Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 27 september 2014

vergane glorie en trots

Hoewel het weer zich van zijn beste kant laat zien, is het nu toch echt herfst.
In de tuin geen uitbundige zomerbloeier meer te zien.
 Maar wel bescheiden maar prachtige kleuren van de hortensia.
 Hier en daar wat besjes.
Het levert toch nog een tuinrondje met plezier.
En zelfs als er bloemen gaan groeien waar we ze niet bedacht hadden, mogen ze lekker blijven pronken ( dan maar een zootje door elkaar). Het levert in ieder geval een leuke kleurenpracht.
Dit jaar plantte oudste regelmatig iets uit zijn kas in de tuin.
Daar komen de mooie zonnebloemen ( in hun laatste stukje vergane glorie) vandaan.

Drie ( misschien wel vier) dubbel plezier gaven ze ons.

Zo plantte oudste ze in zijn kas en daarna in de volle grond hier langs het gazon in de voortuin. Zagen we ze langzaam uitgroeien  tot prachtige bloemen. Dienden ze als achtergrond voor de foto's die we maakten op de bruiloft, om straks tot slot als vogelvoer op de keukentafel te komen liggen ( en ik vanuit mijn keukenraam nogmaals kan genieten).
Aan de achterkant van de veranda ( hoop dat het te zien is, ik nam de foto van de zijkant) heeft oudste wel bewust de gele bloemen geplant. Hier mogen ze lekker woekeren, en steken ze mooi af tegen het donkere hout.
 Gepland en geplant dus.
 Mooie wolkenlucht.
Bij ( al zou je dat niet zeggen) een uitbundige  zon.
 Zomaar een rondje tuin, een rondje vergane glorie.

En verder?
Was ik deze week terug in een gezin waar ik twee jaar geleden ook was. Toen bij een prachtige dochter, nu bij een even mooie zoon.
Soms komt een strartdag van mij zomaar samen met een gezin wat mij aanvraagt. Hoe mooi is het om te zien wat een heerlijk meisje zo'n klein baby'tje geworden is! Om te zien hoe goed de beide ouders de opvoeding aan pakken.
En te horen hoe ze nog steeds gebruik maken van de tips die je ze toen gaf.
Kijk zo blijkt dat je werk toch echt wel zin heeft.
Wie weet kom ik over een jaar of twee.....weinig kans, maar dit was fijn!

Minder fijn?
Manlief die voor zijn werk een dag of drie van huis was.
De zorg voor ( en zorgen om) oma komen dan wel erg op mij neer.
Trots was ik op jongste!
Die plichtsgetrouw ( en om mij te helpen) deze dagen niet alleen thuis was, maar me ook echt bijstond in de zorg en die het afsluiten ( is de schuur al op slot mam) op zich nam. Kleine kindjes worden niet allleen groot, ook volwassen!


Fijn weekend!

groetjes, Franca.



1 opmerking:

  1. Minder zorgen om het eigen kroost .... meer om de generatie boven ons .... herkenbaar :-(
    Ik was ook zó blij dat ik bij zoon twee èn drie dezelfde kraamhulp kreeg, dat was heerlijk vertrouwd.

    BeantwoordenVerwijderen