Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 13 juli 2021

wat je weer doet beseffen hoezeer je boft


 Als je een gezin overneemt van een collega, en daar al een lang telefoongesprek ( warme overdracht) aan vooraf gaat.

Als blijkt dat het lieve mensen zijn die door wat ze meemaakte ( de moeder) en door wat hij heeft ( vader), het samen heel moeilijk hebben na de geboorte van een prachtige dochter.

Dan is het zo fijn om op oude bekende vertrouwde boeken terug te vallen.

Waarin alles zo eenvoudig , lief en vertrouwd lijkt.

Inmiddels ben ik weer vrij, maar spookt er steeds weer iets door mijn hoofd wat ik hoorde of zag en wat we samen besproken hebben. 

Ik liet ze achter met begeleiding, en toch...

Ik weet het, niet alle kinderen kunnen een boomhut jeugd hebben.

Wat zou ik het alle kinderen gunnen!

En kijk, ook al was je jeugd arm, als er veel warmte is komt het wel goed.

Niet alles in mijn jeugd was ideaal, maar ik ben blij met wat het was en met de ouders die ik had.

Ook al moet je later nog wat dingen op een rijtje zetten.

Dat hoort er nu eenmaal bij, dat is ook volwassen worden.

Overigens zit ik hier ( achter mijn neefje) in bad,

Het oude zinken bad wat mijn moeder dus eerst in de keuken moest zetten ( alleen dat al), daarna water warm moest stoken in de wasketel en vervolgens het warme water emmer voor emmer naar de keuken dragen om het bad te vullen.

Dan besef je pas weer hoe goed we het nu hebben!

 
Weet ik waarom ik zo blij kan zijn met kleine dingen .       
Zoals met kringloop aankopen.

                                  Hier een stapel leesvoer bij mijn lunch.

Wat ik het allerliefste zou doen in de vakantie vroeg manlief.

Daar hoefde ik niet lang over na te denken: een etentje met het hele gezin!

Dus keken we de eerste dag van de vakantie wat er nog in huis was ( twee zakken zoete paprika's die manlief had gekocht , elke week één en waar ik door druk werk nog niks mee gedaan had), en maakte we een lijstje van wat er nog meer nodig was.

Had ik grote dromen van een grote tafel onder de beukenboom, van witte pompons en slingers aan de boom, van een lichtjes snoer en prachtige witte tafellakens.

Och...

Ik had nog zelfgemaakte slingers van toen de kinderen klein waren, die gingen in de boom.

De tafel die zoonlief in de schuur heeft staan ( omdat hij binnenkort op zichzelf gaat wonen), konden we wel even gebruiken.

Het mooie damast tafellaken was wat krap, maar een gewoon laken kon ook prima.

En het was nog licht dus geen noodzaak voor de lampjes...

Karel dacht er het zijne van ( betrapt door manlief die uit het keukenraam keek).

De mooie theedoeken die ik maanden geleden bij de AH kocht ( setje in de aanbieding), met rood en vogeltjes, vond ik best mooi bij het oude ( nieuw voor mij) rood wit servies.

En gewoon de pan op tafel.

Geen perfecte combi met de zoete paprikasoep qua kleur, maar wat kan het schelen.

Stukje van het hoofdgerecht.

Geen moeilijk gedoe, twee tortilla taarten (één vega), met een koolsalade.

Alle recepten van leuke recepten.nl dat was 's ochtend makkelijk en snel bij het boodschappen lijstje schrijven.

De toetjes.

Machtig en lekker.

En eerlijk...toen kwam er ook nog ijs en slagroom bij de koffie.


Er was geen best weer voorspeld, maar ik wilde zo graag buiten onder de boom eten...

Na de eerste gang was er even twijfel, het begon even flink te waaien, zou het...niks aan de hand, we bleven buiten.

Niet alleen tijdens het eten,ook bij het borrelen daarna ( schoonzoon was BOB, dus geen zorg, de rest was al bij huis).

De zon scheen zelfs nog toen we opbraken, heel mooi laag onder de boom door. En ja, daar zijn foto's van maar met mijn lieve mensen er op en dan is niet voor hier.

Wat een rijkdom!

Samen eten, buiten onder de boom.

Geen luxe maaltijd, gewoon lekker simpel.

Kinderen die direct ( met veel zin) ja zeiden om te komen eten, die zoveel plezier hadden samen dat manlief en ik elkaar eens aankeken, hoe blij en trots kun je zijn?

Een appje achteraf van dochterlief : het was zo gezellig, volgende keer bij ons.

De volgende ochtend ,de jongste die vertelde hoe gezellig hij het gevonden had.

De oudste die tot het laatste bleef en zoveel plezier had.


Geen chique tafelkleed, lampjes of pompons.

Maar alles wat belangrijk was: Lieve vrolijke mensen aan tafel.

Buiten onder de beukenboom.

Dank aan manlief voor zijn vraag:

Wat zou je het allerliefste doen op onze eerste vakantiedag?

Mijn vakantie had niet beter kunnen beginnen!


groetjes, Franca.


 

 









11 opmerkingen:

  1. Mooi verslag van een fijne avond van een tevreden mens. Mooie herinneringen om later aan terug te denken. Bij ons thuis gingen wij vroeger ook nog in de tobbe toen ik klein was, kregen toen ik een kleuter was pas een bad. Ja, wij hebben het nu goed maar ik hoop dat onze kinderen ook nog allemaal in een fijn en betaalbaar koop of huurhuis kunnen wonen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat geniet ik toch altijd van jouw blogs! Zo gezellig allemaal, zo'n gedekte tafel bij de boom, leuke boeken, verhalen over je werk en leven,heerlijk! Het mooiste vind ik het dat jij het allemaal zo waardeert. Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben het helemaal met je eens!
    Wij kregen een badkamer toen ik 11 of 12 was.
    Wat nu gewoon is was toen een enorme luxe.
    Ik ben me maar al te zeer bewust van de krappe huizenmarkt en de hoge huizenprijzen voor onze jeugd.
    Onze dochter heeft samen met haar man 2,5 jaar hier ingewoond om genoeg eigen geld te kunnen sparen om een huis te kopen.
    Nu woont een zoon zo.
    We kunnen ze geen enorme bedragen geven ( wat ik wel hoor dat veel ouders van vrienden van onze kinderen wel doen), maar op deze manier kunnen ze toch sparen.
    En hopelijk een leuk huisje kopen.
    Groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je wel Toos.
    Ik denk dat juist door een jeugd die niet bepaald rijk was ( en een moeder die van niets iets kon maken), ik zo van kleine dingen, het huislijke leven en man en kinderen kan genieten!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heb je weer een mooi blog geschreven. Daar gaat het inderdaad om, tevreden zijn met kleine dingen. Ohh ik zie het boek Zomerzotheid gohhh die ga ik misschien ook wel zoeken. Sentiment heb ze allemaal gelezen, Pitty naar kostschool enz enz...
    Fijne dag

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik moet even bedenken hoe, maar als je je adres wil geven stuur ik het boek naar je op!
      groetjes, Franca.

      Verwijderen
  6. Heerlijk om over de maaltijd te lezen! Gelukkig hadden jullie goed weer en was het erg gezellig.
    Fijne vakantie verder!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik kan me voorstellen dat je zo'n gezin nog een tijdje met je meedraagt. Het lijkt me ook best moeilijk om ze dan weer los te laten, en dan maar hopen dat het goed met ze zal gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een prachtig moment voor jullie als gezin, rijkdom! Prachtig zoals je het vormgegeven hebt. Dankjewel dat we even mogen meegenieten.
    Fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een enorme rijkdom hè, als je het hele spul zo aan tafel hebt. Wat je zegt: dat je elkaar als ouders alleen maar hoeft aan te kijken, om te weten hoe fijn het is. Het kletsen: dat doen die kinderen wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dank je wel allemaal voor de leuke,lieve reacties!

    Nicole: dat is gewoon het allermoeilijkste aan ons vak!
    Nog steeds zijn er mensen die denken dat we alleen gezellig baby'tjes in bad doen en uren knuffelen.
    Nou...ik doe zelden nog een baby in bad!
    Sinds de vaders thuis zijn is het de eerste dagen ( als wij het vroeger nog eens konden doen) voor vader.
    Volledig terecht hoor!
    Maar de gezinnen waar iets aan de hand is, al die mensen die psychische problemen hebben....
    We hebben pas weer een uitgebreide vragenlijst gehad, dus ik zie de bijscholingen over dit onderwerp al weer aankomen.
    Nog nooit in al die jaren dat ik werk hadden we zoveel probleemgezinnen.
    Als ik ( of gewoon iemand in deze wereld) toch eens wist hoe dat komt.
    Is het het alles willen hebben, het gevoel dat alles perfect moet zijn?
    Of ligt het veel gecompliceerder?
    Wie het weet: zeg het alsjeblief, want ik gun de ouders het zo om gewoon gelukkig te zijn ( met alle lief en leed die daarbij hoort natuurlijk) en ja, nog steeds gun ik elke kind ook een boomhutjeugd!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen