zomaar even een berichtje van simpele dingen

 Een paar bloemetjes uit het boeket vond ik nog zonde om weg te doen.

Met wat aanvulling uit de tuin is het best gezellig.

Op de grote tafel een nieuw boeketje van een gezin, die de jonge vader bijna niet durfde te geven ( na het commentaar dat zijn vrouw erop had , in de vorm van goedkoop, suf en stomme bloemen), ik ben er gewoon blij mee!

Geen hele bijzondere kookkunsten deze week.

Maar deze vegan curry ( uit easy vegan van living the green life), was wel heel lekker!

Zeker als je die een dag later nog een keer als lunch lekker buiten in het zonnetje kunt eten.

 Heeft een kleed ( wat ik ooit voor 5 euro in de kringloop vond) een plekje gevonden onder de nieuwe tafel.

Dat licht het toch wat op.

Staan er kopjes klaar omdat dochterlief op de koffie kwam  ( met bonbonnetjes die ik weer in een ander gezin gekregen had), en bordjes erbij omdat manlief een pistache cake had gebakken.

Die trouwens heerlijk was.

Dochter deed samen met haar man een weekje Frankrijk deze vakantie.

Hoe leuk om even verhalen te horen ( en stiekem te willen dat je ook brokantemarktjes had bezocht).

Maar hier even een minimum aan vrije dagen.

En als je vrij bent kan er zomaar een s.o.s. komen, omdat ze echt niemand meer hebben en de gezinnen al minimale ( 3 of 4 uur) zorg krijgen.

Het is druk.

En dat is nog voorzichtig gesteld.

Zelfs de dames die de hielprik en gehoortest komen doen, hebben zoveel werk dat ze ( wat normaal nooit gebeurd) dit keer op zondag kwamen werken.

De eerste dagen proberen we alle gezinnen lange dagen te geven, zodat de basis goed is, en daarna is het afwachten wat er kan.

Als je gewoon in de gezinnetje mag blijven is dat natuurlijk het fijnst, al is een of twee extra opstarten  ( 2 of 3 uur werken als ze uit het ziekenhuis thuis komen) de laatste paar werkdagen inmiddels al gewoon.

Ik kan niet wachten tot de vakantiedrukte voorbij is en het weer wat normaler word, hoewel dat vorig jaar al t/m oktober is, en dat zal dit jaar nog erger zijn.

 

Maar ....ik heb alleen maar superleuke gezinnetjes gehad!

Met lieve meehelpende vaders ( voor de moeder dan hè), met betrokken ouders die groentetuintjes voor hun kinderen hadden , met lieve grootouders die ( toen vader ziek naast zijn vrouw kwam te liggen) meteen insprongen en het avondeten kwamen maken , en de hele avond bleven helpen.

Met super moeders , zoals de moeder die een week een katheter had, en na de tegenval verwerkt te hebben er een fijne week van maakte ( met een goed groeiend kindje op borstvoeding).

En een moeder die in het ziekenhuis haar tepels zo stuk had dat ik ervan schrok.

Nog nooit zo erg gezien.

Geen verwijt , maar de verpleging had het echt te druk om mee te kijken en de jonge moeder dacht , dat pijn normaal was....

Na vijf volle dagen alleen kolven en fingerfeeding , waren eindelijk de tepels  genezen en ging ( tot onze grote vreugde) de baby terug aan de borst.

Nu wel goed aanleggen en ze deed het prima.

Hulde aan de enorm doorzettende moeder!

Of de moeder die een 2e keizersnede kreeg en vol verbazing was over wat een kraamverzorgster allemaal doet.

Haar eerste was veel te vroeg geboren en dus hadden ze toen geen kraamzorg gehad.

Hoe fijn om deze dame lekker ontspannen in bed te zien liggen met haar beide kindjes tegen zich aan, knuffelend en genietend ( en natuurlijk vroeg ik even haar telefoon en maakte hele mooie foto's ).

Met lieve oudste kindjes  ( jongetje van 2 die zei dat hij honger had en me mee de tuin in trok...bleek hij precies te weten waar de framboosjes hingen) , kindjes die spelen, kleuren en vooral...heel weinig tv keken.

Dus druk?

Ja, maar ook genieten!

 Kocht manlief voor mij een droogmolen op marktplaats.

En kreeg hij er de extra draad gratis bij.

Ik vind mijn drooglijnen prima hoor, maar de heg word zo breed en hoog dat ik alleen één lijn nog voor grote was kan gebruiken.

Dus nu toch maar een droogmolen erbij, want buiten de was drogen als het enigszins kan vind ik zo fijn.

Gaat een vriendin nu griezelen, maar heb ik ook nog een paar Karel foto's.

Goed dat er verschillende mensen zijn.

Ik geniet van dit beestje.

Die zo gezellig om je heen kan drentelen als je buiten bezig bent en evengoed uren kan slapen op het plaid in de bank ( en nu weet ik dat ze opnieuw zit te griezelen, en waarschijnlijk niet eens meer op onze bank durft te zitten).

Vrije dagen.

Eerst naar mijn beste vriendin wiens schoonmoeder overleden is, heel rustig met een ziekbed waar ze wel erg vermagerde maar gelukkig niet al te veel pijn had. Het is goed zo, is dat een begrijpelijke uitspraak, maar het blijft toch ( haar mans) een moeder, en die wil je eigenlijk nooit kwijt.

Gisteren had ik ( de eerste sinds corona) een verjaardag.

Buiten, op redelijke afstand.

En ik heb er enorm van genoten!

Leuke mensen, veel positiviteit.

Geweldig!

Wat minder is het dat mijn rug niet zo goed wil.

Wat warmte, bewegen, oefeningen en tijdelijk pijnstillers en dan hoop ik dat straks het werken weer lukt.

Kijk toch hier hoe mooi, het zonnetje net op de eettafel.

Dit mooie pakketje kreeg ik toch weer van mijn beste vriendin.

Zelfs het doosje waar alle pakjes in zaten is mooi.

Het varkentje heeft ze zelf gevilt.

Omdat ik vroeger varkentjes spaarde.

Morgen ga ik bij haar ouders langs , die ik inmiddels 42 jaar ken, waar ik vroeger vaak logeerde en mee mocht eten.

Vandaag zijn ze 60 jaar getrouwd, maar is het waarschijnlijk zo druk dat ik nog even wacht.

60 jaar, wat een prachtige mijlpaal. 

Nu ga ik naar buiten, drink een lekker kopje koffie en ga aan de slag, want je weet deze dagen niet wanneer de telefoontje van het werk weer komt.

Geniet, doe je eigen ding en laat iedereen in zijn waarde.....daarover volgende keer meer.

groetjes, Franca.