Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 22 november 2019

worteltjestaart

Oudste is aan het harken ( weer twee overvolle kruiwagens vandaag), het is bijna niet bij te houden dat blad. En ja, ik heb netjes toestemming gevraagd of ik hem van achteren mocht fotograferen...
Zelf begin in met een stevig werkje, 100 gram walnoten heb ik nodig.
En dat is dan nog best wat.
Hier de andere benodigdheden ( zie je die enorme klont boter), en het boek met het recept.
Al die schaaltjes, geven wel even afwas.
Maar ook een lekkere taart!
Haas wil worteltjestaart, zo heet het boek wat ik zomaar in de kringloopwinkel kocht, terwijl ik niet eens kleine kinderen heb.
Maar ik vond het verhaal zo leuk, en wilde het recept graag proberen.
Omdat manlief pas laat van zijn werk kwam ( druk, druk, druk, daar), namen we samen een stukje taart als toetje.
De mannen waren toen niet thuis, maar na het sporten keek ik nog even in de koelkast ( of ze geproefd hadden) en toen bleek de halve taart al weg te zijn!
Bij navraag kreeg ik prima commentaren!

Dus mocht je zin hebben in hele lekkere worteltjestaart:
Haas wil worteltjestaart van Annemarie Bon en Gertie Jaquet.

Met hier een stukje over het boek, van de schrijfster zelf:

 https://www.hebban.nl/artikelen/annemarie-bon-worteltjestaart-is-niet-per-se-gezond

Zo, en nu naar buiten!
Het is prachtig weer en ik mag er wel wat worteltjestaart vanaf gaan wandelen ( of harken).
Fijn weekend!
groetjes, Franca.






donderdag 21 november 2019

de reuring van een gezin...

Vakantiedagen opmaken in de herfst.
Dan ga ik dus rommelen.
En zo rommelde ik wat aan het aanrecht.
Niet om te koken dit keer, maar om het wat anders neer te zetten.
Er mocht namelijk een plankje (  waar ik zo blij mee ben) bij komen.
En de mannen hebben toch recht op ( het aanrecht haha) een beetje ruimte om hun brood 's morgens te kunnen smeren.
Dus een oude mand en een oude plank erbij, en toch wat meer overzicht ( nu het rekje boven de mand nog even opruimen).
Zie je Karel denken?
Leuk hoor, zo'n wintervoorraad, maar ik wil gewoon naar buiten!
Er zijn al plannen voor: walnoten in de worteltaart, en pompoentaart morgen als toetje.
Waarschijnlijk komt het omdat we (bijna) altijd aan de keukentafel eten ( en omdat ik zo'n rommelkont ben) ,maar onze eetkamer tafel staat altijd vol met van alles en nog wat.
Hier zit ik vaak 's ochtends aan mijn laptop.
Tijdschriften liggen ( of staan) open op de bladzijde die inspiratie geeft.
 Zie je het plankje op het aanrecht , op de foto rechtsboven van het onderste tijdschrift?
Teruggevonden in een oud tijdschrift, en nu weer zo leuk.
Het bovenste is die van het blog van Maria.

Met op het verhoogde plankje al een stukje kerst.....
Maar met sinterklaas op de achterkant....
Terwijl een vriendin appt dat ze ( op weg naar schilderles), de autoruit moet krabben, zit ik hier aan mijn ontbijtje.
Op mijn gemakje, dit keer hoef ik nergens naar toe...
Normaal ben ik degene die er vroeg uit moet ( de vriendin heeft geen baan buitenshuis), maar dat zeg ik maar niet.
Op de achtergrond het recept voor worteltaart, die vandaag in de planning zit.


 Met af en toe een stukje tekst wat me zomaar aanspreekt


Later....soep maken.



 Van geroosterde groenten...
Geroosterde tomatensoep.
En kan ik het niet laten, om het "nieuwe" plankje mee op tafel te zetten....


Heel leuk zo'n vakantie....maar ik mis wel iets...mensen om me heen!
Ik mis de hectiek of misschien beter de reuring van de jonge gezinnen.
Ik zou zomaar de hele dag in pyjama kunnen blijven lopen en niemand ( behalve oudste die 's ochtends vrij is door zijn baan in de horeca en er een pesthekel aan heeft als iemand lang in pyjama loopt)  zou er last van hebben.

Hoe zou het zijn als je niet meer ( betaald ) werkt?
Zou je dan je dagen goed en effectief in kunnen delen, of zou ( ik dan) verzanden in te weinig doen en me nutteloos voelen?
Het heeft me wel aan het denken gezet!
Ten eerste dat ik voorlopig nog gewoon wil blijven werken ( en daar twijfel ik echt geregeld over).
Verder over het indelen van je dag , een ritme in je dagen maken.
Ik ben nogal van alles of niets, soms een dag keihard sjouwen ( en dan de dag er na migraine omdat ik over mijn grenzen ben gegaan) en dan een paar dagen vrijwel niks kunnen.

Ik ben nog een paar dagen "alleen" ( oudste is de ochtenden thuis) thuis, voordat mijn man ook een paar dagen vrij heeft en we samen iets kunnen gaan doen.
Prima oefendagen om een ritme te zoeken.
Een ritme dat ik helemaal zelf zal moet doen .
Oudste is welleswaar thuis, maar deelt zijn eigen dag ( ochtend) in.
Hij kan dat prima!
Even in de tuin werken, even op de laptop ( doet hij boven), de hond van de overburen uitlaten ( zijn dagelijks karweitje) en op zijn tijd wat eten, voor hij op de fiets stapt naar zijn werk.
'Mijn dagen zijn altijd verschillend, maar als ik werk is er wel een gewoon ritme.
Vroeg opstaan ( fijn wat tijd voor mezelf), ontbijt,en wat rommelen om vaatwasser, wasmachine en zo aan te zetten of leeg te maken, douchen en uniform aan, vertrekken naar het werk.

Nu gaan zoeken wat werkt voor deze dagen...we zullen zien...
Om toch een beetje te genieten van de sfeer van een gezin wijs ik jullie naar een blog:

homesongblog.com

Net bij uit gekomen ( al geloof ik dat er soms minder toeval zit ik dingen dan we denken) en ik vind het al zo leuk!
Een blog van een moeder met drie kinderen, die ( zover ik nu gezien heb) niet buitenshuis werkt.
Die helemaal op gaat in het ( eenvoudig) huislijk leven.
Een stukje sentiment van ons gezin toen de kinderen klein waren ( al werkte ik wel af en toe als oproepkracht , waar ik wel degelijk de voordelen van zie nu en had ik niet zulke mooie plaatjes, toch een stuk meer chaos).
Is dit nu alleen maar een klaagzang?
Nee hoor, ik tel mijn zegeningen en dat zijn er heel wat!

Het feit dat ik een geweldige man en kinderen heb, een fijn huis en nu heerlijk de tijd om dingen te doen in huis waar ik normaal niet aan toe kom.
Dat ik sowieso een baan heb en dan ook nog een waar ik mijn uitdaging in vind en ( hoop) iets kan toevoegen waardoor een gezin goed ( gaat of ) kan functioneren, waarin ik ouders vol zelfvertrouwen kan achterlaten na een weekje hulp bij de verzorging van hun pasgeboren kindje, ( en ik zelf geniet van de sfeer en reuring in een jong gezin).
Dat ik het geld heb om ( soms kleine) dingen te kopen of het materiaal om iets te kunnen maken, zonder er echt bij stil te hoeven staan ( en dat dat niet vanzelfsprekend is heb ik vroeger al ervaren).
Dat mijn kinderen dicht bij ons ( of nog in huis) wonen, zodat ik kans heb op een fijn contact, ook nu ze volwassen zijn.
Dat dochterlief nog graag een vrije dag  ( of middag) met me doorbrengt, of op zondagochtend even koffie komt drinken, dat ik met oudste soms ineens op een goed moment een goed gesprek kan hebben wat mijn ogen weer eens opent, en me "fris" laat denken.
Dat jongste heel weinig thuis is, maar me soms met een opmerking zo kan raken ( op een goede manier), dat ik er soms nog dagen over nadenk.

Ik ga nog even genieten van deze dagen thuis!
Wetend dat er weer drukke werkdagen gaan volgen, en er een tijd komt dat de kinderen echt uitgevlogen zijn.
Gewoon genieten van nu ( maar met de tijd van straks in mijn achterhoofd, wel dat dagritme eens bekijken).

Fijne dag!
groetjes, Franca.










maandag 18 november 2019

van een rustig dagje, duizend plannen en een mooi blog....

Welkom!
Op een dagje dat ik echt vrij had.
Niet weer voorbereiden op een bijscholing ( we hebben er nogal wat zo aan het einde van het jaar), en geen teambijeenkomst, waar ik bijna een dag bezig was met de voorbereidingen ( wegens een scholing die ik geregeld had en waar alles wat anders liep als verwacht, gelukkig kwam het uiteindelijk goed).
Gewoon vrij en thuis!
Waar ik de dag begon met als ontbijt een pap van amandelmelk, en een splinternieuw tijdschrift!
Hoe fijn kan het zijn?
In het tijdschrift ( Brocante special nr.8 2019) een prachtig inspirerend artikel over het huis van Maria in Finland.
Met een verwijzing naar haar blog!
Ik was al richting laptop.....
diagnoosisisustusmania.blogspot.com
En nu maar hopen dat het klopt, want het is niet het makkelijkste adres.
Wat mooi om in rond te bladeren ( uiteraard eerst vertalen, want ik spreek echt geen Fins), ongelooflijk wat een energie heeft deze dame.
Alleen al hoe ze van een washoek een hoekkast heeft gemaakt.
Of hoe de oude keuken met heel erg oude ( en van het soort dat je denkt dit word niks meer) kastjes opnieuw word ingericht en een prachtig totaal plaatje maakt.
Of hoe je ziet dat een stapel hout waarvan je denkt dat die beter kachelhout kan worden, zomaar ( nou ja na hard werk van Maria) een prachtig kabinet word.
Zeker gaan kijken!
En dan gun je het jezelf zomaar om op een vroege ochtend de tv aan te zetten en een wat foute zender met leuke woonprogramma's te gaan kijken ( guilty pleasure).
Met als soort van excuus, dat je ( eindelijk) je breiwerk uit gaat halen tot de fout.
Met een dekentje ( want zo vroeg de verwarming al aan kun je niet over je hart krijgen).
Dat blijkt nogal een stukje te zijn....
En intussen denk je aan die blog...waar Maria beschrijft dat ze de kussens van haar bank gewoon omdraaide toen ze minder mooi waren.
Zou dat bij deze bank ook kunnen?
Toen ik het een tijdje terug met mijn nichtje over een mooie bank had ( zo'n echte Engelse), met niet eens de bedoeling die te kopen, kreeg ik als reactie dat onze bank net nieuw was....
Maar het voordeel van een blog is dat je dat dan even na kunt kijken...
14 januari 2011, stond de nieuwe bank op dit blog, dus dat is ruim 8, bijna 9 jaar...niet zo nieuw dus!
Toch hoef ik echt nog geen nieuwe, op een paar ( pas ontdekte en nu gaat het best hard) slijtvlekjes na is de bank nog prima.
Manlief keek mee en zag dat omdraaien geen optie was, omdat de onderkant maar half gestoffeerd blijkt te zijn..
En de kussens zaten ook vast.
Toch bedacht hij iets ( held van me), als hij de kussens heel voorzichtig los sneed, en de versleten randjes aan de buitenkant van de bank kwamen te liggen, zag je ze niet, slijten ze niet meer op een plek waar je niet zit en lijkt de bank weer als nieuw!
Het bleek makkelijker gezegd dan gedaan, omdat het kussen als je het optilt weinig ruimte geeft , maar het lukte.
Wellenswaar met een kleine verwonding van manlief en een stukje wat weer even vastgezet moest worden ( wat manlief ook nog deed), maar nu hebben we weer een keurige, als nieuwe bank ( van toch bijna negen jaar oud).
Op het idee gebracht door Maria, met de uitvoering van manlief!
Mijn dank aan beide is groot ( ben je zomaar opnieuw trots op een oude bank).

Gevonden!
Al lang naar gezocht maar of te duur of onvindbaar.
Een broodplankje in trapeze vorm met een opstaand randje.
Vaak gezien in brocante bladen en ook nieuw ( damplank), of voor veel geld op marktplaats.
Deze kwam ik tegen tussen allerlei rommel, en werd door de verkoper vast niet herkent, maar wat ben ik er blij mee!
En als je na het boodschappen doen, de heerlijke geur niet kunt weerstaan en direct een kapje brood afsnijd, is dat een mooie gelegenheid voor een foto.
Beleg is spread a tartiner van zonnetura, lekker hartig.
Kopje koffie erbij en even bijkomen van de boodschappen.
Recept van @IzyHossack.
Boek: # Eerlijk #voedzaam #lekkerkoken

De bedoeling was om de ingrediƫnten van dit recept op te halen, maar dat lukte niet in ons ( kleine) dorp, en om daar nou met de auto een heel stuk voor te gaan rijden is ook zoiets, dus maakte ik een variatie , die heel anders was en maar wel lekker ( en machtig).
De salie, werd dille...
De miso, werd een paar lepeltjes mild curry van Patak's...
De bleekselderij liet ik gewoon maar weg...
De bloemkool werd eerst geroosterd in de oven, maar om zeker te zijn dat die gaar was, ook nog even meegebakken met de wortels en de prei...
Het havermout deeg, werd vervangen door een simpel pakje bladerdeeg...
Blijft over van het recept...bijna alleen de wortel, de prei, de cannellinibonen en de groente bouillon met bloem..
En toch werd het hartstikke lekker!
 En kijk...op onze "nieuwe" bank ligt mijn breiwerkje, alweer voorbij het stuk tot waar het uitgehaald moest worden, en een heel leuk boekje.
Daarover later meer.
En staat dit op tafel.
En het lijkt op mijn hoofd...tenminste op allerlei plannen die daar rondspoken.
Want er was nog een houten bedje ergens , met stukjes stof om lakentje en dekentjes te maken.
En dit popje zou daar heel mooi in passen.
En die kerst dingetjes, vond ik weken geleden al voor een kwartje per stuk in de kringloopwinkel, en sindsdien zwerven ze hier wat rond, al wachtend op kerst.
Het boekje is dan weer een sinterklaasboekje ( op dezelfde dag gekocht voor 20 cent), maar het plaatje is te mooi om niet te laten zien.
Boekje is : Stippe Stappe van Mies Bouhuys) .
Duizend plannen en een week vakantie, we gaan zien hoe dat gaat worden.
Al moet ik eerlijk zeggen dat het plan om de zolder weer eens op te ruimen, toch iets anders lijkt als je het maanden geleden bedenkt, dan als je het nu moet gaan doen.
Zeker omdat onze zolder helemaal geen isolatie of verwarming heeft...
We zullen zien (en ik laat het jullie weten).

groetjes,
Franca.

woensdag 13 november 2019

ik weet niet waarom






Ik weet niet waarom ze me zo aansprak.
Ik zag haar staan in de kringloopwinkel, maar kocht haar niet.
Toch bleef ze me door het hoofd spoken, zodat ik een paar dagen later terug ging ( met weinig hoop dat ze er nog zou zijn), maar ze was er nog!
Toen mocht ze natuurlijk mee.
Ze staat aan de zijkant van de afzuigkap.
Daar kan ik haar zien, maar de rest van het gezin kan er makkelijk voorbij kijken.
Volgens dochter is ze zo droevig.
En dat is ook wel zo..
Maar toch..
Er is  iets in haar wat me erg aanspreekt.
En ook iets wat me aan mijn moeder doet denken ( al leek die echt niet op haar), misschien het wat vermoeide.
Dat wat je misschien krijgt als het leven niet altijd makkelijk was.
Volgens de medewerker van de kringloop zou ze uit Den Bosch komen ( het bijbehorende schilderij was van de Dieze).
Een simpel portret uit de kringloopwinkel ( met zelfs een gaatje in het doek).
Ik ben er helemaal blij mee!

groetjes, Franca.

dinsdag 12 november 2019

appeltaart met advocaat, voordeel met verspakketten en veel plannen....

Ziet er uit als een vreemde combinatie toch?
Zeker als je bedenkt dat ik die "pudding" maakte met appelsap en wijn.
Het recept kwam uit een oud tijdschrift en het intrigeerde me.
Zo kwam de taart uit de oven.
En had ik nog mijn bedenkingen...
Appeltaart met advocaat.
De advocaat zit er overigens alleen bovenop.
Het recept komt uit de at home van augustus 2019.
En hier gaat die vaker gemaakt worden!
Lekker frisse smaak met daarop de slagroom en advocaat, prima combinatie!

Het ziet er naar uit dat dit een kookblogje gaat worden, rennen voor degene die daar een hekel aan heeft.
Dagje wacht.
Nog voor Ć©Ć©n ( tot anderhalf) persoon eten over van de dag ervoor.
Een curry gemaakt van zo'n vers pakket.
Nou, dat kan ik ook!
Met wat er in de koelkast nog lag ( Ć©Ć©n dag voor het boodschappen doen), een zakje curry pasta en een pakje kokosmelk, kom je een heel eind!
En zo stond er om een uur of negen in de ochtend al/nog een groentecurry klaar.
Van de dag er voor stonden er nog kip stukjes voor de mannen,en rijst, dus als ik opgeroepen word, hoeven ze alleen maar alles op te warmen
Makkelijk en lekker!
Afgeprijsd pompoensoep vers pakket.
Alleen de gember was niet te gebruiken, maar die heb ik altijd wel in huis.
Prima soepje!
Tegelijk met het afgeprijsde pompoensoep vers pakket, kocht ik ook het afgeprijsde zoete aardappel sperziebonenstampot verspakket.
Helaas was daar het recept af, maar een aardige medewerkster printte het even voor me uit ( had ik ook meteen de streepjescode om te betalen).
Super service!
En weer een erg lekker pakket.

