opruimen en weggooien

Er kwam een mailtje binnen om goede raad.
Omdat ik zo aan het opruimen ben.....
Het antwoord?
Het werd een lang verhaal, misschien hebben jullie er ook nog wat aan....


Hoi ........,

Ik een opruim- maar vooral weggooivirtuoos?
Dat is wel een goeie grap!

Manlief is hier de meester weg gooier.
Ik weet ook zeker dat er hier heel veel is weggedaan, waar ik niks van wist.
Soms vraag ik aan hem : "waar is dat en dat...gebleven?".
O, weet ik zo niet ,is het standaard antwoord.
En dan weet ik het wel.
Weg!

Niks om boos over te worden hoor, achteraf blijkt altijd dat ik het dan gewoon niet gebruik of dat het makkelijk te vervangen is.

Je leeft je leven en langzamerhand word het voller en voller in huis.
Gek op lezen, op tijdschriften en op handwerken, zijn dingen die heel snel een huis voller kunnen maken.

En dan besluit je op een dag om de oude videobanden over te zetten op dvd's ( omdat je toch geen stap kunt zetten met een pijnlijke enkel).
Video's van de jeugd van onze kinderen.
Vol verbazing bekijk je de video, was het hier toen zo leeg?
En zo netjes?
En zo overzichtelijk?

De stap om dan op gaan te ruimen is logisch, maar voor mij niet makkelijk.
Ooit echte armoede meegemaakt, en mijn moeder en ik konden samen echt overal nog iets van maken.
En dus lagen hier leuke dekbedovertrekken, mooie lapjes, boeken vol patronen en leuke ideeën.
Om niet te spreken van herinneringen aan de kindertijd van onze jongelui,herinneringen van mijn ouders ( en nog de dozen vol spullen die naar zolder waren gegaan, omdat ik het toen nog niet aan kon om iets echt uit te zoeken).
En boeken, boeken, boeken.

Waar begin je dan?
Bij iets wat je het gemakkelijkste weg kan doen!
Jaja....
Ik ben begonnen in mijn kledingkast(ten), makkelijk omdat Dochterlief vertelde oude truien nodig te hebben voor een project.
Kasten uitgezocht!

Weg ging:
- wat te jeugdig voor me was en waar ik me niet meer in op mijn gemak voelde, zoals korte rokjes ( nu zelfs niet meer met dikke panty's).
- truien die ik niet mooi meer vond ( en toch vaak droeg omdat ze warm waren of zo).
- spijkerbroeken die te jaren tachtig waren ( uitleg overbodig).
- kleding die verwassen was.
- en...kleding die bewaard was omdat ik er misschien ooit wel weer in zou passen...

Na de eerst ronde had ik al een zak of drie , vier.
Na de tweede ronde ( een paar weken later) nog twee!

Over: een overzichtelijke kast, waarin alleen nog kleding die ik echt draag.
Schone was is zo weggelegd, schone kleding in één keer te pakken.
Heerlijk!

En toen...
Had Manlief het over die kast naast de badkamer...
Waar ik "gewoon "steeds de spullen in zette, die ik beneden over had.
Dus, ik ruimde mijn huiskamer op en er ging weer een doos naar zolder ( het was toch nog goed, waarom zou ik het weggooien).

Die ruimte moest leeg, en dus ging doos voor doos naar beneden.
Het ging over handwerkmateriaal,tijdschriften en boeken ( en natuurlijk nog wat los decoratie spul).
Moeilijk!
Eerst wilde ik alle "mooie" tijdschriften bewaren.
Zoals woontijdschriften.
Ik ben er mee buiten gaan zitten en heb de tijdschriften eens doorgebladerd.
Daarna besloot ik dat ik geen ideeën wilde bewaren voor een verbouwing, dat zien we dan wel weer.
En toen ging het hard!
Alle tijdschriften konden zowat weg!

Die ruimte is leeg!
Hoera!

Maar er is nog meer.
Vandaag ruim ik een kastje met boeken in de huiskamer op.
Heb ik die boeken nodig?
Nee.
Maar het zijn de boeken die ik las en waar ik goede raad tijdens de opvoeding van de kinderen...
Ja en?
Moet je ze nog opvoeden?
Nee.
Nou, maak er dan een ander blij mee.

Vanmiddag staan er weer een paar dozen klaar met boeken voor de boekenmarkt.
Met pijn in het hart, dat wel.
Maar ik weet dat als de dozen de deur uit zijn het goed is!

En ook dat het helemaal niet moeilijk is om aan boeken te komen.
Kringloopwinkel, rommelmarkten.
Vaak nog heel nieuwe titels.
En het opgeruimde, lege is zo fijn!

Wat mij steeds het beste helpt om op te ruimen ( en waarschijnlijk en enige wat ik je had hoeven sturen), is het volgende verhaal.

Mijn ouders gingen naar het bejaardenhuis verhuizen.
Ze woonde in een huis met drie verdiepingen en hadden heel erg veel spullen ( waar mijn moeder altijd ongelooflijk zuinig op was geweest).
Ze kochten twee op maat gemaakte sta op stoelen ( de zithoek).
Een klein tafeltje met twee mooie stoeltjes met armleuningen ( de eethoek).
Lieten de mooie huiskamergordijnen vermaken voor de ramen van het bejaardenhuis.
Een mooie kast mocht mee, en hun ( nog vrij nieuwe) bed ,van alle gemakken voorzien, speciaal voor ouderen ( waar nu opa nog in slaapt, over kwaliteit gesproken).

Wat moet ik doen met de rest vroeg ik haar.
Al stook je het op, zei ze.
Destijds was ik verbijstert.
Nu snap ik het!

Je leeft, spullen stapelen zich op en je bewaard maar.
Maar het is ballast!
Fijn leven is leven met wat je echt nodig hebt, de rest is te veel, niet fijn.

Dit verhaal maakt voor mij weggooien makkelijker.
En wat er daarna mee moet?
Al stook je het op!

Kijk je kunt uit sorteren voor een kringloopwinkel, of iets weggeven.
Maar zoals ik al zei: onze kinderen vinden het echt allemaal troep!
Daar hoef ik het niet voor te bewaren.
En die opvoedingsboeken raken langzamerhand ook uit de tijd.
Nu komen ze bij de boekenmarkt, en komt er misschien nog iemand die er iets mee kan doen.

Soms moet je gewoon je ogen dicht doen en weggooien.
Als je blijft zoeken naar een nieuwe eigenaar van de spullen dan kost dat zoveel kruim, dan red je het niet met opruimen!
Goeie spullen weggooien doet pijn.
Maar lekker veel ruimte is daarentegen zo heerlijk.

Beloof jezelf een beperkte ruimte waar spullen voor de kringloopwinkel mogen staan, de rest gaat direct weg. Die spullen moeten binnen een week in de kringloopwinkel zijn, anders gaan ze alsnog de kliko ( of hier aanhangwagen) in!
Gek genoeg gaat opruimen al doende steeds makkelijker.

En als je echt even vast zit, de ultieme tip: kijk even op de computer naar het programma van Lieke van Lexmond: mijn leven in puin.
Daar zie je wat er gebeurd als je te veel bewaard, je leven komt vast te zitten, geen beweging meer in te krijgen.
Weggooien van ( ook nog prima) spullen is dan ineens veel makkelijker!

Sorry dat het wel een erg lang verhaal geworden is, maar weet je, het is een onderwerp wat me aan het hart gaat.
Je wil soms vasthouden, aan de goede tijden en de mooie herinneringen.
Maar die zitten niet in spullen!
Je leeft nu!
En met te veel spullen is er minder tijd voor de leuke dingen van nu.
Dan denk je later daar weer met heimwee aan terug, maar voorbij is voorbij.
Je kunt alleen maar het beste maken van vandaag!
Dan kun je later fijn terugkijken!

Zet 'm op!


 lieve groetjes, Franca.