Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 6 september 2016

koffie ,breien en brownies

Wat is het hoogteverschil vanaf begin oprit tot het eind?
En weer staat de aanvraag een tijdje stil ( tot het antwoord binnen is).
Het begint nu toch echt op een ontmoedigings-beleid te lijken.
Zelfs manlief begint de moed in de schoenen te zakken.
Maar dat mag niet!
Zelfs zo ( bed niet opgemaakt, geen bloemetje of fruit op tafel, niet "versgepoetst"), ziet het er al zo gezellig uit. Met wat medewerking van de gemeente hadden we nu al een jaar ( betaald en gratis) gasten kunnen hebben. Hadden al zo veel mensen heerlijk van de rust en fijne omgeving kunnen genieten.
Dus: volhouden!
Er staat een cadeautje klaar voor een jarige vriendin ( waar later bleek dat er een hele groep inspirerende dames kwamen, zeer leerzaam dus).
Bewerkte dochterlief ( gewoon doen mama, over leren van gesproken) een van de borden die ik met schoolbordverf geverfd had met krijtjes.
Met een leuke spreuk.
Ik ben er blij mee!
Zelf hou ik het op veilig.
Nog een vest van hetzelfde patroon. Nu in roze.
Een logee.
Of hij hier mocht logeren tijdens hun vakantie? Natuurlijk.
Om bij aankomst te vertellen dat hij al negen jaar oud was, dus misschien deze logeerpartij niet zou overleven. Dat zwaaiende handje bij hun vertrek, dag vis ( met naam , maar die weet ik dus echt niet meer), ik hoop dat je er straks nog bent.
Mijn hart zonk in mijn schoenen.
Van schrik gaf ik het beest veel te veel voer, waardoor de kom er in no time verschrikkelijk uit zag. Het beest had geen uitzicht meer.
Manlief was ( whats new) de redden in nood en verschoonde de ( gruwelijk zware) kom.
Hier tijdelijk in onze oude vissenkom. Om een lang verhaal kort te maken: het  vissenbeest ging levend terug. Ik leerde mijn les: drie keer nadenken voor ik een logee aanvaard ( zelfs een goudvis).
O ja, het vatendoekje is het doekje wat laatst weer even rust in onrustige tijden gaf.
Wacht. Start om 10.00 uur. Dan vooraf ( om 08.00 uur) maar alvast koken.
Ik liet de pan zo staan ( en de teveel aan gekookte boontjes in de pan er naast).
Manlief kreeg instructies voor het laatste stukje van het recept.
Dat hij de rest van de boontjes er ook maar bij gooide bleek geen probleem.
Het was lekker!
http://www.smulweb.nl/recepten/1148610/Stoofschotel-slankgerecht?print
En we konden supersnel aan tafel.
 's Avonds nog een stukje breien.
Het gezinnetje waar ik terecht kwam was als een warm bad.
Jonge ouders, met fijne opa's en oma's.
Mensen die weten wat ze willen en er voor gaan. Die tegenslagen aanpakken en door gaan. Ik zag mezelf in de jonge kraamvrouw ( mezelf van 25 jaar geleden dan).
Een lieve kraamheer ( die had ik destijds dus ook) die zo goed zorgde voor vrouw en kind.
Een fris schoon huis. Oeps zo netjes was het toen bij ons ook, dat is dus nu iets minder, gewoon omdat er te veel spullen zijn. Kreeg ik even een eye opener!
Weekend en ik werk. Manlief zette dit op tafel. Mag ik mezelf dan een boffer noemen?
Geïnspireerd door de kraamvrouw,( die gezond eten en gezond bakken heel belangrijk vond, en sterk gezond en vrijwel meteen weer slank uit de kraamtijd kwam), besloot ik ook eens gezond te bakken. De kraamvrouw bakte alles uit het kookboek van Amber Albarda: gezond bakken. Dat had ik dus even niet in huis, maar op internet vind je ook wel wat.
Gezonde brownies met zwarte bonen bijvoorbeeld.
Koffie breien en een brownie, wat wil een mens nog meer?

 Dochterlief maakte zowat het tegenovergestelde.
Super zoete cupcakes met veel kleurstof.
Mijn tanden doen al zeer bij het kijken alleen.

Toch was het supergezellig om ( kom je er even bij zitten mam, kunnen we bijkletsen) in de keuken rond te hangen terwijl ze de cupcakes bakte.
Zomaar gezellig op zondagochtend. 
Daarna ging dochter op naar de baby shower, en wij aan de wandel.

En verder:
Is de drukte qua baby's totaal toegeslagen.
Kort vrij tussen de kraambedden,  twee gezinnetjes extra  opstarten ( mensen die uit het ziekenhuis komen met een vers babietje op weg helpen voor drie uurtjes) tijdens de week dat je werkt ( acht dagen normaal) , vraagt de planning of je langer ( tien dagen totaal) wilt werken.
Voor mij is dat allemaal te veel.
Dus heb ik vriendelijk aan mijn leidinggevende gevraagd of de tweede opstart voor een keer aan mij voorbij mocht gaan.
Gelukkig mocht dat ( bij hoge uitzondering). Ik werkte ( doordat het vakantietijd is) al zo ver weg, had al een hele lange reistijd. Het was echt even genoeg.

Toch maar maar die cursus mindfulness?

 Zat ik een paar uurtjes  aan het sterfbed van mijn lieve tantetje ( van 90 jaar).

Heb ik ( door de inspiratie van de kraamvrouw), weer het een en ander weggedaan.

Begint deze week het sporten weer ( gelukkig hebben buurvrouw en ik veel gefietste en gewandeld en maakte ik met manlief afgelopen zondag een flinke en fijne wandeltocht).

Heb ik besloten ( jullie zullen me nog dankbaar zijn), voortaan korte blogjes te gaan maken!

Fijn week!

groetjes, Franca.






12 opmerkingen:

  1. oh heerlijk want een prachtig mooi berichtje hier ! en kom je nog es hierheen gewaaid als je tijd en zin hebt ??? en ik wou dat ik zo goed en mooi kon breien en haken !
    ik kocht handgemaakte supermooie en erg dun (het is net kantwerk)gehaakte oorbellen ,de lieve dame maakte ze met engelengeduld ...
    ik wens je vlug je wat rustigere tijden toe om te genieten van l'été indien !
    lieve groet en een dikke knuffel liefs van Jezebelle

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, je boft met zo'n kok-man. Gelukkig dat je logee het overleefde... Wat een gedoe kan zo'n vergunningaanvraag zijn, wij worden momenteel ook moe van een aanvraag. Althans van hoe erop gereageerd wordt door de betreffende instantie.
    Mooi breiwerk en doe rustig aan, dan kom je 't verst ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Doe maar lekker die lange blogjes; met die heerlijke foto's. Ik vind het leuk om te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Juist gezellig, zo'n lekker lang blogje! :-) Wat ziet je Pipowagen er prachtig uit, ik hoop toch echt dat je snel kunt verhuren. Ga je dan een site maken?
    Haha, een goudvis. En dat doet mij gelijk denken aan toen wij op de vissen pasten. Ik had bij voorbaat de bibbers. Toen ik er de eerste keer heenging, dreven ze allebei dood in de teil. :-( Ik heb het de rest van de tijd spaans benauwd gehad, hoe moest ik dit vertellen? En ik had er nog niets aan gedaan nota bene. Bleek de eigenaresse ze waarschijnlijk in te koud water gedaan te hebben. Ze deden al zo gek, zei ze... :-P
    Schattig zo'n kado-pakketje. Ik vind het zelf ook erg leuk om ze te maken.
    Fijn, zo'n positief kraamgezin!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goed dat je aangeeft dat het teveel is dat extra werk ! :)
    Denk ook aan jezelf hoor

    Dat kookboek kende ik nog niet, ga ff googlen...

    fijne dag gewenst

    vr.gr. Josie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nee hoor je blogjes niet inkorten....ze zijn veels te leuk ! Gelukkig kon je de goudvis gewoon teruggeven ;) Fijn dat je man zo goed kan koken....de mijne maakt als hij al eens kookt een enorme berg macaroni met kaas en hesp ...moet ik altijd achteraf heel veel van invriezen...hij kookt voor een heel leger ;)
    Maar ik vind het altijd heel leuk om gewoon eens niet te moeten koken als ik thuiskom van de kribbe...Jouw verhaal komt een beetje overeen met het mijne de laatste tijd...ik ga zoveel helpen in de kribbe dat ik thuis mijn werk niet rondkrijg en ik op de toppen van mijn tenen ga lopen...Neen zeggen is moeilijk voor mij..We maken lange dagen en als ik dan thuiskom heb ik nog weinig energie ...en dan moet er nog gekookt worden natuurlijk...soms is het dan een snelle hap en dat vind ik dan zo spijtig..voel ik me schuldig...maar ja ik word er ook niet jonger op hé..en dat voel ik soms wel..
    Ik wil ook teveel ballen tegelijk in de lucht houden...een groentetuin onderhouden, mijn tomaten en komkommers verzorgen in de serre, de bloementuin onderhouden, naar de boerenles gaan, mijn huis minimaliseren, meer sporten, op bezoek gaan bij mensen die het nodig hebben enz enz..maar dat moet ik jou niet vertellen hé ...Fijn dat je kon aangeven dat het teveel werd dat extra werk...zou ik ook eens moeten leren...liefs en een fijne avond!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een mooie lange blog weer! Die baksels zien er allemaal heerlijk uit (ook die blauwe, moet kunnen op zijn tijd).

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat laatste vind ik dan weer jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je blogjes zijn zo leuk om te lezen. Leuke foto's van een veelzijdig leven. Eten, pipowagen, baksels en haken en breien. Je zou zomaar verschillende blogs kunnen beginnen.

    Heb je mijn e-mail ontvangen over de inbouwmoter?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Manlief heeft een prachtige quiche gemaakt, tof :)

    fijne dag

    --Josie--

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Het ziet er supergezellig uit zeg! Wat balen dat de gemeente zo moeilijk doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Weer heerlijk om al je wederwaardigheden te lezen. Zo gaat het leven, en dat kun jij heel goed laten zien.
    Ik geloof dat de kraamvrouw mij ook weer inspireert. Ik heb wel eens een boek van Amber Albada geleend van de bieb. Destijds veel informatie uit gehaald. En ja, ook hier in huis weer eens de puntjes op de i zetten.
    Wat lief dat je dochter je er even bij vroeg en jou stimuleerde om een krijtbord te maken. Heel leuk geworden.
    Wat vervelend dat je al zo lang in gesprek bent met de gemeente. Het ziet er juist zo aanlokkelijk uit!
    Weer moed houden!

    BeantwoordenVerwijderen