

Vandaag een ander blogje. En inderdaad, niet voor iedereen. Dus als je niks hebt met consuminderen, morgen weer een ander berichtje,niks voor jou vandaag.
Gisteren heb ik een boekje herlezen. En gek genoeg deed het me nu meer als de eerste keer.
Ik las de Engelse versie, maar de Nederlandse titel is : Leven voor een Habbekrats.
Het heeft me echt aan het denken gezet over consuminderen. Wat het voor mij is. Het is niet alleen bezuinigen,integendeel ik voel me vaak erg rijk! Met vers fruit in huis (of tuin) bijvoorbeeld. Met mensen die even binnenlopen,of zelfs vreemden die je zomaar tegenkomt, en waarmee je een consuminderklik hebt. Het kunnen zeer uiteenlopende mensen zijn, maar ze zijn stuk voor stuk mensen naar mijn hart.
Gek dat een " oud " boekje je zoveel kan doen. Het leest lekker weg, en zet je aan tot nadenken. Het begint als een manier om geld te besparen zodat ze broer en diens vrouw een kado kan geven op de bruiloft, en eindigt als een een leefwijze waarbij ze veel geleerd heeft over zichzelf en andere mensen, dat de aarde verpest wordt door hebzucht en de mensen hun tijd verpesten door te kopen ongeacht of ze het nodig hebben, alleen voor de kick. Winkelen wordt gezien als vrijetijdsbesteding.En hoe het ook (veel leuker) kan. Ze gaat verder als ik ooit zou durven ( ik heb nog nooit van mijn leven gelift, daar ben ik veel te bang voor uitgevallen), maar houd ons wel een mooie spiegel voor. Ik ben normaal niet voor reclame, maar in dit boekje wil ik echt aanraden! Het kost nog net geen tien euro, en inspireert enorm.
Rijk voel ik me ook als ik de voordeur open en zo de tuin in mag kijken.
Ongelooflijk rijk voel ik me als ik zoiets tegenkom in de kringloopwinkel ( met meteen een stukje jeugdsentiment, hoewel mijn moeder maar een set had, hadden we elke dag ijs in de zomer). Inmiddels heb ik meerdere setjes gevonden, en ligt er ook voor mijn kinderen altijd een ijsje klaar in de vriezer als ze warmgefietst uit school komen. En oudste momenteel van zijn vakantiebaantje, iets minder ver, maar toch altijd 8 kilometer enkele reis, bovendien werkt hij in kassen, dan verdien je wel een ijsje als je thuiskomt!
Meestal gewoon waterijs, maar af en toe lekker roomijs. Waarbij speculaas favoriet is , maar dat hadden we nu niet in huis). Grappig trouwens hoe vrienden reageren. Vooral als ze de eerste keer hier komen, zie je vragende gezichten. Dan merk ik vaak pas hoeveel dingen voor onze kinderen heel gewoon zijn, en voor de gemiddelde tiener erg vreemd. Zo at er laatst een jongen mee die bij oudste op school heeft gezeten, hij had de laatste yoghurt uit het pak, en zette het pak terug op tafel. Oudste hielp hem even ( wij maken pakken altijd helemaal leeg door het boven open te maken, dan dubbel te vouwen en uit te knijpen) en de ogen van de jongen stonden even op steeltjes, terwijl het voor onze kinderen de gewoonste zaak van de wereld is.
Oudste heeft nu een lange vakantie, omdat het zijn examenjaar was. Reden om eens na te denken, over vrijetijdsbesteding ( en dan niet computer of Internet), hij is op een baantje uitgeweest ( en heeft er meerdere gevonden), goed voor hem ervaring bij heel uiteenlopende baantjes. Als hij thuis is, helpt hij mee in de keuken, waarbij ik natuurlijk duidelijk probeer te maken waarom ik zo kook. Dus eerst kijken wat er in de tuin ( en huis) is dan het menu bedenken, dan aan de slag. Deze twee boeken helpen daar altijd mee. Ik pak ze er vaak bij. Behalve lekkere recepten, hebben ze ook lijstjes. Een lijstje over wat je ter vervanging kunt gebruiken, zodat je recepten toch kunt maken al heb je niet alles in huis, zonder direct naar de winkel te rennen. En een lijst met voedingsmiddelen die je over hebt en wat je daar allemaal van kunt maken.
En bijvoorbeeld een flinke broodpudding als toetje als je maar een licht hoofdgerecht hebt. Hoe vind je het gedichtje trouwens dat bij het lijstje staat?
Een recept voor broccolisoep ( als het hard nodig is dat de broccoli gebruikt wordt zoals hier vandaag). Maar ook recepten voor allerlei sausjes , en bijgerechten, die je heel simpel kunt maken en die anders flink wat kosten in de winkel.

En verder: Is het de taak van oudste om deze maand het kasboekje bij te houden. Door onze eenvoudige manier van leven, en het feit dat manlief zo handig is , ben ik bang dat ze een wat rooskleurige kijk op financiën hebben. Hier kan altijd erg veel, en wat nodig is komt er ( hoewel niet altijd meteen). Door het kasboekje te laten doen, hoop ik hem inzicht te geven in dagelijkse uitgaven en vaste lasten, in de hoop dat hij later als hij op zichzelf woont, goed met geld om kan gaan. Maar ook dat hij inziet dat een goede baan en veel zelf aanpakken toch wel handig kan zijn. Mooi om te zien dat ik soms ter verantwoording geroepen wordt. En hij heeft gelijk! Zo koop ik soms te veel groente ineens ( bijvoorbeeld al zoals nu de bloemkool in de aanbieding was, dan koop ik er twee), geen probleem als ik dingen direct verwerk of in de diepvries doe, maar soms kost het me kruim, omdat het s' avonds nog snel moet terwijl ik er al een werkdag op heb zitten. Dan ben ik gewoon te hebberig. Ik gooi het overigens niet weg hoor! Maar het is wel eens kantje boord , dat het er minder uit gaat zien en ik het dan nog moet "redden" door er bijvoorbeeld een soepje van te maken.
En het blijft verleidelijk om gauw een tijdschrift in het karretje te gooien , en dat wordt nu direct gezien!

Denk nou niet dat hij alleen maar aan het werk is hoor. Dit baantje is voor halve dagen, tijd zat om achter de computer of voor de t.v. te zitten, om tijd met vrienden door te brengen, aan te rommelen in de schuur( en ongemerkt goed leren lassen) te zwemmen en gewoon wat landerig rond te hangen zoals pubers doen. Om ongelooflijke hoeveelheden eten weg te stouwen ( gelukkig staat er vaak nog een restje van het avondeten de dag ervoor, maar een pan gebakken eieren gaan er ook vlot in). Of om je broertje en zusje te klieren( helaas).

En nu: Ga ik nog wat rommelen in huis, wachten op een pakje, koffie drinken in de tuin, lezen in mijn biebboek, en vooral: genieten van mijn vrije weekend!
groetjes, Franca.