Vandaag een ander blogje. En inderdaad, niet voor iedereen. Dus als je niks hebt met consuminderen, morgen weer een ander berichtje,niks voor jou vandaag.
Gisteren heb ik een boekje herlezen. En gek genoeg deed het me nu meer als de eerste keer.
Ik las de Engelse versie, maar de Nederlandse titel is : Leven voor een Habbekrats.

Het heeft me echt aan het denken gezet over consuminderen. Wat het voor mij is. Het is niet alleen bezuinigen,integendeel ik voel me vaak erg rijk! Met vers fruit in huis (of tuin) bijvoorbeeld. Met mensen die even binnenlopen,of zelfs vreemden die je zomaar tegenkomt, en waarmee je een consuminderklik hebt. Het kunnen zeer uiteenlopende mensen zijn, maar ze zijn stuk voor stuk mensen naar mijn hart.

Gek dat een " oud " boekje je zoveel kan doen. Het leest lekker weg, en zet je aan tot nadenken. Het begint als een manier om geld te besparen zodat ze broer en diens vrouw een kado kan geven op de bruiloft, en eindigt als een een leefwijze waarbij ze veel geleerd heeft over zichzelf en andere mensen, dat de aarde verpest wordt door hebzucht en de mensen hun tijd verpesten door te kopen ongeacht of ze het nodig hebben, alleen voor de kick. Winkelen wordt gezien als vrijetijdsbesteding.En hoe het ook (veel leuker) kan. Ze gaat verder als ik ooit zou durven ( ik heb nog nooit van mijn leven gelift, daar ben ik veel te bang voor uitgevallen), maar houd ons wel een mooie spiegel voor. Ik ben normaal niet voor reclame, maar in dit boekje wil ik echt aanraden! Het kost nog net geen tien euro, en inspireert enorm.

Rijk voel ik me ook als ik de voordeur open en zo de tuin in mag kijken.

Ongelooflijk rijk voel ik me als ik zoiets tegenkom in de kringloopwinkel ( met meteen een stukje jeugdsentiment, hoewel mijn moeder maar een set had, hadden we elke dag ijs in de zomer). Inmiddels heb ik meerdere setjes gevonden, en ligt er ook voor mijn kinderen altijd een ijsje klaar in de vriezer als ze warmgefietst uit school komen. En oudste momenteel van zijn vakantiebaantje, iets minder ver, maar toch altijd 8 kilometer enkele reis, bovendien werkt hij in kassen, dan verdien je wel een ijsje als je thuiskomt!

Meestal gewoon waterijs, maar af en toe lekker roomijs. Waarbij speculaas favoriet is , maar dat hadden we nu niet in huis). Grappig trouwens hoe vrienden reageren. Vooral als ze de eerste keer hier komen, zie je vragende gezichten. Dan merk ik vaak pas hoeveel dingen voor onze kinderen heel gewoon zijn, en voor de gemiddelde tiener erg vreemd. Zo at er laatst een jongen mee die bij oudste op school heeft gezeten, hij had de laatste yoghurt uit het pak, en zette het pak terug op tafel. Oudste hielp hem even ( wij maken pakken altijd helemaal leeg door het boven open te maken, dan dubbel te vouwen en uit te knijpen) en de ogen van de jongen stonden even op steeltjes, terwijl het voor onze kinderen de gewoonste zaak van de wereld is.

Oudste heeft nu een lange vakantie, omdat het zijn examenjaar was. Reden om eens na te denken, over vrijetijdsbesteding ( en dan niet computer of Internet), hij is op een baantje uitgeweest ( en heeft er meerdere gevonden), goed voor hem ervaring bij heel uiteenlopende baantjes. Als hij thuis is, helpt hij mee in de keuken, waarbij ik natuurlijk duidelijk probeer te maken waarom ik zo kook. Dus eerst kijken wat er in de tuin ( en huis) is dan het menu bedenken, dan aan de slag. Deze twee boeken helpen daar altijd mee. Ik pak ze er vaak bij. Behalve lekkere recepten, hebben ze ook lijstjes. Een lijstje over wat je ter vervanging kunt gebruiken, zodat je recepten toch kunt maken al heb je niet alles in huis, zonder direct naar de winkel te rennen. En een lijst met voedingsmiddelen die je over hebt en wat je daar allemaal van kunt maken.

En bijvoorbeeld een flinke broodpudding als toetje als je maar een licht hoofdgerecht hebt. Hoe vind je het gedichtje trouwens dat bij het lijstje staat?

Een recept voor broccolisoep ( als het hard nodig is dat de broccoli gebruikt wordt zoals hier vandaag). Maar ook recepten voor allerlei sausjes , en bijgerechten, die je heel simpel kunt maken en die anders flink wat kosten in de winkel.
En verder: Is het de taak van oudste om deze maand het kasboekje bij te houden. Door onze eenvoudige manier van leven, en het feit dat manlief zo handig is , ben ik bang dat ze een wat rooskleurige kijk op financiën hebben. Hier kan altijd erg veel, en wat nodig is komt er ( hoewel niet altijd meteen). Door het kasboekje te laten doen, hoop ik hem inzicht te geven in dagelijkse uitgaven en vaste lasten, in de hoop dat hij later als hij op zichzelf woont, goed met geld om kan gaan. Maar ook dat hij inziet dat een goede baan en veel zelf aanpakken toch wel handig kan zijn. Mooi om te zien dat ik soms ter verantwoording geroepen wordt. En hij heeft gelijk! Zo koop ik soms te veel groente ineens ( bijvoorbeeld al zoals nu de bloemkool in de aanbieding was, dan koop ik er twee), geen probleem als ik dingen direct verwerk of in de diepvries doe, maar soms kost het me kruim, omdat het s' avonds nog snel moet terwijl ik er al een werkdag op heb zitten. Dan ben ik gewoon te hebberig. Ik gooi het overigens niet weg hoor! Maar het is wel eens kantje boord , dat het er minder uit gaat zien en ik het dan nog moet "redden" door er bijvoorbeeld een soepje van te maken.
En het blijft verleidelijk om gauw een tijdschrift in het karretje te gooien , en dat wordt nu direct gezien!
Denk nou niet dat hij alleen maar aan het werk is hoor. Dit baantje is voor halve dagen, tijd zat om achter de computer of voor de t.v. te zitten, om tijd met vrienden door te brengen, aan te rommelen in de schuur( en ongemerkt goed leren lassen) te zwemmen en gewoon wat landerig rond te hangen zoals pubers doen. Om ongelooflijke hoeveelheden eten weg te stouwen ( gelukkig staat er vaak nog een restje van het avondeten de dag ervoor, maar een pan gebakken eieren gaan er ook vlot in). Of om je broertje en zusje te klieren( helaas).
En nu: Ga ik nog wat rommelen in huis, wachten op een pakje, koffie drinken in de tuin, lezen in mijn biebboek, en vooral: genieten van mijn vrije weekend!
groetjes, Franca.