Voor de pompoensoep betaalde ik 2,20 ( en we aten er met zijn vijven van), dus 44 cent per persoon.
Voor het zoete aardappel sperciebonenstampot ( wat een mondvol is de naam alleen al) pakket  betaalde ik 3,24 en daar aten we met zijn vieren van dus 81 cent ( maar daar kwam nog wel een rookworst voor de mannen en een vleesvervanger voor mij bij).
Het is dus best een goed idee om te kijken of er afgeprijsde pakketten liggen ( eerder vond ik het een belachelijk concept en liep ik ze sowieso voorbij).

Bij de lidl had ik er laatst zelfs twee die 50% afgeprijsd waren.
Zaak is dan wel om ze goed te bekijken ( alle pakketten waren bijna aan de datum of net die dag), en of je eventueel vervangende ingrediƫnten in huis hebt als iets er niet meer zo mooi uit ziet.
Bij mij was dat tot twee keer toe de gember.

Dus loop ik inmiddels niet meer zonder te kijken de pakketten voorbij, maar doe ideeƫn op en koop er geregeld een ( al dan niet afgeprijsd).

Zaterdagochtend , mijn keukentafel.
Vol met plannen en ideeƫn, oude tijdschriften ( waar denk je dat ik veel van mijn plannen uit haal), en leuke aankopen uit de kringloopwinkel.
 De popjes, een leuk prijsje en te gebruiken voor een mooi poppenhuis kastje.
Het breiwerkje, bijna af.
Snel even afmaken omdat ik een plannetje heb waar ik deze breinaald voor nodig heb.
Een opschrijfboekje ( notitieboekje), omdat ik binnenkort de bijscholing acute verloskunde heb, en daar voor moet leren ( en aantekeningen maken).
Vond dit een leuk boekje ( lijkt oud) en het was maar 20 cent!
 Het breiwerkje was zo af en daarna zette ik dit op de pennen.
Klopt niet helemaal, omdat je een kippendoekje eigenlijk van sokkenwol moet breien.
Maar ik oefen zo prima.
Al zag ik later dit:
Nog vast te zetten?
Ik weet het niet.
Ik denk dat het gewoon uit halen gaat worden.
Maar eerst de vergadering van vanavond en donderdag de bijscholing, daarna kom ik weer aan de fijne rommel dingen toe.
Dus het breiwerkje, de popjes en ideeƫn moeten nog even wachten!

groetjes,
 Franca.

zaterdag 9 november 2019

Herfst, combineren en boffen.


Combineren.
Twee prachtige huisjes vinden in de kringloop , en hopen dat manlief later de kapotte deurtjes wel kan maken.
De vaas met bloemen die manlief meebracht van opa ( gekregen van visite en opa geeft wel graag bloemen weg, maar wil die echt niet zelf in huis....).
Lief maar...ze zijn eigenlijk best lelijk, mag ik dat zeggen?
Een rondje door de tuin om de allerlaatste nog mooie bloeiende plantjes en takjes te zoeken, samen en een al vaak gebruik wit dienblad, de rondjes waarvan ik later een tafeltje plus krukjes wil maken ( poppenhuis in kastje) en het oude vaasje van ons mam.
Herfst binnen en buiten!
Daar kan ik zo van genieten.
Dat er eerst nauwelijks iets lijkt te zijn en dat je met wat combineren er gewoon iets heel gezelligs van kunt maken.

Dit is echt mijn trots! En ik heb het niet eens zelf gemaakt.
De dag na het gezamenlijke kringloopbezoekje met mijn beste vriendin , kreeg ik een telefoontje of ik ook nog mee wilde naar een brocante marktje.
Nou en of!
Hele leuke dingen daar, genoten van het kijken, maar niks gekocht...tot ik langs een kraampje voor het goede doel liep, en dit zag.
Wat mooi!
In het gesprekje met de dames bleek dat het een kippendoekje was, waarvan het patroon ooit in het blad landleven had gestaan.
O ja,dat wilde ik ooit nog eens zelf maken .
Natuurlijk kocht ik het het , en je raad nooit voor hoeveel ( inclusief speld).
Voor drie euro vijftig.
Nee verder kocht ik niks, maar ik voelde me de rijkste dame die je je maar kunt bedenken, met mijn eigen kippendoekje!

Fijne dag!
groetjes, Franca.