Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 25 maart 2016

met je neus op de feiten

Tortilla taart.
Twee keer.
Een keer met gehakt en een vegetarisch.
Daar had ik bergen foto's van, om te laten zien hoe ik ze maakte.
 Een pot salade om mee naar het werk te nemen.
Wegens goede voornemens ( en een aankomend feest,en wat strak zittend jurkje).

Een salade met vis, door manlief gemaakt.
Snel te doen, en gezond.
Het laatste recept komt uit dit boek.
Geschreven door een dame die heel moeizaam uit een depressie kwam en ontdekte dat een tekort aan bepaalde voedingsstoffen wel eens een grote bijdrage aan die depressie kon zijn.
Ik probeer er een paar dagen per week uit te koken, maar een heel jaar alleen uit dit boek vind ik iets te veel van het goede.
Schaapjes en minidoekjes voor een projectje ( waar deze week even niks van kwam), en het krantenartikel wegens werk belangstelling.
De bak fruit?
Gewoon lekker!
   Zo gaat het hier thuis.
Je doet je ding, kookt ,zorgt, leeft, ontvangt bezoek, geniet.
En je neemt het voor gewoon aan.
Tot je het anders tegen komt.

Een huis waar blijdschap is wegens een nieuw leventje.
Maar waar zoveel (dierlijk) ander leven aanwezig is dat er nauwelijks nog plaats is voor de mensen.
Samen met de anderhalf uur reistijd per dag,was werken alles wat ik deed deze week.
Hielden de kraamheer en ik een grote schoonmaak, kregen we een dier terug in een hok wat loslopend toch wel erg eng was, kwamen er ijzertjes op deurtjes die anders opengemaakt werden.
Maakte we schoon, en schoner en nog schoner.
Bleef de baby boven en deed het intussen samen met de moeder uitstekend.
Maakte ik het daar ook schoon en schoner.
Deed ik de was ( en de was die er "al even" lag).
Hoe anders als mijn eigen leventje.
Waar je gewoon even koekjes gaat bakken als er onverwacht visite komt.

Je het fijn vind om mensen te ontvangen, bij te kletsen en inspiratie op te doen.
Hier kwam geen visite en er zijn geen vrienden.
 Ik hou van dieren.
Vind het gezellig om een dier in huis te hebben.
Maar in deze hoeveelheden, met deze gevolgen...
Voor ik ( de best lange rit) vertrok richting werk , keek in thuis nog even rond.
Straks ben ik weer hier, fijn, veilig, gezellig, mijn gezinnetje.
En elke ochtend besefte ik hoe rijk ik ben.
Inmiddels heb ik het gezinnetje afgesloten.
Ja ik deed te veel, maar nee, ik heb er geen spijt van!
Ze hebben een goede start gehad, krijgen straks begeleiding om samen met hun kindje een fijn leven tegemoet te gaan.
Mijn leventje stond even stil.
Na zo hard werken was er zelfs geen ruimte om te koken, af te wassen of gezellig te zijn.
Wat een geluk dat ik dan mijn achterban heb!
Die het koken en de afwas voor me over namen.
En het moe zijn en zeer vroeg naar bed gaan voor lief namen.

Vandaag ben ik vrij.
Ga ik genieten van ons huis en ons thuis, van mijn fijne gezin, van mijn lieve man.
Ga ik heel dankbaar zijn, en een kaarsje opsteken voor dat andere gezinnetje, dat het hen ook gaat lukken.
Fijne zaterdag!

groetjes, Franca.








5 opmerkingen:

  1. Wat heeft dat gezin geboft met jou !!!
    Fijne paasdagen !
    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Foei zeg....dat klinkt "eng" en heftig.
    Zo te horen heb je wel iets meer gedaan dan er eigenlijk van je verwacht mag worden.
    Dapper hoor!! En wat fijn om dan zo'n thuis te hebben, die je opvangen en "vervangen"
    Even lekker bijkomen nu.
    Goede paas dagen!
    Groetjes Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Franca, gewoon een berichtje om te zeggen dat ik enorm geniet van jouw blog en wijsheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zal zeer vermoeiend zijn geweest maar wat goed van jou en wat zal het een voldoening geven, dat je zo kon bijdragen aan een betere start voor deze kleine baby. Je hebt toch mooi en veelzijdig werk. Rust maar lekker uit en hele fijne paasdagen gewenst voor jou en je gezin. Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat ben je toch lief!
    En dat is alles wat ik wil zeggen. :)

    BeantwoordenVerwijderen