Waar ik ben?
Op zolder.
Nou ja daar was ik, inmiddels heeft mijn probleem zich verplaatst.
Het begon met een hoognodige verbouwing.
Om te zorgen dat we gewoon door konden leven ( achteraf dus onmogelijk), besloten we van de zolder en de oude kamer van oudste een ruime slaapkamer te maken, zodat we gewoon in onze oude slaapkamer konden blijven slapen.
Die nieuwe slaapkamer moest goed geïsoleerd,ruim ( dus niet vol spullen), simpel en vooral heerlijk comfortabel zijn.
Onze slaapkamer nu is dat allemaal niet.
Gemiddelde temperatuur in de winter is 10 graden.
Natuurlijk kan de verwarming aan maar dat is in deze tijd nogal kostbaar.
De slaapkamer was nog door mijn schoonvader gemaakt als logeerkamer voor tante zuster ( kloosterzuster) en haar medezuster.
Die kwamen dus af en toe logeren, waren weinig gewend en daarvoor diende het zijn doel.
De eenvoudige houten schrootjeswand was in de loop der jaren verkleurd en dus verfde ik die met een goedkope bouwmarkt verf een leuke tint groen, even voorlopig, tot de verbouwing....
Dat is inmiddels ruim 20 jaar geleden.
Die nieuwe slaapkamer .
Op zolder stonden veel spullen.
Als enig kind heb ik veel weggedaan toen mijn ouders naar het bejaardenhuis gingen, maar ook enorm veel bewaard.
Je zou het ooit nog nodig kunnen hebben...of het is een herinnering...of je weet nooit of het nog eens van pas komt.
Dan de kamer van oudste.
Leeg toen hij de deur uit ging, alleen een lege oude kast stond er nog.
Maar....de hobbykamer stond te vol en er was nu toch een kamer leeg...
Nu moesten beide leeg en manlief en ik bedachten wat we gingen doen.
Nou bewaard manlief niks, heeft ook bijna niks nodig, leeft eenvoudig, dus de spullen zijn van mij ( en bewaarde dingen van ouders en kinderen, maar die beslissing lag bij mij en dus zijn ze van mij).
Manlief maakte een ruimte leeg in de schuur en ging dragen.
Simpelweg van de zolder naar de hal.
En daar ging ik uitzoeken.
Ik dacht dat ik gek werd.
Jongens wat een spullen!
En dat en dat en...
Inmiddels staat de ruimte in de schuur vol.
Zijn er al aanhangers vol weggegaan.
De eerste babyschoentjes vroeg ik over de app: geen interesse!
Voor ieder een doosje met oude schoolspulletjes: geen interesse!
Kleertjes die ik maakte of kocht voor speciale gelegenheden zoals doop, 1e communie: geen interesse!
Nu staat de voorkamer ( die hobbykamer weet je nog) vol met dozen waar ik nog geen raad mee weet.
De kleine voorkamer die vast zit aan de huiskamer, moet er vandaag aan geloven, leeg zal die.
Beetje voor beetje ga ik richting de schuur, om de spullen die daar maar even opgeslagen zijn nog eens door te kijken, weg moet het.
Soms gaat het goed, en soms voel ik mij volledig overweldigd en komt er totaal niks uit mijn handen.
Hulp vragen?
Nog niet.
Al twijfel ik soms.
Voor vandaag die kleine voorkamer.
Morgen weer een blogje, hopelijk met foto van een lege kamer.
Wens me sterkte.
Groetjes, Franca.
Oef , best wel herkenbaar. Een tijdje geleden (oeps alweer 2 jaar) zou de zolder binnen-isolatie krijgen. De zolderberging moest dus leeg. Daarvan staat er nog steeds een deel in de garage.
BeantwoordenVerwijderenOeps, dat kan ook nog. Dat ik na de verbouwing nog dingen in de garage heb liggen. Dat moet ik proberen te voorkomen, omdat anders mijn probleem zich alleen verplaatst. Eerst nog de dozen in de voorkamer en daarna doos voor doos wat in de garage staat. Ik moet zeggen dat ik me niet verheug( wel op het ogenblik dat het klaar is).
VerwijderenGroetjes, Franca.
Wat een klus hè! Veel sterkte, het moet altijd erger worden voor het beter wordt. Ben blij dat je weer wat geschreven hebt, want ik geniet altijd enorm van je stukjes ☺️☺️
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
VerwijderenToch even goed nadenken want herinneringen zitten in je hoofd, niet in spullen. Daar moet ik mezelf ook steeds aan herinneren, want ook ik (wij) moeten opruimen.
BeantwoordenVerwijderenDat probeer ik mij ook te bedenken, maar soms...
Verwijderengroetjes, Franca.
Sterkte, hoor, het is niet gemakkelijk
BeantwoordenVerwijderenoef opruimen en afstand doen van dingen zijn altijd een proces. Veel succes en wat anoniem als zei: herinneringen zitten in je hoofd en niet in de spullen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sandra
Hallo Sandra,
VerwijderenIk ga het steeds meer inzien. Gewoon omdat je met zoveel spullen zit , die maar op zolder staan en waar je eigenlijk niks mee doet. Terwijl het wel ruimte in de huis ( en hoofd) in neemt.
Groetjes, Franca.
Ohhh Franca nou begrijp ik waar je zo druk mee bent en gelukkig dus niet iets ernstigs aan de hand. Gut wat een werk komt er dan los he, alles door je handen, zoveel herinneringen. Een lach op je gezicht, een traan oh ja zo herkenbaar. Terwijl je ws liever met een mooi boek in je handen zit, beetje handwerken, lekker koken etc etc... maar ws gun je je daar nu geen tijd voor.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel succes met je vorderingen en uitzoeken, ik kijk uit naar je volgende blogje.
Groetjes Coby
Ik was zo fijn aan het breien ( heb een leuke reden), maar dat ligt even helemaal stil. Daar heb ik de rust even niet voor. Gelukkig wel om af en toe even te lezen ( dat maakt dat ik niet verder denk ,maar even in het boek zit).
VerwijderenIk verheug mij echt op de helemaal opgeruimde uitgezochte zolder. Die dan slaapkamer gaat zijn).
Daar werken we naar toe!
groetjes, Franca.
Het kost een hoop tijd en geduld maar uiteindelijk krijg je ook wat moois en dan ga je toch genieten!
VerwijderenWens je sterkte, Franca!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar ook......hier zijn kleine muizenkindertjes die de voorraad leuk en lekker vinden:-(
Dus ik móét nu wel ruimen.
Groetjes Corrie
Oeps, dat is minder. Maar...goede reden om veel weg te doen!
Verwijderengroetjes, Franca.
Bezit is niets meer dan ballast. Weg ermee.
BeantwoordenVerwijderenVonnie
Kijk, zo zou het moeten!
VerwijderenIk lees nu: Alles wat over blijft ( vanJoshua Fields Millbum en Ryan Nicodemus), beter bekend als de minimalisten.
Het maakt dat ik al wat royaler weg gooi.
Maar jou/uw niveau heb ik nog lang niet bereikt.
Groetjes, Franca.
Ja, wie wat bewaard, heeft wat....
BeantwoordenVerwijderenIk heb voor al onze vijf kinderen voor ieder
een grote doos samengesteld met schoolspulletjes, eerste hemdje , door mijn moeder gebreide kleertjes enz.
Gewoon aan ze meegegeven toen ze het ouderlijk huis verlieten. Wat ze er mee doen mogen ze zelf weten.
We hebben ook heeel veel kinderspeelgoed bewaard. Daar hebben de kleinkinderen weer plezier van.
Ik heb wel met je te doen nu alles door je handen moet gaan. Houden of wegdoen....
Dus...sterkte!
Blijft lastig.
VerwijderenZo'n doos vind ik een mooi gebaar.
En goed speelgoed bewaren kan tot op zekere hoogte.
Ik puzzel nog even door, Groetjes, Franca.
