Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 31 december 2015

gelukkig nieuwjaar

GELUKKIG NIEUWJAAR!

Met veel liefde , geluk en gezondheid.
Met heerlijk tuttige handwerkjes, maar ook wat meer handwerk durf ( het rode vest is bijna klaar).

Met lieve mensen ( zoals degene die me deze week een lief engeltje stuurde en vandaag bracht de postbode zelfs een doos vol moois) .
Lieve mensen om ons heen in goede en minder goede tijden.

Nieuwe plannen en dromen. 
Een goed jaar voor iedereen!

Of je grote dromen hebt, hoopt op betere tijden en veiligheid of je al zo tevreden mag zijn.

Alle goeds!

groetjes, Franca.



zaterdag 26 december 2015

kerst 2015 ,en het was goed

Als jullie de kerststal dit jaar niet gebruiken...dan doe ik dat wel.
Kersthuis.

Hele rustige aanloop naar kerst.
Met veel lichtjes.
Zonsopkomst.
Simpel kersteten op 1e kerstdag.

Met de braadslee op tafel.

Vega shephard's pie met zoete aardappel van Antoinette ( uit het Radar tijdschrift).
Een absolute aanrader!
Voor de niet vega mannen maakte manlief het gehaktbrood uit Radar.
Gek hoor, een Radar kerstmenu, maar echt heel erg lekker!
Brunch 2e kerstdag.
Volle tafel en beide opzichten.
Heerlijk!
Kerst 2015 was wat vreemd van aanloop.

Daardoor rustig, maar dat is niet fout.

Dat de eerste kerstdag dan toch nog een kerkbezoek, koffie met opa ( met een geweldige foto doe ik appte maar helaas hier niet te gebruiken wegens herkenbaarheid), eten met zijn drietjes toeliet is al zo mooi.

Dat tweede kerstdag ( dankzij manlief en dochter) een complete brunch en geweldig kerstmaal gaf met het hele gezin is een puur cadeau!
Geen diner foto's.
We aten in de veranda, de foto's zijn donker , rommelig, met schaterende mensen, een lekker vuurtje,puinhoop eten , kortom voor ons een schat, niet geschikt voor hier.

We aten: wat over was van de dag er voor:
Vega shepherd's pie met zoete aardappel en gehaktbrood.

-vega versie van een beproeft minestone soepje.

-rollade met kastanje champions en  een championroomsausje.
-gebakken krieltjes.
-bloemkool
-zoete stoofpeertjes
-aardpeetjes-chips uit de oven

-cakepudding van manlief
-ijstaart

En het was goed!

lieve groetjes, Franca.







donderdag 24 december 2015

zalig kerstfeest

ZALIG KERSTFEEST!

zaterdag 19 december 2015

wat extra licht in donkere dagen

Voedertafel voor de vogeltjes.
Gewoon, omdat ik er zo van geniet, die vogeltjes voor het keukenraam.
Ik had hier zo graag een kant en klaar ( of tenminste bijna) vest laten zien.
De ( harde) waarheid is dat ik op het ogenblik dat er gemeerderd of geminderd ( weet het niet eens zeker), moest worden, in een paniek schoot en er geen steek meer aan durfde te werken!
 Blij word ik de hele dag van dit kerstmannetje.
Tenminste van het geheel met het koperen lichtsnoertje.
Het brand inmiddels de hele dag.
Zalig zo'n lichtbronnetje in huis.
Tja...ik ben eigenlijk van het positieve, en dat wil ik graag zo houden.
Maar soms is al het positieve opzoeken niet genoeg.
Ik heb het zo lang proberen vol te houden.
Toch moet ik het nu toegeven: even rust, een extra dosis licht, een paar dagen thuis ( een fantastische man die meteen een vrije dag op nam en mee naar de huisarts ging), het komt goed! Een van de adviezen: wat extra licht!
 De dag er voor kocht ik nog dit mooie kopje , helemaal voor mezelf.
Natuurlijk alleen omdat het nu voor 70% afgeprijst was. Maar dat maakt me niet minder blij ( juist nog blijer).
Groen en nog groener, grappig dat dit zo bij elkaar uit komt.
Zou het zijn omdat groen zo'n positieve kleur is ( en ik dat stiekem nu wel even kan gebruiken).
Cannelloni.
Heerlijk eten, maar wel even wat werk.
Omdat de plaatselijke supermarkten hier echt geen kant en klare cannelloni verkopen, acht lasagne velletjes voor koken.
 Gisteren voor het eerst in dagen weer eens zelf gekookt ( met de hulpkok in de buurt), het ging bijna helemaal goed ( alleen vergat ik de noten toe te voegen aan de vulling, die heb ik dus nog maar boven op de schaal gegooit, die al in de oven stond).
 Het smaakte er niet minder om.
Zelfs mee etende maat van jongste ( erg kritisch wat betreft eten) smulde er van.
De pompoen is door manlief gebakken en kreeg op het laatste een lepel ahorn siroop.
Maakt het verrassend lekker!
Het toetje bewaarde ik voor de avond.
Gezien ik na voorgaande foto nog een tweede portie nam ( en het een erg machtig gerecht is).
Hier het toetje boven op mijn breiwerkje ( drie keer raden wat ik maak), en de nieuwe Genoeg als fijn leesvoer.

En verder, tja, rustig aan, maar niet te rustig.
Elke dag weer een stapje.
Door manlief met zachte dwang weer aan het wandelen.
Ik heb het nog niet echt aan iemand laten weten.
Eerst even laten bezinken.
Lastig dat ik ziektedagen op moest nemen ( al weet ik echt wel dat ik zo niks kan betekenen voor een gezinnetje) , dat was inmiddels al weer vijf jaar geleden.
Wat meteen mijn valkuil is.
Doorgaan tot het echt niet meer gaat, wel zorgen voor anderen, maar zelf denken dat ik alles wel aan kan.

Nu dus niet.
Even pas op de plaats.
Ik blijf hier gewoon schrijven, en hoop in no time weer mijn eigen sterke, vrolijke zelf te zijn!

Lieve groetjes, Franca.






zondag 13 december 2015

een stijl van niks

Zondagavond vanaf de bank.

Het lijkt wel een kerstsfeertje...
Zaterdagochtend was er nog helemaal niks kerstigs te vinden in huis.
Een rommeltje was het, zeg maar gerust een puinhoop.

Toen kwam de vraag van mijn beste vriendin of ik mee ging naar een open huis.
Het zou in een boerderij zijn en ze verkochten brocante.
Doen, zei manlief ( drie hoeraatjes  voor beste vriendinnen en lieve echtgenoten).

Tja, ik ging mee, een beetje gegeneerd om wat ik thuis achter liet en met weinig verwachtingen.
Om daar aangekomen van de ene verbazing in de andere te vallen.
Wat was het mooi!
Wat hebben ze een prachtige kerstsfeer weten neer te zetten met wat oude spulletjes en kerstgroen!
Wat een prachtige boerderij ( bleek dat het huis al in het tijdschrift Engels wonen had gestaan en binnenkort worden er foto's gemaakt voor JDL).
We kregen ( door de zeer hartelijke eigenaren) koffie aangeboden en een ongelooflijk lekkere pompoen/sinaasappelcake ( waarvan de kok het recept helaas niet prijs wilde geven).
En stonden schaaltjes met zelfgemaakte noga ( 15 ingrediënten hoorde ik zeggen).
De keuken...jongens wat een droom!
In maart is er weer een open dag, en al doe ik hier normaal echt niet aan reclame : boerderij 74. Omdat ze mij zo'n goed hebben gedaan.

Ik kocht niet veel, wat spulletjes van de 50 cent aanbiedingen en een dingetje wat als het hulpmiddeltje gebruikt werd bij het stoppen van kousen.
Zoveel moois, veel dingen ook met kleine prijsjes en zelfs het prachtige kastje wat ik in de keuken zag staan was echt heel redelijk geprijsd.
Bovenin de pot: borduursels, hier even beter te zien.
Maar liefst vijf prachtig geborduurde bladwijzers.
Een prachtig cadeautje van een lieve dame.
Dank je wel dame ( ik hoorde dat ze via Teunie mijn blog ontdekt had), ik vind ze echt prachtig!

 Dit mooie tijdschrift kreeg ik ook nog bij mijn aankopen in de boerderij.
Stapels lagen er klaar.
Schijnbaar was het zaterdag op veel plaatsen waar ze brocante verkopen open dag en kreeg je overal dit blad.
Heerlijk om even door te neuzen en inspiratie op te doen.

Dan kan het zomaar gebeuren dat mijn huisgenootjes  ( inclusief een vriendinnetje van dochterlief die een nachtje hier sliep), op zondagochtend wakker worden en het hier ineens kerst is.
Manlief had zaterdag een kerstboom gehaald, kerstspulletjes staan er nog genoeg op zolder ( en het meeste laat ik daar, ik ga voor een simpele kerst dit jaar).
Stukje voor stukje heb ik die nacht ( ik kon dus weer echt niet slapen) de kerstsfeer in huis gehaald. Nog geen groen ( kan moeilijk midden in de nacht gaan snoeien) maar het begin is er.
Lekker simpel, nog even de batterijtjes van het snoertje opladen, maar ja , hoe moet dat ding open?
Het zelfde kerststukje van vorig jaar op de piano.
Het schaaltje is voor buiten, er staan vogeltaartjes op.
Later maak ik de vogelvoer tafel in orde, dan gaat dit ook naar buiten ( de vogeltjes hebben al wel vetbolletjes hoor), nu geniet ik er nog maar even zo van.
Zo ziet het er eerlijk gezegd uit.
Met een plastic theeschepje ( omdat mijn moeder dat altijd in de losse thee had zitten), washandjes die klaar liggen als brei voorbeeld ( nog niet aan begonnen), twee vaatdoekjes die klaar zijn op draadjes instoppen na, en een koffiepotje wat nodig gepoetst moet worden ( en waar is dat doekje ook al weer).

Op de achtergrond de naaidoos van oma die ik mocht hebben van mijn neefjes en nichtjes.
Opa maakte die ooit voor oma ( en nu heb ik het over mijn eigen opa en oma, niet die van de kinderen) tijdens zijn diensttijd.
Die heel erg lang was, omdat arme jongens toen vaak voor ( een beetje) geld de diensttijd  voor rijke jongens over namen .
En geloof me, arm waren mijn opa en oma.
Wat zou ik ze nu graag nog een bakske koffie aan bieden , ze zouden van verbazing van hun stoel vallen als ze zagen hoe hun kleinkinderen nu leven!
Het is natuurlijk een stijl van niks, zoals ons huis ingericht is.
Ik zie ze vaak hoor, prachtige huizen ( zoals de boerderij waar open dag was) in één stijl ingericht.
Zo mooi, rustig, vaak wat donkere kleuren.
Ik kan het niet.
Soms is het even rustig hier, als er voor kerst wat weggezet is ( dit jaar niet), of als er pas geverfd is.

Maar meestal komt het snel weer boven, wat spulletje die me terug nemen naar mijn jeugd of die van de kinderen. Iets liefs wat ik kreeg , of een bladzijde uit een tijdschrift wat me blij maakt, een lief kinderboekje.
En hop daar ga ik weer!
Die prachtige huizen, soms ben ik er zomaar een week, en dan kan ik zo blij zijn dat ik vanuit dat donkere weer naar mijn eigen lichte huisje mag.
Dat licht....ik mis het buiten nu zo, daarom denk ik dat de boom , de kaarsjes en de andere  stukje met lampjes er in mij zo goed doen!
Netjes, nee dat is het hier nooit echt, daar ben ik een veel te grote rommelkont voor.
Hier ligt al weer een projectje klaar.
Een naai project dit keer...
Jullie horen en zien het nog wel.
Het is natuurlijk een stijl van niks.
Wel lekker licht.
Maar och, ik word er blij van!
Vandaag wat groen uit de tuin halen, en een soort van kerststukje maken.
We zullen zien....

Fijne ( lekker aan rommelende) dag!
Met zoveel mogelijk licht!

groetjes, Franca.


vrijdag 11 december 2015

geklaarde lucht

Het lijkt bijna zomers, toch loopt het hard naar kerstmis.
Zullen we er in plaats van koffie maar een lekker kommetje soep bij pakken en even bijkletsen?
Over hoe goed breien is om de zaken op een rijtje te houden.
Over hoe dat ondanks alle goede voornemens over rust en zo, ik toch bijna de mist in ging?
Zodat deze twee projecten een week onaangeraakt bleven liggen.
Net als deze.
Dochterlief gaat intussen keihard door.
Met jassen van vrachtwagenzeil.
En een geheel met de hand gemaakte ( er komt zelfs geen naaimachine aan te pas) heren colbert.
We vierden sinterklaas ( met de dreiging opgeroepen te kunnen worden, niet de afspraak maar wegens grote drukte aan het kraamfront).
Tja en toen en toen.
Toen was het even klaar!
Twee gezinnetjes waar wat gaande was met het babietje ( beide zelf prima aangepakt en inmiddels is alles goed), zorgde ervoor dat ik bleef malen.
Zorgde voor maar liefst drie nachten van maar drie uurtjes slaap.

Gelukkig kon ik het gezinnetje waar ik werkte nog zelf afwerken.
Het lag ook absoluut niet aan die lieve mensen!
Hadden we een fijne week ( door moeder en vader specifiek uitgesproken, daar was ik nu extra blij mee).
Werd ik verwend met een chocoladeletter op sinterklaasdag, kreeg ik dagelijks een bakkie heerlijke koffie en mocht ik geen boterhammen mee brengen voor de lunch , maar at heerlijk mee aan de rijkgevulde lunchtafel.
Fijne mensen, heerlijk hummeltje.

De laatste dag lukte het me met moeite de dag af te werken.
Enorme migraine ( en mensen wat kun je dan ziek, en misselijk zijn), twee keer medicijnen hielpen niks.
Thuisgekomen een derde keer ( terwijl er maar 2 in 24 uur mogen) genomen.
En gebeld.
Vrij morgen?
Geen sprake van.
Het is druk.

Gelukkig bracht een vakantiedag die ik nog tegoed had uitkomst.
Terecht?
Nee, ik had natuurlijk gewoon een ziektedag moeten krijgen.
Maar ja, ik werkte ook met een gebroken teentje ( stevige schoenen dat moet lukken), en had mijn laatste ziekteverlof al weer vijf jaar geleden.

Niet erg.
Ik was die dag thuis!
Hoefde niks.
Had rust aan mijn hoofd.

En na een halve dag niks, knapte ik zienderogen op!
Pakte ik mijn laatste marktplaats aankoop er bij.
Wie kan mij helpen?
Ik zou zo graag weten wat het tekentje links op het etiketje betekend!
Het lijkt iets van sterk?
Is dit materiaal ( behalve dat het goed heet te wassen is) extra geschikt om vaatdoekjes te breien?
Hoe dan ook.
Aangezien breien het nieuwe yoga is ben ik ( al duffend van de medicijnen op de bank hangend) maar aan de slag gegaan.
Zodat er 's avonds in ieder geval twee vaatdoekjes klaar waren.
Die de volgende dag, mooi ingepakt mee konden richting beste vriendin ( we hebben nog altijd even samen surprise, ook al zijn we inmiddels ruim 50).
Rustige fijne middag.
 Om 's avonds nog een menuutje uit Jamies nieuwe boek te maken.
Super simpel en lekker ( wel met zalm uit de vriezer niet zulke prachte moten als Jamie had) .
Fijn dat er een bieb is, daar komt het boek vandaan.
De koolraap en de worteltjes die in de puree zitten komen nog steeds uit de moestuin!
O ja, behalve de rommelige foto's van Sinterklaas ( hier is het onmogelijk nette sint foto's te maken), nog even de cadeautjes die ik kreeg.
Onverwacht veel, er was maar één cadeautje en een klein bedrag afgesproken, maar dochterlief kon het niet laten en liet sint wat extra's brengen!
Een bofferd dat ben ik!
Intussen kleurt de lucht hier prachtig rood.
En is mijn lucht weer wat geklaard.
Tja, ik weet het natuurlijk wel.
Dat ik graag geef, mensen help, dingen wil doen en regelen voor wie het nodig heeft.
Dat het ook thuis niet altijd zomaar vanzelf gaat.
Dat er op het werk veel gaande kan zijn.
Dat ik ook tijd en aandacht over moet houden voor mijn eigen dingen, zodat ik alles goed vol kan houden.
Omdat er na elk gezinnetje ook weer gewoon het huishouden met alles er om heen op me wacht ( en stiekem is dat soms best veel).

Deze week staat in het teken van zoeken.
Zoeken naar een nieuwe ( betere) balans.
Zaterdag met mijn beste vriendin naar een klein kerstfairtje.
 Niet denken aan wat er allemaal nog gedaan moet worden voor het kerstmis is.

Vanavond rond de tafel met alle drie de kinderen.
Gezellig maar misschien ook confronterend.
Nieuwe regels, nieuwe afspraken.

Even geen hulp aan anderen.
Het komt wel weer.
Voor nu even heel rustig aan.
Het lijntje terug vinden.
Komt goed!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.