Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 28 mei 2016

de beste tijdsbesteding

We gaan gewoon verder waar we gebleven waren.
Bij de visite en de taart.

Op het bankje het breiwerkje .
Even breien en lezen terwijl ik op de visite wachtte.
En dat was het dan wat betreft het breien...
Verder heb ik het hele breiwerkje de hele week niet in handen gehad.
 Het is ook niet dat het koken me helemaal opslokte, al waren de mannen dik tevreden met de chili ( zeker als er maar genoeg dingen bij staan om hun eigen taco's te kunnen maken.
Al heb ik inmiddels begrepen dat dat ook al weer heel fout is:
http://www.culy.nl/inspiratie/eindelijk-uitgelegd-de-bekendste-mexicaanse-gerechten/
Lekker en gezellig vinden ze het wel.
Dit was de mijne, met in plaats van de chili,een soort spread.
Chili-kidneybonendip ( uit vegetarisch uit het vuistje, wat ik voor mijn verjaardag kreeg).
Een aanrader.
Foto's van de moestuin.
Vol met heel veel groenten en met bloemen.
Snijbloemen zijn opa zijn ding.
Netjes in rekjes van gaas zodat ze niet krom groeien.
Hij is er blij mee, en de mensen waar hij van de zomer op visite gaat vast ook.
Wij zijn vooral blij met alle groenten die we lekker vers uit eigen tuin kunnen eten.
Hier de eerste rabarber.
Binnenkort rabarbertaart!
Nu er zoveel rotzooi uit de hoek bij opa's huisje weg is, is de moestuin "ineens" veel groter. De glazen ramen die hij om zijn terras heeft staan mogen nog niet weg, dan zit hij uit de wind zegt hij. Grappig dat hij nu vaak zijn stoeltje in de moestuin zet, toch iets te heet achter dat glas opa?
We laten het maar lekker zo, opa is blij, dan is het goed.
Op het gevaar af dat jullie al dat groen zo beu zijn: de druiven die nu zo mooi langs de draad kunnen groeien .
Kunnen we dit jaar ook hoogzomer naar buiten blijven kijken.
 Tenminste vanuit de garage.
Vanuit de schuur nu even niet.Niet dat ik het erg vind, ik weet dat we de roos veel te wild hebben laten groeien, maar ik vind het stiekem wel mooi zo.
Helaas kan ik het jullie niet laten ruiken....ik geniet er heerlijk van.
Alle heggen rondom huis en moestuin zijn inmiddels keurig geknipt, behalve deze voor het huis. En laat ik die nu net zo mooi vinden.
Lekker wild, met heel eigenwijs een andere heg ertussendoor.
Dat zal vast iets over mij zeggen..
Aan de koffie vanmorgen.
Tja, waar zal ik beginnen.
Met de week die achter ons ligt, waar ik ging fietsen met een vriendin ( naar een mooie Mariakapel i.v.m. de Meimaand , Mariamaand), waar we een kaarsje branden voor wie het zo nodig hebben en daarna koffie dronken op een bankje in een prachtig park.
Compleet met een mooi oud kleedje en een lekker koekje ( dank zij de vriendin die dat zo lief georganiseerd had).

Waar ik ( na jaren) toch weer eens aan het sporten ben gegaan.
Ik probeerde eerder al met een buurvrouw te gaan hardlopen, maar dat vonden mijn knieƫn niet zo'n goed idee. Bewegen was altijd een vanzelfsprekendheid, maar langzaam kwam de klad er in. Nu sporten we ( de buurvrouw en ik) een tijdje netjes onder begeleiding, net zolang tot we weer voldoende conditie hebben om zelf aan de slag te gaan.

Grappig genoeg komt er ( het nu er weer een begin gemaakt is) ,ineens vanzelf van alles op mijn pad. De fietstocht ( of was het pelgrimstocht ) met koffie toe ( kilometer of 25), een wandeling van 1,5 uur met manlief, deze week weer een flinke wandeling met mijn collega's en ik fietste naar familie ( ook nog een kilometer of 12 enkele reis) die een maagverkleining ( met by pass) heeft ondergaan.

En eerlijk gezegd was die operatie ( en een uitspraak van de zus van mijn beste vriendin, dat ik dik  geworden ben....) de reden dat ik weer ben gaan sporten en meer bewegen, want snijden in een gezond ( al is het te dik) lijf vind ik erg moeilijk om te begrijpen.Niet dat ik haar strijd tegen de kilo's niet gezien heb, of  de wanhoop als het weer de verkeerde kant op ging, ik begrijp dat het haar bewuste keuze was, maar ik blijf het moeilijk vinden.

Nooit meer gewoon kunnen eten, toch wel kans op complicaties .
Voor mijn ( inmiddels dus ook dikker wordende lijf) geen operatie ( niet dat het zo erg al is hoor, maar je moet op tijd de omslag gaan maken), maar gewoon veel bewegen en goed eten, dan moet het ( vrij snel) weer goed komen.

Wat dit alles te doen heeft met het bovenstaande boek?
Heel veel!
Als je opruimt ( en dus dingen echt weg doet), krijg je een veel makkelijker huis om schoon te maken.
Kunnen er altijd mensen onverwacht binnenlopen ( het huis is eenvoudig en netjes, snel aan kant). Heb je veel meer tijd om andere dingen te doen als poetsen en opruimen.
Kun je zomaar gaan wandelen, fietsen en sporten, met mensen die je lief zijn.
Bijkletsen en samen bespreken hoe het nou is als je kinderen langzamerhand het huis uit gaan, hoe je die tijd en ruimte goed en fijn besteed.
https://www.gezondheidsnet.nl/overgang/lege-nest-syndroom
http://nos.nl/artikel/2095810-ontspullen-trend-goed-voor-kringloopwinkels.html

Volgende keer meer over het boek.
Wat overigens echt de moeite waard is en vast in de bieb verkrijgbaar.
Nu ga ik nog een dagje genieten van dochterlief, die welleswaar thuis was dit weekend, maar die ik door bijbaan en party ( met thema Alice in Wonderland) nauwelijks gezien heb,  van manlief ( die de komende week zelfs nachten moet gaan werken omdat het zo druk is op zijn werk) en van een flinke fietstocht naar mijn tante , samen met manlief.
De tante die ons helaas niet meer kent, maar wij haar tenslotte wel!
Tijd doorbrengen met lieve mensen, is de beste tijd die er is!

Volgende keer meer ( het is nu meer dan genoeg), over het huis dat zo netjes en makkelijk aan het worden is. Dat ik nu zelf wel naar een veel kleiner huisje zou willen.
Hoe? Het huis gedeeltelijk verhuren misschien?
We gaan er hard over na denken.

Fijne weekend!
groetjes, Franca.





8 opmerkingen:

  1. Dank voor je stukje Marleen.
    Veel sterkte en succes.
    Op maar een goed en gezond gewicht!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier nog een goed stukje over afvallen:
    http://www.mamaschrijft.nl/heerlijke-health-tips-voor-mama/afvallen-weet-dan-in-elk-geval-waarom-je-te-zwaar-bent/

    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Herkenbaar wat je schrijft over afvallen. Het overgewicht is bij mij niet zo dramatisch, maar het is er wel en gezond is het niet. Aan de slag dus ermee! Ik zou er alles voor over hebben om niet te hoeven opereren (medicijnen hou ik ook niet van, heb ik net over geschreven). Maar blijvend (vaak extreem) overgewicht kan wel voor nare gezondheidsproblemen zorgen.
    Heerlijke foto's van jullie tuin!
    Het boek over ontspullen staat op mijn lijstje, ik zag het in de winkel.
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Allerlei onderwerpen werp je op .. Heel goed.

    Tja snijden in een gezond te zwaar lichaam
    Een medicus reageerde ooit van godverlaten ben je dan ...
    Ik weet t niet , bij super overgewicht , kan het de redding zijn.
    Ook dan is het een keuze !

    Minder groot wonen als de kinderen uit huis zijn.
    Moet er niet aan denken.
    Het is ook nog niet zover , maar ik houd van mijn huis en haar ruimte.



    Jullie moestuin wauw !!!!!!

    Geweldig.
    Genieten.

    Wederom leuke blog


    Met Gr Roosv






    BeantwoordenVerwijderen
  5. Groen word ik nooit zat hoor! Je moestuin (en de roos) zien er schitterend uit. Verheug je je al op de rabarbertaart? Het laatste gedeelte van je blog vertoont paralellen met dat van mij. Ook ik schreef over opruimen :-) En wat je schrijft is helemaal waar hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kan mij niet voorstellen dat jij "dik" geworden bent. Misschien wat voller, maar dat is iets anders. Ik hoor bijna de afgunst in de opmerking van de ander. Jammer dat je daar gevoelig voor bent. Je bent een prachtige vrouw en dat zou je vaker tegen jezelf moeten zeggen. Zo leer je van jezelf te houden en dergelijke opmerkingen naast je neer te leggen. Ik vind het bijna beschamend. Alhoewel ik zeker niet dik ben, pas jij zeker twee keer in mij. En ik vind mijzelf helemaal goed. Zou jij ook moeten vinden over jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Anoniem,
    Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik even schrok van haar woorden.
    En het me ( misschien te hard) wel aangetrokken heb.
    Ik ben zo,n tien tot vijftien kilo aangekomen.
    Was slank, en ben nu dus wat stevig ( naar mijn idee niet dik).
    Ik wil graag weer iets slanker zijn, omdat ik me daar beter bij voel, maar vooral ook wat meer bewegen omdat ik dat erg mis.
    Het bewegen is nu onder supervisie tot ik het zelf weer prima kan.
    Ik vind iedereen goed!
    Belangrijk is hoe je jezelf voelt en of je daar blij mee bent!
    Gewicht en maten zeggen niet zoveel.
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Tineke,
    Er komen nog meer groene foto's!
    Goed bezig ben jij met opruimen.
    Dat is precies wat ik ook wil.
    groetjes, Franca.

    Roos, inmiddels gaat het redelijk met die dame.
    Maar ze is wel terug naar het ziekenhuis geweest wegens complicaties.
    Ik gun iedereen een gezond lijf, en hoop dat het nu snel beter met haar gaat.
    Keuze wel of geen operatie ligt natuurlijk bij iedereen persoonlijk.

    Minder groot wonen zou nog steeds hier zijn, maar misschien een kleiner deel van het huis. Zou met een hoop poetswerk schelen.

    Marmarel: De reden voor de dame om de operatie te laten doen, was ook echt haar gezondheid.
    In haar familie hebben verschillende mensen diabetes en erg veel zijn er ook zwaar.
    Ik snap haar redenatie helemaal, maar blijf een operatie spannend vinden.
    Als het lukt met gezond leven, bewegen en je leefstijl ( eten ) aanpassen, dan is dat natuurlijk veel fijner.
    Dat was voor haar erg moeilijk.

    fijne zondag!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen