feestje met chocoladetaart

Je verjaardag en Moederdag op een dag. Hoezo boffen?

Drie taarten ( waarvan een plaat vol rabarbertaart). Het vertrouwde cheesecake  recept( dit keer met perzik stukjes) en natuurlijk....

De chocoladetaart.
Gemaakt omdat "hij" wel lekker leek . Nou, lekker is te weinig gezegd.
Toen de eerste gast chocoladetaart koos, was de taart in een mum van tijd op!
Met direct de belofte: we maken " 'm " nog een keer.

Je haalt de taart uit de oven .Na nog vijf minuten en nog een keer vijf minuten extra, hij blijft zacht van binnen, ( dat hoort dus zo).

Maar er staat toch : inzaktaart?
Gewoon even wachten en daar gaat ie.

Helemaal ingezakt.

Met nu genoeg ruimte voor zo'n dijkje kaneelroom en daaroverheen de gekarameliseerde  walnoten (  in de koekenpan gebakken  met poedersuiker) en dan krijg je dit.
Ongelooflijk lekker.
Volgens het recept voor acht personen, wij sneden wat kleinere stukjes, zodat we met velen konden genieten ( en iedereen mag bij ons gewoon een extra stukje van welke taart dan ook, niemand heeft te kort).

Dus wie iets te vieren heeft...aan de slag!
Kookboek: Bakken met Karin. Alleen al voor dit recept een aanrader.
Voor mij was het alvast een stiekem voorproefje ( boekje lag klaar als verjaardagscadeautje).

 Het " Home" kussen ( en nog een op de andere bank) was een cadeau van dochterlief.

Maakten  onze petekindjes prachtige strijkkralenkaartjes.

Ben ik in zijn geheel enorm verwend . Cadeau van oudste ( uitvergrote foto van het hele gezin) staat er even niet bij ( maar ik vind het super). Dat jongste de dag voor mijn verjaardag in de doos met losse foto's had zitten neuzen vond ik ( toen ik die avond terug kwam van een feestje) erg vreemd. Dat is toch niks voor zo'n stoere 19 jarige? Zijn cadeautje ( lief fotolijstje met een fotootje  van ons driespan in hun kindertijd) verklaarde later veel.

Een en al verwennerij!
En de volgende dag, rabarbertaart met ijs en slagroom als toetje ( volgende keer een iets kleinere maken dan voor 16 personen), al vinden ze het hier geen straf, rabarbertaart , niet als taart en niet als toetje.

En een extra dank je wel aan alle gasten!
Die toch maar allemaal kwamen (ondanks een feestje in de familie een dag er voor, en ondanks dat iedereen wel een tot drie Moederdagbezoekjes op het program had staan).



En nu?
Gisteren de hele dag zitten wachten.
Op een dame die ingeleid zou worden en waar ik dan ik huis zou komen.
Maar hoewel ik vanaf acht uur niet bij mijn telefoon vandaan ben geweest had ik om zes uur uur nog niks gehoord.
Vanmorgen kreeg ik te horen waarom: het was een sectio geworden.
Misschien mag ze morgen naar huis.
En dus ben ik vandaag een dagje doorgeschoven.
Kan ik iets lekkers gaan koken, op bezoek bij ( mijn steeds verder in de war rakende) tante en gewoon lekker genieten van mijn cadeautjes en een extra vrije dag!

Ik ga koffie zetten en in het eerste tijdschrift duiken!

groetjes, Franca.