rommeldagen en een inzicht...

Een stiekem stukje bij de laptop.
Mislukt volgens oudste ( die de pompoentaart maakte),ik vond het lekker.

Dus durfde ik de pipowagen-gasten toch een stukje aan te bieden.
Die overigens ook nog ladingen cadeautjes mee brachten.

 Waarvan ik uitdrukkelijk gezegd had dat niet te doen, maar lief is het wel!

 Nog wat appels, tijd om ze op te maken.
Twee taarten, een kleintje om weg te geven.
Aan mijn nichtje, die na een operatie niet aan zo goed eet.
Hoop maar dat we haar een beetje kunnen verleiden.

En laat ik nou vergeten een fatsoenlijke foto te maken toen ze klaar waren.
Vandaar de oude foto ( het was hetzelfde recept).
Eerst heeft oudste eens stukje geproefd van onze grote taart ( ik kan geen ongeproefde taart weg gaan geven natuurlijk), en meteen daarna hebben we de nog warme kleine taart weggebracht.

Wat een stuk makkelijker was, dan de pan kippensoep die ik de dag erna naar mijn nichtje bracht! Nu maar hopen dat het werkt.
Dat ze snel op gaat knappen, zodat ze weer haar eigen vrolijke zelf gaat worden.
Nu was ze zo'n zielig vogeltje, dat we ons avondje met het eetclubje maar even uitgesteld hebben!

Rommelige dag was het vrijdag.
Gasten voor de pipowagen.
Waar we gezellig koffie mee gedronken hebben ter kennismaking.

Manlief die een vrije dag had, en thuis volgens mij minstens zo hard heeft gewerkt .
Alle blad weg geharkt ( en kruiwagens vol richting composthoop), het gras gemaaid en nog wat rondom huis klusjes geklaard.
Alle ramen  en deuren heb ik toch nog ( in etappes) kunnen wassen.
Het was zomaar netjes om het huis, voor zolang het duurt natuurlijk, het blad valt nog wel even. Leuk, zo samen rondom huis rommelen!

Kreeg het ook nog voor elkaar  iets lekkers voor jongste ( die moest overwerken) en mezelf te maken , de andere mannen hadden zuurkoolstampot met rookworst ( maar daar maak je jongste niet blij mee.
Och als je appeltaart als toetje krijgt, valt er nog weinig te klagen toch?

Het recept:
2 courgettes en een aubergine in plakjes snijden en met wat tijm even aanbakken in wat olijfolie.
In de schaal doen, 2 tomaten in schijfjes er over verdelen ( ik had alleen kleintjes in huis, werkte ook prima). Een ui in ringen snijden en even bakken.Over de groenten verdelen. 120 gram geitenkaas er over brokkelen en daarover 2 eetlepels Parmezaanse kaas.
20 minuten in een oven van 200 graden ( en nog wat verse basilicum er over).
Snel gemaakt, simpel en lekker ( en het ruikt zalig in de keuken terwijl de schaal in de oven staat).

s' avonds naar mijn  nichtje, met de taart, een lading boodschappen gehaald, en toen was het even mooi geweest. Dus schoof ik nog even gezellig bij de pipowagengasten aan met een wijntje. Bij het vuurtje in de veranda, je kunt het slechter treffen!
Het deed me iets beseffen!
Met name manlief werkt zo hard, druk op het werk, altijd van alles te doen in en rondom het huis, het word weer eens tijd een stapje terug te doen.
Te genieten!
Werken moeten we toch, maar laten we niet vergeten om ook op zijn tijd even leuke dingen te doen. Manlief weer eens eens fijn aan een eigen project te laten werken.
Ik weet dat hij nog flink wat dagen heeft staan ( wegens veel overwerk en tijd voor tijd), laat mijn droom/wens van de bovenverdieping opknappen maar even zitten, tijd voor zijn eigen ( super goede) ideeën. Tijd voor zichzelf, genoeg voor ons gesjouwd voorlopig! 

 Hoewel vandaag pas een echte rommeldag was, heb ik vanavond alvast een start kunnen maken om een echte dishcloth te breien van het gekregen garen.
Ik had het patroon al eerder gezien, maar wist niet ( hoezo onzeker) of ik dat wel kon.
Nu ( omdat de gaste op dit patroontje wees) ben ik begonnen met het idee: lukt het niet kan ik nu hulp vragen!
Blijkt dat het niet alleen makkelijk ,maar ook heel leuk is.
Mooi!
Ik kreeg al even niks uit handen ( wat breien betreft), nu ben ik weer fijn aan de slag.

Oudste, die gewoon zijn eigen verjaardagtaartje staat te maken!
Nou ja de bodem, de rest heb ik gedaan.
Geen feest, met visite in een kringetje, hij deed wel wat met vrienden.
Maar ja een verjaardag zonder taartje...
Oké een chocolade-truffeltaart dan.
Morgen voor hij gaat werken, in de veranda.
Doen we!

 Een foto van eerder hoor!
Ik ga echt geen foto maken terwijl er gasten zijn.
We hopen dat ze genieten.
Wij vinden het in ieder geval super om deze mensen te hebben leren kennen.
Aardig, met leuke verhalen en een levenswijze die ons erg aanspreekt.
Die onze ( nou ja eerlijk gezegd vooral de mijne) ogen weer eens opende , over wat er nou belangrijk is in het leven!
Wat een mooi extraatje van gasten op het erf!

Morgen.
Dan vieren we ( toch) een piepklein feestje.
Dan gaan manlief en ik eindelijk even niet sjouwen, maar een lekker stuk lopen of fietsen.
Morgen , dan komt dochterlief naar huis, speciaal om even een stukje taart te eten voor de verjaardag van haar grote broer.
Morgen, dan heb ik ( voor heel even) het hele stel weer bij elkaar!
Moet ik nog zeggen dat ik daar heel veel zin in heb?

Fijne zondag!
groetjes, Franca.