Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 9 oktober 2020

zo veel gaande


 Soms is er zoveel gaande, dat je even rust zoekt op je eigen manier.

Breien.

Wandelen met een vriendin, naar een vriendin.

Je dochter die op de koffie komt en je helpt op gang te komen ( zoals jij vroeger bij haar deed als haar kamer te erg was en ze niet wist waar te beginnen).

Dit keer waren de rollen omgedraaid en hielp zij mij.

 Ik vond het volle in huis zo gezellig, maar nu staat het tegen en ruim ik op.

Leeg en simpel , dat wil ik nu.

Waarom?


Omdat er zoveel in de wereld gaande is dat rust en eenvoud mij nu helpt.

Omdat je meer zou willen doen voor mensen met verdriet, en we afstand moeten houden, geen knuffel voor de lieve vriendin wiens ouders nu beide corona hebben.

Verdriet voor jongste, die door een eenzijdig ongeval een hele goede vriend verloor.

Paniek bij mij, als er een nieuwsbrief komt waarin staat dat een collega te laat iets opmerkte , mijn grootste schrik om ooit mee te maken, zij maakte het helaas mee.

 

En nu?

Niet helemaal in paniek schieten.

Rustig blijven.

Overdenken wat er wel goed is.

Opruimen , weggooien.

Je huis zoveel mogelijk een thuis maken. 

Mensen van afstand proberen te steunen.

Bedenken wat er wel is,wat goed is.

Hoe geweldig het is dat de kinderen bij elkaar aankloppen als het moeilijk is , ( al is het maar om de nieuwe blouse te vermaken voor de uitvaart, maar dan is er meteen een koffie moment waar veel besproken word).

 

Ik heb mijn plusuren opgenomen, een paar dagen thuis.

Tijd om te overdenken en simpele dingen te doen.

Er gewoon zijn voor degene die dat nodig hebben.

Zelf pas op de plaats.

Ik brei nog maar een stukje.

Groetjes, Franca.

 


 


10 opmerkingen:

  1. Sterkte.
    Het is een rare tijd waarbij er bijna geen tijd is voor rust in het hoofd en ontspanning.
    Bij alles zit Corona op je schouder.
    Een simpel iets als boodschappen doen is nu iets waar je goed voorbereid heen gaat. Snel iets halen wat je vergeten bent dat zit er bij mij niet meer in

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja hè, sterkte.
    Zo lastig allemaal...en te willen helpen en niet kunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sterkte, ook voor je jongste.
    Ik vind breien ook heel heilzaam, het garen door je handen laten gaan en je werk zien groeien.
    Wij werken thuis en houden onze woonkamer netjes en gezellig, zodat we een rustpunt hebben in de woelige tijd. Niet vooruit kijken naar wanneer dit weer kan, of dat, maar de huidige dag zo goed en warm mogelijk maken voor de mensen waarmee we te maken hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel veel sterkte Franca, als het mogelijk samen met je man elke avond lekker een flink rondje wandelen, zal jullie goed doen.
    Liefs Mina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, het is een nare onwerkelijke tijd.
    Ik maak het in huis ook extra gezellig en ben als afleiding aan een pittig breiwerk begonnen. Even de concentratie op iets anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dikke knuffel Franca, ik lees - na een lange blogstilte - graag weer met je mee. Hou je taai en neem inderdaad die tijd om van binnen even
    tot rust te komen xx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Och, sterkte met alles. Er is zoveel gaande nu. Goed om even tot jezelf te komen.
    Lieve groet, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dank je wel allemaal!
    En Monique, fijn dat ik je blog weer kan volgen!
    Groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Breien is ontspanning voor lichaam en geest. Het repeterende van de breinaalden zijn een geruststelling. Daar schijnt te wetenschap zelfs iets over uitgedokterd te hebben.
    Het helpt om te doen wat we altijd doen, de dagelijkse handelingen en er zijn voor anderen. Daarin kun je elkaar vinden.
    Een virtuele omhelzing van mij!
    groeten Anita

    BeantwoordenVerwijderen