Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 1 april 2018

van hazen en twijfel

Als je bij het opruimen een rieten mandje tegenkomt ( en toch nog even er in kijkt voor je het weg doet), en blijkt dat er haasjes in zitten die zeker 25 jaar oud zijn, en die je ooit van je moeder kreeg.
Samen met een plastic poppenbedje uit je jeugd, en een bakje wat ooit ( heel lang geleden inmiddels) op de babykamer van je oudste stond.
Dan weet je ineens wat er deze paasdagen als versiering zal staan!
Tuttig?
Enorm!
Maar wat een heerlijke nostalgie.
Een oude bekende opnieuw lezen, ik pak veel boeken terug deze dagen.
Alles hierin is nog helemaal waar.
Wat me weer eens aan het twijfelen bracht...
Is het het allemaal nog wel waard?
Zeker nu we heel waarschijnlijk het geroosterd werken op moeten geven.
We in mei zeven dagen werken per gezin i.p.v. acht, maar wel alle uren opmaken.
De vakantieperiode waar komt ( vanaf mei), en we vorig jaar tot en met oktober twee keer in een gezin een extra opstart konden krijgen.
Niet dat dat altijd gebeurd, maar je hebt geen rust.
Niet zoals je normaal weet, zo laat ben ik vrij, altijd die onzekerheid of je toch niet nog ergens een opstart moet doen.
Bovendien gingen er drie collega's weg, een met pensioen, een acht maanden vroeger als gedacht met pensioen en een ( nog jonge collega) die besloot dat haar baan zo te veel vroeg van haar eigen gezin en die stopt met het vak.
Dan ga je toch nog eens goed nadenken.
 Al opruimend blikt dat ik niet zoveel nodig heb, dus voor de financiën is het geen probleem als ik stop.
En dan kan ik ( in de zomermaanden) de pipowagen verhuren, dat geeft ook wat te doen en inkomsten.
Maar ja, dat vak hè, of ik dat kan missen?
Dus voor nu ga ik nog heel even door, met de ( nu toch echt wel dringender wordende ) gedachte : ik kan ook weer oproepkracht worden!
Zit ik toch nog in het vak, maar niet aan allerlei rare moet dingen vast.
Natuurlijk heb ik dan wel gewoon alle bijscholingen ( er staan er weer drie op het program), maar dat moet om bij te blijven.
Mijn naam is zowat twijfel, maar langzaam voelt dit steeds beter.
Ik hou jullie op de hoogte!
Tja, dan ben je lang vrij ( wegens opmaken van vakantiedagen in rustige periode, ook weer zoiets, want manlief heeft dan natuurlijk geen vrij).
En na alle opruimen en proberen weer een redelijke conditie te krijgen ( het hakt erin hoor zo'n griep), besloot ik als uitje toch maar weer eens langs een kringloop te gaan.
Met als resultaat: een heerlijk tuttig boeken wat geen boekje is maar een leuk doosje ( 3 euro nog wat) en een puzzelschaapje van 50 cent.
Kijk daar kraak ik de bank niet mee, en word er wel heel gelukkig van, elke keer als ik het zie staan.
Sushi uit duizend schaaltjes.

Nou is duizend wat overdreven, maar wel een leuk gerechtje.
Recept uit: lekker vegetarisch voor iedereen.
Net als deze.
Al moet ik wel een bekentenis doen: wegens uitje naar de kringloopwinkel maakte ik het mezelf wat makkelijker.
Ik maakte geen paneer, maar deed er gewoon wat mozzarella in, en dat smaakte prima!



En verder:
 Vergat ik helemaal om dit jaar een foto van de paas brunch te maken!
Dus voor jullie geen rozenkleedje, geen marjolein Bastin servies, geen eierslalade of lekkere broodjes op beeld, maar die bedenk je zo maar.
Opa kwam wat later ( was eerst even koffie gaan drinken na de mis) en dat was ook prima.
We warmde de minestrone soep voor hem op, schonken nog een bakje koffie in en met een sneetje paasbrood erbij was hij dik tevreden.
Ik vond het nog wel even spannend of hij de soep wel zou lusten ( het is tenslotte geen soep van "goei bouillon" zoals hij normaal graag eet.
Jongste besloot ( zoals ik al gedacht had) het 3d schaapje in elkaar te puzzelen, en we tafelde lang na.
Pasen met het gezin zoals je dat zo hoopt, ik bof!

Voor jullie allemaal ( al ben ik wat laat), nog een hele fijne Pasen! 

Lieve groetjes, Franca.


7 opmerkingen:

  1. Er is momenteel zoveel vraag naar mensen in de zorg,ik snap niet dat ze de arbeidsvoorwaarden niet aantrekkelijker maken. Kun je niet als zzp,er gaan werken, dat zou mij wel wat lijken. En in jouw vakgebied of aanverwante vakgebieden, is er toch altijd genoeg vraag naar personeel. Helemaal stoppen zou ik persoonlijk niet doen, in je blogs proef je jouw liefde voor je vak, denk dat je het zou gaan missen op den duur Nog een fijne tweede paasdag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gewoon oubollig en tuttig doen! Heerlijk toch? Geweldig die nostalgie. Daar leef ik op hoor! ;-)

    Als je een mening zou vragen denk ik dat ik oproepkracht zou kiezen. Iets meer ruimte, maar toch lekker in het vak. Twijfel mag he? Succes lieverd x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Franca, nog nooit gereageerd, maar het eerste deel van je blog is zo herkenbaar. Zelf ruim 30 jaar verbonden geweest aan een zorgcentrum en door het vele vele ‘lastig’ vallen via diverse wegen en verschillende keren op een dag om meer te werken maar ook de vele bijscholingen, gaven dat wat een lust was, een last werd. Heb de keuze mogen maken afgelopen najaar te stoppen, met pijn in het hart vanwege de bewoners. Echter geen spijt want wonderlijk, dan komen er zoveel andere dingen op je pad en mag je vrijwillig een helpende hand bieden waar nodig.
    Sterkte in de afweging, doe waar je achter kan staan!
    Warme groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jouw overpeinzingen zijn heel begrijpelijk. Je hoort het in zoveel beroepsgroepen dat men het nut er soms niet meer van inziet. Het is de liefde voor het werk, het vak, waardoor mensen het blijven doen. En als je het voor het geld niet meer hoeft te doen, dan wordt de afweging nog duidelijker voelbaar.
    Als ik de zoveelste hoor uit Den Haag over vrouwen die financieel onafhankelijk moeten blijven (van hun man dan he) dan vraag ik me toch af of ze wel door hebben hoe banen in elkaar zitten. Er werken zoveel vrouwen in de zorg; is het voor vrouwen uberhaupt wel mogelijk om financieel zelfstandig te zijn met de huidige manier van contracten geven, met uren verdelen? Ook voor vrouwen zónder kinderen? Dat zijn zo dingen die dan weer bij me boven komen als ik hoor hoe het werk in jouw beroepstak ingedeeld wordt.
    Heb je mijn stukje gelezen over het nut van wel/niet thuisblijven bij de kinderen?
    https://anitasdagboek.blogspot.nl/2018/02/thuisblijfmoeder-versus-werkende-moeder.html
    Deze beschrijft de andere kant: https://anitasdagboek.blogspot.nl/2018/03/goeie-redenen-om-toch-buitenshuis-te.html

    Fijne Paasdagen en lekker rommelen in huis!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Niks tuttig; gewoon erg schattig die hazenfamilie.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn en goed advies van de dokter. Dat maakt het soms ook makkelijker om de tijd te nemen om uit te zieken. Wat een prachtig popje heb je gemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen