een wondertje en een hele dankbare.....oma

 Mag ik even voorstellen: onze prachtige kleindochter!

Waarvan ik nog even met mijn dochter zal overleggen of ik haar voornaam mag noemen.

Geboren op 18 mei 2023.

Met een prachtig gewicht van iets meer dan 3700 gram.

Haar mama heeft zich kranig gehouden bij de bevalling en haar papa heeft haar mama geweldig bijgestaan.

Vandaag een week oud.

Die niet alleen onze dochter en schoonzoon heel gelukkig maakt, maar ook haar opa en oma, ooms, tantes en overgrootvader en heel zeker ook de familie aan de kant van schoonzoon.

Ofwel: heel veel mensen.

Die de liefste, zorgzame, meest ontspannen ouders heeft die je je maar kunt voorstellen.

Of het daardoor komt weet ik niet, maar dit meisje is heerlijk ontspannen, gaat na de voedingen weer heerlijk slapen, maakt al lange nachten en groeit als kool, door mama's voeding.

Om overdag haar mooie wakkere ogenblikken te hebben en die al hele "gesprekken" met haar papa heeft.

Hem aankijkend of ze precies begrijpt waar hij het over heeft.

Dezelfde papa die vrolijk midden in de nacht opstaat om haar te verschonen, omdat je niks een probleem vind als je dat gezichtje ziet ( zijn woorden).

Zo mooi om de samenwerking tussen dochterlief en haar man te zien in de verzorging van hun dochtertje.

En helemaal het stralende gezicht van dochterlief, die zo gelukkig is en echt op een roze wolk zit.

Waarom het hier zo stil was?

Omdat mijn dochter had gevraagd nog even niks te zeggen hier, maar daar ben ik niet zo goed in.

Bovendien was ik volop bezig met van alles rondom dit a.s. wondertje.

Dus dat kon ik dan ook niet laten zien of erover vertellen.

Uiteindelijk besloot ik dan maar "even" niet te schrijven, wat stiekem best even werd.

 

 

 Begon ik al met een dekentje omdat ik dacht dat te kunnen doen zonder dat mensen door hadden waar ik mee bezig was.

 Begon ik in december met echt iets voor de baby.

Toen ik nog geen idee had of het een jongetje of een meisje zou worden.

 

En met kerst maakte ik een kinderhoekje, omdat ik zo blij was met het kleine humpie wat op komst was.

 Toen we gehoord hadden dat ons toekomstige kleinkind een meisje zou worden,

kocht ik op marktplaats een heel mooi setje babykleertjes voor heel weinig.

Hoe leuk om nu babykleertjes te wassen en strijken voor het dochtertje van mijn dochter.

Bofte ik ook nog eens en vond in een kringloopwinkel hele mooie dingen.

Van lief tot stoer.

Die ik mocht wassen en strijken.

Waar ik pas na het wassen tot de ontdekking kwam dat ik het ( bleek nog nieuw te zijn) kaartje had laten zitten.

Gingen we samen naar een mooie babyzaak ( waar we bofte omdat er net een sale was en we dus veel kochten voor 50% van de echte prijs), en vonden hele mooie kleertjes, dekentjes en andere handige babyspulletjes ( waar ik dus geen foto van heb).

Zo leuk om dat samen met je dochter te mogen doen.

Dochterlief vond sommige dingen tweedehands, andere splinternieuw en maakte ook de prachtigste dingen zelf, opa verfde de babykamer en de a.s. papa haalde de spulletjes op die de a.s. mama op internet vond, geen enkel probleem als het best een stukje rijden was.

Dochterlief waste de nieuwe spulletjes en richtte het kamertje en de kasten in, al dromend van het kleine meisje wat op komst was.

Wat een mooi kamertje heeft dit kleine meisje nu, met de oude commode waar haar moeder nog op verschoont is, iets wat ik erg leuk vind dat ze die wilde gebruiken.

Deze oma breid nog gezellig verder.

Bijna klaar...

Stelde voor het jonge gezinnetje een bak met handigheidjes samen.

Een voordeel als je zelf kraamverzorgster bent, dan weet je precies waar de jonge vaders vaak voor op pad gestuurd worden.

Zocht ik makkelijke ovenrecepten om voor het kraamgezin te maken.

Thuis maken, en weg brengen ( en natuurlijk hopen dat ik dan ook even naar het kleine meisje kon kijken).

Voor schoonzoon op een briefje schrijven op welke stand en hoe lang het gerecht in de oven moet.

Omdat ze wel iets anders aan hun hoofd hebben dan koken, ik dat ( met liefde ) voor ze kan doen en omdat gezond eten ( met lekker veel groenten) belangrijk is voor het herstel van dochterlief.

En nu?

Nu is dit kleine meisje een week oud.

Straalt het hele huis feest uit ( met o.a. een slinger die ik van een lieve vriendin kreeg voor mijn verjaardag).

Maken de jonge ouders al weer wandelingetjes met hun minimeisje in de kinderwagen.

Heb ik er bewust voor gekozen om de jonge ouders alle kans te geven om zelf ( zonder bemoeienis van moeder/schoonmoeder), alles te leren in de eerste week.

Om dit met een vreemde kraamverzorgster mee te maken.

Wat een goede keuze!

 

Nou bofte ze ook enorm met de kraamverzorgster, een lieve dame die dochterlief meehielp de borstvoeding op gang te krijgen, schoonzoon alle zelfvertrouwen gaf die een jonge papa zo kan gebruiken en tot slot zelfs een lief kaartje voor mij achterliet om te vertellen met hoeveel plezier ze in dit gezinnetje gewerkt had en dat het jonge ouderpaar het geweldig deed.

Iets wat ik volledig kan beamen!

 

Ik was wel vrij, en mocht op de achtergrond mee helpen.

Met simpele dingen, iets ophalen, eten brengen en vooral heel veel genieten als oma.

Daar heb ik alle kans voor gekregen!

Niet alleen door mijn dochter, maar ook door mijn schoonzoon.

Ik ben een enorm dankbaar mens!

Groetjes, Franca.