Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 26 juli 2014

550 ste blogberichtje, gewoon van alles wat

Het 550 ste berichtje.
Ik werd er warempel een beetje zenuwachtig van.
Moest ik nu niet iets heel bijzonders doen?
Daar liep ik nog wat over te dubben toen het bericht van de vliegtuigcrash kwam. Hoe betrekkelijk is zoiets dan!

Na een week heb ik besloten.
Ik wens alle nabestaanden heel veel sterkte, met het onvoorstelbare leed.
En dat 550 ste blogje?
Gewoon een kijkje rondom huis ( of dat nu vanuit het keukenraam of vanuit de pipowagen is). Omdat maar weer eens blijkt dat het gewone zo verschrikkelijk waardevol is!

Paarse broccoli in de tuin.

Een week geleden werd er een klein meisje geboren, waar ik  mee voor mocht zorgen.
Ze woont met haar ouders in een bijzonder huis, direct aan de snelweg.
Waardoor je aan een kant van het huis niet kan komen, geen deuren hebt, en geen ramen die open kunnen.
Vreemd gevoel voor iemand als ik die alle ruimte om zich heen gewend is.
Haar ouders wonen er met plezier ( en ik had toch maar mooi weer eens de kans om te ervaren hoe zo'n huis nou voelt). Daarna zou ik nog een dag werken, maar er kwam geen oproep.
Vandaag was ik lekker vrij en ging naar mijn twee favoriete plaatsen: de bieb en de kringloopwinkel.
Waar ik o.a. deze twee prachtige boeken vond ( en laat een van mijn petekindjes nou a.s. Vrijdag jarig zijn). De onderste heeft prachtige platen voor elke maand van het jaar, en zelfs de groenten die dan in de tuin groeien, de bovenste staat vol dieren-weetjes ( die ik echt niet allemaal wist), daar kan zo'n slim petekind mee vooruit.
Ook bofte ik enorm  met deze (nieuwe) zak met "wol".
De vorige van de kringloopwinkel is inmiddels het blauwe baby vestje geworden.
Heeft iemand een idee wat ik kan maken met dit garen?
Tien bollen van 50 gram ( 500 gram dus) zwart voor naalden 3,5. Het heet Annell Rapido.
Ken je dat gevoel? Dat je niet te snel wilt lezen, omdat je boek dan zo snel "op" is?
Dit boekje vond ik ook vandaag, en het is om te smullen!

Na thuiskomst heb ik de middag voornamelijk zo doorgebracht, breien en lezen.
Af en toe een hoofdstuk, en dan weer even alleen breien en mijmeren.
Wat een zaligheid!
Kreeg meteen mijn rug wat rust ,daar ging ik Dinsdag keihard doorheen, dweilen met de slechte dweilstok ging nog net, het nadrogen was net te veel.
 Gauw verder over het boek, kijk die waslijn....
En die kamer ( eigenlijk direct het hele huis, na de grondige schoonmaak).
Smullen zei ik al.
Het is het 12e boekje uit de serie van het kleine huis.
In dit boekje is Rose de hoofdpersoon.
Ze is de ( 7 jarige ) dochter van Laura en Almanzo, die met zijn allen richting Missouri reizen met een huifkar, omdat in Zuid-Dakota een grote droogte heerst, waardoor al jaren de oogsten mislukken.
Wat een reis in die tijd, en wat een moed en ondernemingszin.
Daar kan ik nog veel van leren.

Het is maar goed dat ik nu tegen het zwarte garen aan ben gelopen.
Nu "moet" ik wel iets voor mezelf maken.
Zwart voor een baby'tje vind ik niet echt mooi.
En ik heb de laatste tijd al heel veel babydingetjes gemaakt.
Het werkt fijn, makkelijk, snel klaar en zo leuk om weg te geven. Het onderste is trouwens ook een baby-vestje, ik laat het nog wel zien als het in elkaar zit.
Het kookboek de snelle vegetarier staat de laatste week op het plankje in de keuken.
Tot nu toe vond ik alle ( vijf) recepten die ik hier uit maakte heel erg lekker.
-tomatensalsa
-peterselie-basilicum-walnotenpesto ( het mand met kruiden doet het geweldig)
-pasta met koriander-cannellinisaus( koriander ook uit de mand)
-pompoencurry ( met de pomoenen uit eigen tuin)
en vandaag:-de easy notenburgers.
Wat ik zeker nog een keer ga maken is de la vita e bella citroen-ricottalasagne ( die uit het kookboek van Antoinette , de dunne vegetarier al voortreffelijk was).
En de rauwe courgettepasta ( die ik eerder ook al uit een ander kookboek maakte).
Ik kan nog wel even vooruit!
Voor vandaag staan de gemakkelijke notenburgers op het menu ( met een zalige knoflook-komkommerdip en de paarse broccoli uit de tuin).
Omdat ik nu al een hele tijd vegetarisch kook ( met nog steeds heel vaak  vlees erbij voor de rest), wilde ik een goed basis-vega-kookboek aan schaffen.
Wegens de flinke prijs, heb ik ze eerst maar van de bieb geleend.
Deze week eens experimenteren, en uitvinden welke voor mij de beste is.
Ik laat wel wat horen.
Het echt prachtige boeket wat ik van het laatste gezin kreeg.
Met de twee basiskookboeken en een Engelstalig  vega boekje.
Ooit was het in het Nederlands verkrijgbaar, maar ik kom er niet meer aan.
Mocht een van jullie het toevallig in huis hebben....ik wil er best  voor betalen. Het heet:
De studentenkookgids vega!
In het Engels kan natuurlijk ook, maar kookboeken vind ik toch altijd erg fijn in het Nederlands.
Het idee zag ik ooit bij de kleine aarde in Boxtel: pompoenen laten groeien op de mest cq composthoop.
Het werkt fantastisch zoals je ziet!

 Zo fantastisch dat we deze week al pompoencurry aten , al staat er in het kookboek ( de snelle vegetarier) bij dat dat een Herfst of Winter gerecht is.
Het smaakte heerlijk!
Morgen op verzoek van ouste een zoete Pompoentaart.
Ik ben benieuwd!

Verder in de tuin:
Koolrabi.
Zonnebloemen.

Niet veel, wel uit eigen tuin: uien. We aten ook al: aardappels uit eigen tuin, boter-boontjes, sla en heel veel rucola,en in het plantje in de woonkamer komen zelfs pepertjes. Hoe leuk is dat?

Tot slot: de notenburger, met knoflook-komkommer-dip en de paarse broccoli ( die eenmaal gekookt helemaal niet paars meer was helaas).
Wel een heerlijk maaltje!

En zo werd dit een heel gewoon berichtje, al was het de 550ste.
Met een onderlaagje, omdat ik heel goed besef dat er heel veel mensen zijn die het zo graag nog even gewoon hadden gehad.
Die nu wachten op het lichaam of zelfs de lichamen van hun geliefden.
Die een uitvaart voorbereiden.

Heel erg dankbaar ben ik, met mijn geliefden om me heen en de gewone dingetjes om over te kletsen.

Geniet van het "gewone"!
En vergeet je geliefde(n) niet te vertellen hoeveel je van ze houd!

groetjes, Franca.

14 opmerkingen:

  1. Misschien zijn de zwarte bolletejes iets voor een omslagdoek of zgn. "kippendoekjes"? Daar zag ik patronen van in "Landleven".
    Gezellige blog weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent weer goed geslaagd, de snelle vegetarier staat hier nog op de wenslijst, ik hoor zoveel goede recepten, ik ga hem nu maar voor mijn komende verjaardag bestellen dnek ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Franca.
    Ken je de website Drops al? Daar staan honderden breipatronen op, in alle talen!
    Groetjes uit New Zealand.
    PS ik brei veel en geef les op een lagere school hier!
    Veel overeenkomsten!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat geniet ik altijd weer van je blog. Zoveel levensvreugde maar vooral het zien en genieten van de gewone simpele dingen.

    Dank je wel en fijne zondag

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het garen lijkt mij mooi om een sierlijk vestje van te haken, wat je ergens over heen draagt.
    Heerlijk blogje!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. dag lieve franca , ik heb bijna alle boekjes van het kleine huis op de prairie via de bib die ze verkocht aan een klein prijsje want ze zitten niet meer in hun assortiment jammer voor alle mensen die het nu nog willen uitlenen want het zijn echt super fijne boekjes over eenvoudig leven en ook fijn om voor te lezen aan kinderen ! ...en de dikke vegetariƫr deed ik mezelf cadeau en het is een super boek ! lieve groet vanwege Jezebelle

    BeantwoordenVerwijderen
  7. http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/boek/de-vegetarische-studentenkookgids-druk-1

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een wingspan? Ik heb er zelf eentje in blauw verloopgaren en denk erover om nog een effen exemplaar te maken die bijna overal bij zal passen. Misschien ook een ideetje voor jou?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Las laatst van iemand die een pompoen had gekregen die op de composthoop was gegroeid. Ze at hem niet op maar gooide hem weg: want dat klonk zo vies op een composthoop. Dat durfde ze echter niet aan de gever te zeggen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het zijn de kleine gewone dingen diehet doen!
    Genieten weer!
    Groet, WIlma

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wow dat boekje zoek ik al jaren, voor mijn dochter die stapelgek op de serie is, en ikzelf ook trouwens. Ik zal ook es bij de afgeschreven boeken in de bieb gaan kijken. Mooi gezicht die composthoop pompoenen, bij mij groeien ze er altijd spontaan op, door pitjes die niet verteerd zijn. Veel plezier met lezen, en genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lot,

    Wat grappig.
    Weet degene niet dat je altijd mest bij de planten doet zodat ze goed groeien?
    Op deze composthoop zit niet eens mest.
    We noemen het nog vaak de mesthoop, omdat dat de naam van oudsher was ( toen opa nog een boerderij had), het is al meer dan 25 jaar een composthoop.
    En de pompoenen varen er wel bij!

    Loesje: een heel leuk idee, ik heb al een patroon geprint.
    Nog even denken of ik die wel zou dragen...

    Irene, dank je wel, maar ook hier lijkt bestellen niet te lukken!

    Jezebelle ; hoi lieve dame, hoe gaat het met je?
    Fijn om weer eens van je te horen!

    Marijke, dat zou natuurlijk ook kunnen, ik heb nog een patroon voor een lang vest, wat qua wol zou kunnen...

    Nietzomaarzoooo, Dank je wel ,maar dat is andersom ook het geval. Ik lees graag bij jou!

    Gertie,
    Uit Nieuw Zeeland helemaal!
    Ik heb even gekeken.
    Wat staat er ( ook in het Nederlands) veel op!
    Daar kan ik wel even mee vooruit!

    Sillie,
    Tot nu toe heeft het boek een soort overweldigende reactie op me.
    Het is zo veel!
    Normaal wil ik meteen aan de slag en iets uit een boek maken.
    Hierbij (nog) helemaal niet.

    Rian,
    Het kippedoekjespatroon kreeg ik al doorgestuurd van een vriendin.
    Die staat sowieso op het wensen-lijstje!

    Dank je wel allemaal voor jullie lieve en meedenkende reacties!
    groetjes, Franca.


    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat leuk dat je ooit bij de kleine aarde bent geweest, dat is er niet meer .

    BeantwoordenVerwijderen

  14. Julia:De eerste keer kwam ik bij de kleine aarde ( met lunch en dus voor het eerst in mijn leven dat ik pompoensoep at) toen ik op de opleiding voor kraamverzorgende zat.
    Dat is dus inmiddels bijna 30 jaar geleden.
    Later vonden we het een heerlijk uitstapje met de kinderen.
    Dwalen door de tuin.
    Groene energie ideeƫn opdoen.
    Naar de open dagen met heel veel leuke mensen en dingen te doen.Heerlijke gerechten en taartjes proeven( met vaak net wat andere ingrediƫnten, als we gewend waren).
    Het pad met de schoentjes en zelf met leuke waterornamenten spelen was favoriet bij onze kinderen!
    Jammer dat het weg is!

    BeantwoordenVerwijderen