Met oude tijdschriften in kerstsfeer.
Samen met een oud vaasje ( nog van mijn moeder).
Zo simpel, zo fijn om naar te kijken.
Die vind ik zo niet zo mooi.
Binnenkort een foto van hoe ze geworden zijn...
Je moet wat, al wachtend.
Wacht, maar liefst twee dagen voor er een oproep kwam.
Een collega moest eigenlijk eerst maar....... haar kapster zou komen....nooit geweten dat je dan niet naar je werk hoeft te gaan.
Geen probleem voor mij hoor, nu was ik tenminste aan de gang.
Dit was een kerstbal ( gekocht voor 50 cent in de kringloopwinkel).
Daar had ik ze voor gekocht.
Nog een rommeltje, nog even geen tijd om aan het poppenhuis te werken, maar dat komt nog wel.
Foto gemaakt door manlief.
Ik was inmiddels aan het werk.
In twee gezinnetjes ( beide drie uur per dag).
Start in een gezinnetje, paar uurtjes werken, dan naar het andere, drie uurtjes en nog voor een uurtje terug naar het eerste gezin.
Bijzondere gezinnetjes, waar ik veel van leer.
Zoals de vriendelijkheid van het gezinnetje, wat werkelijk helemaal niks heeft.
Ben ik aan het piepen over opruimen en versimpelen.
Ik heb nog veel te leren!
Ik zou zo veel voor ze willen doen, maar willen ze dat dan wel?
En wat kan ik doen, dingen geven?
Ik ben bang dat ze daar niet zo op zitten te wachten.
En dan lees ik van Laura.
Wiens man zeven jaar geleden heel plotseling stierf.
Kleine rekensom , laat zien dat de jongste toen 5 was.
De middelste 12, en de oudste 14.
En dan schrijft ze toch, dat het gelukkig goed met ze gaat.
Diepe buiging!
Voor Laura en haar gezin, voor het gezinnetje waar ik in huis ben, en voor de dame waar ik contact mee heb, die het ( om het zacht uit te drukken) erg moeilijk heeft.
Voor Annemiek haar actie kan ik geld over schrijven , dat is makkelijk.
http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/
En Annemiek weet precies hoe ze zoiets aan moet pakken.
Bij anderen ligt het een stuk moeilijker.
Soms kun je niet eens iets doen, alleen hun verhaal aan horen.
En met veel respect aan ze denken, een kaarsje aan steken, en gewoon je best doen.
Dat ga ik voor dt gezinnetje nog een dag doen.
En dan los laten.
Ik zei het al, ik moet nog veel leren!
groetjes, Franca.
Helpen jullie me zoeken naar goede ideeën?
BeantwoordenVerwijderenVoor het gezinnetje wat niks heeft ( en weinig kan gebruiken omdat ze maar op één kamertje leven), kreeg ik van een nichtje een minibabyuitzet ( haar kinderen zijn nu uit de baby's).
Ik heb ze zelf uit laten zoeken wat ze echt kunnen gebruiken en bewaar de rest voor als ik weer in een gezinnetje kom waar ze niet veel hebben.
Was ook voor mijn werk erg fijn ( want hydrofiel luiers hebben in het kraambed is fantastisch).
Nu wil ik een pakketje aan een gezin gaan sturen.
De dame heeft me gemaild dat het niet zo goed gaat.
Ik zoek een paar gezellige dingen waar ze echt iets aan heeft ( zonder betuttelend te zijn), wie helpt me aan ideeën?
groetjes, Franca.
hallo
BeantwoordenVerwijderenik wens jou fijne feestdagen, en hoop dat je in het nieuwe jaar weer volop inspirerende blogjes mag schrijven, met Karel op de foto erbij ;)
vriendelijke groet van Josie
Lieve Franca,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het heel knap van je dat je altijd zoveel voor andere mensen doet. En ik vind het geen gepiep hoor, als je blogt over je pogingen om te ontrommelen. Want daar lees ik ook graag over. Te volle kasten zijn in dit huis ook nogal eens een probleempje!Ik lees je blog sowieso graag, over hoe je geniet van kleine dingen en de belevenissen van Karel en over wat je tegenkomt in je gezinnetjes en over gezond eten... voor mij heel inspirerend.
Heel fijne feestdagen! Neem ook voldoende rust voor jezelf en je eigen dingetjes naast je werk en zorgen voor anderen! En alvast de beste wensen voor 2018!
Met hartelijke groet,
Alice
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen