Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 20 maart 2017

nee zeggen

Wie van jullie kan het?
Zomaar nee zeggen?
Als je voorzitter ( van ons zelfstandig team, verplicht door werkgever) , het duidelijk te veel wordt om baan, hulp aan dochters ( een zwanger van tweede kindje, een nog niet heel lang geleden bevallen van tweede kindje en heeft zeer ernstige bekkenklachten) en het voorzitterschap te combineren, het vraagt of iemand het tijdelijk van haar over kan nemen.
Dat voorzitterschap dus, ik zei ja.
Vrijwilliger worden bij de boekenmarkt, leuk, ik zocht nog een vrijwilligersbaantje, hou van boeken, ontmoet nieuwe mensen, ik zei ja.
Net als ik ga helpen als er iemand van de familie ziek is of iets gebroken heeft en tijdelijk haar eigen huishouding niet kan doen, natuurlijk zeg je dan ja.
Soms krijg je de deksel op je kop, dat maakte we rond de jaarwisseling mee.
We hielpen, en behalve veel geld en tijd, koste het ook veel spanning en stress.
Niet voor herhaling vatbaar.

Wat die taart met nee zeggen te doen heeft?
Tja, bij het klaarzetten van de boeken hebben ze de traditie dat een van de dames voor chocoladebollen zorgt bij de koffie ( zelfgebakken nog wel).
Ik hoorde dat vooraf en had me voorgenomen om ze af te slaan.
Ik ben niet zo dol op chocoladebollen, tenminste niet op een hele.
Ik neem wel eens een stukje van de chocoladebol van mijn man, of hooguit een halve, om me daarna vaak ineens niet helemaal lekker te voelen. Zo'n ding is een combinatie van veel vet en veel suiker, dat valt nu eenmaal niet altijd lekker.

Dan ben je daar, word geroepen voor de koffie en zwicht....ach die dame heeft zo haar best gedaan....ze heeft het al zo druk en heeft ook nog de tijd genomen om te bakken...ze zijn gelukkig niet zo groot...iedereen neemt er een, ik durf geen nee te zeggen... en daar ging ik.

Chocoladebol op.
De hele middag last , 's avond bewust iets lichts gegeten en toch...ik bleef me wat naarig voelen. Gelukkig was het de volgende dag helemaal over.
Waarom durf ik het toch niet gewoon nee zeggen?

Ik eet al weken minder suiker, met als gevolg dat zelfs een appeltje ineens heel zoet kan smaken.
Heel lekker!
Maar zo'n bol komt dan wel aan!

Gisteren de verjaardag van dochterlief.
Met een taart, een heerlijk uitziende H-ema taart .
Ik zei nee..
Waarop ( lijnende) a.s. schoonouders van dochterlief het commentaar gaven van: och die ene keer dat ... 24 wordt.....
Hun goed recht, maar waarom voel ik me dan toch schuldig?
Ik heb het later aan dochterlief verteld, van de slecht gevallen bol.

Waarom ik dit ( licht zeurende ik weet het) verhaal hier vertel?
Omdat ik zojuist een ( al wat ouder) stukje op you-tube zag:
https://www.youtube.com/watch?v=w7lN0j3ANr4

Ik had best een stukje taart mogen nemen, de a.s schoonouders hadden gelijk: het was tenslotte feest.
Maar dan een klein stukje, voor een speciale dag.
Ik hou van vieren, en ik hou van taart.
Maar met suiker ben ik inmiddels wat voorzichtiger.
Tenslotte hebben we gezien hoe veel zoet ( met name enorme bakken roomijs) , diabetes bij mijn schoonmoeder veroorzaakte.
En ook welke gevolgen dat had.
Ik heb het youtube filmpje toch maar naar alle drie onze kinderen gestuurd.
In de hoop dat ze er zelf hun lering uit trekken.

Dus soms moet ik leren nee te zeggen.
Mag ik opkomen voor mijn eigen overtuiging ( of ervaring), en soms zeg ik ja, omdat taart lekker is en omdat een nieuwe ervaring spannend is, maar ook heel leuk en leerzaam!
Dus door met de boekenmarkt ( volgende keer zonder chocoladebol), gaan voor het tijdelijke voorzitterschap ( ook al vind ik het super eng), en echt wel regelmatig een lekkere taart op het blog en in huis ( om in kleine stukjes van te genieten).

Geniet lekker, maar bewust!
groetjes, Franca.



6 opmerkingen:

  1. Oh, wat ziet de taart er heerlijk uit!
    Tja, ik doe niet suikerloos. Maar minderen kan heus wel en probeer ik ook.
    Grenzen aangeven valt niet altijd mee, moet je gaandeweg leren.
    Wel heel leuk, bij zo'n boekenmarkt helpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hoi
    diabetes is een nare slopende rotziekte, dus je hebt gelijk wees wijs met suiker!
    fijne maandag, ondanks het herfstige weer is het toch al lente :)
    doeg

    --vr.gr.Josie--

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je benoemt een heel lastig probleem. Ik kan best goed nee zeggen, maar tegen sommige dingen kún je gewoon geen nee zeggen. Omdat je het niet wilt, nee zeggen. Ook al betekent het dat je daardoor zelf een heel drukke agenda hebt.
    Nee zeggen tegen een taartje op een feestje vind ik ook een dilemma. Vaak heb ik er net als jij later enorm last van, maar ik sla niet altijd af. Toch verzet ik me er wel altijd tegen als het argument 'doe toch even mee voor de gezelligheid' gebruikt wordt. Want ik mag hopen dat mijn gezelschap er niet van afhangt of ik een taartje neem of niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan ook niet zo goed nee zeggen en dan vooral niet als er zoiets lekkers aangeboden word.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nadat ik jaren overspannen ben geweest, daarna met een burnout doorging en uiteindelijk na een enorme paniekaanval het kalmer aan moest doen en ik op het dieptepunt niet in staat was om een boterham te smeren, te ingewikkeld, heb ik jaren therapie gehad en nee zeggen gaat me sindsdien best goed af.
    Wat voor taart wil je. Nou de appeltaart ruikt heerlijk maar ik hou het bij een kopje thee.
    Los jij dat even op? Nee, ik zie daar geen kans toe, je zult het een ander moeten vragen.
    Wil jij (tijdelijk) dat en dat op je nemen? Ik ga er over nadenken, ik kom er over een week op terug. Ik heb er over nagedacht en ik heb besloten het niet te doen.
    Dat doe jij wel even he? Nou ik kan het alleen doen als iemand dit en dat van me overneemt, ik kan het niet allemaal doen.
    Oh ik heb je ingeschreven voor een cursus van 12 weken op dinsdag en donderdagavond. Ik zou die cursus tijdens mijn werkuren doen, ik kan niet op die avonden. Zeker niet twee avonden per week, 12 weken lang. Op dinsdag help ik mijn moeder met de administratie, douchen en ik slaap die nacht bij haar op de logeerkamer omdat ze niet lang alleen kan zijn.
    Jij kunt naaien he, maak je even gordijnen voor in mijn nieuwe huis? Nee, maar ik wil je wel helpen op,eten zodat je ze kunt bestellen bij een atelier daar en daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Verrukkelijk hoor, zo'n taart of zulke chocoladebollen. Maar jij bent en blijft degene die beslist of je wel of niet een stukje neemt, hoe klein dan ook. Alsof het minder gezellig is als je afslaat. Je hebt een heel goede reden hiervoor en dan moet je dat lekker op je eigen manier doen. En zeker niet schuldig voelen...
    Fijne dag,
    liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen