als

Als je weet dat je met koninginnendag en het weekend moet werken, neem je alvast een voorschotje met een eigen vrije dag. Als je s'ochtends naar het dorp gelopen hebt, om bij je tante van 83 langs te gaan.
Rond de middag thuis komt, en ( omdat je het busje langs zag komen) even de post uithaalt.
Als dat pad dan over (magnolia)bloesemblaadjes gaat.
Als je dit pad terug naar huis hebt. En er bij de post ook nog ( een als verrassing door manlief besteld) boek zit.
Als gymles uitvalt en je dus buiten je gymmatje even uitlegt( terwijl het nieuwe boek op je wacht).
Als dit de plek is waar je mag lunchen.
En dit de restjes zijn ( van spinaziesalade met geitenkaas en nog wat tzatziki van gisteren) van die lunch.
Als je dochter thuiskomt van school en bij jou gitaar gaat spelen.
Als Poespoes nog even kijkt of die grote hond van de overkant hierheen komt.
Om zich dan lekker te gaan wassen.
Als dit als avondeten de oven ingaat.
Dan besef je zomaar dat je eigenlijk een heel rijk mens bent!


Is gisteren bijna vergeten.Dat was de dag waarop opa de puin die manlief het weekend uit de grond haalde , op een andere plek weer in de grond ging werken. Zodat man en oudste zoon opnieuw 5 kruiwagens puin konden opgraven. Zucht!



Ga ik deze dag opslaan in mijn geheugen ( en die van gisteren zo snel mogelijk wissen). Mijn nette kleren aandoen voor het werkoverleg van vanavond, en inspiratie opdoen voor een nieuwe weekweek.
Heb ik absoluut geen zin in de wacht ( niks nieuws) maar wel de kennismaking met een nieuw gezinnetje, om er samen weer een fijne week van te maken!
En dat wens ik jullie ook allemaal. Een hele fijne week, en geniet van koninginnendag!
groetjes, Franca.

nieuw en lekker

Een nieuwe kringloopwinkel. Vlakbij het huis waar pa/opa woont, daar moeten we natuurlijk even gaan kijken! En jongens wat een mooi spul! Zowel dochter als ik vonden verschillende leuke kledingstukken.
Voor mij: een vestje.
Al blijft het moeilijk een foto van jezelf te maken.
Nog een bloesje ( daar ook nog te koop in geel en roze), vast een winkelstiefkindje. Ik vind het precies goed op mijn witte broek. Nou maar hopen dat ik die achter uit mijn kast kan krijgen. Waarschijnlijk een kwestie van de kast helemaal leeghalen. Ik zie niks in die donkere kast, pak steeds maar van de voorste stapel ( dat bad staat er namelijk nog steeds).
En nog een leuke, simpele bruine bloes.
Misschien beter te zien op de hanger. Ook deze zag er nog als nieuw uit. Iets duurder dan de kringloopwinkels waar we normaal naar toe gaan ( 2, en 3 euro), maar wat een prachtig aanbod!
En dan krijg ik s'ochtends nog een leuk cadeautje in handen geduwd. Van dochterlief ( die ook heel blij was met haar nieuwe spulletjes).
En die heb ik natuurlijk de hele dag gedragen!
Die dochter van ons kan ook foto's maken... Zie hier Poespoes in het zonnetje ( van haar hand).
Manlief gebruikte zijn vrije middag om een sleuf te graven. Als je weet dat er (zeker) twee huizen aan puin om ons huis in de grond zitten, kun je je ( een heel klein beetje) voorstellen wat een karwei dat is. Eerst hakken (zie de bijliggende bijl) en dan weer graven. Nieuwe laag, hetzelfde verhaal. Hij krijgt het niet voor niks, die duurzame badkamer. Doorzetter als hij is, weet ik dat het ( uiteindelijk) wel goed komt.
Stevig werk, verdiend stevige kost. Een eter minder ( jongste kreeg fricandellen op zijn laatste stagedag/plek). En nog was het maar amper genoeg. Goed voor de mannen, maar ik moet toch langzaam aan die witte broek gaan denken.
Wel lekker simpel. Schaal insmeren( met olijfolie). Visjes erin. Slagroom erover,peper(uit de molen) wat knoflook, en verse peterselie. Prima kost voor harde werkers.

En verder...
Vandaag op ziekenbezoek bij mijn beste vriendin. Ze onderging gisteren een operatie ( alles goed, ik heb natuurlijk gebeld) en ik wil haar echt even zien vandaag.
Bij pa/opa langs ,dat doet manlief normaal altijd op Zaterdag, maar die komt anders nooit meer aan graven toe. Jongste heeft namelijk wat gekocht via marktplaats, en palief is zo gek om dat ( best ver) mee op te gaan halen. En als het er nog inzit, snel even langs de bieb. Gisteren las ik bij een van jullie over het boekje , "domwel gelukkig in de kalverstraat". Ik stond er al een paar keer mee in mijn handen in de boekwinkel( heb nog steeds bonnen liggen), maar vond het toch niet helemaal een aankoop waard. Gisteren bedacht ik dat ik het ( nog een keertje) bij de bieb kon proberen, en.. hoera, nou hebben ze het!
Dus ik kan morgen met een boekje in het zonnetje ! Er is prachtig weer voorspeld! Dus dat zit wel goed.
Geniet van het weekend( en het zonnetje)!
groetjes, Franca.

ik heb er zin in

Zomaar. Buiten op mijn dochters retro slaapzak, in (een van mijn meest favoriete) boek neuzen, een kop rooibosthee drinken en dan langzaam aan de avondmaaltijd beginnen. Wat kan een mens het goed hebben!
Na een drukke week in "mijn" gezin , over naar het thuisgezin. Maar eerst nog even mijmeren over dat gezinnetje.
Waar dinsdag ( een thuisbevalling , Lieveheersbeestje) een kleine ( 5 pond) gezonde zoon geboren werd( eerste kindje), die na een week flink is aangekomen. Bij jonge carrièregerichte mensen. Die supergelukkig met hun zoontje zijn( al moest pa na 1,5 dag weer druk aan het werk). Hier leerde ik ook dat een tuin aanleggen ( met ontwerp) makkelijk 27000 euro kan kosten ( nee geen nulletje te veel). Zag ik weer even hoeveel bezoek een jong koppel in twee dagen kan ontvangen (ontelbaar, gelukkig hielpen ze zelf met koffie zetten, en beschuit smeren). En hoe fijn het is als familie je wil helpen ( moeder van kraamheer, kookte elke dag ,een goede verse maaltijd, at mee, en ..ruimde dan alles ook netjes op.Wat een verwennerij!
En over verwennerij gesproken:
Als dank voor de goede zorgen, kreeg ik een idioot groot boeket bloemen.
Waar ik ongelooflijk blij mee ben.
En nu weer bijlezen, huis schoonmaken, strijk bijwerken, pa/opa wat extra aandacht geven, uitgebreid koken, kortom: thuis aan de slag!

groetjes, Franca.

van schrik, blijdschap,chocoladebollen en een gigantische kuil.

De laatste vrije dag. Vannacht voor het eerst kans op een ziekenhuisbevalling. De keuze om als oproepkracht te gaan beginnen was eigenlijk al gemaakt. Doordat ik nog geen gesprek met mijn leidinggevende ( wel een mailtje en telefoongesprek) heb gehad, ga ik gewoon in de wacht ( met de kans op dus).
Spannend, ik denk er de hele dag al aan! Misschien ook goed, om het toch een keer mee te maken.
Je kunt tenslotte pas echt oordelen , als je het hebt meegemaakt.
Maar om nou te zeggen dat ik me erop verheug, dan zou ik jokken. Ik vind het moeilijk om op andermans gebied te werken ( van de verpleegkundige), en ben bang dat ik alles niet vlot genoeg kan vinden. We zullen zien.
Anne of Green Gabels. Dat stond op toen ik een telefoontje van mijn man kreeg: Dochter was niet aangekomen op school! Het stoffen en stofzuigen was acuut vergeten. Wat was dit nou?
Dochter had een belangrijke toets die ook meetelde voor haar examen. Ik had haar s'ochtends nog uitgezwaaid en veel succes gewenst. Niks voor haar om niet op school te verschijnen! Vond school ook, vandaar dit telefoontje naar haar ouders. Manlief was gebeld omdat ik geen mobieltje meegenomen had naar pa/opa. Dus was ze al meer dan een uur kwijt. Alle alarmbellen gingen rinkelen. Ik heb school gebeld voor uitleg, en ben vrienden en vriendinnen gaan bellen. Niemand snapte er iets van. Uiteindelijk naar de politie gebeld: ze hadden geen melding van een ongeluk met een jong meisje.
Om 15.45 uur ging de telefoon: school was nog een keer in de klas gaan kijken, dochter zat ijverig aan haar toets te werken, was door een miscomunicatie met de juf te laat in de klas, maar eenmaal daar direct aan de slag gegaan. Juf vergat haar aan te melden..... Tranen met tuiten! Van puur geluk! Een kopje koffie, en trillen op mijn benen. Gewoon wat te laat op school.... Oeff.. Wat kunnen 2,5 uur lang zijn!
De tuin komt in lentesfeer. Kijk die magnolia eens bloeien.
De aardbeien staan er al goed bij. We hadden bedacht om maar niks aan ons moestuintje te doen dit jaar. Gewoon om te voorkomen dat opa steeds bij ons in de tuin komt. Als hij vind dat er te veel onkruid staat, of dat we iets niet goed doen. Maar een moestuintje is zo leuk! We gaan het toch weer proberen, zelf wat groente te zaaien en planten, en zelf te oogsten. Nou maar hopen dat opa het snapt( dat het niet gaat om keurig, of een grote opbrengst, maar om gezelligheid, eigen onbespoten groenten en lekker aanrommelen).
Er was eens... een hempje van de Zeeman.
En een stofje van een oud dekbedovertrek..
En samen werden ze het jurkje wat dochterlief maakte ( met knoopjes van dezelfde stof).
Ze droeg het vrijdag, tijdens de introductiedag op de school voor mode.
En of het aan het jurkje, het moodboard, de brief, de ( vriendelijk meegekregen) tekeningen van school, of de indruk die ze maakte tijdens die dag , lag weten we niet. Maar... Ze is aangenomen!
En daarom aten we Zondag chocoladebollen bij de koffie ( en ook nog een beetje op de goede afloop van dat telefoontje van Donderdag).
Konden onze mannen zich Zaterdag uitleven op een gigantische kuil ( waar straks de vaten in komen).
Ging ik intussen met een vriendin naar een mini-fair. Waar we voor kleine bedragen hele leuke dingen kochten. Zodat we vooraan Hollandse lepeltjes bij de koffie krijgen.
Een mooie schep bij de ontbijttafel, en een schuifje voor het ( babyspullen) vitrinekastje.
En tot slot twee leuke platen, met aankleedpopjes. Te mooi om uit elkaar te halen. Ik denk dat ze in een leuke lijst terecht komen. Dochter zag al inspiratie. Grappig dat zij later zulke dingen echt kan maken!
Mijn dochter in de mode. Wie had dat kunnen denken?

Tijd om te koken. Het huis is op orde,de was bij, de benen glad, de uniformen liggen klaar, op naar het volgende gezin!
groetjes, Franca.

er gebeuren vreemde dingen....

Voor mij dan. Voor mijn man is het allemaal zo klaar als een klontje. Al verschillende keren heeft hij geprobeert om het me uit te leggen. Maar ja, als er woorden vallen als vaten, leidingen,pompjes en zo ,dan ziet hij mijn blik al troebel worden en geeft het maar op. Belangrijkste is, dat het echt goed gaat komen. Straks ( ooit) hebben we niet alleen een prachtige, maar ook een zeer milieuvriendelijke badkamer.
dank zij mijn handige man. En zo is het maar net!
Vraag me niet wat het is!
Maar net als dit.....
En dit... Schijnt het met het hergebruiken van douche en badwater ( om het toilet door te spoelen) te maken te hebben.
Wat me eraan doet denken. Hoe staat het met mijn boek van de no-impact man?
Ik weet de frugal-living het boek uit en doorgestuurd heeft. Hoe ver ben jij Arianne?
Lekker, zo'n vrolijk dochterwasje buiten aan de lijn.
Was vouwen, natuurlijk buiten met dit weer! Ik begon overigens mijn dag met 60 denier zwarte panties ( die fijne van de Hema) en zwarte laarzen, om s' middags met blote benen en teenslippers in de tuin te vroeten ( ook niet helemaal handig, al dat zand tussen je tenen) om s' avonds na het eten terug in de panties met laarzen te gaan (koelt nog flink af 's avonds) met een extra handdoek over mijn benen. Maar dat had een andere reden.

De bloembakken van mijn moeders en tantes graf vernieuwd. En meteen thuis ook wat kleur in de tuin gebracht.
Heel voorzichtig begint er nu trouwens in de tuin ook vanalles te bloeien . En tiert het onkruid welig!

Wat is het toch een heerlijk bloempje hè, dat viooltje.
Staat het cadeautje van mijn laatste gezin nu ook volop in bloei.

En Oeps, iets te lang het plastic laten zitten. Komt wel goed ( hoop ik).
Nog een voorzichtig begin.
O jee, hoe heet zoiets? Als haren op een hond? Dat wordt uitplanten.
En daar is het dan: mijn oudbollige kussen.
Al vaker zien liggen in dat superleuke winkeltje in Den Bosch. Vintage Room.
Zowiezo is Den Bosch de leukste winkelstad die er is , en dit is een heel leuk klein winkeltje , met superaardige eigenaars trouwens. Het winkeltje is van een broer en zus, en laatst stond de (ook al heel aardige) moeder van die twee in de winkel. Je waant je terug in je jeugd ( of die van je jongere broertje of zusje). Ik kan helaas niet zo'n mooie doorklik maken ( toch eens leren), maar hier is een link met foto's : www.youropi.com/nl/den-bosch/winkelen/vingage-room-4937
Nou maar hopen dat het lukt, kunnen jullie ook watertanden! Ze hebben overigens ook ooit in de vt wonen gestaan, met winkel en woonhuis.

Het ging dus eigenlijk om dit kussen. Zeer oudbollig, kruissteek op voorgedrukt stramien. Op 8 jarige leeftijd heb ik die verschillende gemaakt. Nou moest ik even een drempel over om zoiets simpels en oudbolligs weer te gaan doen. Maar het kussen is zo lief, en het is zo'n lekker niet bij denken werken. Dus ik beken: niet creatief, niet spannend, veel te duur. Maar zo leuk!
En die handdoek...die is om mijn panties te redden. Het stramien is nogal hard en scherp, daar kunnen zelfs 60 denier panties niet tegen.

De laatste tijd ben ik nogal van de rokjes en jurkjes. Zit zo lekker, staat leuk. Maar ja, dat is met (laatstgenoemde) panties en laarzen. Gisteren ( gelukkig nog thuis) kwam ik tot een schokkende ontdekking: ik heb de knieën van mijn moeder! Help! Wat moesten we altijd lachen als ze het over haar ossenknieën had. En ondanks dat ik niet zwaarder ben geworden ( niet veel lichter ook trouwens) sport, beweeg en heel veel trappen loop, heb ik ze ineens: mijn moeders ossenknieën, vast mijn straf voor het lachen vroeger. Maar nu?
Heel snel op zoek naar langere rokjes ben ik bang.
Nu nog even wat werken in huis en dan snel naar buiten, vandaag nog een dagje met zon, daar moeten we van genieten!
groetjes, Franca.