Oei, wat een klus.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je ook nog leuke verrassingen tegenkomt.
loesje
Ja! De ingebreide, gestopte lapjes die mijn moeder maakte op de naaischool. Geweldig!
VerwijderenIk zal een foto plaatsen op een blogje binnenkort.
groetjes, Franca.
Wat een werk he?
BeantwoordenVerwijderenWij deden onlangs de vliering en ik moet zeggen, het voelt wel lichter, niet meer zo'n enorme hoeveelheid spullen boven ons hoofd.
Wat mij hielp is dat ik een paar jaar geleden het ouderlijk huis hielp opruimen en dat ik zag dat er zoveel bewaard was 'voor de kleinkinderen' waar die kleinkinderen uiteindelijk nooit naar omgekeken hebben. Wij hebben dus bijna al het speelgoed weggegooid. Klein beetje fisherprice bewaard en verder haal ik het wel 'nieuw' in de kringloop, mochten we ooit gezegend worden met kleinkinderen. Alleen bewaard waar ik zelf blij van werd om het te zien, niets meer voor 'kan ooit nog van pas komen'. Sterkte!
Gelukkig hebben wij niet eens een vliering!
VerwijderenWat wij zolder noemen is het achterste stukje van het huis op de 1e verdieping. Onze boerderij is niet hoog genoeg voor een 2e verdieping. De ruimte daar was tot nu toe niet eens toegankelijk. Nu zien we dat het een redelijke hoogte had, maar alleen als opbergplek ( en dat wist ik gelukkig dus niet).
Alles gaat nu kaal, dan geïsoleerd en als het klaar is is er weinig opbergplek, dus opruimen moet!
Groetjes, Franca.
Ik was aan het opruimen .. en kwam een jasje tegen oh wat leuk heb ik dat nog …
BeantwoordenVerwijderenEn hing het terug ..
toen dacht ik je bent gek ! Je wist niet eens meer dat je het had. Dus weg ermee. En zo ben ik er rigoureus door heen gegaan.
Waarom bewaard. Het was zo mooi en kostbaar of het stond zo leuk ..
of dat leuke oranje Colbert. Met plezier aan gehad. Toen opeens was oranje uit en een paar jaar later weer in en ik dacht ha mijn jasje .. het jasje nog steeds mooi alleen het model was echt uit.
Ook hier wensen de kinderen geen dozen vol met eerste …
Mam doe weg.
Dus ik maak nu foto’s. En ik hoorde laatst en dat vond ik een leuk idee een foto boek maken van deze dingen.
Sterkte !
Ik zet wel af en toe een foto op het blog. Je hebt gelijk hoor! De kinderen zitten echt niet op onze oude troep te wachten. Ik wil ze er niet eens mee opzadelen, gezien in nu nog ( mijn moeder is 19 jaar geleden overleden) spullen van mijn ouders aan het uitzoeken ben.
VerwijderenEn dan hebben we al een huis met drie verdiepingen leeggehaald en bijna alles naar familie, kringloop en stort gebracht!
Komt goed.
Groetjes, Franca.
Sterkte en succes met opruimen Franca. Schroom ook zeker niet om hulp te vragen, wat ik zo lees is het zo overweldigend en iemand die geen binding met je spullen heeft kan je misschien fijn helpen.
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik ook aan het opruimen gegaan omdat ik a.wil gaan verhuizen en b. echt teveel spullen heb waardoor ik altijd in de chaos zat. Inmiddels zijn er al vele spullen mijn huis uit, maar het proces gaat nog steeds door! Maar het is lastig veel spulletjes van mijn lieve oma wat ik moeilijk vind dus zeker heel herkenbaar! Heel fijn om weer wat je lezen!
Ik heb er aan gedacht om hulp te vragen. Maar probeer het eerst zelf voor elkaar te krijgen. Overigens weet ik dat als ik het vraag er zo een paar vriendinnen klaar staan om te helpen. Zij kunnen veel beter weggooien dan ik. Dus wie weet komt er een tijd dat ik ( heel hard) om hulp roep.
VerwijderenSucces met jou/uw opruimen!
Groetjes, Franca.